คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำนำบท.
‘เอาอย่างนี้แน่นอนเอกกี้...’
‘แน่สิแฟรงค์ เราไม่ได้เห็นความสนุกในบ้านเดอะสตาร์มานานแล้วนะ’
‘นั่นสิเนอะ... ช่วยไม่ได้ ถ้าแกจะทำ ฉันช่วยก็ได้...’
‘ดีแล้วล่ะ เอาล่ะ ฉันทำเสร็จแล้ว พรุ่งนี้เตรียมตัวได้เลย...
.
.
.
.
.
‘สนุกแน่’
บทนำ
ผมโดมครับ
และตอนนี้โดมกำลังตามติดสถานการณ์ในบ้านเดอะสตาร์อยู่ครับ
แบบใกล้ชิด แบบอินไซด์สุดๆ
ใครจะไปรู้ล่ะว่าพี่ฮั่น พี่ใหญ่สุดของบ้านกำลังแอบชอบแกงส้มหน้าหวานอยู่ แหมก็นะ... เรื่องนี้รู้กันลับๆ เฉพาะผม พี่แคน ฮัท เฟรม สต๊อป สมายแค่นั้น เจ็ดคนเอง (มันลับเฉพาะตรงไหน -_-;) เอาเป็นว่าทุกคนรู้หมดยกเว้นแกงส้มดีกว่า ออร่าเคะแตกขนาดนั้นยังทำซึนอยู่ได้เอาเข้าไป เอาเป็นว่ารอให้พี่ฮั่นรุกหนักๆ เดี๋ยวแกงส้มก็รู้ตัวเองล่ะน่า ...แต่อย่าช้าก็แล้วกัน เดี๋ยวมีใครคาบไปกิน -.-
จบคู่นั้นมาดราม่าคู่นี้ต่อ ฮัทกับพี่แคน คู่นี้เขาเปิดตัวกันอย่างไม่แคร์สื่อ เมื่อคืนตอนช่วงหัวค่ำนี่แบบนอนกอดกันอยู่หน้าบ้าน โอ้ววว ตากล้องจับภาพเอาจับภาพเอา แต่สองคนนั้นไม่แคร์! ไม่แน่ใจว่าฟังเพลงของ 2NE1 มากเกินไปรึเปล่า (I don’t care -_-;;) ช่างประเด็นมุกแป้กของผมไป เพราะในขณะนี้ สองคนนี้กำลังทะเลาะกันอยู่ครับ! ทะเลาะกันหนักด้วยล่ะ เมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมานี่แบบว่าดราม่ากันสุดๆ เสียงตะคอกนี่ดังไปถึงหน้าหมู่บ้านจนยามสะดุ้ง (คือเค้าก็อยากเปรียบเทียบให้มันอลังการบ้างอะไรบ้าง : โดม) พอสองคนนี้ทานข้าวเสร็จ (ไม่สิ ...ทานข้าวและทะเลาะทางจิตวิทยาเสร็จ -_-;) พี่แคนก็วิ่งขึ้นข้างบนปิดประตูห้องนอนเสียงดังในทันที ตอนนี้ฮัทก็วิ่งตามขึ้นไปแล้ว คาดว่าจะไปเคลีย์กัน ...อย่างรุนแรง -.,- เอาเป็นว่าฝ่ายชายทุกคนรู้ดีว่าไม่ควรขึ้นไปตอนนี้! เพราะเดี๋ยวจะได้ดูหนังสด (อุ๊บส์!)
