คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF k-pop] DaeJae - EP.1/2 อยากลืม
- DAEJAE -
ฟัเพล ิ้มๆ
ZEE - เยรัันริๆหรือเปล่า
ปล.2 เป็นฟิแนว Y ใรไม่อบ [x]
ปล.3 เป็นฟิิ้น แฮยอน x ยอแ b.a.p ่ะ
ปล.4 ฟิเรื่อนี้ ไม่มรุ๊มริ๊นะ ราม่าระายยยยยยยย !
-Youngjae Talk -
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ...
'ันอบนายนะ…' ผมเินเ้าไปหานรหน้าที่ำลัเลือหนัสืออยู่ในห้อสมุอมหาลัยฯ
'บับันไหม?' แฮยอนอบผมออมาแบบไม่ิ ... เาอบผมอยู่ใ่ไหมนะ ?
'ฮะ???...' ริๆหรอ ^^
'ละบับันไหม?' เาถาม้ำเมื่อผมนิ่เียบ
'บสิ ^^' ผมอบออไปพร้อมรอยยิ้ม
ฮ้าาา...แอบอบเามาั้หลายปี พอเาะเรียนบผมเลยัสินใบออบเา แ่ไม่ิว่าเาะอบผมอบเลยนี่ ... มัน็เลยีใ ><
'ะร้อไห้ทำไม ี้แริๆ :)' เาเอามือมายีหัวผมและึผมเ้าไปอ !
เหมือนฝันเลยแหละ ><
ปัุบัน
ผมเินถือพวอทำเ้มาเ็มมือ แฮยอน เาอยาินเ้น่ะ ผมทำเป็น็เลยอาสาะทำให้เาิน ><
เาเยินเ้ฝีมือผมแล้วนะ !! ... >< เาบอผมว่า 'ถ้าไม่มีนายันไม่ไ้ินเ้ที่ทำให้ันยิ้มไ้แบบนี้หรอ'
ฮร๊า เินสิรับ ><
พอเินมาถึหน้าห้อำลัะเปิประูเ้าไป ็ะัเพราะไ้ยินเสียนุยันออมาาในห้อ
"นายะหลอยอแไปถึไหน..." ผมหยุยืนอยู่หน้าห้ออแฮยอน แฟนที่ผมบมาั้ 3 ปี และผม็ัสินใย้ายมาอยู่ับเาเพราะผมทำานเป็นผู้ัารเาน่ะสิ เาทำานเป็นนายแบบน่ะ
หือออ ? เาหลออะไรผม -0- ?
"พอเถอะ ... เลิพูเรื่อนี้...เี๋ยวยอแไ้ยิน" ผมยืนฟัอยู่หน้าประูห้อ ... มัน็ไ้ยินไม่ถนัหรอ แ่เาุยันเสียไม่ไ้เบาเลยนี่
"ไม่ นว่าันะแน่ใ นายะหลอเาอีนานไหม?...ันสสารเานะเว๊ยย พอเถอะไอ้เรื่อแ้แ้นบ้าๆอนายเนี่ย !!" เสียนี้มันเสียออบ ? เพื่อนอเาไม่ใ่หรอ?
"โธ่เว๊ยยยย!!...แะเือร้อนอะไรนัหนา เป็นแฟนมันหรือไ? แล้วนี่แไม่เห็นหรอ ุนฮทำหน้าแบบไหนอนที่ันบอไปว่ามีแฟนแล้ว? ... เหอะ! สะใะมั ทิ้ันไปแล้วเิเสียายึ้นมาั้นหรอ?!"
ุนฮ...แฟนเ่าเา เี่ยวอะไร้วย ?
"ไอ้แ้ !! แไม่สสารยอแหรอ ที่มันไม่รู้เรื่ออะไร้วยเลยแ่ลับมาเป็นที่รอรับอารม์อแเนี่ย ? ... แหุหิับุนฮที่วแฟนใหม่มาเย้ยแ แ็ไปลที่ยอแ แแ้นุนฮ แ็ไปลที่ยอแ ... ุนฮับยอแ นละนันนะเว๊ย !!! หัแยแยะบ้าสิวะ"
เายัไม่ลืม เว ุนฮ ....
