เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #390 : Chap.After9-2 แค่คิด ... ก็มันแล้ว ....

คุยกับผู้อ่าน : After9 นี้ เป็นเนื้อหา ที่จัดทำยาวเป็นพิเศษ ซึ่งเป็นเนื้อหาของ ตัวละครจาก Episode 0 ที่ในภาค Episode 1 ตอนท้ายใช้นามว่า เนียลี่ ล้วนๆ ซึ่งต้องบอกว่า ตอนนี้เป็นตอนที่โดนรีเควส จากพี่ของไรต์เตอร์ให้เขียน ดังนั้นอาจจะได้อ่าน ตัวละครที่กำเนิดมาจากเนียลี่ กันเต็มอิ่มจนเบื่อหน้า เธอไปเลยก็ได้

Chap.After9-2 แค่คิด ... ก็มันแล้ว ....

..................................................................................

..................................................................................

.......................................................

......................

กรึกๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงฝีเท้าที่กำลังเดิน ของผู้คนจำนวนมากมาย ดังขึ้นไม่ขาดสาย

มุ่งหน้าจาก ทางเดินแคบๆ ที่ติดกระจกส่องวิวตลอดเส้นทาง มองออกไปเห็น ลานจอดเครื่องบินขนาดใหญ่

และเครื่องบินมากมาย จนสุดทางเดิน ก็เข้าสู่จุดรอรับสัมภาระ

- ตึ่ง ตึง ตึ้ง~~~~~~ -

- "สวัสดีค่ะ ที่นี่สนามบินรองรับนักท่องเที่ยว งาริตะ ยินดีให้บริการกับนักท่องเที่ยวทุกท่าน หากสงสัย ท่านสามารถติดต่อสอบถาม ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ทุกจุดที่ขึ้นอยู่บนหน้าจอนี้ หวังว่าทุกท่านจะมีความสุข และได้รับการบริการที่แสนสะดวกสบาย ตลอดการท่องเที่ยวไปกับเที่ยวบินของเรา ขอบคุณค่ะ" -

- ตึ้ง ตึง ตึ่ง ~~~~~~ -

เสียงประกาศจากทางสถานีของสายการบินดังขึ้น ระหว่างรอรับกระเป๋าอยู่

มันทำให้รู้สึกสนใจมากขึ้น เวลาภาพบนจอฉายตำแหน่งของผู้ช่วยเหลือนักท่องเที่ยว

ในระหว่างที่ยืนรอกลุ่มนักท่องเที่ยว ทริปที่มาด้วยกันรับกระเป๋าผมก็หลับตาสูดอากาศเอาอากาศ ภายในสนามบิน งาริตะเข้าไปลึกๆ

"ฟืดดดดดดดดดดด!!! ... "

เพื่อรวบรวมทั้งกำลังใจ และรับเอากลิ่นอายของสถานที่ต่างๆในประเทศนี้เอาไว้จดจำ

"ฟู่ววววววว"

แล้วถอนหายใจออกมาช้าๆ

ก่อนจะลืมตาขึ้นมองไปยังทางเดินออกสู่ลานผู้โดยสารขาออกเบื้องหน้า

ในที่สุด .... ผมก็มาถึงประเทศนี้อีกครั้งจนได้ ... หลังจากไม่ได้มานานกว่า 25 ปี ....

เหตุเพราะเรื่องราวอันแสนวุ่นวายที่ผ่านมา

และทุกๆคน ก็ยังวุ่นๆ กับการใช้ชีวิตในร่างใหม่กันจนลืมเที่ยวอยู่

ในระหว่างที่ยืนรอเหล่าพวกผู้ร่วมทริปเอากระเป๋ากันยังไม่เสร็จ

ไกด์ ที่เดินไปติดต่อกับทางฝ่ายท่องเที่ยวฝั่งนี้ ก็รีบวิ่งกลับเข้ามาหากลุ่มผู้ร่วมทริป

พร้อมกับยกธงตราสัญลักษณ์ของเว็บไซต์ ชูขึ้นสูงๆ แล้วเอ่ยพูดใส่ในเครื่องมือสื่อสาร

"ทุกท่านที่มาท่องเที่ยวกับทริปอนิวาโค้ เมื่อได้รับกระเป๋าแล้ว เชิญรวมตัวทางนี้ได้เลยค่า~~~~"

ที่จะมีเพียงผู้โดยสารที่มาทริปนี้ ซึ่งได้รับอุปกรณ์หูฟังขนาดเล็ก เอาไว้สำหรับติดต่อกับไกด์ได้ทุกเวลา

ที่ได้ยินเสียงพูดนั้นเท่านั้น

เมื่อกลุ่มผู้โดยสารที่มาทริปนี้ได้ยิน และรับกระเป๋าแล้ว ก็โดนตรงเข้าไปหาไกด์สาวคนนั้นทันที

ตัวผมเองก็เดินตรงเข้าไปด้วย เพราะไม่ได้พกสัมภาระใหญ่ๆมา มีเพียงกระเป๋าเป้ ที่พกขึ้นเครื่องด้วยเท่านั้น

ทำให้ไม่ต้องรอสัมภาระแบบคนอื่นๆเขา

ระหว่างยืนรออยู่นั้นเอง ..... ก็มีผู้ชายหน้าตาดี 2 คน เข้ามายืนใกล้ๆผม ....

