Critic family รับวิจารณ์นิยาย

1.ชื่อเรื่อง : 8/10

อ่า...ชื่อเรื่องก็โอเคค่ะ แต่โนริคิดว่าตรงที่เขียนว่า Jelsa #Elsa X Jack Frost มันยาวไปนิดนะคะ ^^;; ย่อให้สั้นลงเหลือเเค่ Jelsa ก็น่าจะพอนะคะ เเบบนี้... [Fic : Jelsa] Warming ice in winter ความรักในความหนาวเย็น อะไรก็ได้ค่ะ ^^;; โนริว่าเพิ่มภาษาไทยต่อท้ายไปจะทำให้น่าสนใจและดึงดูดผู้มากอ่านขึ้นนะคะ

2.โครงเรื่อง : 25/30

ความคิดเห็นส่วนตัวหรือยังไงไม่รู้นะคะ คือโนริว่าพล๊อตเรื่องแบบนี้มีค่อนข้างเยอะ (รึเปล่า!?) มันไม่ค่อยมีความหลากหลายซะเท่าไหร่อ่ะนะ ยังไม่โดดเด่นและน่าสนใจมากซักเท่าไหร่... ลองแต่งให้มันแหวกแนวก็น่าจะมีคนสนใจเยอะนะคะ ^^ แล้วเรื่องราว การดำเนินเรื่องโนริว่าเร็วไปนะคะ แล้วเอลซ่ากับแจ็คฟรอสต์ก็ดูจะบอกรักกันเร็วเกินไปหน่อยนะคะ = = คือก็เพิ่งกลับมารู้จักกันอีกครั้งอ่ะนะ อยู่ดีๆมาบอกรักเอาเสียดื้อๆอย่างงี้มันดูไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่น่ะนะคะ โนริอ่านแล้วรู้สึกขัดๆเลย บทแรกสั้นไปนิดนึงเนอะ ^^;; อย่าลืมว่าบทเเรกสำคัญที่สุดว่าเขาจะติดตามนิยายของเรารึเปล่า

ในส่วนพล๊อตเรื่องก็ไม่มีอะไรมากเนอะ เดี๋ยวโนริขอข้ามไปการบรรยายต่อแล้วกันนะคะ ^^

3.การบรรยายและการใช้ภาษา : 25/30

การบรรยาย...อืม ก็โอเคค่ะ แต่คุณเน้นไปทางบทพูดมากกว่าบทบรรยายสินะคะ มันเลยอ่านแล้วไม่ค่อยจะเห็นภาพซักเท่าไหร่อ่ะ คืออ่านแล้วมันจะรู้สึกติดขัด...อย่างเช่น

“ใจเย็น.... ทหารของข้า เกิดอะไรขึ้น? ค่อยๆพูดนะ ไม่ต้องรีบ”เอลซ่าพูดสีหน้าแตกตื่นกระวนกระวาย

“พะ พะ พรุ่งนี้เป็นวันฉลองพระชนน์พรรษาครบรอบ 20 ปีขององค์ราชินีพระยะค่ะ”ทหารพูดทำสีหน้าแตกตื่น

เห็นมั้ยคะว่ามีคำซ้ำอยู่คือคำว่า'แตกตื่น' ลองเปลี่ยนคำดูดีมั้ยเอ่ย... อ้ะ แล้วอีกอย่าง โนริว่ามันดูจะไม่เหมาะนะคะ เอลซ่าควรจะขรึมเเละเยือกเย็นมากกว่าแตกตื่นและกระวนกระวายนะคะ แหะๆ

“ใจเย็น.... ทหารของข้า เกิดอะไรขึ้น? ค่อยๆพูดนะ ไม่ต้องรีบ”เอลซ่าเอ่ยอย่างเยือกเย็น ปรายตามองทหารที่วิ่งเข้ามาด้วยสภาพแตกตื่น

“พะ พะ พรุ่งนี้เป็นวันฉลองพระชนน์พรรษาครบรอบ 20 ปีขององค์ราชินีพระยะค่ะ”ทหารบอกเอลซ่าด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ก้มหน้าหลบสายตาของราชินีที่มองมา

อันนี้คือให้บรรยายละเอียดให้เห็นภาพขึ้นไปหน่อยนะคะ^^

ส่วนต่อไปคือการใช้พวกอิโมติคอนจำพวก ^^ หรือ ^[++]^ ประมาณนี้น่ะค่ะ รีดเดอร์บางคนที่ไม่ชอบพวกอิโมติคอนก็มีนะคะ (อย่าพูดไปเลย..โนริก็ใช้ = =...//แต่แก้แล้วล่ะ) ใช้การบรรยายพรรณนาให้เห็นภาพดีกว่าค่ะ ดีกว่าการใช้อิโมติคอนด้วย

ต่อไปเรื่องการใช้จุดค่ะ โนริคิดว่าคุณใช้จุดยาวไปนิดนะคะ ในการจุดครั้งหนึ่ง โนริว่าควรมีจุดไม่เกินสามค่ะ เพราะจะทำให้นิยายดูรกไปนิดนะคะ

