ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #90 : Angel Beats! จังหวะของชีวิต

Angel Beats! เป็นอีกหนึ่งในการ์ตูนที่ผู้สร้างและหลายฝ่ายต่างมุ่งหวังว่ามันจะต้องโด่งดัง ฮิตระเบิดเถิดเทิง ดังข้ามปี สาเหตุเนื่องจากพวกเขาลงทุนกับกับการ์ตูนเรื่องนี้ค่อนข้างมาก ไม่ว่าจะเป็นการโปรโมตที่ถึงขั้นลงหนังสือพิมพ์ทั้งหน้า(โยมิอุริ ฉบับวันที่ 29 มี.ค.), การแต่งเพลง, บทเนื้อเรื่องที่พยายามเขียนให้แปลกใหม่ การออกแบบตัวละครให้มีลักษณะเด่น  รวมไปถึงการร่วมมือกับหลายฝ่ายไม่ว่า 4 ทีมงาน คือ Key, Aniplex , Dengeki G Magazine และ P.A.เพื่อสร้างสรรค์การ์ตูนเรื่องนี้ขึ้นมา

และเมื่อถึงวันที่การ์ตูนเรื่องนี้ออกฉาย ผลตอบรับการ์ตูนเรื่องนี้ก็ดังในระดับหนึ่ง หากแต่มันสามารถบรรลุจุดประสงค์ของพวกเขาที่ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้เป็นที่จดจำสำหรับผู้ดูหลายคนได้หรือไม่นั้น ผลปรากฏว่า.........

  

Angel Beats!

แอ็คชั่น, ดราม่า, คอมมาดี้, แฟนตาซี

อนิเมชั่น http://video.mthai.com/player.php?id=18M1271113908M0

มังงะ http://www.anity.net/read-manga/angel-beats

นิยาย http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=627453

Angel Beats! หรือ “จังหวะนางฟ้า!”  เป็นอนิเมชั่นออริจินั่ลซีรีย์ที่ผลิตโดย PA Works และ Aniplex ค่าย Keys ที่สร้างสรรค์การ์ตูนดีๆ อย่าง Air, Kanon, Clannad และ Little Busters! (และตอบอย่างเกรียนๆ ว่าผมไม่เคยดูและเล่นผลงานเหล่านี้เลย)  กำกับโดย เซอิจิ คิชิ(ที่มีผลงานดังอย่าง ยอมมนุษย์สุดเพี้ยนซันเรตภาค 1 และ 2(Tentai Senshi Sunred 2 2008–2010), เงือกสาวยากูซ่า(My Bride is a Mermaid  2007), แองเจิ้ลสาวพิทักษ์จักรวาล (Galaxy Angel Rune 2006), มาจิคาโนะ(Magikano 2006) สำหรับการกำกับเรื่อง Angel Beats! ก็ได้มาเอดะ จุน กับ Na-Ga มาแต่งเรื่องและคนออกแบบคาแรคเตอร์

โดยอนิเมชั่นฉายเมื่อวันที่ 3 เมษายน -26 เมษายน 2010 มีจำนวน 13 ตอนจบ แต่กระนั้นหลายฝ่ายก็ยังไม่เข้าใจเนื้อหาตัวรวมของเรื่องอยู่ดี(บวกกับตัวละครหลายตัวบทน้อยเหลือเกิน) ทำให้มีการทำภาคใหม่ในสื่อต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นไลน์โนเวลในชื่อตอน Angel Beats! Track Zero ที่ออกวางจำหน่ายเมื่อพฤศจิกายน 2009-พฤษภาคม 2010 มี 1 เล่มจบ  (เปลี่ยนตัวเอกเล่าเรื่องและนางเอกเป็นยูริแทน) และมังงะในชื่อตอน Angel Beats! Heaven's Door และ Angel Beats! The 4-koma:Our War Front March Song ที่กำลังวาดแต่ไม่ไปถึงไหนสักที

Angel Beats! เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมที่ทำหน้าที่เหมือนนรก หรือโลกหลังความตายที่อยู่ระหว่าง โลกมนุษย์ กับ สวรรค์ โยพวกที่มายังโลกแห่งนี้นั้นมักมีเรื่องคาใจที่ไม่ได้ทำตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยคนที่ตายถ้าได้ใช้ชีวิตตามปกติไม่เดือดเนื้อร้อนใจอะไรในโลกแห่งนี้แล้ว จะถูกลบและขึ้นไปสู่สวรรค์และไปเกิดใหม่(ยูริบอกว่าอาจเกิดเป็นไรน้ำหรือแพรนตอน) และไม่มีทางตาย  เมื่อถูกกระทำปางตาย จะรู้สึกเหมือนตาย แต่ ไม่ตาย เพียงแค่สลบและคืนชีพในอีกหลายนาทีต่อมา และพวกคนที่ตายต้องใช้ชีวิตร่วมกับ NPC ที่เป็นนักเรียนและอาจารย์ในโรงเรียนแห่งนี้(Non-Player Character หมายถึง  ตัวละครที่ไม่ผู้เล่น แต่เป็นสิ่งที่เกมสร้างขึ้นมาเพื่อทำหน้าที่ต่างๆ เช่น ขายของ, รับฝากของ)

 เรื่องราวของอนิเมชั่นเริ่มขึ้นเมื่อตัวเอกที่เป็นเด็กหนุ่มหนึ่งที่ชื่อ โอโตนาชิ ได้ลืมตาตื่นขึ้นแล้วพบว่าเขาได้มาโผล่มายังสถานที่แห่งหนึ่งที่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน และเขาก็พบว่าความทรงจำของเขาก่อนหน้านั้นหายเสียสิ้น(แต่ยังจำชื่อได้อยู่) เมื่อเขาได้สติเขาได้พบเด็กสาวคนหนึ่งชื่อยูริ ที่เธอเชิญเขามาเข้าร่วมกลุ่ม ( SSS -Shinda Sekai SenSen แนวรบโลกหลังความตาย) โดยองค์กรนี้เธอก่อตั้งขึ้นเพื่อต่อสู้กับพระเจ้า ผู้กำหนดชะตาชีวิตสมาชิก SSS อย่างไร้เหตุผล โดยศัตรูที่พวกเขาต้องสู้นั้นเป็นนางฟ้าที่มีหน้าที่ปกครองโลกนี้ โดยมีหน้าฉากเป็น "ประธานสภานักเรียน"  โดยนางฟ้าที่พระเอกพบนั้นเป็นเพียงเด็กสาวที่เงียบขรึมไร้ซึ่งสีหน้าและตัวเล็กจับใจ แต่คุณเธอนั้นมีพลังเหนือธรรมชาติ และเธอจะลงโทษแก่สมาชิกหน่วย SSS ทุกครั้ง หากพวกเขาและเธอนั้นทำผิดกฎโรงเรียน!!

ท่ามกลางความสับสนและความมึนงง จับต้นจนปลายไม่ถูก โอโตนาชิจำต้องร่วมมือเข้าร่วมกับสมาชิกหน่วย SSS  และแล้วท่ามกลางภารกิจที่เขาและสมาชิกทำแต่ละครั้ง เขาก็เริ่มรู้สึกว่า “สิ่งที่เขาทำนั่นมันถูกต้องแล้วเหรอ?”

