ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] TVXQ!

    ลำดับตอนที่ #1 : [SF]TVXQ! มีแต่คิดถึง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 164
      0
      26 เม.ย. 55

    ฟังเพลงนี้ไปด้วยนะคะ จะได้เข้ากับเรื่อง ^^        

          

    ฟังเพลง|รายละเอียด





                    “ยูชอน จุนซู ดูสิ ดาวแคสสิโอเปียวันนี้สวยจังเนอะ” แจจุงพูดในขณะที่ยืนริมหน้าต่างคอนโดจ้องมองไปบนท้องฟ้ารัตติกาล พลางชี้ไปที่กลุ่มดาวสุกสว่างห้าดวงที่เกาะกลุ่มกันเป็นรูปตัว W

                    “จริงด้วย โอ๊ย!ยูชอน! ดูก็ดูดีๆดิเดี๋ยวเตะเลย” จุนซูที่วิ่งมาดูพร้อมยูชอนพูดก่อนจะตวาดใส่ยูชอนที่ไม่ยืนดูเปล่า แต่กลับเอาแขนมาวางไว้บนหัวของเขาแถมยังเอาคางมาเกยอีกต่างหาก

                    “จุนซูพูดมากเป็นขนาดก้นไปได้ พี่แจจุงดูดิ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย” ยูชอนยังลอยหน้าลอยตาพูดต่อไปโดยมีจุนซูที่โดนแขวะแยกเขี้ยวใส่ แต่คนที่ตนฟ้องนั้นกลับไม่ได้สนใจตนและเพื่อนเลย กลับจ้องมองดวงดาวเหล่านั้นต่อไป

                    “คิดถึงเนอะ” แจจุงพูดลอยๆแต่อีกสองคนก็เข้าใจเพราะพวกเขาก็มีความคิดอย่างเดียวกัน

     

     

    คิดถึง...แคสสิโอเปีย ที่คอยเป็นกำลังใจให้พวกเขาตลอดมา เสมือนแสงสว่างให้พวกเขาทำให้พวกเขามีแรงที่จะเดินหน้าต่อไป

    คิดถึง...คนที่ยืนด้วยกันให้ออกมาเป็นรูปดาวแคสสิโอเปียอีกสามคน

    คิดถึง...คนที่ยังรอรักษาชื่อวงและชื่อแฟนคลับเพื่อรอชัยชนะที่พวกเขากำลังคว้ากลับไปให้

    คิดถึง...คนที่คอยปกป้อง รักและไว้ใจแคสสิโอเปียทุกชาติทุกเพศทุกวัยไม่ให้ใครด้อยกว่าใคร

    คิดถึง...คิดถึงยุนโฮ คิดถึงชางมิน

     

     

     

                    “พี่เห็นคนนั้นป้ะ โคตรเหมือนอ่ะ” ชางมินพูดด้วยท่าทางร้อนรนทันทีที่จบคอนเสิร์ตของวันนี้กับพี่ชายผู้เป็นที่รักและเคารพในบางครั้งของตน

                    “เหมือน? อะไรหรอ?” ยุนโฮผู้ที่เหนื่อยล้าทิ้งตัวลงบนโซฟาเบดทำหน้างง

                    “เหมือน...พี่แจจุงไง”ชางมินกระซิบเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน ตั้งแต่เกิดเรื่องมาแม้เขาทั้งคู่จะคิดถึงอีกสามคนซักแค่ไหนแต่เมื่อพูดถึงอีกสามคน สองคนพี่น้องก็ต้องกระซิบเพื่อไม่ให้ใครรู้ ถึงแม้ในห้องพักจะมีแค่เขาสองคนก็ตาม แต่ก็ไม่แน่ว่าห้องข้างๆหรือข้างหน้าห้องอาจจะมีใครอยู่ก็ได้

                    “นายก็เห็นเหมือนกันหรอ?” ยุนโฮสะดุ้งหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

                    “ใช่น่ะสิ กะจะเรียกให้พี่ดูด้วยซ้ำ แต่ไม่กล้า” ชางมินพูด

                    “ตอนแรกพี่ก็คิดว่าพี่ตาฝาดคิดถึงเค้ามากเกินไปซะอีก” ยุนโฮทำหน้าเศร้า

                    “ตลกแล้วพี่ คิดถึงเมียจนเพ้อ” ชางมินหัวเราะเบาๆ ทั้งๆที่ก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าตัวเองก็นึกว่าตัวเองคิดถึงพี่ใหญ่ในวงจนตาฝาดเหมือนกัน

