ลำดับตอนที่ #92
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #92 : [Day 4] เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันชมจันทร์
{ Day4 }
แสงจันทร์ทอแสงนวลพาดทับโครงหน้าต่างไม้ในเพิงเล็กๆแถบชานเมืองโนวาริสต้า โอเซย์เรียส ดี. โยเวอัลโต้กำลังนั่งพิงหน้าต่าง กลิ่นหอมของยาเส้นตลบอบอวนไปทั่วทั้งบริเวณ ควันที่ลอยออกมานั้นเมื่อกระทบกับแสงจันทร์ ก็บังเกิดเป็นแสงสีเหลืองนวลหม่นๆ ทำให้รอบๆกายของชายผู้นี้ราวกับภาพฝันก็ไม่ปาน
ภาพที่แลดูสงบนิ่งนี้ช่างขัดกับความคิดในหัวของเขาเสียเหลือเกิน ก็ในเมื่อความคิดในตัวเขานั้นกำลังตีกันสับสนวุ่นวายจนแทบจะเป็นไมเกรนตาย!
แจ๊คเป็นใคร? และซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่? แม้เวลาจะล่วงเลยไปหลายวันแต่เขาก็ยังไม่สามารถหาคำตอบของคำถามนี้ได้เลย
"สายัณห์สวัสดิ์พ่อหนุ่ม มานั่งรมควันยาสูบคิดถึงคนรักที่จากไปแล้วรึไง? สนใจให้พี่สาวคนนี้ร่วมวงด้วยไหมจ๊ะ"
เสียงหวานที่ทักขึ้นมาแทรกความเงียบสงัดทำให้ห้วงความคิดของชายหนุ่มหยุดชะงัก โอเซย์หันไปมองตามเสียง
หญิงสาวในชุดหนังแนบเนื้อเผยให้เห็นต้นขายาวเรียว เส้นผมยาวสีเงินสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายขับให้คนตรงหน้างดงามยากที่จะละสายตา
แต่สิ่งที่ทำให้ชาวหนุ่มมองคนตรงหน้าไม่วางตาก็คือความรู้สึก "อันตราย"
หญิงสาวเหมือนจะสังเกตเห็นสายตาระเวงของเขา เธอขยับรอยยิ้มหวาน ก่อนจะทรุดตัวนั่งข้างเขาอย่างถือวิสาสะ
"ยังหนุ่มยังแน่นมานั่งขมวดคิ้วจนจะเป็นเงื่อนตายระวังตีนกาจะโผล่ออกมาเร็วนะ ฮ่าฮ่าฮ่า"
เธอกล่าวออกมาทั้งรอยยิ้ม ทำให้เขาค่อยคลายความระแวงออกไปได้เล็กน้อย เมื่อเห็นคนตรงหน้ายื่นกล้องยาสูบมาให้เขาก็เข้าใจในทันทีว่าหญิงสาวมีเจตนานั่งร่วมวงสูบยาสูบเป็นเพื่อนเขาอย่างที่ได้กล่าวมาแต่แรก
"ขออภัยที่เสียมารยาท แต่คุณผู้หญิงไม่คุ้นหน้าเอาเสียเลย ผมขอถามได้ไหมว่าคุณคือใคร" โอเซย์เงยหน้าถาม ในขณะที่มือก็จัดแจงจุดยาเส้นด้วยท่วงท่าชำนาญ
"โรเซตตร้า...โรเซตตร้า ซินเซียร์ เชกเสปียร์ หัวหน้าสมาพันธ์นักล่าแม่มด ยินดีที่ได้รู้จัก"
โอเซย์ชะงักมือที่กำลังส่งกล้องยาสูบที่จุดแล้วคืนให้เจ้าของเล็กน้อย เมื่อได้ยินว่าคนตรงหน้าน่าจะเป็นคนใหญ่คนโต
มิน่า...บรรยากาศที่แผ่ออกมาถึงมีความคุกคามถึงขนาดนั้น
"จะว่าไป ทั้งแม่มดเอย หรือเจ้าบ้าแจ๊คเอย ไม่ว่าจะอย่างไหนพอถึงช่วงนี้ทีไรก็กรูเข้ามาได้ทุกทีสิน่า ไม่รู้ว่าผู้ดูแลเขตแดนมัวไปทำแมวอะไรอยู่"
เกี่ยวอะไรกับแมว? แมวผิดตรงไหน?? อ่า....ยกเว้นแมวผีไว้ตัวนึงละกัน
หญิงสาวสูดยาเส้นเข้าปอดเฮือกใหญ่ แล้วหยิบจดหมายออกมาจากในเสื้อคลุม ก่อนจะยื่นซองจดหมายเรียบสีขาวมาตรงหน้า
"มีคนฝากข้ามาบอกว่า ยูเมะ ฮานาบิ ได้ออกจากกิจกรรมนี้แล้ว เพราะฉะนั้นหากพวกเจ้าอยากโหวตนางไปก็เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์"
ชายหนุ่มรับจดหมายนั้นมา แม้จะไม่รู้ว่ายูเมะ ฮานาบิเป็นใครก็เถอะ แต่เขาก็พยักหน้ารับไว้ก่อน
"เข้าใจแล้......"
