ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เธอน่ะตัวร้าย แล้วนายก็ปากแข็ง

    ลำดับตอนที่ #2 : พื้นที่อันตราย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.93K
      26
      5 เม.ย. 49

    "กระทรวงเวทมนตร์"เขาพูดพร้อมปล่อยผงฟลูลง จากนั้นหัวของเขาหมุนวนก่อนที่สภาพของพื้นที่ห้องจะเปลี่ยนเป็นที่ห้องทำงานของมือปราบมาร

    แฮร์รี่สังเกตเห็นว่า ลูปินกำลังยืนอ่านจดหมายอยู่ เขาหันหน้ามามองแฮร์รี่พยายามยิ้มนิดๆแต่สีหน้าก็ดูเครียดนิดๆด้วย แฮร์รี่เดินออกมาจากเตาผิง

    "ไง...พวกเธอกินข้าวเช้าหรือยัง"ลูปินทักในขณะที่รอนและเฮอร์ไมโอนี่เดินออกมาจากเตาไฟ

    "เรียบร้อยค่ะ คุณว่า...ไหนคะที่มีคนพบร่องรอยของสเนปและมัลฟอย"เฮอร์ไมโอนี่เริ่มยิงคำถาม

    "แถวเมโกรโฮล์...ห่างจากหมู่บ้านที่พวกเธออยู่...ไม่มากนัก"ลูปินเน้นเสียงเครียด รอนสะอึกนิดนึง

    "คุณคงไม่คิดว่าเขาตั้งใจจะตรงมายังบ้านผม...งั้นเหรอ"แฮร์รี่ถามลูปินพยักหน้า

    "ตายแน่..."รอนอุทาน เฮอร์ไมโอนี่มีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด ส่วนแฮร์รี่นิ่งเฉย

    "ไม่ต้องห่วงฉันจะคุมความปลอดภัยให้พวกเธอเอง"ลูปินบอก รอนลอบถอนหายใจ

    "ไม่เป็นไรหรอกครับ...ปล่อยให้เขามา...ผม...ผมจะจัดการเขาด้วยตัวผมเอง"แฮร์รี่พูดเสียงสั่นเขาต้องการจะแก้แค้นให้ดัมเบิลดอร์อย่างเต็มที่แม้จะต้องแลกกับชีวิตด้วยก็ตาม

    "ไม่เธอต้องไม่ทำอย่างนั้นแฮร์รี่ เพราะอย่าลืม...พวกเธอต้องรักษาชีวิตของพวกเธอเธอต่อไป"ลูปินเงยหน้ามองดูแฮร์รี่แววตาอ่อนโยนลง

    "สัญญาสิแฮร์รี่"เฮอร์ไมโอนี่สะกิดเรียกเขา

    "ครับ"แฮร์รี่รับเบาๆ

    "คุณเรียกเรามาแค่นี้เองเหรอ"รอนถามขึ้นอย่างโวยๆ

    "เปล่า...มีอีกเรื่อง...วันศุกร์นี้ฉันจะให้พวกเธอ...ไปสำรวจที่เมโกรโฮล์...แล้วก็..."ลูปินพูดสีหน้ายังดูเครียดๆอยู่บ้าง

    "ไหนคุณบอกให้พวกเรารักษาชีวิตตัวเอง...แต่นี่คุณจะส่งเราไปตายแล้วเนี่ย"รอนขัดขึ้นยิ่งโวยใหญ่ เฮอร์ไมโอนี่เหยียบเท้ารอนไปเต็มแรง

    "โอ้ย...เฮอร์ไมโอนี่ฉันเจ็บนะ"รอนร้องแล้วโวยวายต่อ

    "หุบปากน่า...นายฟังให้จบก่อนได้ไหม"เฮอร์ไมโอนี่ตวาดแว้ดแล้วหันไปทางลูปิน "เชิญคุณต่อเลยค่ะ"ลูปินเริ่มพูดต่อ

    "เอาล่ะ...ฉันจะบอกว่าเราจะให้มือปราบมารอีก 5-6 คนไปด้วยกันกับพวกเธอ...เท่านี้เธอยังจะหาว่าฉัน...ส่งเธอไปตายหรือเปล่า"ลูปินถามแล้วยิ้มให้รอน

    "งั้นก็โอเคครับ"แฮร์รี่พูดหันไปมองรอนที่ทำหน้าเจื่อนๆแล้วสะกิดเขานิดๆ

    "กลับกันเถอะ"เฮอร์ไมโอนี่พูดทั้งสามจึงเดินทางกลับบ้านทันที

      ที่บ้าน ของแฮร์รี่(เดิมซีเรียส)

    "พวกนายคิดว่าการจับเสนปเป็นเรื่องง่ายนักเหรอ"เฮอร์ไมโอนี่ตวาดแว้ดขึ้นหลังจากที่รอนและแฮร์รี่พยายามวางแผนการจับสเนปที่ดูไม่เอาไหนเอาซะเลย

    "ไม่เลยเฮอร์ไมโอนี่...ฉันคิดว่าการใช้คาถาห้อยหัวฉันยังไม่ชำนาญเท่าแฮร์รี่"รอนบอก

    "หรือไม่บางทีรอนอาจจะหลอกให้สเนปถือไม้กายสิทธิ์อันเก่าของเขาที่เก็บไว้บนหิ้งแล้วเสกคาถาอะไรก็ได้ใส่พวกเรา...รับรอง...ไม่รอดหรอก"แฮร์รี่ร่วมด้วยอีกคน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามไม่เครียด

    "ใช่เผลอๆเสนปอาจจะโดนคาถาพิฆาตใส่ตัวเองเลยก็ได้"รอนเสริม
    ............................................................................

    หวังว่าคงใช้ได้นะค่ะ/สายธารแห่งราตรี

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×