คำผิดก็ยังมีอยู่บ้างนะคะ ถ้าจะรีไรท์ก็ลองตรวจทานไปพร้อมๆกันนะคะ ^^

(ขอโทษนะคะ แต่คือโนริคิดว่าไรท์เตอร์ไม่ควรใส่ความคิดเห็นของตัวเองไปในนิยายในรูปแบบของวงเล็บและต่อท้ายด้วยไรท์เตอร์อ่ะค่ะ... คือโนริรู้สึกว่าอ่านแล้วมันขัดๆยังไงๆอยู่ ยังไงก็ลองพิจารณาดูอีกทีนะคะ..^^;)

4.ตัวละคร : 19/20

ในเมื่อเรื่องนี้มันเป็นฟิค...ฉะนั้นคนอ่านทุกคนก็คงจะรู้หน้าตาท่าทางนิสัยของตัวละครมาบ้างแล้ว แต่โนริอยากให้เพิ่มบทบรรยายตัวละครนะคะ จะได้เห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้นค่ะ ^^

5.ความสวยงาม : 8/10

เอ...โนริรู้สึกว่าหน้าบทความมันค่อนข้างรกอ่ะ (. .) รูปตัวละครใส่แค่ตัวละครหลักสองตัวก็พอมั้งคะ...เยอะไปนิดนึงนะ ^^;;

รวมคะแนน : 85/100

ปล.นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลของนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้น...ถ้าทำให้เสียความรู้สึกหรืออึดอัดใจอะไรก็แล้วแต่ ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ > <

1. ชื่อเรื่อง : 6/10

ชื่อเรื่องค่อนข้างจะไม่ดึงดูดเลยครับ ซึ่งเป็นเรื่องน่าเสียดายมากหากท่านไรท์เตอร์ไม่คิดจะเปลี่ยน น่าเสียดายยังไงไปดูในหัวข้อถัดๆ ไปเลยครับผม

2. โครงเรื่อง : 30/30

ท่านวางปมได้น่าติดตามมากครับ ตั้งแต่เปิดมาตอนแรกก็หยุดอ่านไม่ได้เลยทีเดียว บอกตามตรงเลยว่าครั้งแรกที่เปิดมาผมคิดว่าจะอ่านแค่ 3 ตอนเพราะต้องรีบเคลียร์งาน ไปๆ มาๆ อ่านจนถึงตอนล่าสุดเลยครับ น่าติดตามมากครับ ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ รีบมาแต่งต่อนะครับ ผมรออยู่ 5555555

ผมชอบการดำเนินเรื่องที่เรียบง่ายแต่น่าติดตามของท่านครับ ซึ่งเหมือนจะเป็นแนวเรื่องเล่ามากกว่านิยาย น่าสนใจมากครับ

3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 28/30

ก็อย่างที่บอกไปครับ ผมชอบการใช้คำมาบรรยายของท่านไรท์เตอร์ครับ เป็นการบรรยายเหมือนเรื่องเล่าสยองมากกว่า ซึ่งผมชอบเรื่องแนวนี้อยู่แล้วครับ

มีคำผิดอยู่นิดๆ หน่อยๆ นะครับ...

ซัก - สัก
ชันตัว - ยันตัว
เค้า - เขา
แบ้ว - แบ๊ว
โพสท์ - โพสต์
ที่หัวใจวาย - ก็หัวใจวาย
ท้ายทาย - ท้าทาย

4. ตัวละคร : 20/20

ตัวละครที่ท่านสร้างมีคาแรคเตอร์ที่ลึกลับ น่าค้นหาเข้ากับเนื้อเรื่องดีครับ ผมไม่มีอะไรจะติเลยครับ

5. ความสวยงาม : 9/10

การจัดหน้าเป็นระเบียบดีครับ แต่ติดจะเรียบไปสักหน่อย ถ้าหาธีมมาใส่ได้ก็จะทำให้น่าอ่านมากขึ้นครับ

สุดท้ายนี้ ท่านไรท์เตอร์จะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนชื่อเรื่องก็ขึ้นอยู่กับตัวท่านเองล่ะครับ...ผมคงพูดอะไรมากไม่ได้ (ขนาดไม่พูด5555) แต่ขอบอกไว้อย่างนึงครับ ชื่อเรื่องถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดเลยก็ว่าได้ครับ เพราะแวบแรกที่คนเห็นก็คือชื่อเรื่อง คิดถึงตัวท่านเองก็ได้ครับ หากชื่อเรื่องไม่ตรงสเป็คท่าน ท่านจะหยิบมาหนังสือเล่มนั้นมาเปิดรึเปล่า...ฝากไว้นะครับ...ผมแนะนำจากใจครับ หากทำให้ไม่พอใจต้องขออภัยด้วยครับ

รวมคะแนน : 93/100

1. ชื่อเรื่อง : 10/10

ชื่อเรื่องดึงดูดดีครับ เข้ากับเนื้อเรื่องดีด้วยครับ

2. โครงเรื่อง : 29/30

การดำเนินเรื่องลื่นไหลดีครับ เรียบง่ายตามสไตล์นิยายรักเศร้าๆ ซึ่งแฝงความน่าติดตามไว้ในแต่ละตอนได้ดีครับ เพียงแต่ ผมรู้ว่าอะไรๆ มันออกจะง่ายไปสักนิดนะครับ ซึ่งมันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรหรอกครับ ถ้าเพิ่มเติมได้ก็จะดี แต่ถ้าไม่ก็ไม่เสียหายครับ