เาบับผมเพื่อประ เว ุนฮ
เอ้ออ .. ไม่น่าล่ะ เาถึไม่เยบอรัผมเลยลอ 2 ปีที่ผ่านมา ผมไม่ิะทวเพราะิว่าเาแ่เิน แ่อาย แ่ไม่ล้าะบอ ผมหัวเราะับวามโ่อัวเอ แ่ไม่รู้ทำไมน้ำาถึไหลลมา้วย
ผมหัวเราะอยู่นะ น้ำาไหลลมาไ้ยัไัน ลสิ้นี !!
แล้วที่ผมบอรัเาไป ... เาเยำมันไ้ป่ะ?
วันเิผมำไม่ไ้ วันที่เราบัน็ำไม่ไ้ อนแร็เ้าใว่าานเายุ่ .... แ่ไม่ใ่สินะ
ผมมันโ่ !
"หุบปาไปเลย !!! ันรู้ว่าเป็นนละน ... ันำลัะหยุแล้ว ยอแับุนฮน่ะเทียบันไม่ไ้หรอ..."
ปึ้ !!! ผมเปิประูเ้าไป
ทนไม่ไหวแล้ว ะให้มาไ้ยินำพูที่ถูเาหัวเราะเยาะในวามโ่น่ะหรอ ?
'ยอแับุนฮน่ะเทียบันไม่ไ้หรอ...' ใ่สินะ ผมเทียบุนฮ เือนะแสนน่ารั นนั้นไม่ไ้ !!
แล้วมาบับผม ... มาให้วามหวัับผมทำไมล่ะวะ !!!
"ยอแ..." แฮยอนเรียื่อผมแบบนไม่มีสิ ผมไม่ฟั และเินเ้าไปในห้อ เ็บเสื้อผ้าน่ะสิ ะอยู่ทำไม?
"ิบหายละุ" ออบพึมพัม
"โธ่เว๊ยยยยย !! แลับไปเลยนะ!!!" เสียแฮยอนไล่ออบัลั่น แ่สมอผมเหมือนไม่รับรู้อะไรแล้ว
มันทั้มึน มันทั้เ็บปว
"ใเย็นๆนะ ุยันีๆ ันอโทษหวะ ไม่ิว่ายอแะมาอนนี้ ..."
"ันผิเอ...ถ้าไม่รู้วันนี้ สัวันยอแ็้อรู้อยู่ี" เหอะ! ... สัวันน่ะวันไหน ? ะปล่อยให้ันโ่อีนานแ่ไหน
"ยอแ ... แฮยอนรันายมานะ ... แ่แ่มันไม่รู้ัวว่ามันรั......"
รัหรอ? รับ้าอะไรล่ะ รััวเอน่ะสิ !!
ปึ้ ! ผมลุึ้นไปปิประูห้อ ่อนะมาเ็บเสื้อผ้า่อ
ไม่ยไม่อยู่มันแล้วววววว !
"ยอแ..."
"ออไป!" ผมะโน พยายามุมเสียไม่ให้สั่น
แ่นี้...ยัปั่นหัวันเล่นไม่พอหรือไ -_-?
"นาย...ฟััน่อนสิ" เสื้อผ้า็ไม่ไ้เยอะ ทำไมผมเ็บไม่เสร็สัทีวะ!!
"พูมาสิ ... ันะฟั" ผมสูหายใเ้าลึ แล้วเอามือเ็น้ำาแบบลวๆ ่อนะหันมาเผิหน้าับแฮยอน
เอาสิ พูเลย ะโหอะไรอี ?
"ที่นายไ้ยิน ... ันอโทษ" ไม่ิะแ้ัวสินะ ? เหอะ!!
"...ฮึ..แ่นี้ ... ใ่ป่ะ" ผมลั้นเสียร้อไว้ไม่อยู่แล้ว
อย่าออนแอ่อหน้าเาสิ !!
