ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (NOT) The Secret Part ♡

    ลำดับตอนที่ #29 : ❖ -- Leodigranz Cept

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 89
      0
      27 มี.ค. 58


    Leodigranz Cept

    ----------------------------------------
     
     

    ()
    ❖ --[ ข้อมูลอัศวินหน้าใหม่ ]-- ❖



     

    ชื่อ-สกุล : ลีโอดิแกรนซ์ เซ็ปต์,
                   Leodigranz Cept
    อายุ : 20 ปี
    เพศ : ชาย

    ส่วนสูง : 170 ซม.
    น้ำหนัก : 63 กก.

    รายละเอียดเกี่ยวกับตัวเอง
    บุคลิก : ลีโอดิแกรนซ์เป็นประเภทดูอึน มึน และค่อนข้างเฉยชากับอะไรหลายอย่าง และไม่แคร์ว่าใครจะมองตนเองอย่างไร รักอิสระ ทำตามใจตนเอง อินดี้บ้างเป็นบางคราว ใบหน้ามักเรียบเฉยเนื่องจากเจ้าตัวไม่ค่อยแสดงออกทางนิสัยเท่าไหร่นัก หลายครั้งมักชอบเป็นพวก 'อะไรก็ได้' ไม่คิดมาก

    แต่บางครั้งเขาก็เป็นคนตรง บางคราวก็คด ไม่สามารถเอาแน่เอานอนได้
    ประวัติ : ชายหนุ่มผู้เติบโตในแวดวงของส่วนมืดในอาณาจักร ไร้บิดามารดาแท้ๆ ดูแล ประกอบวีรกรรมมาแล้วพอสมควร ทว่าเจ้าตัวกลับอยากใช้ชีวิตใหม่ จึงถอนตัวออกมา อยู่ในสถานเด็กกำพร้าจนอายุสิบห้า จึงมีคนรับเลี้ยง และด้วยความอินดี้หรืออะไรบางอย่างทำให้ตัดสินใจเป็นอัศวิน
    ความชื่นชอบ : การได้ทำในสิ่งที่ตนต้องการ, ชอบคนที่อยู้ด้วยแล้วรู้สึกสบายผ่อนคลาย
    อาหาร : ชอบอาหารประเภทที่มีเนื้อ เกลียดของเปรี้ยวลิ้นที่สุด

    ความสามารถพิเศษ :
    ทักษะมิจฉาชีพ, การซ่อมแซมสิ่งของ(ให้กลับมามีสภาพใกล้เคียงกับเดิมที่สุด)
    ความถนัด : 
    [ ] พละกำลัง   [ ] การใช้ดาบ
    [
    x] การต่อสู้    [ ] ไม่มีพิเศษ

    ()
    ❖ --[ สอบสัมภาษณ์  ]-- ❖


    คำถามที่ ๑.
    เกิดเหตุไฟไหม้กลางดึกคืนหนึ่ง ในฐานะอัศวินของเจ้านั้นต้องออกไปช่วยเหลือ แต่ชุดที่เจ้าสวมใส่อยู่ตอนนี้คือชุดนอนที่ไม่สามารถใส่ออกไปพบปะใครได้ และการที่จะสวมเครื่องแบบอัศวินอย่างเต็มยศและสมเกียรติต้องใช้เวลานานถึง 15 นาที เจ้าจะยอมออกจากห้องพักไปทั้งที่ยังสวมใส่ชุดนอนหรือแต่งกายด้วยเครื่องแบบเสร็จเรียบร้อยก่อน?
    ตอบ 
    ...จำเป็นด้วยเหรอที่ต้องออกไปในสภาพเต็มยศ? ข้าว่าถ้าออกไปทำภารกิจด่วนเช่นนี้เครื่องแต่งกายนั้นไม่สำคัญ อีกอย่าง ข้าไม่สนอยู่แล้วว่าจะอยู่ในชุดนอน ชุดอาบน้ำ หรือชั้นใน --- ดังนั้นออกไปทั้งชุดนอนนี่แหละ กลับมาจะได้นอนต่อทันที ยุ่งยากไปทำไม...
    แต่อย่าให้ข้ารู้เชียวว่าใครก่อเพลิงรบกวนการพักผ่อน...


    คำถามที่ ๒.
    เจ้ากำลังอยู่ในสถานการณ์ที่สตรีงามท่านหนึ่งและเด็กเล็ก 2 ขวบกำลังจะตกหน้าผาทั้งคู่ เจ้าจะเลือกช่วยใคร? โดยมีข้อแม้ว่าเจ้าสามารถเลือกช่วยได้เพียงหนึ่งคนเท่านั้น
    ตอบ 
    ข้าเลือกช่วยเด็ก...
    ไม่มีอะไร เด็กช่วยง่ายกว่าเยอะ ตัวก็เบา อุ้มก็ง่าย ส่วนสตรีนางนั้นข้าจะพิจารณาอีกทีว่าอยากช่วยรึเปล่า...
    อย่างน้อยข้าก็คิดว่านางน่าจะมีสัญชาตญาณความเป็นมารดาที่จะเสียสละให้เด็กเล็กนะ


    คำถามที่ ๓.
    ดาบที่เจ้าจะได้รับในฐานะอัศวิน เจ้าจะใช้มันทำลายความอัปยศและความชั่วทั้งปวงหรือปล่อยเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาแล้วทั้งหมดให้ผ่านไปแล้วยกคมดาบขึ้นเพื่อปกป้องผู้คน?
    ตอบ 
    ข้าเลือกที่จะปล่อยเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาแล้วทั้งหมดให้ผ่านไป... ไม่มีผระโยชน์อะไรที่จะหันไปใส่ใจอดีตนอกจากให้เป็นบทเรียนของตน และหน้าที่ของอัศวินนั้นคือยกดาบขึ้นปกป้องผู้คนอยู่แล้วมิใช่หรือ? อีกอย่าง พอดีว่าข้าไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวพวกความอัปยศและความชั่วเท่าไร ก็ไม่รู้จะยื่นมือไปยุ่งทำไมนี่นา...

    คำถามที่ ๔.
    แล้วเจ้าคิดดีแล้วหรือที่จะมาเป็นอัศวิน?
    ตอบ 
    ถามหน่อย ถ้าหากไม่คิดดีแล้วข้าจะมาลงสมัครรึ?


    ----------------------------------------
     

    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×