                    “พูดอย่างกะนายไม่คิดถึง”ยุนโฮพูดทำเอาชางมินหุบยิ้มแล้วทำหน้าหมองลงทันที ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าน้องเล็กก็คิดถึงพี่ๆน้องๆที่ไม่ได้เจอกันมานานขนาดไหน ด้วยความที่เขาทั้งสองจะต้องมีทัวร์คอนเสิร์ตไปทั่วประเทศญี่ปุ่น ส่วนอีกสามคนก็มีงานที่เกาหลีมากมายมหาศาล แม้จะอยากเจอกันเพียงใดก็คงทำได้แค่ฝัน

                    “วันนี้ดาวสวยเนอะพี่” ชางมินรีบเปลี่ยนเรื่อง แล้วแสร้งเดินไปที่ริมหน้าต่างฝืนน้ำเสียงให้ปกติที่สุด

                    “นั่นสิ” ยุนโฮเดินออกมายืนข้างๆชางมิน           

                    “พรุ่งนี้ก็ครบรอบวันที่นายตั้งชื่อให้แฟนๆแล้วนี่นา” ยุนโฮพูดขึ้นเมื่อหันไปเห็นกลุ่มดาวที่จับกลุ่มเรียงกันเป็นรูปตัว W สุดสว่างทั้งห้าดวง

                    “จริงด้วย...”ชางมินพูด

    “คิดถึงเนอะ”ยุนโฮพูด แล้วสองพี่น้องก็ยืนมองกลุ่มดาวน้อยๆอย่างเงียบๆ

     

     

    คิดถึง...แคสสิโอเปียที่เข้าใจและยังเชื่อมั่นในตัวพวกเขา

    คิดถึง...แคสสิโอเปียที่พร้อมทุกข์พร้อมสุขไปกับพวกเขาทุกเมื่อ

    คิดถึง...คนที่ยืนด้วยกันให้ออกมาเป็นรูปดาวแคสสิโอเปียอีกสามคน

    คิดถึง...คนที่พยายามฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆนาๆมาด้วยกัน และออกไปต่อสู้แทนพวกเขาเพื่ออนาคตที่งดงามของพวกเรา

    คิดถึง...คิดถึงแจจุง คิดถึงยูชอน คิดถึงจุนซู


    มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง

    อยู่ทุกครั้งที่มองดาว
    มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
    เรื่องวันวานและฝันของเรา
    มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
    และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา
    คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ

    เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
    สิ่งที่สองเราเคยมี
    เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
    นึกทีไรก็ยิ้มทุกที
    มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
    อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้
    คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ
    คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ

     

    ...จากจุดเล็กๆในดาวแคสสิโอเปีย.ถึงเทพเจ้าทั้งห้า...

    ก่อนอื่นก็คงต้องขอบคุณ ชิมชางมิน ที่ตั้งชื่อสวยๆสุดแสนภูมิใจให้แก่พวกเรา

    TVFXQ = Cassiopeia

    ไม่ว่ามันจะเป็นความบังเอิญหรือพรหมลิขิตก็ตาม ฉันก็ดีใจมากๆที่ได้รับชื่อที่ดีแบบนี้

    ขอบคุณ ชองยุนโฮ ชิมชางมิน คิมแจจุง ปาร์คยูชอน คิมจุนซู ที่ทำให้คนคนหนึ่งได้รู้จักความรักที่บริสุทธิ์ของเทพเจ้าและกลุ่มดาว

    ขอบคุณที่ทำให้วันธรรมดาอย่างวันที่23เมษายนกลายเป็นวันที่พิเศษอีกวันหนึ่งของฉัน

    ขอบคุณแคสสิโอเปียทุกคนที่ยังเชื่อมั่นและรอจนกว่าเทพเจ้าที่รักของพวกเราจะกลับมา

     

    และฉันก็เชื่อมั่นว่าซักวันหนึ่ง คำอธิฐานของกลุ่มดาวจะต้องเป็นจริง เทพเจ้าทั้งห้าคนจะกลับมาในนามของทงบังชินกิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×