3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 28/30

การบรรยายเรียบง่าย เข้าใจง่าย อ่านแล้วรู้สึกลื่นไหลไปเรื่อยๆไม่มีสะดุด ถือว่าดีมากครับ บรรยายเห็นภาพชัดเจน แม้จะมีคำผิดอยู่เล็กๆ น้อยๆ

เหล่อหลา - เหลอหลา
ซักครู่ - สักครู่
ซักพัก - สักพัก
ซักอย่าง - สักอย่าง
หน้าน้อยใจ - น่าน้อยใจ
ได้ไม่อยาก - ได้ไม่ยาก

แล้วก็เรื่องการใช้ไม้ยมกนะครับ หลังการใช้ไม้ยมกทุกครั้งเราจะเว้นวรรคนะครับ เช่น มีคะแนนให้ต่างๆ กัน , เป็นที่ๆ เด็กอย่างเรากลัว

4. ตัวละคร : 20/20

ลักษณะนิสัยตัวละครหลักก็เรียบๆ ซึมๆ เข้ากับเนื้อเรื่องดีครับ ตัวละครอื่นๆ ก็มีคาแรคเตอร์ชัดเจนดีครับ

5. ความสวยงาม :7/10

หน้าแรกนิยายยังจัดไม่ค่อยเป็นระเบียบนะครับ ส่วนในตอนย่อยแนะนำให้ใส่ธีมด้วยก็ดีครับ ตัวหนังสือใหญ่เห็นชัดเจนอ่านง่ายดีครับ

รวมคะแนน : 94/100

Critic Family รับวิจารณ์นิยาย

Sent ‘ราชันบุปผาไหว้ศพ’

1.ชื่อเรื่อง : 10/10

พูดถึงชื่อเรื่องแล้วเป็นเรื่องที่ดูน่าสนใจมากทีเดียวนะคะ ตอนแรกที่อ่านก็เข้าใจว่าไรท์เตอร์เขียนผิดรึเปล่า แต่เราก็ได้มากระจ่างในบทแรกที่ท่านได้ชี้แจงเอาไว้ ซึ่งเนื้อเรื่องนั้นก็ไม่ได้ถือว่าออกนอกกรอบของชื่อเรื่องสักเท่าไหร่เราเลยไม่ได้หักในช่องนี้ไปนะคะ ^^

2.โครงเรื่อง : 27/30

อ่า... จากที่อ่านมาตั้งแต่บทนำจนถึงบทที่ 10 นะคะ จะเห็นได้ชัดเจนว่าไรท์เพิ่งจะเข้าเรื่องอย่างจริงจังในช่วงบทหลังๆ เราเห็นการพัฒนาฝีมือของท่านอย่างชัดเจนค่ะ ช่วงแรกที่อ่านเรารู้สึกมึนงงกับการเรียงลำดับเหตุการณ์ของไรท์เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะช่วงแรกของบทนำนะคะ คือเราลองอ่านหลายรอบแต่ก็ยังรู้สึกไม่เข้าใจว่าสองคนนั้น ‘คมกฤชและพลับพลึง’ เกี่ยวอะไรกับเหตุการณ์ครั้งนี้ รวมถึง การที่ท่านตัดบทจากการล้างแค้นคมกฤชมาเป็นสาส์นท้าที่ถูกส่งมา จึงทำให้ผู้อ่านอย่างเรารู้สึกสับสนกับช่วงเวลานิดหน่อย แต่ก็ถือว่าการสนทนาของตัวละครนั้นเป็นไปตามยุคสมัยได้ดีทีเดียว

เรามาเริ่มกันที่บท ๑ ใหม่นะคะ การเรียงลำดับเหตุการณ์ของไรท์ค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ เหลือแค่การเรียงคำเล็กน้อย(ขอละไว้ในส่วนบรรยายนะคะ ^^) เพียงแค่เรารู้สึกประหลาดใจกับนิสัยของนางเอก ตอนแรกก็เข้าใจว่านางเป็นคนใจดีแต่เพราะพลังของยักษิณีที่ทำให้โกรธได้ขนาดนั้น แต่ช่วงหลังๆ เรากลับรู้สึกว่า มันคงจะเป็นนิสัยของตัวละครเองด้วย(แหะๆแอบสับสนนิดนึงค่ะ) โครงเรื่องที่ไรท์วางไว้ถ้าบอกโดยรวมก็ถือว่าน่าสนใจนะคะ แต่ติดตรงที่ตัวละครเยอะมากนี่แหละค่ะทำให้เราต้องกลับไปดูว่านี่คือใคร นั่นคือใคร และอย่างที่ได้บอกไปแล้วว่า ประมาณบทแรกๆทำเอาเราสับสนไม่น้อยเลยทีเดียว กับการปรากฏตัวของหลายๆคนที่มาจากมิติเดิมบ้างมิติผกายบ้าง และก็ยังไม่รวมถึงภูติพรายที่เกิดขึ้นอีก จะเรียกได้ว่ามาเข้าที่เข้าทางจนอ่านเริ่มรู้เรื่องจริงๆคือ ประมาณบทที่สีที่ห้าขึ้นไป ช่วงนั้นเนื้อเรื่องเริ่มรัดกุมและเผยปมให้เห็นมากขึ้นเรื่อยๆรวมถึงความสัมพันธ์ของตัวละคร เราประทับใจมากค่ะที่ฝีมือท่านพัฒนาขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็อยากให้ท่านลองกลับไปแก้ไขช่วงตอนต้นๆดูนะคะ อาจจะต้องเพิ่มบางส่วนเข้าไปเพื่อให้คน