มาดูคู่ต่อไปแก้เครี... เอ่อ จะเรียกว่าคู่ก็ดูผิดนะ ผมว่าน่าจะเป็นคี่มากกว่า เพราะสต๊อปน้องสมายน้องเฟรมเขาเล่น 3p กันอยู่ แต่ไม่ใช่แบบรักกันสามคนนะ คือแบบว่า... มันเป็นรักสามเศร้าน่ะ ทั้งสต๊อปและน้องเฟรมเขาชอบสมายกัน แต่สมายดันชอบ... ผม! คงต้องเป็นรักสี่เศร้าแล้วล่ะ T^T ปัญหาจะไม่อะไรเลยถ้าเกิดว่าผมชอบน้องสมายเขากลับแล้วปล่อยให้สต๊อปเฟรมไปวายกันต่อเอง แต่ผมดัน... ดัน... ดัน... ชอบเฟรม! โอ้ววว พระเจ้าช่วยเถอะ โอ้วโรส โอวซาร่า T_T
ทำไมในบ้านมันถึงได้วุ่นวายขนาดนี้นะ
ว่าแล้วก็ซดสมุนไพรตรามอดม้วยมรณาที่พี่แฟรงค์เอามาฝากเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมาดีกว่า T^T ดูสิ ทุกคนในบ้านแย่งกันกินเพราะพี่แฟรงค์บอกไว้ว่าใครกินแล้วเสียงจะดีขึ้นสิบล้านเท่าตัว เหลือให้ผมแค่ไม่ถึงกระจอกนึง T_T แต่ช่างเถอะ กินก็กิน เราไม่เรื่องมาก เราอ้วน แต่เราก็น่ารัก (พูดอยู่คนเดียว)
ครืดดดด! (มั่นใจคนไทยสิบล้านคนคิดว่านี่ไม่ใช่เสียงกินน้ำ)
น้ำรสชาติดีแปลกๆ ชะมัด -.,- มันบอกไม่ถูกอ่ะ จะว่าหวานก็ไม่ใช่ จะขมก็ไม่เชิง ไม่ใช่รสอะไรซักอย่างแต่ที่แน่ๆ มันอร่อย -,- เสียดายกินได้แค่ไม่ถึงกระจอกเดียว แต่ก็ดีล่ะ! จะได้ไม่อ้วนไม่บวมน้ำไปมากกว่านี้ ว่าแล้วก็เลิกคิดอะไรมากแล้วไปนอนดีกว่า
เสียงในห้องนอนเงียบสงบล่ะ คาดว่าฮัทน่าจะสำเร็จโทษพี่แคนเรียบร้อย เพราะพอเปิดประตูเข้าไป นอกจากกลิ่นแอร์เย็นฉ่ำแล้วผมก็พบกับเขาสองคนนั้นกำลังนอนกอดกันกลมดิกอยู่ ที่สำคัญไม่ได้ใส่เสื้อผ้าทั้งคู่ -.,- ดีนะที่มีผ้าห่มคลุมส่วนล่างเอาไว้ เดี๋ยวจะกลายเป็นตากุ้งยิง ผมเลิกมองสองคนนั้นและตั้งใจจะไปนอน แต่ แต่ แต่ นั่น พี่ฮั่นกำลังทำอะไรน่ะ
“พี่ฮั่น!”
“เย้ย! ตกใจ พ่อร่วง!” แหม บาปนะเนี่ย พ่อร่วงกันเลยทีเดียว “โดมมีอะไร ตะโกนเสียงดังทำไม พี่ตกใจ พี่คือผู้ชายอ่อนแอ”
เชื่อตายแหละ =_= เมื่อพี่ฮั่นไม่เห็นว่าผมพูดอะไร เขาก็เดินไปขึ้นบนเตียงที่แกงส้มนอนอยู่ อีกล่ะ แย่งที่นอนผมตลอดอ่ะ ผมต้องนอนตรงกลางสองคู่นี้อีกแล้วสินะ รู้มั้ยไฟอิจฉามันร้อนแรงงง T_T พี่ฮั่นถลกผ้าห่มที่คลุมตัวแกงส้มออกแล้วแทรกตัวเข้าไป กอดคนตัวบางแน่น ...แน่นมาก พี่ฮั่นซุกใบหน้าที่ลำคอของแกงส้ม และเขาก็พล่อยหลับไป
ผมถอนหายใจดังๆ แล้วมานั่งคิดอะไรเล่นๆ บนเตียงซักพัก เวลาล่วงเลยว่ามาถึงห้าทุ่มล่ะ รีบนอนดีกว่า พรุ่งนี้มีซ้อมกับวงดนตรีอีก เฮ้อ เอาเป็นว่า... ราตรีสวัสดิ์ครับ!!
‘ดูท่าทุกคนจะยังไม่รู้นะว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง’
‘ดีแล้วน่า... ถ้าทุกคนรู้มันจะสนุกได้ยังไงเล่า’
‘ก็จริงนะ นี่นายจะเอาจริงเอาจังมากเกินไปรึเปล่าเอกกี้ มันจะมีผลกระทบกับการแสดงน้องๆ เขามั้ยเนี่ย’
‘โด่ววว มันเป็นสีสันของบ้าน คิดดูสิว่าถ้าเกิด ...ฮิ ฮิ’
‘ช่างนายล่ะกัน ถ้าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะบอกว่านายทำ’
‘อย่างนั้นก็ได้แฟรงค์ ฉันจะไม่ลากนายมาเกี่ยวข้อง แต่รับรองว่าพรุ่งนี้เช้า พอพวกเขาตื่นมา ฉันคงต้องบอกคำเดิมนะ
...สนุกแน่ๆ’
ความคิดเห็น