  

ตัวละครใน Angel Beats! (จากซ้ายไปขวา): อิริเอะ(Irie), เซะกิเนะ(Sekine), ทาคามัทสึ (Takamatsu), มัทสึชิตะ(Matsushita), TK, Naoi, โอโตนาชิ (Otonashi), ยูริ(Yuri), แองเจิ้ล คานาดะ(Angel Kanade), โนดะ(Noda), ฮินาตะ(Hinata), ยุย(Yui), โอยามะ(oyama), ฟูจิมากิ(Fujimaki), อิวาซาวะ(Iwasawa), ฮิซาโกะ(Hisako), เทเคยาม่า(Takeyama), ชิอินะ(Shiina), และ ยูสะ(Yusa)ข้อเสียอย่างของการ์ตูนเรื่องนี้คือตัวละครที่ค่อนข้างเยอะไปหน่อย ทำให้บทบาทของตัวละครที่จะว่าเด่นกับไม่เด่นเสียเลย และบางตัวละครผมว่าไม่ค่อยเหมาะกับการ์ตูนเรื่องนี้สักเท่าไหร่นัก ดังที่ผมร่ายมาต่อไปนี้

  

โอโตนาชิ (Yuzuru Otonashi) พระเอกเคียวน์จัง(มั้ง) เด็กหนุ่มไร้ซึ่งความทรงจำก่อนหน้า ทำให้เขาไม่รู้ว่าตายเพราะอะไร ทำไมเขาถึงมายังโลกแห่งนี้ แต่ที่แน่ๆ เขาเป็นคนใจดี มีเมตตา ไม่อยากเห็นใครเจ็บปวดหรือเสียใจ เข้าร่วมสมาชิก SSS แบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก และไม่เห็นด้วยกับหลายภารกิจที่สมาชิก SSS ทำ เป็นคนที่แสนจะธรรมดาและไม่มีพลังวิเศษใดๆ เลย แต่เขามีพลังแฝงที่หากเขาอยู่กับสมาชิก SSS ตามลำพังสองต่อสองแล้วสมาชิกคนนั้นจะเปิดใจสิ่งที่คาใจในชีวิตก่อนตายจนหมดเปลือก(อันเนื่องด้วยอาชีพก่อนตายของพระเอกเป็น......) เขาคือคนที่ยุติสงครามระหว่าง SSS และเทพธิดา และเป็นคู่กิ๊กกับนางฟ้าคานาดะด้วยพลังกอด(ตามสูตรค่ายนี้ที่พระเอกกอดนางเอกเมื่อไหร่ นางเอกมักใจอ่อนทุกที)

  

ยูริ(Yuri Nakamura) หรือเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อยูริปเป้(ฮารุฮิ) สาวน้อยซึ่งเป็นหัวหน้าของกลุ่ม “Shinda Sekai Sensen (SSS – แนวหน้าโลกหลังความตาย) ได้ทำการปฏิวัติต่อต้านพระเจ้า เธอมีบุคลิกภาพเหมือนผู้นำ เชี่ยวชาญอาวุธปืน Beretta 92 TDI Vector, CheyTac Intervention, and M4  เธอสาบานว่าจะต่อสู้กับพระเจ้าที่มอบซะตากรรมอันโหดร้ายแก่เธอที่ตอนมีชีวิตอยู่นั้นพี่น้องสามคนของเธอถูกฆาตกรรมทำให้เธอไม่อภัยแก่ตนเองที่ไม่สามารถปกป้องหรือช่วยชีวิตพวกเขาได้ แม้ว่าภายนอกเธอจะเหมือนเป็นผู้นำที่ดี หากแต่มีหลายฉากที่เธอเห็นสมาชิก SSS เป็นแค่หมาก(ก็มันไม่มีทางตายนี้น่าใครจะสนใจล่ะ) แต่อย่างไรก็ตามเธอก็รักสมาชิกเหมือนครอบครัวและเพื่อนสนิทมากกว่า ภายหลังเธอก็เสียใจในการต่อสู้กับคานาดะ(สู้ชนิดว่ายาวนานมากก่อนที่พระเอกจะมาเสียอีก) และหวังว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอในโลกหน้า(แต่ไม่ยักเห็นง่ะ เสียดายจัง หวังว่าจะมีฉากที่ว่านะ) น่าเสียดายบทบาทในอนิเมชั่นค่อนข้างน้อยและดูเหมือนเธอจะไม่ใช่นางเอกด้วยเพราะไม่ค่อยมีฉากสวีทกับพระเอกเท่าไหร่(แถมโดนยุยแย่งซีนอีก) แต่กระนั้นบทบาทเต็มๆ ของเธอกลับเป็นในในมังงะและนิยายเสียมากกว่า(ในช่วงพระเอกยังไม่มาในโลกแห่งนี้)

  

คานาเดะ (Kanada Tachibana) นางาโตะภาคนางฟ้าโดนกลั่นแกล้ง  เป็นประธานสภานักเรียนในโรงเรียนชีวิตหลังความตาย เธอเป็นศัตรูกับกลุ่ม SSS เนื่องจากทำผิดกฎโรงเรียน(หากไม่ผิดกฎเธอก็ไม่สนใจ)และมักต่อสู้ด้วยพลังวิเศษเปลี่ยนรูปร่างร่างกายเป็นอาวุธ โดยรวมๆ เธอพูดน้อยไม่ค่อยแสดงอารมณ์ความรู้สึกภายนอกเท่าใดนักและตอนแรกเธอดูแล้วน่ากลัวเลือดเย็นมาก แต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยนที่มุ่งหวังให้เหล่าสมาชิก SSS มีความสุขเพื่อไปเกิดใหม่ อาหารที่เธอชอบคือเต้าหู้ผัดเผ็ด

  

ฮินาตะ(Hideki Hinata) เด็กหนุ่มผู้สดใสร่าเริง และเป็นตัวฮ่าของเรื่อง เขาเป็นไม่กี่คนในกลุ่มที่สนิทกับพระเอกโอโตนาชิเป็นพิเศษ จนเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนรัก(วาย!?) อีกทั้งยังเป็นคนรักเพื่อนและพยายามทำประโยชน์แก่ทีมแบบถวายชีวิต เขาค่อนข้างเป็นคู่กัดกับรุ่นน้องยุยแทบทุกวันที่พบหน้ากัน แต่ลึกๆ แล้วในใจเขาก็ใส่ใจยุยเหมือนกัน ในตอนที่เขายังมีชีวิตนั้นเขาเป็นนักเล่นเบสบอลที่มีความสามารถ หากแต่ในวันสำคัญเขาเป็นต้นเหตุให้ทีมพ่ายแพ้จนกลายเป็นบาดแผลทางใจ จนมาอยู่บนโลกใบนี้ เขาเป็นคนเดียวในนกลุ่มที่ไม่เรียกหัวหน้ากลุ่มว่ายูริ แต่เรียกยูริปเป้แทน เนื่องจากแม่ของเขามีชื่อเดียวกับเธอ(คงกลัวเพื่อนล้อชื่อแม่มาก)

    

