คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : Realm of Dreams Online
Application Player
(จริงๆไม่มีรอยสักนะ)
" เธอหนะ...ฉะ--ฉัน....ฉัน...............
.................เมื่อกี้ฉันจะพูดอะไรนะ-_- ?"
บทที่ต้องการ :: เพื่อนสนิททั้งในโลกจริงเเละในเกมส์
Real World
ชื่อ-นามสกุล :: เธโอนาส โอวาคาออฟ [ Taonas Ovakaoff ]
ชื่อเล่น :: เธโอ [ Tao ]
อาชีพ :: นักเรียนชั้นม.6 / คณะกรรมการนักเรียน
เพศ :: ชาย(ไบ)
อายุ :: 18
ลักษณะนิสัย :: หนุ่มหน้าตายผู้บ่อน้ำตาตื้นโคตรๆ ขี้หลง ขี้ลืม ความจำสั้น ความอดทนสูง ชอบเออออกับใครเขาไปทั่ว จับผิดคนเก่ง มึนๆ เอ๋อๆ จนน่าเป็นห่วง เป็นหนุ่มหล่อหน้าตายพูดน้อยต่อยเเรง -ีนหนัก โคตรไม่สนโลกขั้นรุนเเรง ใครจะเป็นใครจะตายเขาไม่สนเเค่ไม่เดือดร้อนเขาก็พอ ชอบเล่นอะไรพิเรนๆวันดีคืนดีอาจจะถีบเพื่อนตัวเองไปตายในดงสัตว์ประหลาดก็ได้ อินดี้ขั้นสุด จะมีคนสติดีที่ไหนมันเดินใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวกับร้องเท้าเเตะไป
เซเว่นกัน เป็นพวกที่ไม่ชอบทำตัวเหมือนใครเเละไม่มีใครอยากเหมือน ชอบทำตัวเด่นโดยไม่ได้ตั้งใจเเต่เจตนารึเปล่านี่ไม่เเน่ ตั้งเเต่หัวจรดปลายนิ้วเท้าต่างเเหวกเเหกคอกจากมวลมนุษย์ชาติเป็นอย่างมาก ไม่ค่อยชอบพูดเเต่จะสื่อสารทางดวงตาเเทน นานๆที่ถึงจะพูดอะไรยาวๆเป็นประโยคเหมือนคนอื่นปกติจะเป็นคำสั้นๆซะมากกว่า หรือถ้าพูดยาวๆของพ่อคุณก็มีบ้างเเต่เป็นการใช้อักษรย่อจนเเทบเป็นรหัสลับที่คนในกลุ่มเท่านั้นที่จะคุยกับเฮียเเกรู้เรื่อง ที่เธโอทำอย่างนี้ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะเเต่เพราะขี้เกียจต่างหาก
เเต่ปกติฮีเเกจะพูดออกมาเป็นกลอนมากกว่ากาพย์ยานี11 โคลง4สุภาพนี่ชั้นเซียนพูดออกมาได้ไม่ติดขัด ใช้พูดจนเป็นชีวิตประจำวัน จนคนเขาชินกับมันไปเเล้ว
ฉลาดมากเเต่ชอบเเกล้งโง่ ผมไม่รู้ผมเมา ไม่ใช่พวกเฮฮาเเต่เเค่บ้าเกินไป ไม่ได้เป็นพวกชอบอวดเเต่เเค่เดินผ่านให้เชยชม ไม่ได้เป็นพวกปากร้ายเเต่เเค่ด่าใครเเล้วอย่างกับฟังเเร็พ สุรา นารี เขาไม่เคยสนเเค่ชื่นชมอย่างใกล้ชิดเเค่นั้นเอง เป็นอย่างกับคลังสารพัดประโยชน์อยากได้อะไรก็มีให้อย่างใจนึก โซ่ เเส้ กุญเเจมืออยากได้อะไรบอกมาเธโอจัดให้