อ่านแยกแยะช่วงเวลาออก และที่สำคัญคือ... ถ้าหากบทนั้นไรท์อยากให้ใครเป็นคนดำเนินเรื่องก็ควรจะแปะไว้ตรงมุมบนสักหน่อยว่าใครกำลังเป็นตัวหลักในการดำเนินตอนนี้

รวมๆแล้วโครงเรื่องน่าสนใจมากค่อผิดพลาดเพียงช่วงแรกเท่านั้น (ประทับใจนะคะที่มีเว็บอ้างอิงให้ด้วย)

3.การบรรยาย : 26/30

แอบมีเกริ่นไว้เล็กน้อยแล้วนะคะตรงช่วงโครงเรื่อง (แหะๆแบบมันเผลอออกทะเล) ช่วงแรกสับสนกับการใช้ศัพท์มาก แต่ยอมรับค่ะว่าไรท์เตอร์ท่านนี้สามารถประพันธ์ผลงานที่คงความเป็นไทยไว้ได้อย่างดีเยี่ยม เพียงแค่การเรียงคำบางอย่างและการวรรคตอนทำให้ผู้อ่านนั้นสับสนนะคะ เช่น

‘เพราะมัวแต่มองไปรอบๆ จนมองไม่เห็นทาง’ – ‘เพราะมัวแต่มองไปรอบๆจนมองไม่เห็นทาง’ (ถ้าหากลองเอามาติดกันประโยคอาจจะดูดีขึ้นนะคะ)

‘มันก็เหมือนกับสัตว์เดรัจฉานดีๆ นั่นเอง’ ---- ‘มันก็เหมือนกับสัตว์เดรัจฉานดีๆนั่นเอง’

#ตรงส่วนวรรคตอนความจริงมีหลายจุดมากอันนี้เรายกมาให้ดูเฉยๆ อยากให้ท่านลองไปอ่านแล้วแก้ใหม่ดูนะคะ ลองคิดถึงสภาพความเป็นจริงว่า มันควรจะวรรคนึเปล่า(อันนี้แค่ในบทนำแต่บทอื่นๆยังมีให้เห็นประปรายค่ะ)

**คือเราไม่เข้าใจความหมายอันนี้อ่ะ >>> “ถักเปียกรนราน” ไม่มั่นใจว่าพิมพ์ผิดหรือว่าเราไม่เข้าใจความหมายเอง

อ่ามาต่อกันนะคะ มีอีกจุดหนึ่งที่ไรท์ควรจะแก้ไข คือการที่ท่านใช้คำซ้ำมากจนเกินไปอย่างเช่น

“สง่างาม งดงาม และอาจหาญ” คือบางอย่างในหลายคำยังมีให้ใช้ทดแทนได้ (ขออภัยนะคะหากยกตัวอย่างไม่ทั่วถึงหรือครอบคลุมในบทอื่นๆ เพราะมีประปรายมากค่ะ)

“...ร่างกายอ่อนล้า_ก่อนที่ร่างกายจะหยุดการเคลื่อนไหว” >>> “...ร่างกายเริ่มอ่อนล้าก่อนที่จะหยุดการเคลื่อนไหว” อาจจะดูสละสลวยมากขึ้น

“ที่กดด้วยความอ่อนโยนและอ่อนช้อย” >>> “ที่กดอย่างอ่อนช้อยและนุ่มนวล” (ประโยคมันยาวขอตัดไว้เท่านี้นะคะ”

อีกส่วนนะคะ เรื่องคำสรรพนามในการใช้ ไรท์ควรที่จะเติมสรรพนามแทนสิ่งของเข้าไปบ้าง เพื่อลดการใช้คำซ้ำแบบไม่จำเป็น เช่น

“มันเจ็บไปทั้งภายนอกและภายใน กุมศีรษะอย่างทรมาน” >> “มันเจ็บไปทั้งภายนอกและภายใน มือกุมศีรษะอย่างทรมาน” น่าจะดีกว่านะคะ

มาถึงการเรียงคำกันนะคะ หลายคำดูเหมือนท่านอาจจะมือลั่นหรือเรียงผิดเล็กน้อย เช่น

“ธันนะมีสีหน้าบอกไม่รับบุญ” >>> “ธันนะมีสีหน้าบอกบุญไม่รับ” ถ้าเรียงแบบนี้คงจะดูดีกว่า

(ความจริงมีเยอะมากนะคะ อยากให้ลองไปหาและแก้ไขดู)

