คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : No.26 แย่แล้ว...เป๋าฯตังค์ถูกจิ้ก....
พักตอนพิเศษที่แสนจะน่าเบื่อไปก่อนแล้วมาทางด้านไอ้หนุ่มที่ออกตามหาเข็มกลัดโรงยิมเพื่อเป็นเทรนเนอร์ทีเก่งกาจ
ณ ที่เมือง ฮิวามากิ เมืองแห่งต้นไม้และใบหญ้า
ในเมืองแสงอาทิตย์อ่อนๆสาดส่องไปทั่วพร้อมกับอากาศที่เย็นสบายร่มรื่นชวนหลงไหล ซึ่งบางแห่งมีภาพวิวทิวทัศน์ที่สวยงามมากเมืองฮิวามากิ จึงเป็นแหล่งท่องเที่ยวอันสำคัญแห่งหนึ่งใน 'โฮเอ็น'
ซึ่งหน้าโรงยิมนั่นเอง (---...---- )ตาแก่แล้ว งั่กๆๆ (เห้ย...เกี่ยวไรวะมุกนี้ใช้ประจำ/คนอ่าน)
"เย้....ได้เข็มกลัดโรงยิมฮิวามากิมาแล้ว ...แถมยังได้เพื่อนใหม่มาด้วย..."เสียงของเด็กหนุ่มที่ดังขึ้นบ่งบอกความดีใจ
"แต่น แต๊น ..ชิซาริการ์.. คุง "เด็กหนุ่มผมสี...(ไม่บอกดีกว่า)ซึ่งมีนามว่า อาล ได้แสดงโปเกมอนใหม่ของตนออกมา
"เห็นมันนอนตายข้างถนนก็สงสารแย่จับใจเลย...เก็บเอามาเลี้ยงอ่ะนะเนอะชิซาริการ์"อาลบอกกับชิซาริการ์
" พี่นันจิบอกมีงานด่วนเลยกับไปที่ แบทเทิ่ล ทาวเวอร์ ไทคูน สว่นพี่รูบี้กับมากิบอกจะกลับบ้านทั้งๆที่บอกว่าหนีออกจากบ้านมาแท้ๆ ปล่อยเราทิ้งร้างคนเดียว T^T (เว่อร์)"อาลบอกด้วยเสียงสั่นๆแล้วหัวเราะออกมา"55555555+ อย่างน้อยเราก็แข็งแกร่งขึ้นได้เพราะพวกเขาแหละ"
"โอ้ย..."ตุบ...อาลถูกกระแทกเข้าไปเต็มๆที่หน้าอก"ขอโทษครับ"
เสียงขอโทษดังขึ้นมา "ไม่เป็นไร"อาลยกโทษให้
"เอาเหอะ..ไปกินยากิโซบะให้หนำใจเลยดีกว่า ฉลองได้เข็มกลัดเมืองฮิวามากิ"อาลลุกพร้อมหยิบกระเป๋าเงินแต่...."เห้ยๆ...อย่าล้อเล่นนะ....เห้ย...อยู่ไหนเนี่ย"
อาลควานหา กระเป๋าเงินทั้งตัว แต่ก็....พูดได้คำเดียว....*ไม่เจอ*...
"เอ้ะ!!หรือว่า "อาลรีบหันไปเห็นเด็กหนุ่มคนเมื่อกี้แต่ไม่ทราบอายุรีบวิ่งขึ้นต้นไม้
"ไม่ยอมให้หนีหรอก.."อาลรีบวิ่งตามสุดความสามารถโดยที่ไม่ลืมก่อนวิ่งได้เก็บเห็บเอ้ยชิซาริการ์
เข้าบอล..
ทั้งคู่ไล่กวดกันมาตั้งแต่หน้ายิมทั้งขึ้นต้นไม้กระโดดไปตามต้นไม้ต่างๆซึ่งทั้งคู่ก็มีวิชาตัวเบาไม่แพ้กันซึ่งวิ่งกันได้อย่างสูสี
"ฮึ่ย...ยอมให้จับซะดีๆ"อาลตะโกนบอก "ไม่ยอมหรอก"เสียงของเด็กหนุ่มตรงหน้าตอบกลับมา
ทั้งคู่ไล่กวดกันอีกครั้งซึ่งบัดนี้อาลได้หายไปจากการไล่....