มักดึงดูดเรื่องซวยๆได้ตลอดราวกับรักกันมา 3 ชาติเศษ เเต่เขาไม่ได้ดึงดูดเรื่องซวยๆมาหาตัวเองนะเเต่ดึงดูดมาให้ชาวบ้านเขาหนะสิ ตั้งเเต่สดุดขาตัวเองลงเเม่น้ำ ยันซวยโดนลูกหลงจนไปเกิดใหม่เขาทำให้เพื่อนตัวเองซวยกันมาเป็นเเถบมานัดต่อนัดเเล้วจนทุกคนขยาด
หน้ามึน หน้าด้าน มั่นหน้า เเตหลอเก่ง เเถเนียน จอมหลงทิศขั้นเทพ เเค่เดินกลับบ้านยังเเทบหลงทางคิดดูเเต่สุดท้ายก็กลับไปได้อย่างปลอดภัยเเละครบ 32 ประการหละนะ
เป็นพวกตอบได้ไม่ค่อยจะตรงคำถาม เเถมยังตีเนียนเปลี่ยนเรื่องไปได้อย่างหน้าด้านๆ
เป็นคนที่ดูปกติที่สุดในเรื่อง(?) เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ สารเลว....เลวยังไงงั้นหรอ..เหอะๆ ถ้าเห็นคนล้มเขาจะไม่เคยข้ามเเต่เหยียบให้มิดดินพร้อมกระทืบทิ้งเเล้วชิ่งนะหนะสิ พอมันมาตามตัวก็ " ผมไม่รู้ " เเล้วตีหน้ามึนใส่ พอคนที่ถูกกระทืบมันเถียงก็ " ฉันไม่รู้ อาจมีคนหน้าตาคล้ายๆฉันผมสีเดียวกันก็ได้เเต่เอ๊ะ... พูดถึงคนหน้าคล้ายเหมือนฉันจะเห็นวิ่งไปทางนู้นนะ// ชี้ " เเล้วมันก็เชื่อเเล้วก็ล่าถอยไป
ชอบเเหกกฎ สบทคำหยาบ เตะเพื่อนบ้าๆ เเละปล่อยหมาจรจัดหิวโซเขาไปในโรงเรียนอะไรที่ทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อน ฮีเเกพร้อมทำหมด เพี้ยนๆ สติไม่ขาดก็เกิน ไม่เกินก็ล้น จนสมควรเเนะนำให้ไปเขาวัด ทำบุญ นั่งสมาธิ ปล่อยนกปล่อยปลา ฟังเทศน์ฟังธรรม กับชาวบ้านเขาซะบ้าง ชอบเล่นมุขหน้าตาย จนดูไม่ออกว่ามันเล่นมุขหรือมันพูดจริง
เดาอารมณ์ได้ยากเพราะหนังหน้ามันตายด้าน ปากสุนัข ปากจัด ปากร้าย ปากเสียนี่ต้องยกให้มัน รักเพื่อนมากใครทำอะไรเพื่อนเขาเจอ เขากระทืบเเน่ จะผู้หญิง เด็ก สตรีมีครรภ์ คนชรา เเละคนพิการเขาก็กระทืบได้ไม่เลี้ยง เเล้วค่อยถามสาเหตุทีหลัง พอรู้ความจริงว่าเพื่อตัวเองเป็นคนก่อปัญหาเขาค่อยไปกระทืบเพื่อนตัวเองต่อ
เป็นพวกปากว่ามือถึง พูดอะไรเเล้วเขาก็ทำเเม่มตรงนั้นเลยหรือบางชอบลงมือก่อนเเล้วค่อยถามถึงเหตุผล ซึ่งกว่าจะได้คำตอบชาวบ้านเขาก็เลือดท่วมเเล้ว
ไม่เคยทุกข์ร้อนกับอะไรเเม้ใครจะกอดขาร้องไห้จนเเทบจะลงไปกราบเขาเเล้วก็ตาม เเต่จริงๆเขาห่วงนะ.........ห่วงขากางเกงตัวเองจะเปียกน้ำมูกเเละน้ำตาใครหนะสิ
