ลาฟลอร่า สุดป่วนก๊วนเจ้าหญิงกับเจ้าชายในฝัน

ลำดับตอนที่ #5 : Nasissa Talk:ขนมหวานสื่อรัก

โฮะๆๆ ฉันนาซิสซ่า จะมาเป็นผู้บรรยายล่ะนะ! ตั้งแต่ฉันได้เจอเจ้าชายของฉันแล้วล่ะนะแถมอีกอย่างฉันเจอเขาอีกครั้งแต่ไม่ได้คุยกัน คราวนี้แหละฉันจะมัดใจเขาซะ

ณ ห้องครัวของคุณหนูแสนไฮโซชาวฝรั่งเศษ
"ลัล ลัล ลา~"เสียงของฉันนามว่า นาซิสซ่า กำลังทำขนมครีมพัฟสูตรฝรั่งเศษ
"ขนมนี่จะต้องทำให้เจ้าชายคนนั้นสนใจเรา ว้าว!ถึงเขาจะไม่ใช่ราชาทั้ง 5 แต่ฉันก็ยินยอมรับแต่อย่างดี นี่หรือพรมลิขิต~~"ฉันพึ่งมารู้ว่าความรักเป็นอย่างนี้นี่เอง ตอนนี้ฉันจะทำขนมให้เจ้าชายคนนั้นให้ได้เลยล่ะนะด้วยขนมสื่อรักอันนี้!!

"เฮ้อ!~ เสร็จสักทีเล่นเอาเหนื่อยเลยนะเนี่ย ที่เหลือก็แค่อวยพรให้เราได้มาพบกันเร็วๆก็เท่านั้น
"ว้าววว!! กลิ่นของอะไรเนี่ยหอมจังเลย ขอเข้าไปล่ะนะ"ใครน่ะ เอ๊ะ! อะไรกันเจอกันเร็วขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย เจ้าชายของฉัน Oh! wow!
"อ๊ะ! เธอตอนนั้นนี่นา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"เจ้าชายกล่าวทัก เขายังไม่ลืมฉัน เขายังไม่ลืม กริ้ดด!!~>///<
"อืม ไม่ได้เจอกันนานเลยนะแล้วก็เอ่อ.."ฉันยื่นขนมให้เขา เขายิ้มแล้วรับมา เขารับด้วย ว้าวช่างเป็นสุภาพบุรุษเหลือเกินนน
"อืม อร่อยนะเนี่ย ฝีมือคุณใช้ได้นี่นา"เขาชมฉัน ว้าวว อะไรจะโรแมนติกขนาดนี้นะ
"อย่าเรียกฉันว่าคุณสิฉันไม่ชอบฉันก็มีชื่อนะ นาซิสซ่า เลเฟบเวร์"ฉันแนะนำตัว
"อย่างนั้นเหรอ ผมชื่อลีโอนาร์โด ดันเต้นะ ยินดีที่ได้รู้จัก"เขาแนะนำตัว ชื่ออะไรจะเท่ปานนี้นะ คงไม่มีชื่อไหนเท่เท่าดันเต้คนนี้ได้หรอก
"ว้าว ทรงผมของคุณทำไมเหมือนมนุษย์ต่างดาวอย่างนั้นล่ะ ฮ่าๆๆ อ้ะนั่น UFO หรือเปล่านะ"ยึ้ย มาหาว่ารงผมฉันเหมือนมนุษย์ต่างดายได้ไงยะ อย่าบอกนะว่านายเป็นคนบ้ามนุษย์ต่างดายน่ะ ม่ายยนะฉันหลงรักตาบ้ามนุษย์ต่างดาวเข้าซะแล้วเหรอเนี่ยยย ม่ายยจริงนะ~~~
"อ๊ะ ใช่คุณนาซิสซ่าฮะ ตอนเย็นนี้ไปรับประทานอาหารกับผมเอามั้ยฮะ"ดันเต้ชวน จะตอยรับดีมั้ยนะฉันก็กลัวว่าเขาจะจับฉันส่งยานอวกาศไปซะด้วยสิ(เวอร์ๆๆ)แต่ช่างเถอะ รับเลยล่ะกัน
"อืม ได้สิดันเต้"
"ดีเลยครับ เดี๋ยวผมจะโทรไปสั่งจองที่นั่งบนเรือของผมนะครับ"ตาบ้านี่ก็รวยใช้ได้แฮะมีเรือส่วนตัวด้วย แต่เสียอย่างเดียวบ้า UFO -__-]']

ตอนเย็น
ฉันแต่งตัวมาซะดิบดี ตอนนี้ก็รอแค่ตาบ้ามนุษย์ต่างดาวเท่านั่นแหละ
"คุณนาซิสซ่าครับ มาเร็วครับ"ฉันหันไปตามเสียง ตาบ้านั่นเอาเรือมารับเลยเหรอเนี่ย แถมลำใหญ่อีกต่างหาก ตาบ้านั่นก็แต่งตัวมาซะเท่เลยแฮะ
�พวกเราขึ้นเรือไปนั่งทานอาหารชมวิวทะเลยามค่ำคืน ช่างโรแมนติกอะไรอย่างนี้อ้ะ!จริงสิฉันเอาขนมที่ทำเองมาด้วยล่ะเผื่อเขาจะอยากกินอีก พวกเราสั่งอาหารและนั่งคุยกันไปตามภาษาคนรวย โฮะๆๆๆ
"คุณนาซิสซ่าครับ คุณชอบสีอะไรเหรอ"
"น่าจะสีม่วงนะ"
"แต่ผมชอบสี...ไม่บอกดีกว่า"
"อ่าว งี้ก็เสียเปรียบสิยะ"ฉันตะคอกตาบ้านั่น
"อย่าโกรธสิครับ อ้ะ! นั่นขนมที่ทำเองเหรอครับทำมาให้ผมเหรอว้าวขอบคุณครับ"อยู่ๆตาบ้านั่นก็เอาขนมไปฉันยังไม่ให้เลยนะยะ -*- แต่ช่างเถอะ
"อาหารที่สั่งมาแล้วครับ"อาหารมาแล้วพวกเราก็ทานอาหารไปเรื่อยๆคุยกันไปเรื่อยๆ

พอเสร็จ
"คุณนาซิสซ่าฮะ"อยู่ตาบ้านั่นก็เรียกฉัน
"หือ"
"อยากรู้มั้ยผมชอบสีอะไร"เอาอีกล่ะไอ้เรื่องคำถามสีนี่มันเกี่ยวไรด้วยเนี่ยย-*-
"อือ"
"งั้นยื่นหูมา"ฉันยื่นหูตามที่ตาบ้านั่นบอก
"สีหน้าที่น่ารักของคุณไงล่ะ" แล้วตาบ้านั่นก็หอมแก้มฉัน 1 ที แล้วโบกมือบ๊ายบายนั่นทำให้ฉันจับแก้มตัวเองและอึ้งไป เขาหอมแก้มฉัน ขนมสื่อรักเป็นจริง!>/////<

��������������

���������������� เม้นๆกันหน่อยเน่ออ