เรื่องที่สำคัญอย่างหนึ่งนะคะ ดราเห็นว่าท่านใช้ “ --- ” แบบนี้ในหลายกรณี เช่นวรรคพูดบ้าง แทนความคิดบ้าง และ รวมถึงให้เหตุผลต่อเหตุการณ์นั้นๆบ้าง คือเราอยากให้ท่านลองดูนะคะ

ถ้าสมมติจะคั่นจังหวะพูดให้ใช้เป็น จุด ‘ (ประโยคหนึ่ง)… (อีกประโยค)’

ถ้าเป็นการให้เหตุผลว่าคนนั้นเขาทำแบบนี้ทำไมก็ ใช้ ‘ ** ’ แทนจะดีกว่ามั้ยคะ

หรือ ถ้าอยากให้รู้ว่าความคิดนั้นเป็นของใครก็เปลี่ยนจาก ---ธันนะคิด >>> (ประโยคที่คิด(ทำตัวเอียง)) ธันนะคิด ต่อท้ายจะดีกว่านะคะ ^^

ส่วนเรื่องคำผิดก็มีนิดหน่อย และส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นพวกวรรณยุกต์หรือลืมเปลี่ยนภาษาซะส่วนใหญ่ เช่น

“c]t” >>> “และ” ท่านลืมเปลี่ยนภาษา

“ถก” >>> “ถูก” ลืมใส่สระ เป็นต้น

4.ตัวละคร : 19/20

เย้ๆ มาถึงสักทีนะคะ >< ส่วนนี้แถบจะไม่โดนหักเลยเพราะเราคิดว่าท่านทำได้ดีพอสมควร ตัวละครท่านอาจจะเยอะแต่บทบาทหน้าที่ชัดเจนเกือบทุกตัว เราคาดว่าถ้าหากได้อ่านมากกว่านี้อาจจะเข้าใจนิสัยมากขึ้น ขอหักไปแค่นิดเดียวแหละค่ะ 555 คืออย่างตัวละครที่เกริ่นไว้ในบทนำก็ไม่เห็นจะมีบทบาทอีกเลย เราแอบสงสัยแค่ตรงนี้กับนิสัยนางเอกนี่แหละค่ะ ไม่มีอะไรมาก

5.ความสวยงาม : 8/10

ตัวหนังสือในหน้าปกท่านอาจจะลองปรับขนาดหรือเลือกฟ้อนให้ดูน่าสนใจและควรจัดหน้าให้มีระเบียบมากขึ้นสักนิด และ การขึ้นต้นวรรคใหม่บางทีมันไม่ค่อยสมดุลสักเท่าไหร่นัก เขยื้อนทางนี้นิดทางนี้หน่อย ทำให้อ่านแล้วไม่ค่อยลื่นหูลื่นตานัก ท่านควรลองใช้ tap แทน space bar เพื่อจัดหน้าใก้สวยงามยิ่งขึ้น แล้วมันจะยิ่งดูน่าสนใจค่ะ

6. สิ่งที่อยากบอก

ถ้าเราวิจารณ์ส่วนไหนไม่ถูกใจไรท์เราก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้เลยนะคะ ขอบคุณที่ใช้บรการค่ะ ^^

Critic family รับวิจารณ์นิยาย



นักวิจารณ์ : อลิส



ก่อนต้องกราบขอประทานอภัยท่านก่อนที่ข้าพเจ้ามาช้า เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันดีกว่า

1. ชื่อเรื่อง : “The Vampire Soul” 8/10

เพราะ 1.ชื่อไม่มีความน่าสนใจหรือแรงดึงดูดใจที่จะชวนมาอ่านเลย หรือถ้ามีก็มีน้อยมาก(-1) 2.ดังที่กล่าวไปขั้นต้นคือชื่อไม่มีความน่าสนใจ จึงควรตั้งชื่อ ภาษาไทยขึ้นมาประกอบ เพื่อขยายความว่าเรื่องนี้มีสิ่งใดที่น่าติดตาม อยากให้ลองไปดูชื่อหนังสือผีตะวันตกจำพวกแวมไพร์ของหลายๆสำนักพิมพ์ค่ะ เราคิดว่าชื่อมันน่าสนใจกว่า(-1)



2. โครงเรื่อง : 25/30



มีเรื่องราวที่ซ้ำซากจำเจ (-10) เคยอ่านเรื่องคล้ายๆแบบนี้ 10 กว่าเรื่องแล้วมั้ง แต่ว่าให้อภัยได้แม้มันจะซ้ำซากก็เหอะ ถ้ามันสนุกก็โอเค(+5)