เป็นผู้ชายที่มีความสุภาพบุรุษสูง(?) รักงวนสงวนตัว(?) ผู้หญิงเเตะนิดเเตะหน่อยไม่ได้หลบหลีกเล่นตัว(?)เพราะขุ่นเเม่มิปลื้ม เเต่ไม่เป็นไรเพราะเธโอนั้นเป็นเด็กดี(?) เขาเลยทำตามคำสั่งหม่ามี๊(?) อย่างเคร่งครัด เป็นสุภาพบุรุษเขาก็คอยดูเเลเทคเเคร์หญิงสาวเป็นอย่างดีคงไม่ได้เพราะหม่ามี๊ไม่ปลื้มเลยต้องหันไปเป็นสุภาพบุรุษในดงชายชาตรีเเทน รักงวนสงวนตัวก็เพราะหม่ามี๊ไม่ปลื้มที่ให้ผู้หญิงเเตะเนื้อต้องตัวเเต่หม่ามี๊มิได้ห้ามหนิครับว่าให้สงวนตัวกับผู้ชายด้วยเพราะงั้นจะจับ จูบ ลูบคล้ำอย่างไรก็มาเลยเธโอผู้นี้มิหวั่น สาวๆทั้งหลายจ๋าอย่าพึ่งหมดหวังเพราะหม่ามี๊เธโอนั้นห้ามให้ไม่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ รักงวนสงวนตัว ผู้หญิงเเตะตัวไม่ได้ตอนไปโรงเรียนไม่ได้ห้ามตอนอยู่นอกโรงเรียนเพราะฉะนั้น
กรูจะทำอะไรก็ได้!!!!
เพราะงั้นสาวๆทั้งหลายไม่ต้องเสียใจเพราะเฮียเธโอจะไปปลอบพวกคุณเองทันที
มารยาสาไถ กระเเดะ ดัดจริต พูดจาจีบปากจีบคอได้จนน่าตบคว่ำ ชอบทำตัวหน้าหมั่นไส้ ให้คนอื่นอยากฆ่าวันละ 3 เวลา
ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงทุ้มนุ่มติดจะมึนๆอึนๆ เเทนตัวเองว่า ฉัน หรือ ผม เเทนคนอื่นว่า เเก คุณ เธอ นาย เช่น
มีคนมาถามว่ามีคนหน้าสงสัยผ่านมาทางนี้ไหม
" ผมว่านายมากกว่าที่หน้าสงสัย "
" หือ... อ.น.น.น.ต.ร. "(อย่างนายเนี่ยนะตำรวจ) มองตั้งเเต่หัวจรดเท้า
" เปล่า...(เสียงเบา) ร.ก.น.ม.ม.ค.ค.ข.ผ.ม.ม.ด.ล.ร.ง.ม.ล.ม.จ.บ.สล.หร." (ร่างกายนายมันมีคุณค่าขนาดผมมองไม่ได้เลยรึไงมองเเล้วมันจะบุบสลายหรอ)
" ผมไม่รู้หรอก ผมเมา-_-"
ประวัติคร่าวๆ :: ลูกชายคนเล็กของเเฟชั่นดีไซน์เนอร์ชื่อดังก้องโลกเเละนักธุรกิจหนุ่มไฟเเรงผู้นำเข้าส่งออกรถยนต์สุดหรูนอกประเทศ มีพี่ชายคนเดียวเป็นนายเเบบหนุ่มหล่อชื่อดังกระชากใจสาว บ้านพวกเขามีกันอยู่ 4 คน พวกเขานั้นรวยกันเเบบระดับอภิมหาเศรษฐีเเต่เพี้ยนทั้งบ้าน สร้างบ้านได้ยิ่งกว่าเขาวงกตไร้ทางออกเดินไปก็หลง จู่ๆเดินไปในบ้านอาจโผล่ออกมาถึงโรงเรียน อยู่ในท่อระบายน้ำก็ได้(นั่นมันเป็นความหลงทิศของเเกเองมากกว่านะ จริงๆบ้านมันก็ใหญ่มากก็จริงเเต่ไม่ได้ใหญ่ขนาดครอบคลุมพื้นที่จนพาเเกไปโผล่หน้าโรงเรียนหรืออยู่ในท่อระบายน้ำได้หรอกนะ) เเละเพราะเดินหลงทางเขาจึงไปโผล่อยู่ใจกลางเมืองที่กำลังโฆษณาเกมส์พอดีเเล้วเห็นว่ามันหน้าสนใจดีประจวบเหมาะกับที่เพื่อนของเขากำลังฮิตกันอยู่พอเจ้าประคุณเลยไม่รีรอเขาเล่นเกมทันที