ยุยหรือยูอิ(Yui) เธอนี้แหละจอมขโมยซีนของเรื่องนี้(ขอบอกว่ารูปในแกลอรี่ของเธอมีเยอะกว่ายูริอีก) จนยูริตกกระป๋อง ด้วยความแก่นแก้ว และเป็นตัวฮ่าของเรื่อง(ฝ่ายหญิง) เป็นรุ่นน้องของพระเอก และเป็นแฟนเพลงและผู้ช่วยของรุ่นพี่หัวหน้าวง Monster Girls Dead (พอหัวหน้าวงหายไปพี่แกได้เป็นนักร้องนำซะงั้น) เป็นคนพูดมากจนน่ารำคาญและมักเป็นคู่กัดฮินาตะกับเสมอเวลาเจอหน้ากัน จุดเด่นของเธอหางปีศาจด้านหลังและกำไลข้อมือทำให้เธอเหมือนเป็นปีศาจน้อย(นอกจากนั้นยังมีปีกเล็กซ่อนที่หลังผมของเธอด้วย) ตอนที่เธอยังมีชีวิตนั้นเธอเป็นเด็กอุบัติเหตุโดนรถชนจนอยู่บนเตียงไม่สามารถไปไหนมาไหนได้ ทำให้เธอมีเรื่องคาใจหลายเรื่องที่อยากทำเมื่อมาถึงโลกใบนี้ สุดท้ายเธอเป็นตัวละครที่น่าเสียดายมากที่ไปเกิดใหม่เร็วกว่าที่ควร บทบาทของเธอน่าจะมีเยอะกว่านี้หน่อย ในฐานตัวละครสร้างสีสัน(สงสัยทีมงานตั้งใจสกัดดาวรุ่ง)

  

ทาคามัทสึ (Takamatsu) หนึ่งในสมาชิก SSS ที่มาแบบมาดเด็กฉลาด เยือดเย็น ด้วยบุคลิกสุภาพและใส่แว่น ดูเหมือนเขาจะเป็นมันสมองของกลุ่มแต่ทว่า....และผมขอพูดตามตรงแบบไม่ปิดบังเขาเป็นหนึ่งในตัวละครที่ผมดูยังไงไม่เหมาะกับเรื่องนี้เท่าไหร่ (เพราะคาแร็คเตอร์มันเน่าไงๆ ชอบกล) หากแต่เขาสอบผ่านอย่างฉิวเฉียดในตอนท้าย เนื่องจากดันปล่อยมุกตอนช่วงตอนทำภารกิจแกล้งนางฟ้าในช่วงสอบ ซึ่งมันได้ใจผมสิ้นดี และได้รับคะแนนความฮ่าของผมไปเต็มๆ เลย(ส่วนมุกอะไรนั้นไปดูเองเถอะ)

   

โนดะ(Noda) เด็กหนุ่มบ้าพลังที่มีอาวุธคือง้าวขนาดใหญ่(ที่รูปร่างมันแฟนตาซีมากๆ)ที่ใช้ในการต่อสู้(และทั้งเรื่องผมก็ไม่เห็นมันได้ใช้อาวุธนี้เต็มที่สักเท่าไหร่) ไปไหนมาไหนก็เอาง้าวไปด้วย เป็นคนเลือดร้อน หัวแข็ง  ไม่ฟังคนอื่นยกเว้นยูริเพราะเขาหลงรักเธอ(แต่คู่นี้ไม่ทางสวีทหรอก) เขาตั้งตัวเป็นคู่แข่งกับพระเอกโอโตนาชิ แต่ดูเหมือนเขาแพ้เกือบทุกด้าน ไม่ว่าจะหัวทึบ(ไม่ชอบการศึกษาอีก) หรือโชค(ซึ่งซวยและห่วยแตกมาก) เหมือนจะเป็นตัวฮ่า แต่ผมว่าไม่ฮ่าเท่าที่ควร(ฮ่าตอนเดียวคือตอนที่มันควงง้าวนอกหน้าต่างทั้งที่กำลังเรียนหนังสืออยู่) เป็นอีกคนที่ผมว่าไม่เหมาะในการ์ตูนเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ดูเหมือนบทของเขาจะเพิ่มในมังงะและในนิยาย

  

ชิอินะ(Shiina) เป็นนินจาหญิง สมาชิกสำคัญในกลุ่ม SSS เธอเป็นนักรบมีความสามารถสูง แต่จุดอ่อนคือแพ้ของน่ารัก เธอเข้มงวดต่อการฝึกของตนเองอย่างมากหลังจากเธอพบว่าจุดยืนของเธอเริ่มเป็นอันตรายหลังจากการมาของพระเอกโอตานาชิ เธอเป็นสาวเงียบและมักยืนอยู่มุมห้องมืดๆ ดูปฏิกิริยาสมาชิกคนอื่นมากกว่า เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ผมชอบน่ะ คาแร็คเตอร์แบบเธอน่ะเป็นที่นิยมในการ์ตูนดังๆ มาหลายเรื่องแล้ว สาวนินจาสาวเงียบและนักดาบเนี้ย เสียดายการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ค่อยเน้นบทบาทของเธอสักเท่าไหร่(คือตั้งใจไม่ปั้นให้เธอเด่นนั้นแหละ)  ถ้าสนใจบทบาทของเธอนิดหน่อยนับลองเธอดังไม่ยาก(แม้จิตใจส่วนลึกของผมจะบอกว่าคาแร็คเตอร์ของเธอไม่เหมาะในการ์ตูนเรื่องนี้ก็เถอะ)

  

ยูสะ(Yusa) ตัวละครสนับสนุน หนึ่งในสมาชิก SSS เป็นสาวมารยาทงามและอ่อนโยนตรงไปตรงมา จนเธอเหมือนกับคานาดะมาก เธอไม่แสดงอารมณ์จนดูน่ากลัว มีหน้าที่เก็บข้อมูลและรายงานสถานการณ์

  

ฟูจิมากิ(Fujimaki) ตัวละครโหลแสนโหล จนผมอุทานว่า “เออมีตัวละครแบบนี้ในกลุ่มด้วยเหรอ” ที่จริงเขาเป็นสมาชิกเก่าแก่ของ SSS  นอกนั้นผมก็นึกไม่ออกแล้วล่ะ  

 
          TK ตัวติ๊งต๊องประจำเรื่อง(แต่ฮ่าไม่เท่ายุยหรือเพื่อนพระเอกเท่าไหร่) เป็นตัวละครลึกลับสมาชิก SSS ที่จุดเด่นคือหน้าผากเขาคาดผ้าพันคอขนาดใหญ่จนบดบังตา เขาชอบเต้นรำจังหวะอะไรสักอย่างเหมือนเด็กแนว ไม่มีใครรู้ชื่อจริงของเขาจนกลายเป็นตัวละครลึกลับในเรื่องบริยาย(และไม่มีใครอยากจะรู้ตัวจริงของเขาสักเท่าไหร่หรอก) เขาชอบพูดประโยคอังกฤษกึ่งไร้สาระบ่อยๆ เวลาสนทนา แต่ดูเหมือนเขาไม่เก่งอังกฤษ เขาช่วยทีม SSS หลายครั้ง และเขาเป็นตัวละครที่ผมให้ผ่านอย่างฉิวเฉียดที่เหมาะกับการ์ตูนเรื่องนี้(และดูเหมือนคาแร็คเตอร์ของเขาก็ดังในโลกออนไลน์เหมือนกัน)

  

มัทสึชิตะ(Matsushita) เป็นตัวละครที่ผมคิดว่าไม่เหมาะกับการ์ตูนเรื่องนี้เท่าไหร่ เป็นสมาชิก SSS ที่รูปร่างสูงใหญ่ ไม่ค่อยพูดจา  คนอื่นมักเรียกเขาว่า มัทสึตะ 5 ดั้ง เพราะว่าเขาเก่งยูโต ชอบไปฝึกวิชาบนภูเขาบ่อยๆ(มุกเดิมเพ่) เขาชอบอาหาร โดยเฉพาะคัตสึดง เขามักพกอาวุธหนักจำพวกจรวดและปืนหนักเวลาต่อสู้

  