3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 25/30



ตกหล่นตัวอักษร พิมพ์ผิด ใช้ภาษาผิด+แปลกประหลาด(-9 มาจาก -3x3) อยากให้ปรับปรุงในจุดๆนี้เป็นอย่างมาก บางทีบรรยายละเอียดเกินไปแทนที่จะเข้าใจกลับงงซะงั้น: อันนี้งงเอง(+4) แต่เนื้อหามันก็มีส่วนให้งงนั่นแหละ(-5)หักลบกันแล้วเหลือ(-1) เรื่องราวไม่ประติประต่อกัน ตัดไปตัดมา ต้องอ่านซ้ำอีกรอบจึงจะเข้าใจ(-5) ไม่ค่อยสมเหตุสมผลในบางประโยค(-5) รวม -20 แต่เลือกสรรภาษามาประดิษฐ์ร้อยเรียงเป็นประโยคได้ดีมาก (+15) ชอบตรงนี้ ขอให้รักษาคุณภาพเช่นนี้ไว้นะคะ(แต่ที่วิจารณ์ไปก่อนหน้านี้กรุณากลับไปแก้ไขด้วย)



4. ตัวละคร : 20/20



ให้เต็มเพราะไม่มีอะไรต้องแก้ไขนะ เท่าที่อ่านมาก็ดี



5. ความสวยงาม : 8/10



มีความตั้งใจแต่ก็ยังอ่อนหัด!! ความจริงมันก็โอเคนะ แต่ไม่ดึงดูด เราคิดว่ามันไม่มีเสน่ห์อะ-..-



รวมคะแนน : 86/100 ได้เกรด 4 นะเจ้าคะ ค่อนข้างดีเยี่ยม

หวังว่าคำวิจารณ์ของเราจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย สิ่งใดดีก็ขอให้รักษาไว้ สิ่งใดต้องปรับแก้ไขก็จงรีบทำ อย่าได้รอเวลา ขอบคุณที่น้อมรับคำวิจารณ์ไว้ ขออภัย หากว่าทำให้ขัดใจหรือไม่พอใจ แล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการ...//กราบเบญจางคประดิษฐ์

Critic family รับวิจารณ์นิยาย

นักวิจารณ์ : แยม

1. ชื่อเรื่อง : 8/10

ชื่อเรื่องสะดุดตาดีค่ะ อ่านชื่อดูแล้วน่าสนุก แต่รู้สึกว่ายังไม่ค่อยดึงดูดเท่าไหร่ แต่ก็โอเคแล้วละค่ะ

2. โครงเรื่อง :26/30

รู้สึกว่าโครงเรื่องเนี่ยทำมาดีมากเลยค่ะ พล็อตก็เยี่ยมอ่านแล้วสนุก แต่มันก็เหมือนเป็นนิยายที่ไม่ค่อยมีจุดเด่น เป็นเหมือนนิยายที่หาได้ทั่วไป ส่วนเนื้อเรื่องคิดว่าเข้มข้นนิดนึงนะคะ บางทีน่าจะมีฉากฮาๆบ้าง

3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 25/30

ในเรื่องของการบรรยายนะคะ รู้สึกว่าใช้คำบรรยายมากกว่าคำพูดมากเกินไปมันทำให้บางทีผู้ที่อ่านรู้สึกลายตา
ส่วนของคำผิดเนี่ยมีน้อยมากเลยค่ะ เก่งมากค่ะ บางคำเรายังเขียนผิดๆถูกๆอยู่เลย 5555
คำผิด
นู-ดู
ของกรุ่น-หอมกรุ่น

4. ตัวละคร : 18/20

ตัวละครไม่ใช่ว่าจะไม่มีจุดเด่นของตัวนะคะแต่รู้สึกเหมือนตัวละครทุกตัวเจือจางเป็นคาแร็กเตอร์ง่ายๆ หาได้ทั่วไป บางทีน่าจะมีตัวละครตัวนึงในเรื่องเป็นพวกรั่วๆฮาๆบ้างนะมันอาจจะออกทะเลนิดหน่อยแต่มันก็จะทำให้ผู้อ่านมีอารมณ์ขัน และสนุกกับมันมากขึ้นนะคะ

5. ความสวยงาม : 10/10

ตัวหนังสืออ่านง่ายไม่เล็กไม่ใหญ่พอดีเลยค่ะ

รวมคะแนน : 87/100

Critic family รับวิจารณ์นิยาย



นักวิจารณ์ : กริม



ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่ไว้ใจให้หวานวิจารณ์นิยายให้นะคะ หากล่วงเกินหรือละลาบละล้วงมากเกินไปต้องขอโทษด้วยค่ะ หวานจะอ่านนิยายของคุณลาฟทุกตอนตั้งแต่ต้นยันตอนที่สิบห้า เพื่อประเมินความน่าติดตามและความต่อเรื่องของเรื่อง แต่จะสแกนคำผิดให้อย่างละเอียดเฉพาะสิบตอนแรกนะคะ



1. ชื่อเรื่อง : 10/10



ไม่มีอะไรจะติค่ะ เอาคะแนนเต็มไปเลย สัมผัสได้ถึงความเป็นเอกลักษณ์ที่แผ่ซ่านออกมาเลยล่ะค่ะ มันทำให้หวานสงสัยว่าไอ้ 1:11 มีถิ่นกำเนิดมาจากไหน ซึ่งมองในมุมนักอ่านแล้ว เป็นการดึงดูดให้เราอยากกดเข้าไปอ่านเพื่อค้นหาคำตอบค่ะ ยอดเยี่ยมค่ะ //ปรบมือ



