ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Game #1 • [Undertale] the first humans
α ρ ρ ł ι כ α τ ι ๐ и
" น่ากลัวจัง.. "
บทที่ต้องการ :: ตัวเอกคนที่ 3
ชื่อ-นามสกุล :: แวนเนี่ยล โคล์ลิชั่น } Vanniel Coalition
ชื่อเล่น :: แวนเนี่ยล , แวน } Vanniel , Vann
เพศ :: ชาย
อายุ :: 16 ปี
สัญชาติ :: นอร์เวย์
รูปร่างหน้าตา :: ผมยุ่งสีดำขลับตัดกับใบหน้าหวานสีขาวราวหิมะได้อย่างชัดเจน ดวงตากลมสีทองสวย งานราวกับเป็นอัญมณีอันล้ำค่าบนมงกุฏของราชา ส่วนสูงเพียง 148 เซนติเมตร และน้ำหนักเพียง 43
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 148 / 43
ลักษณะนิสัย :: รักสงบ ไม่ชอบผู้หญิงสำออยมักจะทำอะไรซวยไปซะตลอด ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ เพราะสีหน้า เป็นคนแสดงออกทางสีหน้าเก่ง แต่สื่อทางแววตาไม่เก่ง ค่อนข้างบ้าเกม ชอบอารมณ์แปรปรวนบ่อยเวลาไม่ได้เล่นเกม หรือกำลังเล่นอยู่แล้วมีคนขัด ไม่ค่อยฉลาดและแต่เป็นคนขยัน
เป็นคนที่ค่อนข้างซึน และบื้อมากๆ สังเกตคนจากแววตาไม่เก่ง เลยไม่ค่อยทันคน เป็นคนที่จิตใจเปราะ บางมาก หากแทงใจดำนิดเดียวจะรู้สึกกระอักกระอ่วน และรู้สึกไม่ดี หรือก็คือ ความรู้สึกดีๆที่มีให้จะลดลงพรวดพราดจนถึงก้นเหว ปกติแล้วสิ่งที่จะทำให้เขามองคุณในแง่ลบได้มากที่สุดคือ การไปตอกย้ำซ้ำเติม เขาเกลียดการต้องทำอะไรซ้ำๆ และเกลียดการถูกซ้ำเติมมาก
ไม่ชอบอธิบายอะไรซ้ำๆ โดยเฉพาะของที่ต้องอธิบายยาวๆ และยิ่งไปกว่านั้น กับคนที่ไม่มีพื้นฐานมาก่อนเขาไม่ชอบคนที่ชอบทำอะไรแบบก้าวกระโดด เขาเป็นคนที่ทำอะไรโดยพลการ ไม่ชอบให้คนอื่นมาสั่งสอนหรืออธิบาย ชอบที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง จึงไม่อยากให้คนอื่นมายุ่งด้วยซักเท่าไหร่
เป็นคนที่น่าสงสารมาก เพราะไม่สามารถเถียงคนอื่นได้ เถียงไม่เก่ง มักพ่ายแพ้ให้แก่ผู้หญิงเสมอในสงครามน้ำลาย และแพ้ผู้ใหญ่ในสงครามปะทะคารม.. อนึ่งเขาก็เป็นคนที่เงียบอยู่แล้ว ทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่กล้าที่จะตอบโต้
เขาเคยเกิดอาการจิตตก เพราะถูกซ้ำเติมมากจนเกินไปจากเพื่อนและคนที่รัก เขาจะกลายเป็นคนขี้ขลาด ไม่มีความมั่นใจในตนเอง ผลัดวันประกันพรุ่งอยู่เรื่อย กลัวทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเฉพาะการพบปะ กับคนจำนวนมาก มองโลกในแง่ลบ คิดไว้เสมอว่าตนเองจะทำอย่างไรก็ไม่ได้ ทำแบบนั้นจะต้องออกมาเป็นแง่ลบอย่างแน่นอน นัยน์ตาลุกลี้ลุกลนตลอดเวลา แต่หน้าจะนิ่ง ขี้ตกใจ และขวัญอ่อน เรียกได้ว่าเป็นคุณสมบัติที่แท้จริงของ 'คนขี้ขลาด' เลยก็ว่าได้
ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงใส เล็ก คล้ายเด็กผู้หญิง ชอบพูดแทนตัวเองว่า "ผม" แทนคนอื่นว่า
"คุณ" หรือ "คุณ(ชื่อ)" แทนคนที่สนิท(?)ว่าด้วยชื่อไปเลย หรือจะมีคำแทนตัวเช่น "ซัน" (sann แปลว่าเพื่อนยาก) หรือ "เวน" (venn แปลว่า เพื่อน)
ประวัติ :: เด็กหนุ่มผู้กำพร้ามาตั้งแต่กำเนิด เขาอาศัยอยู่กับคุณตาคุณยาย เป็นคนที่หัวไม่ดี แต่ก็พยายามทำให้ตากับยายภูมิใจมาได้โดยตลอด
แต่แล้ววันหนึ่ง ตากับยายของเขาหายไปในป่าแล้วไม่กลับมาอีกเลย ด้วยความสงสัยเด็กหนุ่มจึง ออกตามหาตากับยาย สุดท้ายแล้วเขากหลงป่า ... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจค้นหาภูเขา ลูกหนึ่ง แล้วเขาก็พบมัน.. แน่นอน สุดท้ายแล้วเขาก็ตกลงไปในภูเขานั่นอยู่ดี..
ชอบ :: อยู่คนเดียว / ทำงานคนเดียว / เล่นอยู่คนเดียว / อะไรก็ได้ที่ทำคนเดียว..
ไม่ชอบ :: สังสรรค์ / คนเยอะๆ / ที่กว้าง
แพ้/กลัว :: ฝุ่น / กลัวเกือบทุกอย่าง--
เพิ่มเติม :: *ดูไม่ค่อยตรงเท่าไหร่... แต่ก็.. ฝากด้วยค่ะ--*
ค่าสเตตัส
LV:: 6
HP:: 40/40
จำลองสถานการณ์
อากาศร้อนเป็นไอลอยวูบอยู่รอบตัว แวนตกลงมายังสถานที่แห่งหนึ่ง รอบตัวมีละอองไอเกสรดอกไม้ปลิวว่อน รอบกายของ แวนมีดอกไม้เบ่งบาน ผลิดอกสีเหลืองงดงามอยู่บนพื้น เหมือนกับว่าตกลงมาลึกและไกลแสนไกล แต่กลับไม่มีความรู้สึกเจ็บเลย
" ....ที่นี่น่ากลัวจัง... "
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน ปัดฝุ่นแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อย
เขากวาดมองไปรอบๆด้วยสายตาหวาดกลัว ...
ความมืด.. การได้อยู่คนเดียว.. ความเงียบ.. เสียงฝีเท้่าของตน..
กลัวแม้กระทั่งจะก้าวขาออกไป..
แต่เขาก็ฉุดคิดได้ว่าไม่ควรจะอยู่ตรงนี้นาน
แวนกำลังคิดว่า ตนควรจะทำอย่างไรดี ทางเดินตรงหน้ามืดสนิท เห็นเพียงแสงจางๆ ที่ทอดลงมาจากเบื้องบน และเสียงนกร้องเจื้อยแจ้ว บางที....... เขาอาจจะต้องเดินตามทางเดินที่มืดสนิทและไร้จุดหมายเบื้องหน้าต่อไป
ร่างบางค่อยๆยื่นขาออกไปแตะพื้นอันเย็นเฉียบด้านหน้าแล้วรีบชักกลับอย่างหวาดระแวง
เขาไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่ก็ต้องเดินต่อไป..
แรกๆยอมรับว่าเด็กหนุ่มกลัว จึงทำร้ายชีวิตสัตว์ประหลาดไปมากมาย
แต่ก็นึกขึ้นได้ในภายหลัง...
" การไว้ชีวิตคนอื่น... ก็ดีเหมือนกันนะ... "
" .... "
" ผมไม่อยากยุ่งกับใครทั้งนั้นละ.. "
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น