โอยามะ(oyama) สมาชิกกลุ่ม SSS ด้วยคาแร็คเตอร์เหมือนเด็กโดนแกล้ง เลยเป็นตัวตบมุกในกลุ่มโดยบริยาย ไม่เด่นอะไรเลยในตอนต้น จนบทจืดจาง ทั้งที่เขาเก่งหลายอย่างแบบ “Jack of all trades, master of none (สำนวนอังกฤษแปลว่าบุคคลที่ทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่เก่งจริงสักอย่าง หากแต่พูดแค่คำว่า "Jack of all trades" จะหมายถึงคนที่สามารถปรับตัวได้ทุกสถานการณ์”

  

เทเคยาม่า(Takeyama) เป็นอีกหนึ่งที่ไม่รู้จะมาทำไมเนี้ย เป็นสมาชิกใหม่ของ SSS เป็นเด็กอัจฉริยะที่เก่งในเรื่องแฮ็คคอม มุกเดียวที่เขาปล่อยคือเขามักให้ทุกคนเรียกชื่อเขาว่า “ไครสต์” หากแต่จนบัดนี้สมาชิกกลุ่มเรียกเขาว่าเทเคยาม่ามากกว่า

  

นาโออิ (Naoi Ayato) แต่เดิมเขาปรากฏตัวออกมาแบบหลายคนคิดว่าเขาน่าจะเป็น NPC (ไม่ใช้มนุษย์) หากแต่เขาก็เป็นหนึ่งคนตายที่มายังโลกแห่งนี้เหมือนกัน เป็นรองประธานสภานักเรียนที่ประกาศตนว่าเป็นพระเจ้าที่มีความหยิ่งและฉลาดแบบโกง เขามีความสามารถในการสะกดควบคุมจิตใจของผู้คนได้ และมีความพยายามทำลายกลุ่ม SSS ที่ขัดขวางความต้องการของเขา หากสุดท้ายเรื่องทั้งหมดจบลงเมื่อโอโตนาชิสั่งสอนเขา(อย่างอ่อนโยน) จนทำให้เขาสำนึกผิดและหลังจากนั้นเป็นต้นมาเขาก็เข้ากลุ่ม SSS เพื่อใกล้ชิดกับโอโตนาชิ(เพื่อจะวายให้ได้) เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นนี้ทำตัวกวนโอ๊ย แต่พออยู่ต่อหน้าโอโตนาชินี้เป็นลูกแมวเชื่องๆ จนมีฉากแย่งผัวแย่งเมียกันกับฮินาตะบ่อยๆ และด้วยความวายนี้เองทำให้เขาเป็นตัวละครที่แย่งซีนตัวละครเหล่าผู้ชายในเรื่องมาได้อย่างโดดเด่น แม้คาแร็คเตอร์ของเขาจะเหมือนตัวละครตัวหนึ่งในเกม Persona 4 ก็เถอะ จนเว็บยูธูปมีการแซวตัวเขาอย่างมากมาย ไม่เชื่อไปดูเว็บยูธูปข้างล่างสิ

http://www.youtube.com/watch?v=M3ZsP3PGY0o

 

อิวาซาวะ(Masami Iwasawa) ผู้นำวง Dead Monster Girls เป็นนักร้องและนักกีตาร์ที่มีฝีมือดี สามารถแต่งเพลงอีกได้อีก และยังเป็นสมาชิกของกลุ่ม SSS ที่มีร้องเพลงเพื่อทำภารกิจสร้างความสนุกสนานให้แก่โรงเรียนและเป็นตัวเบี่ยงเบนความสนใจของนางฟ้าคาเนเดะ ในสมัยตอนที่เธอยังมีชีวิตนั้นเธอเป็นเด็กหนีออกจากบ้านเพื่อวิ่งไล่หาความฝัน ที่เธอมีความมุ่งหวังเป็นนักร้องเพลง แต่เธอกลับตายเสียก่อนที่จะถึงฝั่งฝัน และเธอเป็นคนแรกที่หายไปจากโลกเนื่องจากสามารถทำสิ่งที่คาใจได้สำเร็จ คือการร้องเพลงที่ตรึงใจคนดูอย่างเต็มที่

  

ฮิซาโกะ(Hisako) สมาชิกวงวง Dead Monster Girls เล่นกีตาร์ไฟฟ้านำ เธอมีบุคลิตรงไปตรงมา และชอบเล่นไพ่นกกระจอก และเธอก็มีโชคเหลือเฟือในเรื่องนี้ นอกนั้นผมคิดไม่ออกแล้วล่ะ

  

ซ้าย-อิริเอะ(Irie) สมาชิกวง Dead Monster Girls เป็นมือกลองของวง แม้ตัวเองจะตายแล้วแต่เธอก็ยังกลัวเรื่องผีและวิญญาณ เธอเป็นเพื่อนสนิทกับเซะกิเนะ

ขวา- เซะกิเนะ(Sekine) สมาชิกวง Dead Monster Girls เล่นกีตาร์เบส

  

หลายคนที่ไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องนี้คงสงสัยว่าการ์ตูนเรื่องนี้มันแนวอะไร ผมก็ให้นิยามว่าการ์ตูนตลกเบาสมองที่ฮ่าสุดๆ ตบท้ายด้วยดราม่าที่โครตจะซึ้งจนน้ำตาจะไหล ไม่ว่าจะเป็นฉากมิตรภาพของพวกพ้องในวัยเรียน  ฉากความหลังของแต่ละคนที่มีชีวิตอยู่ และความหมายของคุณค่าชีวิต

ที่มาของเรื่องนี้เกิดขึ้นเกิดจากการคุยของผู้สร้างว่า พวกเขาอยากสร้างการ์ตูนที่มีทำให้ผู้ดูมีความรู้สึกหัวเราะและน้ำตา

นั้นเป็นโจทย์ที่คนเขียนบทมาเอเดะปวดหัวมาก เพราะไม่ว่าจะเขาจะเขียนบทยังไงเขาก็คิดว่าผลงานก่อนหน้าของเขาเรื่อง Little Busters(เกมจีบสาวเกมหนึ่ง ที่มีผู้หญิงหลายคน น่ารักทั้งนั้น) สนุกกว่ามาก จนกระทั้งวันหนึ่งมาเอดะก็ได้รับแรงบันดาลใจหนึ่งที่เขาคิดขึ้นมาว่าน่าจะใช้เรื่องราวชีวิตหลังโลกความตายมาใช้  นอกจากนี้ตัวละครในเรื่องเป็นคนที่ไม่กลัวตาย ต่อสู้กับโชคชะตาที่พวกเขาต้องเผชิญ

มาเอดะเสนอแนวคิดนี้ และเริ่มงานในปี 2008 แต่ว่างานล่าช้ามาก เนื่องจากการออกแบบตัวละคร สองตัวคือยูริและนางฟ้า ตอนแรกมาเอดะเสนอให้เอาตัวละครออกแบบให้เหมือน  Little Busters  หากแต่ปรากฏว่า นา-กา(Na-Ga ผมอ่านอังกฤษถูกหรือเปล่า?)ออกแบบยูริให้บุคลิกของเธอเหมือนตัวละครในเกม  Persona 4 ที่ชื่อ Yukiko Amagi ที่มีบุคลิกเป็นผุ้นำ(ไม่ใช้ฮารุฮิเรอะ!!) และมาปรับเปลี่ยนเป็นเพิ่มโบว์สีเขียวและผมสั้น หลังจากประชุมพักใหญ่ก็เอาแบบที่เห็นแหละครับ ส่วนแนวคิดของนางฟ้าตอนแรกพวกเขากะว่าจะเอาแบบสาวที่มีความกล้าชอบต่อสู้หากแต่ปรากฏว่าหลังจากออกแบบเรื่อยๆ ก็ตัดสินใจให้บุคลิกเหมือน Shiki Ryogi จาก Kara no Kyokai. แทน และให้กลายเป็นสาวเงียบลึกลับ ส่วนพระเอกมาเอเดะบอกนา-กาว่าให้วาดอะไรเป็นแบบไหนก็ได้ขอให้ดีที่สุด ส่วนคนอื่นมีเงื่อนไขออกแบบคือให้เริ่มต้นแบบคลุมเครือ และมาเอเดะขอนา-กาให้วาดสมาชิกวง Dead Monster Girls  ที่มีแต่ผู้หญิงกีตาร์เบส และตัวละครที่พูดจาภาษาอังกฤษแบบไม่รู้เรื่องอย่าง TK ให้เน้นๆ เป็นพิเศษ

สรุปคือมันไปเหมือนฮารุฮิได้ไงเนี้ย.....

