บทละครเพลงเรื่อง ปริศนา

ลำดับตอนที่ #1 : ฉากที่ 1

ฉากที่ 1

บทละครเพลงเรื่อง ปริศนา

สถานที่ : ณ งานเต้นรำ ในวังสราญรมย์

ตัวละคร : พิธีกรงานเต้นรำ, ท่านชายพจน์, ท่านหญิงรัตนาวดี, ประวิทย์, น้องสาวของประวิทย์, ปริศนา, อนงค์

อุปกรณ์ประกอบฉาก : -

อุปกรณ์ประกอบการแสดง : -

                พิธีกรเดินออกมาจากทางซ้าย เดินเข้ามาตรงหน้างานเต้นรำ ซึ่งท่านชายพจน์กับท่านหญิงรัตนาวดี เดินตรงออกมาหยุดอยู่ทางซ้ายของฉาก

พิธีกรงานเต้นรำ : สวัสดีค่ะท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ตอนนี้ก็ถึงเวลาอันสมควรแล้วค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอเชิญท่านชายพจน์ออกมาเปิดฟลอร์เต้นรำ เพื่อเป็นเกียรติแก่งาน ขอเชิญค่ะ

ท่านหญิงรัตนาวดี : (ทำหน้าอ้อน) พี่ชายค่ะ เราไปเต้นรำกันเถอะค่ะ

ท่านชายพจน์ : ได้ค่ะ         (เพลง สุขกันเถอะเรา : สุนทราภรณ์)

                ประวิทย์กับน้องประวิทย์ เดินออกมาทางซ้ายของฉาก ออกมาเต้นรำ ปริศนากับอนงค์ก็เดินออกมาทางขวาของฉาก เข้ามาในงานเต้นรำ ระหว่างที่ท่านชายพจน์กำลังเต้นรำกับท่านหญิงรัตนาวดี สายตาของท่านชายพจน์ไปสะดุดที่ปริศนา ทำให้หญิงรัตนาวดีล้มลง ท่านชายพจน์กับปริศนา สบตากัน (เพลง ใช่เลย : ไท ธนาวุฒิ)

ท่านหญิงรัตนาวดี : (ทำหน้าบูดบึ้ง) พี่ชายค่ะ!!!

ท่านชายพจน์ : ขอโทษนะค่ะ พอดีพี่ลืมน้องหญิงไปค่ะ

ท่านหญิงรัตนาวดี : พี่ชายค่ะ นั่นคุณครูปริศนา ครูสอนวิชาภาษาอังกฤษของหญิงเองค่ะ

ท่านชายพจน์ : (ทำหน้าอมยิ้ม) น่ารักจังเลยค่ะ

                เพลงจบลง ประวิทย์เดินเข้าไปหาปริศนาทางด้านซ้ายของฉาก

ประวิทย์ : ไม่ทราบว่า จะรังเกียจไหม ถ้าจะเต้นรำกับผมสักเพลงหนึ่ง

ปริศนา : ยินดีค่ะ

                ท่านชายพจน์เดินเข้าไปทางด้านซ้ายของฉากเพื่อขอปริศนาเต้นรำแต่ถูกประวิทย์ตัดหน้า (เพลง ภาษากาย : โปเตโต้)

                (ทำหน้าเศร้า) ท่านชายพจน์เดินไปหาน้องสาวของประวิทย์ทางด้านขวาของฉาก แต่สายตายังจดจ้องแต่ปริศนา

ประวิทย์ : (ทำตาหวาน มองไปที่ปริศนา) คุณช่างเป็นผู้หญิงที่สวยมาก (เพลง เธอสวย : ดับเบิ้ลยู)

                อนงค์เดินเข้ามาหาปริศนาและประวิทย์ตรงกลางของฉาก

อนงค์ : ปริศนา กลับบ้านกันได้แล้วเถอะ ดึกมากแล้ว เดี๋ยวคุณแม่ท่านจะเป็นห่วง

ปริศนา : ประวิทย์ นี้อนงค์ เป็นพี่สาวของปริศนา

อนงค์ : สวัสดีค่ะ คุณประวิทย์

ประวิทย์ : งั้นก็ดีเลยสิ พรุ่งนี้ว่างไหม ประวิทย์อยากจะชวนไปตีเทนนิสด้วยกัน

ปริศนาและอนงค์ : ตกลงค่ะ