คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ✽ Event 2 - All One Day -
♕ Event 2
- All One Day -
เสียงเดาะลูกบาสดังขึ้นสม่ำเสมอในเวลาเช้ามืดเป็นเช่นนี้ทุกวัน ช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังหลับใหล มีเพียงชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีฟ้ายังคงฝึกซ้อมบาสเก็ตบอลอยู่ที่ลานหน้าบ้านพัก ก่อนที่เขาจะซู้ตลูกบาสในระยะสามแต้มลงห่วงอย่างแม่นยำ
เขาก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือพบว่าเกือบจะหกโมงครึ่งอยู่แล้ว “วันนี้เปิดเทอมนี้หว่า” ร่างสูงวิ่งขึ้นห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปโรงเรียน เขาคว้าจักรยานที่พับไว้ข้างประตูห้อง ซากิเดินเข้าครัวเปิดตู้เย็นหยิบนมกล่องออกมาเจาะดูด
“สองกล่องแล้วกัน” และหยิบอีกกล่องใส่กระเป๋าเป้ เขาก้มมองนาฬิกาอีกครั้ง เจ็ดโมงสี่สิบห้า ยังทันๆ พร้อมผิวปาก และคว้าจักรยานปั่นออกไป
...
ชายหนุ่มจอดรถจักรยานไว้ที่จอดรถ ก่อนจะเดินอื่อยเฉื่อยเข้าไปวางรองเท้าที่ล็อกเกอร์ เขาพบกับรินจัง เพื่อนร่วมบ้าน เธอกล่าวทักทายก่อนจะขอตัวออกไป ..เป็นเด็กสาวที่ไปไวมาไวดีนะ
ขอให้นักเรียนทุกคนร่วมตัวกันที่หอประชุมโรงเรียนเพื่อร่วมพิธีปฐมนิเทศในเวลานี้ด้วยค่ะ ..ขอให้นักเรียนทุกคนร่วมตัวกันที่หอประชุมโรงเรียนเพื่อร่วมพิธีปฐมนิเทศในเวลานี้ด้วยค่ะ
เสียงประกาศดังขึ้น พร้อมกับเขาที่เดินตามหาหอประชุมต่อไป
...
“ฮ้าว” นี่เขาหาวมากี่รอบแล้ว เมื่อไรจะจบสักที ไอ้พิธีปฐมนิเทศนักเรียนใหม่เนี่ย
“เอาละ หวังว่านักเรียนทุกคนจะมีความสุขในวันเปิดภาคเรียนใหม่.. สวัสดี ” เขาแทบดีดตัวลุกขึ้นเป็นคนแรกหลังจากที่อาจารย์ใหญ่กล่าวจบ สาบานเลยว่าที่นั่งมาเป็นชั่วโมงๆ ไม่ได้เข้าหูสักกะนิด ก่อนที่จะฮ้าวออกมาอีกครั้ง
“แล้วปี 3-C มันอยู่แห่งหนใด วานฟ้าช่วยบอกข้าทีเถิด” ชายหนุ่มเกาหัวอีกครั้งอย่างยุ่งเหยิง สุดท้ายก็หาห้องของตนเองเจอจนได้
ผมได้ที่นั่งติดประตูแถวที่สาม ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่หนักหรอก เนื่องจากเป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก จึงยังไม่มีการเรียนการสอนอะไร นอกจากการแนะนำตัวเองสั้นๆ คนส่วนใหญ่ในห้องต่างรู้จักกันเป็นอย่างดีแล้ว เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อยู่ม.ปลายปี 1 ต่างจากเขาที่เพิ่งย้ายเข้ามาตอนปี 3
คำถามที่พบเจอส่วนใหญ่เป็นการถามว่าทำไมจึงมาย้ายโรงเรียนตอนปีสามละ จะให้ผมตอบว่าอะไรกัน พ่อกับแม่หนีตามกันทิ้งลูกชายไว้ที่บ้านพร้อมภาระหรือไง เขาทำได้เพียงปั้นรอยยิ้มสุดแสนจะเพอร์เฟ็กต์และตอบไปว่า
“ พอดีพ่อกับแม่ย้ายที่อยู่น่ะ เลยต้องตามมา ” หลังจากนั้นผมพบว่า ตัวเองค่อนข้างป๊อปปูล่าเลยทีเดียว วัดจากการที่มีหญิงสาวภายในห้องให้ความสนใจในตัวผมมาก อาจจะเป็นเพราะสีผมและสีตาสีฟ้าที่ออกไปทางลูกครึ่งซึ่งทำให้พวกเธอสนใจจนถามกันไม่หยุดปากว่า เธอเป็นลูกครึ่งเหรอ, ว้าว ดีจังเลยนะ และ บลาๆ
อันที่จริงก็มีความสุขนั้นแหละน้า แหม ก็เป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ นี่นา และหลังจากนั้นไม่นานผมก็ได้เพื่อนร่วมแก๊งมาสองคน ชื่อฮายากะและทาโอมิ เราคุยกันถูกคอในเรื่องของบาสเก็ตบอล ฮายากะมีพ่อเป็นโค้ชชมรมบาสเก็ตบอลที่โรงเรียนมัธยมต้นแถวบ้านเกิดของเขาเอง ทำให้เขาสนใจบาสขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนทาโอมิชื่นชอบบาสเก็ตบอลและมีความฝันเช่นเดียวกันกับผม เพราะฉะนั้นพวกเราจึงเข้ากันได้ดีมาก และพวกเรากำลังวางแผนจะไปเข้าชมรมบาสเก็ตบอลกันอีกด้วย
โดยรวมแล้วก็ไม่ได้แย่สักทีเดียวหรอกนะ วันเปิดเทอมวันแรกเนี่ย..
To be continue..
ความคิดเห็น