  

แต่ก่อนจะพูดถึงเรื่องนั้นผมพูดตามตรงและไม่โกรธกันนะครับ การ์ตูนนี้มีสิ่งที่ผมไม่ชอบและชอบผสมปนเปนิดหน่อย ขอเริ่มจากสิ่งที่ไม่ชอบก่อนนะครับ คือการ์ตูนเรื่องนี้มีส่วนผสมของฮารุฮิค่อนข้างเยอะเกินควร ที่บางตัวละครและแนวเรื่องคล้ายกับฮารุฮิ เช่นยูริคล้ายฮารุฮิ คานาเดะเหมือนยูกิ มีเรื่องโลกคู่ขนาน วงดนตรี พระเจ้า มีกระทั้งอวตารอีก ขนาดฉากเกริ่นตอนต่อไปยังคล้ายกันอีก เอาเข้าไป จะต่างกันก็คงเป็นที่สมาชิกกลุ่มเยอะกว่าชมรม SOS ของฮารุฮิเท่านั้นเอง  แม้เนื้อหาจะไม่คล้ายก็ตามแต่ความคิดของผมก็ดูยังไงมันก็ฮารุฮิอยู่ดี ประมาณว่าเปรียบโน้นเปรียบนี้ ถ้าการ์ตูนนี้มีความเป็นตัวของตัวเอง ไม่มีฮารุฮิมาเป็นส่วนผสม เหมือนเครื่องดื่มนี้เป็นยี่ห้อใหม่ส่วนผสมแปลกใหม่ล่ะก็การ์ตูนเรื่องนี้จะโดดเด่นมาก

สิ่งที่ผมไม่ชอบต่อมาคือเหมือนที่ผมบอกตอนแรกคือสมาชิกกลุ่มค่อนข้างมากเยอะเกินไป แต่ตอนออกมาแค่ 13 ตอน ซึ่งน้อยจัดมาก การ์ตูนเรื่องนี้น่าจะ 26 ตอนเป็นอย่างต่ำ ขนาดการ์ตูนไร้สาระบางเรื่องมันมีเป็น 54 ตอน และเนื่องด้วยตอนน้อยเลยจัดวางบทบาทของตัวละครบางตัวแทบไม่มีบทเลย  มีการแย่งซีนอย่างดุเดือด  บางตัวนี้ผมว่าถ้าดันก็ดังไม่ยากแบบนินจาสาวนี้น่ารักฉิบหายวายวอดแต่บทบาทคุณเธอไม่เด่นเอาเสียเลยซึ่งน่าเสียดายมาก ขอบอกว่าในแกลอรี่ที่ผมไปยังมีแฟนฟิควาดเธอเป็นแถวๆ นี้ถ้าบทเธอเพิ่มมาล่ะก็ขอบอกว่าเปรี้ยง!!(ดังระเบิด) ผมว่าน่าจะเพิ่มตอนให้เยอะหน่อย และผมเชื่อว่าผู้สร้างนี้ยังมีมุกอีกมากที่ไม่ได้ใช้ เอาตอนแรกสมาชิกกลุ่มน้อยสัก 5 คนพอ และค่อยเอาคนอื่นปรากฏขึ้นมาทีหลัง(แบบนี้จะน่าลุ้นกว่า) และแต่ละตอนก็เน้นสมาชิกคนหนึ่งมีบทบาทเต็มๆ ไปเลย โดยทำแบบเนื้อเรื่องแบบส่งยุยไปเกิดใหม่แล้วมาทำกับสมาชิกแต่ละคนในกลุ่ม ผมว่าเรื่องนี้จะดังขึ้นอีกโขเลย เพราะผมเห็นว่าฉากดราม่าเรื่องนี้ทำซึ้งสุดยอดมาก

ผู้ผลิตเองก็มีความเห็นกับเรื่องนี้นะครับ เขาบอกว่าอนิเมชั่นแค่ 13 ตอนที่มีความยาวแค่ 21 นาทีนะมันไม่มากพอที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดในการ์ตูนเรื่องนี้เลย ดังนั้นมาเอดะเลยเสนอให้ลงสื่ออื่นๆ แทน นั้นคือไลน์โนเวลและมังงะ ส่วนอนิเมชั่นมาเอดะก็พบปัญหาอีกเพราะว่าเขาตั้งไปๆ มาๆ ระหว่างโอซาก้าและโตเกียวเพื่อประชุมทางธุรกิจทั้งที่เขาอยู่กระบวนการเขียนเนื้อเรื่องนี้แล้ว และก็พบว่าสคริปต์ที่วางไว้มันยากที่จะเขียนเองคนเดียวทั้งหมด และเขาก็ต้องตรวจสอบและฟังเพลงของการ์ตูนเรื่องนี้อีก

จุดที่ผมไม่ชอบอย่างยิ่งคือฉากจบของการ์ตูนเรื่องนี้ ที่มันออกเศร้าวังเวงสักหน่อย ดูแล้วไม่มีความสุขและคาใจมากกว่า  ผมว่าน่าจะมีฉากจบจำพวกตัวละครที่กลับมาโลกมนุษย์แล้วก็มาพบปะกันสร้างสรรค์เฮฮ่าพร้อมหน้ากันเหมือนฉากจบการ์ตูนหลายๆ เรื่องมากกว่า ถ้าให้เดาผมว่าทีมงานคงตั้งใจทำฉากจบไม่ให้เหมือนใคร เอาแค่นี้แหละ เอาให้มันคาใจดีกว่า  แต่สำหรับผมไม่เห็นด้วยนะกับฉากจบแบบนี้(และผมไม่ได้ดูฉากที่ว่าอีกเลยและขอบอกว่าในช่วงตอน 11-13 ผมดูแบบข้ามฉาก พอเห็นฉากจบผมหมดแรงเลย คาใจแบบหูแมวโหดเลยก็ว่าได้ แต่ผมชอบแบบฉากจบหูแมวโหดน่ะครับ) ความจริงผมว่าฉากจบนี้ควรจะสามารถสารต่อยอดที่บ่บอกว่าจะมีภาคสองแน่นอนจะดีกว่า แต่ฉากจบที่ว่าทำให้หมดสิทธิจะทำภาคต่อไปเลย แต่กระนั้นบางทีฉากจบที่ว่าก็สามารถสารต่อภาคสองได้เหมือนกัน  เช่น โลกของพระเอกและคานาเดะอยู่อาจไม่ใช้โลกที่เรารู้จักแต่เป็นโลกแห่งความตายอีกแห่ง และบางทีสองคนนั้นอาจตามหาพรรคพวกที่เหลือเพื่อรวมกลุ่มอีกครั้งก็เป็นได้ หรือไม่ก็ตัวละครเปลี่ยนใหม่หมดแต่มันจะสามารถทำให้คนดูรับได้หรือเปล่านี้สิ หรือจะเอาแบบย้อนความหลังผมว่าก็ไม่น่าสนใจเพราะว่าเรารู้ฉากจบแล้วนี้ว่าจะเป็นยังไง จะย้อนหลังเพื่อเก็บรายละเอียดนี้ผมคงไม่ไหว