"ัน...อนแรไม่ไ้อยาะหลอใ้นาย...โอเ ันมันเลว! ... แ่อนนี้ ... ันเริ่มอบนายแล้วริๆ"
ยิ่ฟั็ยิ่เ็บ ... ผมะไม่รู้สึเ็บมาเท่านี้ถ้าเาไม่พูำว่า 'อบ' ออมา
"มันสายไปแล้ว ... อบุสำหรับทุอย่า...ันับนาย เราเลิันเถอะ" ผมัสินใบอออไปพร้อมับมือที่ำแน่น
โอ๊ยยยยยยยย ...
"เี่ย! น้ำาแมร่ไหลอยู่ไ้ ... นโ่ับน้ำานี่เ้าันีเนอะ ว่าป่ะ" ผมถามแฮยอนทียืนนิ่ นิ่สุๆ
พรึบ ~
"ปล่อย!!..." แฮยอนอุ้มผมไปวาลบนเียแล้วึ้นมาร่อม ันไม่ให้ผมหนี
"ันรันาย...ันรันาย...ันรั..."
"หุบปา !!!!" ผมพยายามิ้น พยายามะเอามือที่ถูเาับแนบบนเียมาปิหู แ่มัน็ไม่เป็นผล
ทำไม้อมาบอรัันอนที่ันำลัะไปานาย
ทำไม ... นายเพิ่ะมาพู
ริๆแล้วมันแ่เสียายใ่หรือเปล่า?
"ันรันาย ันอโทษ....ยู ยอแ ันรันายริๆนะ รันอยาะบ้า ันไม่อยาเห็นนายร้อไห้..."
"บอให้หุบปาไ!!...ิว่าันะเื่อนายหรอ ... ฮึ... เี่ย มึหยุไหลิ๊" ผมเริ่มหุหิับน้ำาัวเอ
ถ้าผมไม่รีบไป ผมลัวะใอ่อน ... เยรัใรมาๆนเลียเาไม่ลไหม ไม่ว่าเาะทำอะไรร้ายแรแ่ไหน ไม่ว่าเาะทำร้ายเรามามายแ่ไหน ? ยัไ็รัอยู่ี ... และพร้อมะให้อภัย
"นายอยาเลิริๆหรอ ... ในายอยาเลิับันหรอ?"
"เหอะ! ันยอมรับนะว่าไม่อยาเลิ ... ัน 'เย' รันายมาๆๆ แ่อนนี้ วินาทีนี้ ัน เลีย นาย !!!"
อุ๊บบบ ! แฮยอนูบผม แบบไม่ิะปล่อย ... แู่บเียว หูผม็อื้อ สมอ็ึบ มือ็สั่น...
น้ำาผมไหลลมาไม่หยุ ... ผมนิ่ ไม่อบโ้เา ไ้แ่โทษัวเอว่าทำไมไม่ิะผลัออ แล้วทำไมผมถึไม่เลียเาเลย ทั้ๆที่เาหลอใ้ผมนานี้
"ฮึ...ฮืออ" ไม่ลั้นมันแล้ว ... พอันที
อ้อมแนอน้าๆอผมไว้แน่น เหมือนลัวว่าผมะหายไปไหน...
"ันอโทษ ... ทำยัไนายถึะเื่อัน..." เาลายอ้อมแนออ แ่...
"ไป-าย-ะ!!!" ผมรวบรวมแรเฮือสุท้ายผลัเาออแล้วรีบวิ่ออมา
พอันที!!!!!
มันบแล้ว ทุอย่า!!
_______________________________________
_________________________________________________________
ลุ้้นใ่ป่าวว่าะีันไหม อบยานะบอเลย 555555555555555
ไรเอร์พยายามราม่า แ่มันไม่ราม่าเลยอ่ะ T^T เสียใ !
อยาลอเปลี่ยนแนวูบ้า มัน็ท้าทายไปอีแบบนะ
อร๊ายยยยยยยย TOT แ่ไปแ่มาิว่า ... มันแปลๆ แ แ่ยัไ็...
อบุผู้อ่านทุท่านนะะ ><
ความคิดเห็น