ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ภาระกิจ Admission'53

    ลำดับตอนที่ #34 : เด็ก vs ผู้ใหญ่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.29K
      10
      12 มี.ค. 53

    "การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย!!*~"
    ปอเปี๊ยะนอนไม่หลับค่ะ บรรยากาศแบบนี้ นอนไม่ค่อยจะหลับ
    ก็เลยเล่นเกมที่ติดเองติด เข้าไปก็เจอพี่ๆ
    ก็ไปบ่นเรื่อง admission ให้เขาฟัง

    เปี๊ยะเชื่อว่า วันหนึ่งที่เปี๊ยะโตเท่าๆพี่เขา ก็คงคิดแบบเขา
    พอใกล้จะเรียนจบ เราก็จะคิดแต่ เรื่องงาน 
    จบไป เราจะเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ไหม
    "อุดมการณ์กินไม่ได้นะเปี๊ยะ"

    เปี๊ยะมีความฝันจะเป็น "ครู"
    แต่.. ฝันที่จะเป็นครูไปช่วยเหลือตามถิ่นทุรกันดาน 
    อยากเป็นครูที่ช่วยเหลือสังคม ให้เกิดความเท่าเทียม
    พ่อเปี๊ยะรู้เรื่องนี้ดี และรู้ว่าเปี๊ยะอยากไปเป็นครูที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
    ท่านกับถึงพูดคำว่า "ไร้สาระ" 

    วันนี้ เราโชคดีที่มีฝัน และได้ตามฝัน
    พี่ๆเขา หลายๆคน ทิ้งความฝันไป จนไม่อยากนึกว่า เคยอยากเป็นอะไรบ้าง
    ถามว่าวันนี้ เขาพอใจไหม เขาก็พอใจนะ คงเหมือนพ่อเปี๊ยะ
    เปี๊ยะไม่รู้ว่า วันหนึ่งที่เราตามฝันแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
    แต่มันเป็น การเติมเต็มชีวิต ไม่ใช่หรอ ?
    อย่างน้อย เราก็ได้ พยายามเติมเต็มมันแล้วนี่นา

    ผู้ใหญ่... อีกไม่นานปอเปี๊ยะก็ขึ้นเลข 2 แล้ว มัวแต่ว่าคนอื่นว่าแก่
    เปี๊ยะไม่ได้ชอบกินเด็กนะ แต่ชอบอยู่กับเด็ก เวลาอยู่ด้วย
    แล้วรู้สึกว่าโลกนี้น่าอยู่ โลกที่เต็มไปด้วยความสดใส ซื่อตรง และจริงใจ
    ไม่รู้ว่า วันข้างหน้าที่เราเป็นผู้ใหญ่ เราจะเป็นผู้ใหญ่แบบไหน?
    เราจะทิ้งความฝัน เพื่อความอยู่รอดของครอบครัวไหม?
    เราจะทำงานที่ควรทำหรือเปล่า ?
    หรือต้องยอมทำบางสิ่ง เพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้?

    คงจริงที่ว่า "เป็นวัยรุ่นมันเหนื่อย" แต่ "การเป็นผู้ใหญ่มันไม่ง่ายเลย"
    ไม่ว่าจะเป็นอะไร ก็คงลำบากพอกัน หากเรามองว่า มันยาก
    เหมือนถ้าเราจะมองว่า มันเป็นทราย มันก็เป็นแค่ทราย แต่ถ้าเรามองว่า
    มันเป็นแก้ว มันก็เป็นแก้ว

    สิ่งเดียวที่เปี๊ยะรู้ คือ
    เปี๊ยะจะเป็นลูกที่ดีของพ่อทั้ง 2 ท่าน
    เป็นประชากรที่ดีของเมืองไทยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
    จะตอบแทนแผ่นดินนี้ให้มากที่สุด เท่าที่ คนเล็กๆคนหนึ่งจะทำได้

    ถ้าเปี๊ยะเป็นครู เปี๊ยะคงจะไม่ลืมความรู้สึกที่เปี๊ยะมีวันนี้
    ไม่เหมือนผู้ใหญ่บางคน ที่ลืมช่วงเวลาที่มีค่าเหล่านี้ไปแล้ว
    ผู้ใหญ่ ที่ไม่มีจิตใจเด็ก ก็คือ ผู้ใหญ่ใจร้าย
    เด็ก ที่ไม่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ ก็คือ เด็กไร้เหตุผล
    โลกนี้ สมบูรณ์แบบเสมอ

    โลกสร้างทุกอย่างให้สมดุล สร้างให้เราเป็นเด็กก่อน
    เราจะได้รู้ถึงช่วงเวลาที่สดใส มีความสุข
    พอเราโต วันที่เจอกับเรื่องเลวร้าย เราก็จะรู้ว่า มันไม่ได้มีแต่เรื่องเลวร้าย
    มันมีความสุขได้ เราเคยสัมผัสมันมาแล้ว
    เราก็มีกำลังใจต่อไป

    โลกสร้างให้ผู้หญิงสวยโชคร้าย 
    ถึงจะสวย แต่คนที่เข้ามาหาเธอ ก็ไม่รู้ว่า จริงใจกับเธอแค่ไหน

    โลกสร้างให้คนพิการ
    มองเห็นค่าของการเป็นมนุษย์ มองเห็นความหวัง
    และสร้างคนดีๆ ทำให้โลกนี้เกิดความเท่าเทียมกัน

    -----------------------------------------------------

    วันนี้ ปอเปี๊ยะเฉาๆ เหงามั้ง ฮาๆๆ
    วันหนึ่ง เปี๊ยะเคยมีเพื่อนฝูงมากมาย มีคนที่อยากโทรไปหา
    มีคนที่โทรหาเปี๊ยะ
    แต่วันนี้.... มองไปไม่เจอแล้ว
    เรามีเวลาให้เขาน้อยลง เราทุ่มเทให้กับอีกอย่างมากขึ้น
    "ได้อย่าง...ก็ต้องเสียอย่าง"
    เปี๊ยะเข้าใจตรงนี้ดี แต่บางทีก็อดเหงาไม่ได้

    ปิดเทอมนี้ ปิดเทอมสุดท้ายของชีวิต ม.ปลายแล้วสินะ
    รอก่อน.. ชีวิตนิสิต 

    ตอนนี้ ฉันยังไม่พร้อมจะโตเลย
    อยากเป็นเด็กแบบนี้ เพราะฉันคิดว่า
    การเป็นผู้ใหญ่ มันยากกว่าการเป็นเด็กแน่นอน

    ฝันดีนะคะทุกคน
    ตอนนี้ ทำได้แค่ รอ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×