  

ข้อเสียก็มีแค่นี้ต่อไปคือคำชมล้วนๆ ถ้าตัดเรื่องฉากจบออก โดยรวมๆ การ์ตูนเรื่องนี้สนุกมากในความคิดผมเลย เผลอๆ อาจดีกว่าฮารุฮิด้วยซ้ำ เพราะมันทำให้ผมดูซ้ำดูซากได้ ผมชอบตอนแข่งเบสบอลกันครับเพราะว่ามันใช้มุกหักหลังได้อย่างมีชั้นมีเชิงมาก แบบว่ากำลังดราม่าซึ้งอยู่ดีๆ ยุยทำเสียเรื่องจนผมปวดหัวแทนยูริเสียจริง

ตลกการ์ตูนเรื่องนี้ปล่อยนั้นก็ไม่ใช่แบบทะลึ่งหรือแบบบั่นทอนปัญญา แต่เป็นประเภท “ทำไปได้” ประมาณว่าท่ามกลางสถานการณ์ที่แสนจะธรรมดา จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์หนึ่งที่โครตจะรั่ว คนดูอุทานว่า “เม่งมันคิดได้ไง”(ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือเพนกวินเจ้าปัญหา แบ็คแฮม) เช่น เก้าอี้ติดไอพ่น  และแฟนฟิคยังเอาหลายมุกของการ์ตูนไปใช้ในสื่ออื่นๆ อีก เช่นตัวอย่างเว็บข้างล่าง

http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=141457

สิ่งที่ชอบต่อมาคือเพลงเปิดและปิดของการ์ตูนเรื่องนี้ครับที่เพราะมากๆ ร้องโดยนักร้องดังอย่าง Lia และ Aoi Tada นักร้องของค่ายนี้โดยเฉพาะ(ผลงานเช่น Clannad ) โดยเฉพาะเพลงเปิดอย่าง My Soul, Your Beats! สุดยอดเลยแม้ผมจะฟังไม่ออกหรอกว่าเนื้อหาเป็นยังไง แต่ฟังแล้วให้ความรู้ถึงคุณค่าของชีวิต ว่าชีวิตยังมีคุณค่าอีกมาก จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดว่างั้น รู้สึกว่าซิงเกิลของการ์ตูนเรื่องนี้(ชื่ออัลบั้ม My Soul, Your Beats!/Brave Song)  ซีดีซิงเกิ้ลเพลงเปิดและปิดของ Angel Beats! นั้น ขายดีมากๆ เปิดตัวเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2010 แค่สัปดาห์แรกขายไป 80,000 ชุด ขึ้นสู่อันดับ 3 Japan Oricon Weekly Singles และอันดับ 7 ของ Japan Billboard Japan Hot 100

การ์ตูนเรื่องนี้มีข้อคิดอะไรหลายๆ อย่าง ขอเริ่มจากภารกิจที่หน่วย SSS ที่ต้องไปทำหรือสิ่งที่เหล่าสมาชิกทำในโรงเรียนหลังความตาย ซึ่งผมดูแล้วมันช่างสื่อถึงชีวิตในโรงเรียนได้เป็นอย่างดี เราคงมีช่วงเวลาเหล่านั้นบ้างไม่มากก็น้อย ในช่วงที่เรากับเพื่อนๆ ต่างพร้อมใจทำผิดกฎโรงเรียนบ้าง เช่น โดดชั่วโมงเรียน, ไปตกปลาที่สระโรงเรียน(ที่เขาห้ามไม่ให้ตก) หรือจะเป็นการเล่นอะไรพิเรนในระหว่างเรียน(บ้านเราก็ต้องโดดเรียนไปห้างสรรพสินค้า)  จริงอยู่สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ผิด แต่หากมองอีกมุมหนึ่งก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่สร้างสัมพันธ์อันดีแก่กลุ่มเพื่อนๆ และสร้างประสบการณ์ที่น่าจดจำได้เป็นอย่างดี

แต่ใช่ว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะสนับสนุนให้ผิดกฎโรงเรียน เพราะบางภารกิจที่เหล่าสมาชิก SSS ใช่ว่าจะดีทั้งหมด  หรือไม่ช่วยให้เห็นว่าเป็นเรื่องที่ดีเลย อย่างเช่นภารกิจแกล้งนางฟ้าในตอนสอบ ที่เหล่าสมาชิก SSS รวมหัวสับเปลี่ยนข้อสอบของนางฟ้าให้ได้ 0 วิชาทั้งหมด และระหว่างสิ้นสุดเหล่าสมาชิกก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานออกรสออกชาติ หากดูแล้วมันเป็นการแกล้งที่แรงมาก ซึ่งพระเอกเห็นเหมือนกันว่ามันเป็นเรื่องแย่ๆ และเรื่องแย่นี้ได้ส่งผลให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายในเวลาต่อมา

  

จุดเด่นของเรื่องนี้คือฉากเรียกน้ำตานี้เยอะมากๆ แถมหลายฉากทำแล้วจับใจคนดู โดยเฉพาะฉากตัวละครในเรื่องที่เล่าความหลังชีวิตก่อนตายของแต่ละคนเรียกได้ว่าโดนใจอย่างมาก โดยอันที่โดนใจผมที่สุดคือของโอโตนาชิ,โอโตนาชิ, ยุย

อิวาซาวะชีวิตก่อนตายนั้นเต็มไปด้วยปัญหาครอบครัว เธอเลือกทางเดินในการไล่ตามความฝัน เส้นทางเป็นนักร้องเพลง โดยตัดสินใจไม่เรียนต่อ หลังจากออกจากโรงเรียนก็หนีห่างจากครอบครัว อาศัยอยู่คนเดียว ทำงานพิเศษอย่างหนัก และร้องเพลงตามค่ายเพลงต่างๆ สุดท้ายก็ไม่ได้ไปถึงฝั่งฝันเพราะว่าเธอดันมาตายเสียก่อน จนต้องมาอยู่บนโลกแห่งนี้ ซึ่งพูดได้เลยว่าชีวิตของเธอนั้นแทบจะเหมือนกับวัยรุ่นของญี่ปุ่นยุคปัจจุบันไม่มีผิด ที่พวกเขาส่วนใหญ่นั้นไม่สนใจเรื่องการเรียนอีกต่อไป พวกเขาตัดสินที่จะทำงานพิเศษ จนเป็นทำให้เหตุให้พวกเขาเหล่านั้นขาดชีวิตร่วมสนุกในโรงเรียนไป ไม่ได้ทำกิจกรรมโรงเรียนร่วมกับเพื่อนๆ อย่างน่าเสียดาย