พร้อมกับเอ่ยด้วยรอยยิ้มเล็กๆ

"ปกติไม่คิดว่า ผู้หญิงจะเป็นคนซื้อของจากเว็บนี้นะครับ หายากมากเลย .... แล้วยอดซื้อห้าแสนไม่เบานะครับเนี่ย"

"ว่าแต่คุณ .... มาเที่ยวคนเดียวเหรอครับ ...."

แถมยังคุยตีสนิท ราวกับต้องการจะจีบผมอีก

โถ โถโถ ..... พ่อคุณ ....

มั่นใจแล้วเหรอ ว่าจะมามัดใจตรูได้หน่ะ ....

ผมค่อยๆหันไปมองหน้าของผู้ชาย 2 คนนั้น แม้ในใจ อยากจะแสยะยิ้มหัวร่อ ด้วยความชั่วแค่ไหน

แต่ภายนอกผมก็แสร้งยิ้มหวานรับ แสดงท่าทางเหมือนสาวม.ต้น

เอามือขึ้นมาม้วนๆ เหมือนเขินอาย

พร้อมตอบกลับออกไป

"ค่ะ พอดี .... พี่ชายของริฟ่าเขาเป็นพวกชอบซื้อชุดต่างๆจากทางอนิวาโค้มาให้ริฟ่าใส่หน่ะค่ะ .... แล้วพอดี พี่ชายติดงานกระทันหัน ... เลยมาด้วยกันไม่ได้ ริฟ่าก็เลยยืนยันจะมาคนเดียวหน่ะค่ะ แล้วพี่ชาย กับครอบครัวก็ใจอ่อนให้มาค่ะ"

ด้วยเสียงหวานๆ น่ารัก

ดีจริงๆ ที่การปลอมแปลงทุกๆอย่างและการสร้างร่างกายเป็นไปด้วยดี

พวกชายทั้งสองคนเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มหวานให้กับผมเพิ่มขึ้น

ราวกับว่า เขามองผมเป็นเหยื่ออันโอชะ

"แบบนี้เอง .... น้องริฟ่านี่เก่งจังเลยนะครับ ที่มาคนเดียวได้"

"พวกเรานี่ยังมาคนเดียวไม่ได้เลย แอบอายเลยนะครับเนี่ย"

พร้อมกับเอ่ยชื่นชมริฟ่า หรือก็คือตัวผมในตอนนี้กันใหญ่

"....ขอบพระคุณมากๆค่ะ ... ขะ ขืนจังเลย...."

ผมตอบรับออกไปด้วยรอยยิ้มไร้เดียงสานั่น

แม้ว่าภายใน ผมจะฉีกยิ้มราวกับตัวชั่วในการ์ตูนไปแล้วก็ตาม

ในช่วงเวลานั้น ก็มีคนเดินเข้ามาเกาะกลุ่มมากขึ้น โดยทั้งหมดมีแต่ผู้ชาย ...

หรือสรุปง่ายๆว่า มีผมคนเดียวที่เป็นผู้หญิง ....

แถมยังรู้สึกว่า สายตาที่โดนมองจากคนอื่นๆโดยรอบนั้นแปลกๆอีก

บ้างก็หน้าตาหล่อ บ้างก็หน้าตาหื่นแปลกๆ บางคนอ้วนๆใส่แว่นก็มี ....

หืม .... ชักจะรู้สึกเหมือนหนังวิ่งไล่จับบางแนวเข้าไปทุกทีแล้วสิ ....

ตื่นเต้นเว้ย!!!

เมื่อไกด์เห็นว่าคนเริ่มเยอะแล้ว ก็เอ่ยขึ้นมาต่อ

"เอาหละค่ะ ขอตรวจเช็คผู้โดยสารทุกๆคนนะคะ ว่ามากันครบไหม ใครที่ได้ยินเสียงแล้ว กรุณาเอามือกดปุ่มที่หูฟัง ที่ให้ไปด้วยนะคะ"

ติ๊ด ... ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เมื่อทุกๆคนได้ยินแบบนั้นก็ทำตาม .....กันหมด รวมถึงผมด้วย

เธอใช้เครื่องมือตรวจสอบแล้วพยักหน้ายิ้มหวาน

"ทั้งหมด ยี่สิบเจ็ดคนครบพอดีนะคะ ว่าแต่ .... น้องริฟ่า ที่มาคนเดียวจ๊ะ .... อยากจะแยกเรื่องอุปกรณ์และอื่นๆ เป็นการส่วนตัวจากคนอื่นไหมจ๊ะ ...."