ยังไม่ทันขาดคำ สายลมวูบใหญ่ก็พัดเข้ามาในเพิงเล็กๆ โอเซย์ใช้แขนบังฝุ่นที่พัดเข้ามาพร้อมกับลม แต่เมื่อฝุ่นจางหายไป สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าก็ทำให้เขาเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง
ร่างสูงในชุดทักซิโด้สีดำยืนอยู่ริมขอบประตูเพิง บนหัวมีฟักทองผลใหญ่ครอบไว้ ไม่อาจดูให้ออกว่าภายในเป็นใคร
แจ๊ค!!!!?
"สายัณห์สวัสดิ์....แจ๊ค"
"....สายัณห์สวัสดิ์โรเซตต้า"
เสียงที่เอ่ยผ่านจากเครื่องดัดเสียงทำให้ชายหนุ่มไม่อาจเอาได้ว่าร่างสูงตรงหน้าเป็นชายหรือหญิง แจ๊คโคลงหัวฟักทองไปรอบๆก่อนจะหยุดกึกเมื่อเห็นเขา
"แหมๆ ไม่ได้เจอกันเสียตั้งนาน เหตุใดไม่มาดื่มสุรากันสักจอกล่ะแจ๊ค....หืมมมม????"
สิ่งต่อมาที่เขาเห็นคือแจ๊คที่พยายามวิ่งหนีและโรเซตต้าที่จับชายเสื้อทักซิโด้สีดำของร่างสูงไว้แน่น พร้อมกับรอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มแต่น่าสะพรึงกลัวชอบกลของหญิงสาว
"ดูจากท่าทางลนลานของเจ้าแล้วคงจะถูกใครสักคนจับได้สินะ เจ้านี่ไม่ไหวเลยให้ตาย"
ยังไม่ทันที่โอเซย์จะเอ่ยค้านว่าคนที่จับแจ๊คอยู่ก็คือตัวเธอเองนั่นแหล่ะ หญิงสาวก็ทำจมูกฟุดฟิดพร้อมกับยิ้มกริ่ม
"นี่มันโนวาริสต้าหรืออัลแทร์กันแน่นะ ข้าถึงได้รู้สึกถึงกลิ่นทะเลหึ่งเชียว คิกคิก"
===================================================================
สรุปผลประจำวัน
แสงจันทร์ทอแสงนวลพาดทับโครงหน้าต่างไม้ในเพิงเล็กๆแถบชานเมืองโนวาริสต้า โอเซย์เรียส ดี. โยเวอัลโต้กำลังนั่งพิงหน้าต่าง กลิ่นหอมของยาเส้นตลบอบอวนไปทั่วทั้งบริเวณ ควันที่ลอยออกมานั้นเมื่อกระทบกับแสงจันทร์ ก็บังเกิดเป็นแสงสีเหลืองนวลหม่นๆ ทำให้รอบๆกายของชายผู้นี้ราวกับภาพฝันก็ไม่ปาน
ภาพที่แลดูสงบนิ่งนี้ช่างขัดกับความคิดในหัวของเขาเสียเหลือเกิน ก็ในเมื่อความคิดในตัวเขานั้นกำลังตีกันสับสนวุ่นวายจนแทบจะเป็นไมเกรนตาย!
แจ๊คเป็นใคร? และซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่? แม้เวลาจะล่วงเลยไปหลายวันแต่เขาก็ยังไม่สามารถหาคำตอบของคำถามนี้ได้เลย
"สายัณห์สวัสดิ์พ่อหนุ่ม มานั่งรมควันยาสูบคิดถึงคนรักที่จากไปแล้วรึไง? สนใจให้พี่สาวคนนี้ร่วมวงด้วยไหมจ๊ะ"
เสียงหวานที่ทักขึ้นมาแทรกความเงียบสงัดทำให้ห้วงความคิดของชายหนุ่มหยุดชะงัก โอเซย์หันไปมองตามเสียง
หญิงสาวในชุดหนังแนบเนื้อเผยให้เห็นต้นขายาวเรียว เส้นผมยาวสีเงินสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายขับให้คนตรงหน้างดงามยากที่จะละสายตา
แต่สิ่งที่ทำให้ชาวหนุ่มมองคนตรงหน้าไม่วางตาก็คือความรู้สึก "อันตราย"
หญิงสาวเหมือนจะสังเกตเห็นสายตาระเวงของเขา เธอขยับรอยยิ้มหวาน ก่อนจะทรุดตัวนั่งข้างเขาอย่างถือวิสาสะ
"ยังหนุ่มยังแน่นมานั่งขมวดคิ้วจนจะเป็นเงื่อนตายระวังตีนกาจะโผล่ออกมาเร็วนะ ฮ่าฮ่าฮ่า"