โอโตนาชิ ที่ตอนแรกผมดูแล้วนึกถึงพระเอกที่น่าหมั่นไส้จากฮารุฮิ หากแต่หลังๆ ก็พบว่าเขาแตกต่างจากเคียน์เป็นอย่างมาก เพราะว่าเขาไม่ได้บ่นเรื่อยเปื่อย ชอบบ่นโน้นบ่นนี้เวลาคนอื่นขอช่วยอะไร หรือเป็นคนโง่เรื่องผู้หญิง หากแต่โอโตนาชิ เป็นคนเมตตา ขี้สงสาร ร้องไห้ให้กับผู้อื่น ซึ่งตอนแรกการที่เขาสูญเสียความทรงจำในช่วงเขามีชีวิตอยู่นั้น ผมก็นึกว่าเป็นความทรงจำที่แสนสำคัญสำหรับเนื้อเรื่อง(ตามสูตรการ์ตูนหลายเรื่อง) หากแต่เมื่อได้รู้ความทรงจำ ชีวิตก่อนตายของเขานั้นมันโครตซึ้งเสียยิ่งอะไรในความเสียสละและความมีน้ำใจ ทั้งชีวิตมีแต่ให้ เขาแทบไม่ได้ไปโรงเรียนหรือร่วมกิจกรรมกับเพื่อนด้วยซ้ำ เพราะเขาต้องดูแลน้องสาวที่ป่วยเป็นโรคร้าย หลังน้องสาวตายก็เรียนอย่างหนักจนสามารถสอบได้มหาลัยแพทย์ได้ แต่ก็ไม่สามารถถึงฝั่งฝันเพราะเขาเสียชีวิตจากเหตุการณ์อุบัติเหตุเสียก่อน หากเนื่องด้วยเขาเป็นคนเมตตาเขาก็ได้ทำบุญครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต และคนเมตตาขี้สงสารคนนี้ก็มายังโลกแห่งนี้ เพื่อให้เขามีชีวิตที่สนุกสนานในรั้วโรงเรียนบ้าง

ยุย สาวน้อยที่รวยอารมณ์ขัน หากแต่เมื่อดูเรื่องราวของเธอแล้วมีความคิดว่า หากเรายังมีชีวิตอยู่จงทำสิ่งที่อยากทำซะ อย่าผลักวันประกันพรุ่งมิเช่นนั้นเราจะไม่มีโอกาสได้ทำอีก ดังนั้นเธอเลยชอบมากที่สามารถทำกิจกรรมหลายอย่างในโลกแห่งนี้

เหตุการณ์อันน่าเศร้า ความหดหู่ โศกนาฏกรรม ค้างคาใจก่อนตายเหล่านั้นก็จบลงโดยทำสิ่งที่ค้างคาใจได้สำเร็จระหว่างที่อยู่ในโลกแห่งความตาย และผลคือคนๆ นั้นจะถูกลบหายไปจากโลกนี้ไป(ไปเกิดใหม่)ฉากนี้ถือว่าเป็นสุดยอดแห่งดราม่า ไม่ว่าทำให้ผู้ดูเกิดความประทบใจ ในขณะเดียวกันก็ใจหายไปด้วย เนื่องด้วยตัวละครเหล่านี้จะไม่มีบทบาทในตอนต่อไปอีกตลอดกาล

  

ตัวละครอย่างยูริ(ที่เข้าใจผิดว่าเธอคือนางเอก)อาจเป็นตัวละครที่น่ากลัวที่สุดในการ์ตูนเรื่องนี้ที่เต็มไปด้วยความแค้นที่มีต่อพระเจ้า และใช้ความโกรธและความรุนแรงเพื่อเรียกร้องความยุติธรรม การใช้วาจาหว่านล้อมพระเอกที่มาร่วมมือกับกลุ่มของตน และการตอบโต้ด้วยความรุนแรง ละเมิดสิทธิบุคคล การใช้เพื่อนเป็นตัวหมากเพื่อไปทำให้ภารกิจลุล่วง(แม้เพื่อนจะไม่ตายก็เถอะ) แต่กระนั้นก็แสดงให้เห็นจิตใจของเธอได้เลย จนคนดูเริ่มตั้งคำถามเกี่ยวกับการกระทำของเธอ(แต่ก็ยังดีที่ตอนท้ายๆ เธอก็เริ่มมีเหตุผลขึ้นมาบ้าง) ซึ่งยูริมีความแตกต่างจากฮารุฮิที่ฝ่ายหลังนั้นการกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจและสาเหตุเกิดจากความเบื่อความเหงามากกว่าความแค้น  แม้ว่าช่วงกลางจะมีตัวละครอย่างหนุ่มน้อยวายอย่างนาโออิขึ้นมา ที่หลายคนดูแล้วว่าเขาเป็นเด็กเหลือร้าย อดีตที่น่าหดหู่ บทบาทการเป็นเผด็จการ สังหารหมู่ การสะกดจิตล้างสมองด้วยความทรงจำปลอมๆ หากแต่สุดท้ายเขาก็กลับใจได้โดยการให้ความรักของพระเอก ที่ร้องไห้ร่วมกัน รับฟังความคิดเห็น โดยไม่จำเป็นใช้กำลังตอบโต้ที่รุนแรงอย่างยูริแต่อย่างใด โดยรวมแล้วทั้งสองมีความเหมือนกัน ทั้งสองฆ่าคน(ที่ไม่มีวันตาย) อย่างไม่แยแสเพียงเพื่อบรรลุเป้าหมาย เส้นทางของยูริและนาโออิคล้ายกับเผล็ดการผู้ร้ายหลายคนบนโลกนี้ แม้ปากจะอ้างว่าเพื่อหาความยุติธรรมแก่ทุกคนและสันติภาพ แต่หน้าอนาถเหลือเกินที่วิธีการของเธอนั้นมันช่างเหมือนพฤติกรรมวัยรุ่นที่ต่อต้านสังคมหรือมีความประพฤติผิดปกติ(conduct disorder)  คือโรคที่มีปัญหาพฤติกรรมกลุ่มที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน  โดยตนเองพอใจ  ได้แก่  การละเมิดสิทธิผู้อื่น  การขโมย  ทำร้ายผู้อื่น  ทำลายข้าวของ  เกเร  หรือละเมิดกฎเกณฑ์ของหมู่คณะหรือสังคม   การหนีเรียน  ซึ่งอาการดังกล่าวนั้นมีสาเหตุจาก สัมพันธ์กันปัญหาในครอบครัว การเลี้ยงดู  ปัญหาอารมณ์ 

  

หากเปรียบตัวละครอย่างยูริและนาโอกิคือความรุนแรงและการแหกกฎในการแก้ปัญหา โอโตนาชิก็คือหนึ่งในตัวละครที่ใช้ความอ่อนโยนในการแก้ปัญหา แม้ครั้งแรกเขาจะเข้ากลุ่มและใช้ความรุนแรงไปบ้าง แต่เขาก็ยังรู้สึกคิดและรู้สึกได้ทันว่าสิ่งนั้นมันไม่ถูกต้อง ในขณะที่คนอื่นเห็นนางฟ้าเป็นศัตรู แต่เขาไม่ใช่ เขามองนางฟ้าเสมือนกับคนธรรมดา และนี้คือหนึ่งในฉากที่ผมชอบที่ผมชอบที่สุดในการ์ตูนครั้งนี้ คือการชวนนางฟ้าแหกกฎโรงเรียนไปกินเต้าหู้ผัดเผ็ดก่อนเวลาอาหารกลางวัน มันเป็นฉากความโรแมนติกระหว่างเขากับคานาเดะ ที่มีความสัมพันธ์ที่น่าสนใจ จากที่เป็นต่างฝ่ายจะฆ่าจะแกง การใช้ความรุนแรงกันตอนต้นเรื่อง กลายเป็นความเป็นเพื่อน(ผมไม่อยากเรียกว่าความรัก) ลืมความบาดหมาง ใช้ความเป็นมิตรเป็นฝ่ายเข้าหาแทนที่จะใช้อาวุธปืน สอนนางฟ้าว่าบางครั้งไม่จำเป็นต้องทำตามหรือเคารพกฎระเบียบก็ได้ กฎระเบียบบ้างครั้งสามารถยืดหยุ่น ผ่อนปลงบ้างก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องเสียหาย