2. โครงเรื่อง : 27/30



น่าสนใจในระดับหนึ่งค่ะ ส่วนตัวหวานชอบพล็อตออกแนวละมุนๆ หน่วงๆ ที่ไม่ค่อยพบในนิยายวายซึ่งส่วนใหญ่เน้นหนักไปทางฉากตึ่งโป๊ะเสียมากกว่า ตัดคะแนนตรงที่โครงสร้างมันดูเป็น ‘เส้นตรง’ ประมาณว่าเรื่องมันดำเนินไปเรื่อยๆ โดยไม่มีอะไรมาเร้า อาจเป็นตรงที่ว่าพอเปิดเรื่องมาฉากแรกเก้าก็เริ่มมีซัมธิงรองกับเมฆแล้ว ทำให้คนอ่านไม่ทราบเบื้องลึกและภูมิหลังของแต่ละคน ซึ่งอาจทำให้คนอ่านไม่รู้สึกอินกับความรู้สึกของตัวละครต่างๆมากนัก เข้าใจสิ่งที่หวานต้องการจะสื่อไหมคะ?



3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 22/30



ก่อนอื่นหวานขอออกตัวเลยว่าชอบชื่อตอนย่อยมากๆเลยค่ะ มันแปลกใหม่และน่าสนใจมาก โดยเฉพาะตอนแรกๆ พวก ถ้วยบะหมี่ค้างคืน อะไรแบบนี้ เอาล่ะ มาเข้าเรื่องการบรรยายกัน...หวานอ่านๆดู



แล้วเหมือนคุณลาฟจะติดใช้ภาษาพูดในการบรรยายบางช่วงบางตอน อารมณ์เหมือนเล่าเรื่องอะไรบางอย่างให้เพื่อนฟังอ่าค่ะ มันทำให้เขียนได้คล่องก็จริง แต่ในทางกลับกันจะเกิดปัญหาหลายๆอย่าง เช่นคำซํ้าในนิยายของคุณลาฟที่ค่อนข้างเยอะซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้เรื่องดำเนินไปไวมากๆ แล้วเหมือนคุณลาฟไม่ค่อยใช้สรรพนามอื่นในการเรียกตัวละครในเรื่องนอกจากชื่อของตัวละคนนั้นๆ และรูปแบบการเว้นวรรคและจัดลำดับเหตุการณ์บางประโยคแปลกๆด้วยค่ะ ทำให้บทสนทนาบางจุดถูกตัดไปเสียดื้อๆ หวานขออนุญาติยกย่อหน้าหนึ่งในนิยายบทที่หกของคุณลาฟเป็นตัวอย่างนะคะ



แพรพูดขึ้นหลังจากที่เธอเดินไปเดินมาเลือกของกินจนหนำใจแล้วก็กลับมายังโต๊ะพร้อมอาหารมากมาย ตอนนี้ประวิทย์ยังคงยืนเก้ๆกังอยู่ที่บาร์อาหารเพื่อเลือกอาหารที่ถูกใจ แก้วน้ำว่างเปล่าบนโต๊ะตั้งอยู่สี่ใบเมฆจึงลุกขึ้นหยิบแก้วเพื่อจะไปเติมน้ำให้กับเพื่อนๆ



คุณลาฟสังเกตไหมคะว่าเล่าสลับฉากระหว่างบาร์อาหารกับโต๊ะไปราวๆสามสี่รอบ? มันทำให้ผู้อ่านเกิดอาการมึนงงได้ค่ะ ว่าสรุปตอนนี้ตัวละครไหนอยู่ที่ใดกันแน่ และตรง แพรพูดขึ้นหลังจากที่เธอเดินไปเดินมาเลือกของกินจนหนำใจแล้วก็กลับมายังโต๊ะพร้อมอาหารมากมาย ก็เล่าสลับระหว่างการเดินกับอาหาร แล้วประโยคท้ายสุด ตรงแก้วน้ำว่างเปล่าบนโต๊ะตั้งอยู่สี่ใบ ก็บรรยายสลับระหว่างแก้วกับโต๊ะ ตัวอย่างการจัดรูปใหม่ของหวานที่เพิ่มคำเชื่อมเข้าไปเพื่อให้ดูต่อเนื่องด้วย เป็นแค่ตัวอย่างนะคะ ไม่จำเป็นต้องปรับตามทุกระเบียดนิ้วค่ะ



แพรที่กลับมายังโต๊ะพร้อมอาหารมากมายในมือพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงร่าเริง หญิงสาวคนเดียวในกลุ่มใช้เวลาไม่มากนักในการเลือกของกิน ผิดกับประวิทย์ผู้ยังคงยืนเก้ๆ กังๆ ลังเลอยู่หน้าบาร์อาหารอย่างคนตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะรับประทานอะไรดี เขาถูกประกบ

ข้างด้วยเมฆผู้ตั้งใจจะมาเติมนํ้าให้ทั้งตนและเพื่อนๆในเวลาไม่กี่อึดใจต่อมา

อีกตัวอย่างที่ตัดมาจากบทที่แปดนะคะ สังเกตว่าประโยคที่สองยาวเฟื้อยเลยค่ะ

เก้าเดินหนีไปนั่งที่โต๊ะคอมเงียบๆแต่คอยหันมองอยู่เรือยๆ โจ้วางกะละมังน้ำอุ่นไว้ข้างๆตัวและบิดผ้าที่ชุ่มน้ำจนหมาดผ้าอุ่นๆถูกเช็ดลงบนผิวขาวเนียนของเมฆที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงนุ่มไรผมของเมฆเริ่มเปียกจากผ้าอุ่นๆและโจ้ถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะปลดกระดุมเสื้อของเมฆออกเพื่อเช็ดทำความสะอาดร่างกายให้เพื่อนขี้เมาของเขา..



