ห้องเก็บของ+ลับ

ลำดับตอนที่ #94 : มิชาเอล

ใบสมัคร

 “ด้วยเกียรติของสมาพันธุ์กระต่ายดึ๋งๆ(?)…ข้าขอสัญญาว่าจะปราบเหล่าร้ายให้หมดไป..!

ว่าแต่..ไม่ทราบว่าพอจะมีแผนที่รังของก๊อตซิล่าให้ข้าบ้างไหมขอรับ?”

 

ชื่อ – นามสกุล : มิชาเอล ไม่มีนามสกุล [Michael]

ชื่อเล่น : มิ[Mi]

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : กระต่าย

สัญชาติ :  ...เป็นกระต่ายที่มุดโพรงอยู่ในเยอรมัน(อพยพไปไกล..)

รูปพรรณสัณฐาน : กระต่ายหูดำนัยย์ตาสีเขียวสดใส ส่วนสูงกว่าร้อยเจ็ดสิบ มีผมสีทองระต้นคอ ผิวขาวรับกับใบหน้าหล่อเหลาติดสวยเล็กน้อย(ถึงแม้ความหล่อจะมากกว่า) ดวงตาเรียวคมและใบหน้านั้นมีรอยยิ้มประดับตลอดเวลาสร้างความสดใสให้แก่ผู้คนรอบด้าน

นิสัย : 

สการ์คนนี้ไม่อยากจะคุย..(ก็ไม่ต้อง) เขาเป็นถึงกระต่ายผู้รอบรู้ยิ่งกว่ากระต่ายตัวอื่นๆ แถมยังฉลาดเป็นที่หนึ่งเลยเชียว(ในห้วงความคิดตัวเอง) นิสัยดูไม่เข้ากับหน้าตาที่ออกหล่อสวยและสุขุม(แต่นิสัยบ้าจนกู่ไม่กลับ) มิเป็นพวกไม่ค่อยเต็มเต็งเท่าไรนัก นอกจากจะรักความยุติธรรม และถือคติว่าตนเองคือซุปเปอร์แมน(?) แล้ว ยังจะชอบตีความอื่นๆไปเอง เนื่องจากมีนิสัยยึดมั่นความคิดตนเองเป็นใหญ่ เลยคิดอะไรเองเออเองหมดไม่คิดจะสนความเห็นรอบด้าน แถมความคิดยังแปลกประหลาดกว่าคนทั่วไปอีกต่างหาก เขาเป็นพวกหลงตัวเองถึงขีดสุด คิดว่าตนเองเป็นฮีโร่ที่จะช่วยทุกคนได้ ร่าเริงแจ่มใส มีรอยยิ้มตลอดเวลาราวกับเด็กๆ แถมไฮเปอร์มีพลังตลอดเวลาอีกด้วยจนบางทีคนรอบตัวก็อยากจะรู้ว่าเจ้าหมอนี่มันไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ วันๆเอาแต่คิดเรื่องไร้สาระอย่างเช่น “พรุ่งนี้จะโพสท่าไหนเวลาไปช่วยชาวบ้านดี” หรือว่า “เปลี่ยนบทพูดตอนแปลงร่างดีไหม” โดยรวมแล้วเขาคือซุปเปอร์ฮีโร่ผู้รักความยุติธรรมโดยสมบูรณ์(?)

มิไม่ชอบเรื่องเครียดๆ สมองก็ไม่ได้ฉลาดแถมความจำก็ไม่ดี ทำให้เดินหลงทางประจำ และมักต้องพกแผนที่กับเข็มทิศเอาไว้ เขามักตามคนอื่นไม่ทันเรื่องความคิด เพราะเอาแต่ใช้กำลังอย่างเดียว..แต่ก็ไม่ได้ซื่อเท่าไรหรอกนะ..เพราะไม่ได้ใสซื่อขนาดไม่รู้อะไร ก็แค่ซื่อบางเรื่องที่ไม่ควรจะซื่อ ใจดี แม้ภายนอกจะดูบ้าบอขนาดไหนก็ตาม เป็นคนเสียงดัง ชอบโวยวาย ดื้อรั้นไม่คิดจะยอมอยู่นิ่งเฉย หรือให้ใครมาสั่งสอน แต่ถ้าบางเรื่องที่สมควรเขาก็จะไม่ขัด แต่นั่นกว่าจะสำนึกน่ะ..น้อยครั้งจะตาย..อยู่ไม่สุขเหมือนลิง ไม่ชอบแกล้งคนอื่นเพราะยึดถือว่าตัวเองคือฮีโร่ ต้องเข้าไปช่วยคนที่ถูกแกล้งต่างหาก แต่ด้วยมันสมองที่มีปัญหาทำให้บางครั้งเห็นคนเขายืนคุยกันดีๆก็คิดว่ากำลังทะเลาะกันเลยเข้าไปห้ามตบตีกับเขาจนได้เรื่องมาตลอด ด้วยนิสัยคิดเองเออเองทำให้มักถูกหาเรื่องร่ำไป