แหม่ มีเป็นห่วงกันด้วย ... ขอบคุณมากๆครับ คุณไกด์

แต่ผมหน่ะ สบายๆอยู่แล้ว

"ไม่ค่ะ ..... ทำกิจกรรมพร้อมกันกับทุกๆคน จะได้สนุกๆ"

ผมทำท่าทางเหมือนเด็กสาววัยรุ่น ที่ดูตื่นเต้นพร้อมกับยินดีที่จะร่วมกิจกรรมไปพร้อมกับทุกๆคนอย่างมั่นใจ

"จ๊ะ ..."

ไกด์ได้ยินแบบนั้น ก็หันไปอธิบายกับคนอื่นๆต่อ

"... ถึงจะเป็นการรบกวนไปบ้าง แต่น้องริฟ่า เพิ่งจะอายุสิบสี่ปี และผู้ปกครองอนุญาตให้มาเที่ยวคนเดียว โดยฝากฝังกับทางอนิวาโค้ไว้ แต่การจะดูแลน้องตลอดเป็นไปได้ยากมากๆ เพราะไกด์ของเราก็มีเพียงสองคน ยังไงก็ขอรบกวนท่านผู้มีเกียรติทุกๆท่านเป็นหูเป็นตา และดูแลน้องริฟ่าในเวลาอื่นๆช่วยกันด้วยนะคะ"

และทุกๆคน .... ก็ตอบออกไปพร้อมๆกัน อย่างมุ่งมั่นว่า

"ครับ ..."

"แน่นอน"

"เดี๋ยวพี่ดูแลน้องเอง"

พร้อมกับหันมามองผม ไม่ก็ชำเลืองมองผมกันใหญ่

ไกด์นั้นยิ้มๆให้กับทุกๆคนก่อนจะหันมามองผมสักครู่อย่างเอ็นดู ....

แล้วเริ่มอธิบาย

"เอาหละค่ะ .... ต่อไปจะเริ่มนำทุกๆท่าน ไปสู่รถทัวร์ เพื่อที่จะพาทุกๆท่านไปยังโรงแรม ก่อนจะไปลุยเที่ยวของจริงกันนะคะ"

พร้อมเดินนำทางออกไป สู่ภายนอก

โดยระหว่างทาง ก็อธิบายร่วมไปด้วยเป็นระยะๆ

ผมก็ได้แต่เดินตามด้วยรอยยิ้มหวานๆ .....

โดยมีพวกผู้ชายคอยเข้ามาคุยด้วยตลอดเวลา ....

หึ ..... การเป็นสาวน้อยคนเดียวนี่มันทำให้รู้สึกตนเองสูงส่งจริงๆ....

พูดถึงสาวน้อยคนเดียว ....

จะว่าไปก็อยากจะชวนแซนด์น้อยที่น่ารักมาด้วยอยู่หรอก

แต่พอจะไปชวนแซนด์น้อยที่น่ารัก ก็ดันโดนยัยปีศาจพวกนั้นขัดขวาง แถมจารย์ธิดายังบอกว่า เดี๋ยวสิ้นปีก็จะไปเที่ยวพร้อมกันทั้งร้านอยู่แล้ว .... แถมช่วงนี้คนเยอะเป็นพิเศษ เพราะฉะนั้น ไม่ให้ไปสักคน

พอจะให้แซนด์แยกร่างไปเที่ยว ก็โดนยัยดอลฟินกับยัยแมงโก้ มาไล่จัดการไม่ให้ทำอีก

พอจะขอพลังงานจากกองกลาง มาเจนต้ากับแคทก็ไม่ให้ใช้ ....

แซนด์ก็ไม่กล้าขัด

ไม่ไหวเลยแฮะ

สุดท้ายก็ต้องสร้างร่างกายออกมาใหม่เอง กลายร่างเป็นปีศาจ แล้วออกไปจัดการพวกสัตว์ประหลาดพร้อมปิ้งกินแถบชายแดน กว่า 4 ตัน ......

แล้วสุดท้าย ก็สร้างริฟ่า สาวน้อยอกตู้มพร้อมหลอกข้อมูลส่งเข้าระบบ เรียบร้อย

ถึงจะได้มาคนเดียว และอีกร่างก็วุ่นกับการจัดการร้าน ....

แต่ ....

ก็ขอเที่ยวให้สนุกในคราบสาวน้อยไร้เดียงสาแสนน่ารักนี่ก็แล้วกัน ....

พวกหนุ่มๆเอ๋ย เตรียมตัวเจอ ชายที่เหมือนหญิงทุกกระเบียดนิ้วล่อลวงได้เลย

หึๆๆ

แค่คิด ... ก็มันแล้ว ....

........

..............................

..............................................................................................

..............................................................................................

End Chap.After9-2 แค่คิด ... ก็มันแล้ว ....