วิธีการของหวานในการเช็คว่าประโยคยาวไปหรือเปล่าคือลองอ่านออกเสียงด้วยความเร็วเหมือนพูดธรรมดาๆ แล้วถ้ารู้สึกว่าเริ่มหมดลมหายใจตอนอ่านไม่ทันจบหมายความว่าประโยคนั้นยาวไปแล้วค่ะ ปัญหานี้หวานก็ยังเป็นอยู่นะ 5555 เข้าใจค่ะว่าพอเขียนไปเขียนมาบางทีมันเพลิน แต่ไม่เป็นไรเนอะ ค่อยๆ ฝึกไปเดี๋ยวสมองเราก็กะได้เองว่าควรตัดจบประโยคตอนไหน

* คำผิดเท่าที่หาได้นับมาเยอะนะคะ ทำให้คุณลาฟโดนหักคะแนนเพราะตรงนี้แยะเลย

ปล. ในบทบรรยาย ไม่ควรใช้คำว่า ‘เค้า’ นะคะ ควรเปลี่ยนเป็น ‘เขา’ ค่ะ

- ตอนแรก (คำผิด = คำถูก)

เสียประตู = เสียงประตู

บันใด = บันได

พราง = พลาง

รอดใต้แขน = ลอดใต้แขน

เบอเริ่ม = เบ้อเริ่ม

- ตอนที่สอง

โทรศัพ = โทรศัพท์

- ตอนที่สาม

แพร์(ที่เป็นชื่อตัวประกอบผู้หญิง) = แพร

พรางคิดในใจ = พลางคิดในใจ

ยี้ห้อ = ยี่ห้อ

- ตอนที่สี่

สาระรูป = สารรูป

รำบาก = ลำบาก

ถ่อยหลัง = ถอยหลัง

ตะกล้า = ตะกร้า

ขี้โครน = ขี้โคลน

กลิ่นเห็นอับลายไปเป็นปริทิ้ง = กลิ่นเหม็นอับหายไปเป็นปลิดทิ้ง

สะอาบ = สะอาด

ครองถม = คลองถม

ประเป๋า = กระเป๋า

พราง = พลาง

นำแข็ง = นํ้าแข็ง

ที่ใหน = ที่ไหน

อุส่า = อุตส่าห์

รุ่มจับ = รุมจับ

- ตอนที่ห้า

กระอักกระอวน = กระอักกระอ่วน

ฝ่ามือกลั้น = ฝ่ามือกั้น

ถอยหาง = ถอยห่าง

พิเรน = พิเรนทร์

- ตอนที่หก

พราง = พลาง

อุส่า = อุตส่าห์

ตะกล้า = ตะกร้า

ไฟแช็ค = ไฟแช็ก

รอเท้า = รองเท้า

- ตอนที่เจ็ด

ตนไม้ = ต้นไม้

รู้เรือง = รู้เรื่อง

กะทั่ง = กระทั่ง

ชี่ทาง = ชี้ทาง

ระหว่า = ระหว่าง

จัดเตียม = จัดเตรียม

พราง = พลาง

ยาวเหยีด = ยาวเหยียด

เรือยๆ = เรื่อยๆ

ไมพูด = ไม่พูด

เสีอง = เสียง

ชุดกระชาก = ฉุดกระชาก

เพือน = เพื่อน

พึมพรำ = พึมพัม

สักครู = สักครู่

เช้ด = เช็ด

ผูกพันธ์ = ผูกพัน

- ตอนที่แปด

พราง = พลาง

บอยๆ = บ่อยๆ

ให = ให้

ขีดคร่า = ขีดฆ่า

หสก = หาก

ครุกรุ่น = คุกรุ่น

ใหล่ = ไหล่

สบสน = สับสน

เก้าร้าว = ก้าวร้าว

- ตอนที่เก้า

พราง = พลาง

ดูบุหรี่ = ดูดบุหรี่

ซื้ = ซื้อ

มั = มัน



4. ตัวละคร : 17/20



มีเสน่ห์ของตัวเองมาก แต่บุคลิกยังไม่ชัดเจนเท่าที่ควร เราอ่านเนื้อเรื่องเสร็จกลับมาอ่านแนะนำตัวละครอีกรอบเราแอบงงค่ะ 555 เพราะหวานนึกว่าเก้าเคะ เมฆเมะนะเอาจริง 5555



5. ความสวยงาม : 8/10



ธีมเรียบๆ สวยดี ฟอนต์ใหญ่อ่านสบายตาดีครัช ตัดคะแนนตรงที่คุณลาฟเคาะย่อหน้าไม่เท่ากัน



รวมคะแนน : 84/100