มิชอบพวกสัตว์ ชอบการอยู่ในสังคม คิดว่าตัวเองเท่และหล่อว์มาก(?) เนื่องจากฮีโร่ต้องหล่อสิ...คำพูดแต่ละคำช่างดูจิตตกจนแม้แต่คนฟังยังเบื่อ เช่น “ฮีโร่สุดหล่อมาแล้ว! ไว้ใจได้เลยทุกคน! ข้านี่แหละจะกอบกู้โลกใบนี้!” หรือบางทีก็พูดตรงจนเกินไปจนน่าโมโห “หืม...อะไรกันน้องสาวโดนข่มขืนมาเหรอ ไม่นึกเลยแฮะว่าหน้าแบบนี้จะโดนด้วย แต่ไม่เป็นไรนะ ข้าคนนี้จะช่วยเอง!” ทั้งๆที่แม่สาวคนนั้นก็แค่ฟัดกับหมาจนเสื้อผ้ายับมาเท่านั้น(สาวเจ้าพยายามอธิบายแต่เจ้าตัวไม่ฟัง เออเองหมด)

มิเป็นคนอบอุ่น ยิ้มของเขาดูสว่างไสว..แต่ในใจนั้นคิดอะไรก็ไม่อาจทราบได้..ชอบที่จะอยู่กับเพื่อน และเป็นตัวสร้างความวินาศและสีสันให้เพื่อน รักเพื่อนมากเพราะถือว่าเป็นคนสำคัญ บางครั้งที่เขากลัวก็มักจะพยายามทำตัวเข้มแข็งเพราะถือว่าคติของฮีโร่ต้องไม่กลัวสิ่งใด..แต่อาการกลัวก็แสดงให้เห็นชัดๆอยู่แล้ว...ฝีมือการต่อสู้ก็ถือว่าอยู่ในระดับใช้ได้..แต่ก็ไม่ได้เก่งขั้นเทพ มีแค่เจ้าตัวที่คิดหลงไปว่าตัวเองเก่งเท่านั้นแหละ..สรุปแล้วเจ้าตัวก็คือฮีโร่หลงตัวเองคนหนึ่งเท่านั้นเอง..

ประวัติ : สแกนเติบโตมาในบ้านโพรงกระต่ายแสนอบอุ่น แต่เมื่อเขาอายุได้สิบกว่าๆ บ้านโพรงกระต่ายก็โดนนักล่ามาเผาทำลายจนหมด จนครอบครัวของเขาต้องตายไปทั้งหมดเหลือไว้แต่เขาเพียงคนเดียวที่รอด สแกนถูกรับเลี้ยงไปโดยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ตอนนั้นเขาสามารถเก็บหูและควบคุมพลังของตนเองได้แล้ว..ในตอนที่เขากำลังซึมเพราะครอบครัวอยู่ เขาก็ได้พบเด็กผู้ชายคนนึง ที่จู่ๆก็ลอบเข้ามาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในสวนที่เขานั่งอยู่..ตอนแรกเขาคิดจะเรียกคนมาแต่เด็กคนนั้นก็ดันล็อกตัวเขาไว้และบอกว่าแค่อยากมาหาอะไรเล่น พวกเขาลองคุยอะไรกันไปจนสแกนรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนเลวร้าย เลยได้พูดคุยและเล่นกัน เด็กคนนั้นเล่าความฝันของตนเองเรื่องอัศวินให้สแกนฟัง ทำให้สแกนอยากจะเป็นอัศวินที่สามารถปกป้องคนที่ตนเองรักได้บ้าง จากนั้นพวกเขาก็มาเล่นด้วยกันทุกวัน จนวันนึงที่เด็กคนนั้นหายตัวไป สแกนพยายามตามหาแต่ก็ไม่พบ แต่เขาก็คิดว่าจะตามหาให้พบ และจะเป็นอัศวิน..เพราะบางทีถ้าหากเขาได้เป็น เขาอาจจะพบเด็กคนนั้นอีกครั้ง

อาวุธ / พลังที่ได้รับ : 

อาวุธ -มีดสั้นคู่(สามารถนำมาประกอบไขว้กันเพื่อเป็นดาวกระขายได้)

ความสามารถ –เขาสามารถมองเห็นขีดกำจัดของร่างกายคนอื่นได้ อย่างเช่นเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะเหนื่อยหรือหมดสภาพหรือกำลังอยู่ในกระปรี้กระเปร่าพร้อมรบ(?) เขาจะเห็นร่างกายคนเหล่านั้นเป็นสี ถ้าสีเขียวแสดงว่าปึ๋งปั๋ง(?)ถ้าสีเหลืองส้มๆก็เริ่มจะหมดแรง ส่วนสีแดงก็หมดสภาพหรือฝืนตัวเองอยู่

คิดยังไงกับการเป็นอัศวิน : 

ฮีโร่ดีใจที่สุด! มันน่าสนุกสุดๆไปเลย! ทุกคนต้องกำลังรอความช่วยเหลือจากข้าอยู่แน่ๆ!..ก็แหม ในเมื่อข้าออกจะหล่อและเพอร์เฟ็คขนาดนี้...จงหลงใหลในฮีโร่ผู้งดงามอย่างข้าเสียเถอะ! ฮ่าๆๆ!

แล้วก็...เจ้าหมอนั่นจะต้องรอข้าอยู่แน่..ข้าเชื่อ! เอ่อ..จะว่าไป...ทางไปห้องน้ำอยู่ไหนหรือขอรับ..แฮะๆ //หัวเราะแห้งๆ

 เพิ่มเติม : ไม่มีค่ะ

O W E N TM.