ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Pokemon Battle ชีวิตนี้มีแต่การต่อสู้

    ลำดับตอนที่ #13 : NO.10 บทสรุปแห่งการต่อสู้

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 51


    "ดร.มีอะไรหรอครับเรียกพวกเรามา"เร้ดถาม




    "มากันครบแล้วสินะ เอาล่ะเทนซังคุงเริ่มรายงานได้"ดร.ออร์คิดสั่ง


    "ขณะนี้ทางสถานีอวกาศของเราได้พบว่ามีกองทัพของไวรัสอวกาศจำนวนมากพุ่งมายังโลกคาดว่าถ้ามาถึงเมื่อไรตอนนั้นโลกคงจะล่มแน่ๆเลยครับ"


    "หา!!ว่าไงนะ"ทุกคนตะโกน


    "ระยะตอนนี้ล่ะ"กรีนถาม


    "ระยะห่างจากโลก 1,236,568,987,000 กิโลเมตรครับ"


    "อีกตั้งไกลกลับกันเหอะ"เร้ดพูด


    โป้ก จ้ากกก"1,236,568,987,000กิโลเมตรน่ะพวกมันใช้เวลาแค่3ชั่วโมงก็มาถึงแล้ว"ร.พูดพร้อมมะเหงกลงที่หัวเร้ด



    "แล้วเราจาทำยังไงกันล่ะครับ"คีริถาม



    -~มีวิธีเดียวเท่านั้น~-



    "วิธี?วิธีอะไรหรอเดโอคิซิส"คีริถาม


    -~มีนายเท่านั้นที่จะทำได้นะคีริเพราะนายเป็นลูกชายของผู้พิทักษ์กาลเวลาอวกาศ



    "อืม"



    -~ฟังนะวิธีนั้นก็คือการหยุดยั้งกองทัพที่บ้าคลั่งโดยการปะทะมันโดยตรง~-



    "หา!!!แกว่าไงนะเดโอคิซิส จะบ้าเรอะเท่านั้นก็ถือว่าส่งคีริไปตายน่ะสิ"เร้ดตะคอกไส่เดโอคิซิส



    "คุณเร้ดครับไม่เป็นไรหรอกครับถือว่านี่เป็นชะตาชีวิตของผม"คีริพูด



    "ผมจะไปครับ"



    บรึ้มเสียงของมอนส์เตอร์บอลที่คีริเรียกเพทราออกมา



    "ลาก่อนนะครับทุกคนผมตัดสินใจดีแล้วทุกคนรักษาตัวดีๆนะครับ ลาก่อนน"คีริพูดพร้อมขี่เพทราขึ้นไปบนฟ้า



    "เอาล่ะออกมาได้ ฮาคุริว มิว เดโอคิซิส"คีริพูด



    "พวกเรามาหยุดยั้งกองทัพที่บ้างคลั่งนี่กันเถอะ"คีริพูด



    ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม



    "ลาก่อนคีริ"ทุกคนพูด




    3เดือนต่อมา__________________________________________________________



    "เฮ้อนี่ก้อ3เดือนแล้วนะหลังจากวันนั้น"เร้ดพูดขึ้น



    "อืม"



    ป๊บโปะๆๆๆป๊บโปะ..............



    "อ้ะป๊อบโปะตัวนั้นคาบอไรมาน่ะ"กรีนพูดพร้อมวิ่งไปเอาของจากปากป๊อบโปะ



    "นี่มัน!!จดหมายจากคีรินี่"กรีนพูดขึ้น



    "ไหนๆเขียนว่าไงมั่ง"





                                                                           แด่ พวกคุณเร้ด


                                                   3เดือนแล้วที่ผมจากทุกคนมาทุกคนคงเป็นห่วง


                                                   หลังจากวันนั้น ผมจะขอบอกว่าผมยังมีชีวิตอยู่


                                                  ถึงแม้ผมจะไม่ได้ไปพบคุณแต่ซักวันเราต้องเจอกันแน่


                                                เมื่อถึงวันนั้นคุณเร้ดครับมาดวลกันอีกครั้งนะครับ


                                                 เมื่อเจอกันตอนนั้นผมก็จะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อล้มคุณให้ได้



                                                                                                    จาก....คีริ....


    "หึๆเจ้าบ้าเอ้ยคิดจะชนะชั้นงั้นเรอะ"เร้ดพูด



    "หึๆๆเอ้ากลับบ้านกันเถอะ"กรีนพูดพร้อมยิ้มด้วยความดีใจทำให้หนุ่มอ้วกแต่สาวหลง




    ตำนานบทนี้ได้จบลงอย่างมีความสุขถึงแม้จะจบลงแต่มันยังไม่จบเพราะมันกำลังโลดแล่นในหัวใจของทุกคนที่อ่านมาและถึงแม้ตำนานบทนี้จะจบลงแต่ขณะนี้ก็มีตำนานบทใหม่เกิดขึ้น!!!



    ณ เมืองมิชิโระ


    "ที่นี่สินะเมืองมิชิโระ"เสียงปริศนาดังขึ้น


    กิ้งก่องๆๆ

    "ใครมารึครับ"เสียงรูบี้พูดพร้อมเปิดประตูบ้าน


    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    555555555+จบลงซะทีภาคแรก55+ตอนสุดท้ายทรยศพี่นันจิโดยการไม่บอกว่าใครมาหารูบี้คุงของพี่เขากั่กๆอยากรู้ติดตาม อ่านต่อในภาคต่อไปนะครับ 




                                  "ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดครับ"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×