Intro
ณ บ้าน โชติศลาลักษณ์
ชายหนุ่มที่จัดว่าดูดีกว่าคน รุ่นเดียวกันมองมุมไหนก็เรียกว่าหล่อนั่งรอไอ้ลูกชายตัวดีกลับมาบ้าน ใช่ วันนี้เขาต้องคุยกับลูกให้รู้เรื่อง
“แกร๊ก” ไอ้ลูกตัวดีมาละ
“ฮา ฮา ไม่เอาค่ะ คุณปริ้น เดียวคุณภูรู้เข้าคงไม่ดี ” ผมรู้นานแล้วครับและนั่งดูหนังสดแถวหน้าเลยด้วย
“ไม่เอาน่า คุณพิมพ์ คุณพ่อยังไม่มาหรอก อ่า หอมจัง”
“อะ อ่า ดีจังเลยครับ”
“อ๊าย แรง ๆ ซิค่ะคุณปริ้น”
“แปะ” เสียงเปิดไฟ
“คุณพ่อ คุณภู” ทั้งสองรีบผละออกจากกัน แล้วรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยมองผู้มาใหม่อย่างวิตกกังวล
“ไง สนุกกับแม่เลี้ยงไม่ชวนพ่อเลยนะ” เสียงบ่งบอกว่าคนตรงหน้ากำลังโกรธมาก
“ตุบ! คุณพิมพ์ ผมเสียใจนะที่ทำแบบนี้ เอาเงินนั้นไปแล้วออกไปซะ ก่อนที่ผมจะเรียก รปภ.หิ้วคุณออกไป” คุณภูมองหญิงสาวที่ร้องไห้ก้มเก็บเงินแล้ววิ่งออกไป จากนั้นหันมาทางไอ้ลูกชายตัวดี ที่ทำท่าทางไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่ทำ
“เพี๊ยะ! พ่อบอกแล้วใช่ไหมว่าคนนี้จริงจัง แล้วเราทำไมต้องทำอย่างนี้” คนถูกตบมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยแววตาเศร้าและมองไม่แสดงความรู้สึกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“บอกแล้วไง ผมไม่ต้องการใครมาแทนคุณแม่จันทร์”
“พ่อ ก็ไม่ได้บอกให้เขามาแทนคุณจันทร์ ไม่มีใครมาแทนได้ แต่แกก็หน้าจะเข้าใจความรู้สึกของพ่อบ้าง” เขาไม่เคยเอาใครมาแทนคนรักของเขาได้ แต่ก็เหงาอยากมีใครมาเข้าใจและเอาใจใส่บ้างก็เท่านั้น
“ผมไม่เข้าใจ แต่ถ้าพ่ออัดอั้นเดียวผมสอนเทคนิค......ให้” เอิ่ม ไอ้ลูกลามก
“แก จะบ้าเหรอ ไม่คุยด้วยละแต่ห้ามยุ่งกับเด็กของพ่ออีก และอีกอย่างอย่าเที่ยวให้มากนักไปเรียนซะบ้าง แกรู้ไหม คุณเพชรโทรมาบอกว่าเราโดดเรียนจนจะหมดโปรโมชั่นแล้ว” มองไปยังลูกชายที่ดื้อ เอาแต่ใจที่สุด
“ผมไม่ฟัง ผมไม่ไป”
“แกต้องฟัง และต้องไปมหาลัย”
“ไม่ พ่อไม่ใช่แม่ผมอย่ามาสั่งซะให้ยาก นั้นมันเป็นหน้าที่ของคุณแม่” อึ้งเลยครับ จะไปเป็นแม่มันได้อย่างไงกันก็ผมเป็นพ่อมันนิ เซ็ง =_=!
“เออ เป็นพ่อและแกก็ต้องฟังในฐานะพ่อของแกบ้าง” หึ หึ จะเถียงไหม
“ไม่ พ่อหน้าอ่อนเกินไป ทำใจยาก” ไอ้นิ
“เออ ๆ ไปอาบน้ำแล้วนอนซะ แต่ขอร้องพรุ่งนี้ไปเป็นเพื่อนพ่อหน่อย”
“ไม่ไปอ่ะ”
“ก็รู้นิน่า ว่าพ่อมันหน้าเด็ก แล้วพรุ่งนี้มีประชุมใหญ่ แค่แกไปพวกกรรมการก็ไม่กล้าหือแล้ว” ก็หน้าลูกชายของผมมันหน้าดุคม จนคนรอบข้างเกร่งกลัวออร่าทมิฬที่มันปล่อยออกไป
“อืม จะเอาอย่างไงดีน่า เมื่อกี้ถ้าไม่โกรธผม ก็” ไอ้ตัวดีเอาไม้ตายออกมาเลยนะ
“ครับ พ่อไม่โกรธแล้ว”
“ได้ งั้นผมไปนอนแล้วนะ”
“ปัง”
“พรืด พรืด” เสียงชกลม
อึย์ ทำอะไรมันไม่ได้ ค่อยดูนะพ่อคนนี้แหละ จะหาคุณแม่ที่เหมือนคุณจันทร์ให้ดู แล้วแกจะได้เชื่อฟังพ่ออย่างฉันบ้าง
To Be Continued. .
อ่า ดีใจมากเลยที่สมัครสมาชิกได้แล้ว ^^ ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะ คอมเม้นต์ แนะนำ หรือให้กำลังใจตัวละครได้จ้า
+++++++++++++++++++++++++++++++
ภาคต่อ
ด้ายแดงแสนวุ่นวายกับน้องชายจอมยุ่ง [ Yaoi]
http://writer.dek-d.com/ewanjun/writer/view.php?id=972795
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น