ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : [วิเศษณ์] แสดงจำนวน, ปริมาณ
ดก | ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น |
ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ | |
ไข่มากกว่าปรกติเรียกว่า ไข่ดก, หญิงที่มีลูกถี่และมากกว่าปรกติ | |
เรียกว่า ลูกดก, คนที่มีผมมากกว่าปรกติ เรียกว่า ผมดก; โดยปริยาย | |
ใช้เป็นคําพูดประชด เช่น พูดว่าได้ดกละ หมายความว่า ไม่มีหวังที่ | |
จะได้, มีดกละ หมายความว่า ไม่มี. |
ดกดื่น | ว. มากหลาย, มีอยู่ทั่วไป. |
ดื่น | ก. มากทั่วไปจนเป็นปรกติธรรมดา. |
ดื่นดาษ | ว. เกลื่อนกลาด, มากหลาย, ดาษดื่น ก็ว่า. |
ดารดาษ | [-ระดาด] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ ดาษ หรือ |
ดาษดา ก็ว่า. |
ติ๊ดเดียว, ติ๊ดหนึ่ง | (ปาก) ว. เล็กน้อย, เล็กนิดเดียว, เช่น แหวนวงนี้เพชร |
เม็ดติ๊ดเดียว น้ำในแก้วมีอยู่ติ๊ดหนึ่ง ไม่พอกิน, กระติ๊ด | |
กระติ๊ดเดียว หรือ กระติ๊ดหนึ่ง ก็ว่า. |
ถมถืด, ถมเถ, ถมไป | ว. มากมายก่ายกอง. |
ถึงขนาด | ว. ได้ขนาด, เต็มที่, มากพอ. |
ท่วมท้น | ว. มากมายเหลือล้น เช่น ได้คะแนนเสียงท่วมท้น. |
ทวี | [ทะวี] ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. (ป., ส. ทฺวิ). |
นักหนา | ว. มากยิ่ง, ยิ่งนัก, หนักหนา ก็ใช้. |
นอกเหนือ | ว. ยิ่งกว่านี้, มากกว่านี้, ใช่แต่เท่านี้. |
บานตะเกียง, บานตะโก้, บานตะไท, บานเบอะ, บานเบิก, บานเบียง, บานแบะ | (ปาก) ว. มากมาย. |
ประปราย | ว. มีกระจายอยู่ห่าง ๆ เช่น ผมหงอกประปราย ผลไม้ติดประปราย, |
มีห่าง ๆ เป็นระยะ ๆ, เรี่ยราย, เล็กน้อย, เช่น ยิงกันประปราย. |
ปือ | ว. เต็ม, มาก. |
เป็นอันมาก | ว. มากหลาย, ถมไป. |
เป็นเบือ | ว. มากมาย เช่น ตายเป็นเบือ. |
เฝือ ๒ | ว. รก, ยุ่ง, เรื้อ; เคลือบคลุม, ไม่แจ่มแจ้ง, เช่น ข้อความยังเฝืออยู่, |
หมดความสำคัญ เช่น มากเสียจนเฝือ, บ่อย ๆ หรือซ้ำ ๆ ซาก ๆ | |
จนทำให้หมดความสำคัญหรือหมดความสนใจ เช่น เรื่องนี้พูดกัน | |
จนเฝือ. |
นิดหน่อย | ว. ไม่มาก, เล็กน้อย. |
เบ้อเร่อ, เบ้อเร่อเท่อ, เบ้อเริ่ม, เบ้อเริ่มเทิ่ม | (ปาก) ว. ใหญ่โตกว่าปรกติ. |
ยิ่งกว่านั้น | ว. มากกว่านั้น. |
ยั้ว, ยั้วเยี้ย | ว. อาการที่คนหรือสัตว์จํานวนมากเคลื่อนไหวขวักไขว่ไปมา เช่น ลูกเต้า |
ยั้วเยี้ยไปหมด หนอนไต่กันยั้วเยี้ย ฝูงลิงไต่ยั้วเยี้ยอยู่บนยอดไม้. |
ยุ่บ, ยุ่บยั่บ | ว. อาการที่เคลื่อนไหวกระดุบกระดิบของสัตว์เล็ก ๆ อย่างหนอน มด |
ปลวก จำนวนมาก ๆ เช่น มดขึ้นยุ่บ หนอนไต่ยุ่บยั่บ, โดยปริยายใช้แก่ | |
คนจำนวนมาก ๆ เช่น ที่สนามหลวงคนเดินขวักไขว่ยุ่บยั่บไปหมด. |
ระเกะระกะ | ก. มากเกะกะ. |
เล็กน้อย | ว. นิดหน่อย เช่น เสียหายเล็กน้อย, ไม่สําคัญ เช่น เรื่องเล็กน้อย. |
เลือดโชก, เลือดท่วมตัว, เลือดสาด, เลือดอาบ | น. เลือดออกมาก. |
ล้นฟ้า | ว. มากมายสุดคณานับ เช่น รวยล้นฟ้า. |
ละลานตา | ก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา. |
สุดขีด | ว. เต็มที่, มากที่สุด, เช่น กลัวสุดขีด โมโหสุดขีด. |
หลายแหล่ | ว. มากมาย. |
หร็อมแหร็ม | ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ต้นไม้ขึ้นหร็อมแหร็ม, |
กะหร็อมกะแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า. |
อึดตะปือ | ว. มากมาย, ล้นหลาม. |
อักโข | ว. มาก, หลาย. (ตัดมาจาก อักโขภิณี). |
อื้อซ่า | (ปาก) ว. มากมาย เช่น รับทรัพย์อื้อซ่า. |
โอฬาร | [ลาน] ว. ใหญ่โต, โอ่โถง, กว้างขวาง; ยิ่งใหญ่, เลิศล้น; |
ประเสริฐ, ดี, เอาฬาร ก็ใช้. (แผลงมาจาก อุฬาร). (ป.). |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น