แฮ่กๆๆๆ เสียงหอบปางตายของเด็กหนุ่มดังขึ้น"รอดแล้วเรา"
"คิดว่าอย่างนั้นจริงๆหรอ"เสียงอาลดังขึ้นพร้อมกระโดดลงมาจากก้อนเมฆ
"นี่นายซ่อนตัวเหรอ อุ้บ..อ่อก..."เด็กหนุ่มอาเจียนออกมาเป็นระลอกใหญ่
"เฮ้ย...เป็นอะไรรึ..เปล่า"อาลวิ่งเข้าไปถาม
"แม่....แม่....."เด็กหนุ่มครางออกมาอย่างไม่มีแรง
"เฮ้ย...นี่อุตส่าห์ช่วยเล่นแม่เลยหรอ..."อาลพูดอย่างโมโห
"ไม่ใช่...แค่กๆ...แม่ของผมอยู่ในนั้น"เด็กหนุ่มพูดเสียงอ่อนๆเนื่องจากไม่มีแรงพร้อมชี้ไปที่'สถานีวิจัยสภาพอากาศเขตโฮเอ็น'
"ที่ผมต้องทำแบบนี้เพราะพวกมันบังคับผม...ให้เอาเงินไปแลกกับแม่ ขอโทษนะครับพี่ชาย"เด็กหนุ่มพูดพร้อมส่งกระเป๋าเงินคืนให้
"ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ..."อาลถาม
"ผมชื่อ..โซยะ...แล้วพี่ล่ะครับ....อุ้บ..."เด็กหนุ่มบอกชื่อตนเองแต่ก็ต้องอาเจียนระลอกที่2
"พี่ชื่อ อาล...ว่าแต่เป็นอะไรเนี่ย"อาลตอบคำถามของโซยะพร้อมถามกลับไปอีกครั้ง
"ผมก็ไม่รู้...ตั้งแต่วันที่ผมกับแม่ถูกจับไป...ก่อนมันจะปล่อยผมมันได้ฉีดยาอะไรไม่รู้ใส่ผม...แล้วผมก็เป็นแบบนี้...มันบอกอีกว่าถ้าไม่หาเงินมาให้มันก็จะไม่มอบยาแก้พิษให้"โซยะบอกกับอาล..
"งั้นไปโรงพยาบอลก่อนเถอะ"อาลอุ้มโซยะพร้อมรีบตรงดิ่งไปยังโรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาล.....-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
"คุณหมอครับเป็นอะไรมากไหมครับ"อาลเอ่ยปากถามแพทย์ที่มารักษาอาการของโซยะคุง
"เอ่อ...เชิญมาทางนี้หน่อยนะครับ"หมอได้ชวนอาลไปคุยข้างนอก
"พิษทื่เด็กคนนี้ได้รับคือพิษ..จากผล..โอเรียวมิขุ...ซึ่งจะทำให้ผู้ที่โดนพิษอาเจียนเป็นเวลา6ช่วงต่อ1วันซึ่งถ้าไม่รีบรักษาเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาวจะตรงเข้าไปอัดเข้าที่หัวใจและอวัยวะสำคัญจนแตกซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยตาย...ในที่สุด"หมออธิบาย
"ตายหรอครับ."อาลตกใจซึ่งไม่คิดว่าจะร้ายแรงขนาดนี้"พอมียารักษามั้ยครับ"
"ยาที่ใช้รักษาโรคนี้ ทางโรงพยาบาลเราไม่มีแล้วครับเพราะมีวันหนึ่งมีพวกปริศนาเข้ามาลักลอบขโมยไปหมดแล้ว ซึ่งถ้าไม่รีบหายารักษาภายใน7วันละก็..."หมอพูดอย่างสิ้นหวัง
"7วันสินะครับ"อาลก้มหน้าพูด"ถึงแม้น้องเขาจะไม่ใช่คนรู้จักผมแต่เขาก็เป็นเพื่อนร่วมโลก ภายใน7วันผมจะเอายารักษามาให้ครับ"
"อืม..ครับฝากด้วยนะครับ"หมอกล่าวขึ้นอย่างมีความหวังเล็กน้อย แม้เพียงเล็กน้อยก็แปลได้ว่ายังมีความหวังอยู่
หน้า ตึก สถานีวิจัยสภาพอากาศ ---------------------------------------------
"โซยะคุงรอก่อนนะ...พี่จะช่วยนายเอง"เสียงของอาลดังขึ้นอย่างแข็งกร้าว..พร้อมค่อยๆเดินเข้าไป
"สิ่งที่พวกแกทำพวกแกต้องชดใช้"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบครับดูชื่อตอนแล้วมันสนุกๆแต่ไหงเรื่องเป็นงี้ผมเองก็ยังไม่รู้....ติดตามต่อตอนหน้านะครับ
ความคิดเห็น