  

ตัวละครที่ผมชอบมากที่สุดในการ์ตูนเรื่องนี้คือคานาเดะ นางฟ้าที่จะใจเย็น ที่ตอนแรกปรากฏออกมาช่างน่ากลัว เยือกเย็นเหลือเกิน โดยเฉพาะตอนที่ 2 ฉากที่โอตาชิยิงใส่นางฟ้าแล้วนางฟ้าไม่ตายนี้มันช่างเหมือนหนังสยองขวัญเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว(เวอร์ไป) จนกระทั้งช่วงกลางเรื่องสมาชิก SSS ก็เริ่มภารกิจแล้งนางฟ้าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น บุกเข้าห้องนอน, เปลี่ยนข้อสอบ ก็รู้สึกอดสงสารนางฟ้าไม่ได้ และทึ่งกับความใจเย็นของนางฟ้าจริงๆ และนอกเหนือจากไปกินเต้าหุ้ผัดเผ็ดแล้วฉากที่ชอบลองลงมาเช่น การทำท่าทำทางที่คอเอียงเล็กน้อย การรูปหัวพระเอกฯลฯ นี้แหละน้าว่าทำไมผมถึงชอบสาวเงียบแบบนี้นัก

คานาเดะ(นางฟ้า)ก็เปรียบเสมือนการลอกบุคลิกแบบนางาโตะ ยูกิจากเรื่องฮารุฮิที่เกิดจากการสร้างของผู้สร้าง และทำหน้าที่แบบเคร่งครัดเหมือนกัน แต่สิ่งที่ต่างไปคือคานาเดะนั้นมีความรู้สึกด้านจิตใจมากกว่ายูกิ มีความคิดเป็นของตนเอง มีการต่อต้านผู้สร้าง(พระเจ้า) เรียกได้ว่าบทบาทของเธอนั้นเยอะกว่ายูกิเสียอีก จนเป้นเหตุทำให้เธอกลายเป็นนางเอกที่แท้จริงของการ์ตูนเรื่องนี้

                

Angel Beats! บรรยากาศและการดำเนินเรื่องเสมือนหนึ่งอารมณ์หม่องเมินเชื่องช้า ด้วยสีจางคล้ายกับหมอกเหมือนอนิเมชั่นเรื่อง Key /KyoAni series ปริศนาต่างๆ ทำได้ออกมาดี การทำภารกิจแต่ละตอนก็น่าสนใจว่าแต่ละภารกิจมีความหมายว่าอย่างไร ทำให้เนื้อเรื่องดูแล้วน่าติดตาม ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป(แต่พอมาดูตอนจบแล้วผมหมดแรง) แต่ที่อยากชื่นชมที่สุดคือการนำเสนอโลกแห่งความตายที่ไม่เหมือนใคร ที่ปกติเราคิดว่าโลกแห่งความตายจะน่ากลัวสยดสยองเต็มไปด้วยผีเปรตขอส่วนบุญ แต่นี้ไม่ใช่เลย มันเป็นโลกที่เติมเต็มความฝันของผู้ที่มีเรื่องค้างคาใจ ที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความน่าประทับใจที่ไม่น่ากลัวเลยแม้แต่น้อย

Angel Beats! เป็นการ์ตูนที่ดี แม้เนื้อหาจะมีลักษณะคล้าย Haibane Renmei(การ์ตูนในปี 2002 จากทีมงานผู้สร้างเลน Lian ที่เนื้อหาโครตงง ไม่แพ้กัน โดยเนื้อหาเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ไม่มีความทรงจำก่อนหน้าที่มีชีวิต และเธอก็พบว่าเธออยู่บนโลกหนึ่งที่ลึกลับและประหลาด)หรือจะเป็นการสื่อเนื้อหาคล้ายกับภาพยนตร์เรื่อง After Life (เป็นหนังปี 1998 ของผู้กำกับ Hirokazu Kore-Eda หนังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย ซึ่งเมื่อคุณตายคุณจะต้องเดินทางไปยังที่แห่งหนึ่ง ซึ่งที่นั่น คุณต้องเลือกความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต เพียงหนึ่งความทรงจำ เพื่อให้เจ้าหน้าที่นำมันไปถ่ายเป็นหนัง และให้คุณนำติดตัวไปอีกภพ ที่ซึ่งคุณจะมีชีวิตเป็นนิรันดร์ และอยู่กับความทรงจำนั้นตลอดไป โดยผู้กำกับ นั้นต้องการให้แง่คิดกับคนดูว่า "ถ้าคุณตายไปแล้ว ต้องเลือกความทรงจำที่ดีที่สุดเพียงหนึ่งความทรงจำ คุณต้องการจะจำเรื่องอะไร?") 

คนดูต้องเข้าใจด้วยว่าการ์ตูนเรื่องนี้พยายามดึงดูดผู้ชมโดยการเอาการ์ตูนเรื่องดังใส่เข้าไปในองค์ประกอบมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการฉากการเล่าระหว่างยูริกับพระเอกที่ละม้ายกับฉากหนึ่งในเรื่องความหดหู่ของฮารุฮิ(ตอนกลับไปจากการตามหาเรียวโกะ) ชื่อกลุ่ม และตัวละครหลายตัวมีลักษณะคล้ายฮารุฮิไปบ้าง(นอกจากนี้ยังมีฉากที่คล้ายๆ กันอย่าง เบสบอลเหมือนฮารุฮิ วงดนตรีที่ช่างเหมือน K-On ฝาแฝดจากเรื่อง H2O: Footprints in the Sand) หรือจะเป็นการ์ตูนเรื่องเคอง(หรือเคออนอะไรก็ตามแต่) หรือการตายของตัวละครและฟื้นคืนชีพก็เหมือนระบบ Factor Videogame แต่การจัดองค์ประกอบนั้นกับกลายเป็นดาบสองคม เพราะรายละเอียดนั้นมีมากมายจนไม่สามารถทำให้ลงตัวกับจำนวนตอนสั้นๆ ได้แต่กระนั้นมันก็น่าสนใจอยู่ดี เนื่องด้วยดูง่าย ไม่มีฉากหื่น เซอร์วิสลามกใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากนี้ยังสอดแทรกคติที่ดีต่อชีวิตประจำวันมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ชีวิตในรั้วโรงเรียน เพื่อนพ้อง และการดำเนินชีวิต แต่น่าเสียดายที่เนื้อหาของการ์ตูนนั้นจบลงอย่างรวดเร็ว ทั้งๆ ที่เนื้อหาสามารถต่อสาวความยืดได้ แต่กระนั้นโดยรวมๆ แล้วก็ถือว่าเป็นการ์ตูนที่ผู้ดูรู้สึกเกิดประทับใจในฉากและเนื้อหาต่างๆ ไม่รู้ลืมอีกเรื่องหนึ่ง

สำหรับตอนนี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้ และขออภัยในข้อมูลผิดพลาดหลายเรื่อง เพราะผมดูการ์ตูนมานานแล้ว พอมาเขียนก็หลงๆ ลืมๆ บ้าง จะดูใหม่อีกรอบก็เสียเวลาพอสมควร บางข้อมูลแปลจากเว็บวีกีพีเดียอังกฤษก็ไม่ค่อยแม่นเท่าไหร่ ชื่อการ์ตูนที่ยกตัวอย่างสลับหลังมาหน้า ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

+ +