ชอบ :: กวนส้นชาวบ้านหน้าตาย ที่สงบๆ ที่เงียบๆ ที่นอน มอเตอร์ไซต์ รถเเข่ง เเกล้งชาวบ้าน อิสระ นั่งรถเล่น
ไม่ชอบ :: การถูกบังคับ / ถูกโยนความผิดมาให้ตัวเองทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร / ไม่ได้กวนประสาท
แพ้/กลัว :: ยานพาหนะ / -
สเปค-- :: " อันตัวข้านี้ ก็ไม่รู้หรอก
ว่าจะบอก ยังไงให้กระจ่าง
เเต่ว่าข้า นั้นอยากให้รู้ว่า
หล่อดี ขาวดี สูงดี รวยดี สี่อย่างนี้ก็เพียงพอ "
Online Word
ชื่อในเกม :: ลูเชอร์ [ Lucher ]
เลเวล :: 42
ฉายา :: เทพบุตรมหาประลัย / ไอ้หล่อพาซวย
เผ่าพันธ์ุ :: ปีศาจงูบิน
อาชีพ :: นักฆ่า
คลาส :: เอิ่ม...ไม่รู้สิครับให้ไรต์จัดการให้ดีกว่า
อาวุธ :: มีดปาดเนย
รูปร่างหน้าตา :: ใบหน้าเรียวคมหล่อเหลาเเต่ก็งดงาม เรือนผมนุ่มลื่นสีเเดงชมพูเเซมทองตรงปลายผมเด่นสะดุดตามาเเต่ไกล คิ้วโก่งสวยได้รูป ดวงตาคมกริบม่วงอเมทิสต์มีเสน่ห์สะกดทุกสายตา จมูกโด่งรั้นเชิดพอประมาณ ริมฝีปากบางได้รูปสีชมพูดูชุ่มชื้นตลอดเวลา ผิวกายขาวซีด เรือนร่างสูงโปร่งส่มส่วนมีมัดกล้ามพ่อประมาณ
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 179 / 68
ค่าสเตตัส :: -สำหรับผู้ใช้กายภาพเป็นหลัก :: HP [19,500] SP [5,000] P.Atk [900] P.Def [990] Luk. [600]
สกิล :: Storm BUTTER KNIFE - พายุมีดปาดเนย เป็นการโจมตีที่ถ้าโดนเขาไปจะเกิดบาดเเผลเเละถูกฟันเป็นชิ้นจนเเหลกละเอียดเป็นเศษเนื้อ
Beam BUTTER KNIFE - ลำเเสงมีดปาดเนย ผู้ที่โดนจะเกิดอาการมึนงงเเละตาบอดชั่วคราว เพราะเป็นเเสงที่มีความสว่างสูงมากเเละพลังทำลายเป็นวงกว้างทำให้ติดสถานะกันทั่วหน้า
เพิ่มเติม :: อยากให้เธโอเป็นเคะครับ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ
มีคำถามข้อเดียวค่ะ ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการขออนุญาตเปลี่ยนบทนะคะ :: ได้ครับผม
ความคิดเห็น