เธอกล่าวออกมาทั้งรอยยิ้ม ทำให้เขาค่อยคลายความระแวงออกไปได้เล็กน้อย เมื่อเห็นคนตรงหน้ายื่นกล้องยาสูบมาให้เขาก็เข้าใจในทันทีว่าหญิงสาวมีเจตนานั่งร่วมวงสูบยาสูบเป็นเพื่อนเขาอย่างที่ได้กล่าวมาแต่แรก
"ขออภัยที่เสียมารยาท แต่คุณผู้หญิงไม่คุ้นหน้าเอาเสียเลย ผมขอถามได้ไหมว่าคุณคือใคร" โอเซย์เงยหน้าถาม ในขณะที่มือก็จัดแจงจุดยาเส้นด้วยท่วงท่าชำนาญ
"โรเซตตร้า...โรเซตตร้า ซินเซียร์ เชกเสปียร์ หัวหน้าสมาพันธ์นักล่าแม่มด ยินดีที่ได้รู้จัก"
โอเซย์ชะงักมือที่กำลังส่งกล้องยาสูบที่จุดแล้วคืนให้เจ้าของเล็กน้อย เมื่อได้ยินว่าคนตรงหน้าน่าจะเป็นคนใหญ่คนโต
มิน่า...บรรยากาศที่แผ่ออกมาถึงมีความคุกคามถึงขนาดนั้น
"จะว่าไป ทั้งแม่มดเอย หรือเจ้าบ้าแจ๊คเอย ไม่ว่าจะอย่างไหนพอถึงช่วงนี้ทีไรก็กรูเข้ามาได้ทุกทีสิน่า ไม่รู้ว่าผู้ดูแลเขตแดนมัวไปทำแมวอะไรอยู่"
เกี่ยวอะไรกับแมว? แมวผิดตรงไหน?? อ่า....ยกเว้นแมวผีไว้ตัวนึงละกัน
หญิงสาวสูดยาเส้นเข้าปอดเฮือกใหญ่ แล้วหยิบจดหมายออกมาจากในเสื้อคลุม ก่อนจะยื่นซองจดหมายเรียบสีขาวมาตรงหน้า
"มีคนฝากข้ามาบอกว่า ยูเมะ ฮานาบิ ได้ออกจากกิจกรรมนี้แล้ว เพราะฉะนั้นหากพวกเจ้าอยากโหวตนางไปก็เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์"
ชายหนุ่มรับจดหมายนั้นมา แม้จะไม่รู้ว่ายูเมะ ฮานาบิเป็นใครก็เถอะ แต่เขาก็พยักหน้ารับไว้ก่อน
"เข้าใจแล้......"
ยังไม่ทันขาดคำ สายลมวูบใหญ่ก็พัดเข้ามาในเพิงเล็กๆ โอเซย์ใช้แขนบังฝุ่นที่พัดเข้ามาพร้อมกับลม แต่เมื่อฝุ่นจางหายไป สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าก็ทำให้เขาเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง
ร่างสูงในชุดทักซิโด้สีดำยืนอยู่ริมขอบประตูเพิง บนหัวมีฟักทองผลใหญ่ครอบไว้ ไม่อาจดูให้ออกว่าภายในเป็นใคร
แจ๊ค!!!!?
"สายัณห์สวัสดิ์....แจ๊ค"
"....สายัณห์สวัสดิ์โรเซตต้า"
เสียงที่เอ่ยผ่านจากเครื่องดัดเสียงทำให้ชายหนุ่มไม่อาจเอาได้ว่าร่างสูงตรงหน้าเป็นชายหรือหญิง แจ๊คโคลงหัวฟักทองไปรอบๆก่อนจะหยุดกึกเมื่อเห็นเขา
"แหมๆ ไม่ได้เจอกันเสียตั้งนาน เหตุใดไม่มาดื่มสุรากันสักจอกล่ะแจ๊ค....หืมมมม????"
สิ่งต่อมาที่เขาเห็นคือแจ๊คที่พยายามวิ่งหนีและโรเซตต้าที่จับชายเสื้อทักซิโด้สีดำของร่างสูงไว้แน่น พร้อมกับรอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มแต่น่าสะพรึงกลัวชอบกลของหญิงสาว
"ดูจากท่าทางลนลานของเจ้าแล้วคงจะถูกใครสักคนจับได้สินะ เจ้านี่ไม่ไหวเลยให้ตาย"
ยังไม่ทันที่โอเซย์จะเอ่ยค้านว่าคนที่จับแจ๊คอยู่ก็คือตัวเธอเองนั่นแหล่ะ หญิงสาวก็ทำจมูกฟุดฟิดพร้อมกับยิ้มกริ่ม
"นี่มันโนวาริสต้าหรืออัลแทร์กันแน่นะ ข้าถึงได้รู้สึกถึงกลิ่นทะเลหึ่งเชียว คิกคิก"
===================================================================
สรุปผลประจำวัน
ประจำวันที่ 27 ตุลาคม 2013
|
Jack O' Lantern = 90 คะแนน |
|
===================================================================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น