Review Story วิจารณ์นิยายสไตล์ชิวๆ xxปิดจ้าxx

ลำดับตอนที่ #30 : Review Story : 028 - ชา [ฉันจะเป็นตำนาน Change World]//รับแล้ว

ชื่อนักวิจารณ์ :: พี่เพกา
ชื่อเรื่องนิยาย/ฟิคที่วิจารณ์ :: ฉันจะเป็นตำนาน Change World Online
ชื่อผู้แต่ง/นามปากกา :: ชา/พัชริฎา
 
ทำความเข้าใจกันก่อนสักนิด พี่เพกา (ขอแทนอนุญาตแทนตัวแบบนี้นะ^^;) คนนี้ไม่ใช่นักวิจารณ์ที่เก่งกล้ามาจากไหนแต่เป็นเพียงนักอ่านคนหนึ่งซึ่งอยากบอกกล่าวถึงจุดเด่นจุดด้อยของนิยายที่ได้อ่าน ดังนั้นพี่จะไม่ใช้คำว่าวิจารณ์แต่จะใช้คำว่าแนะนำ พี่ไม่ได้ต้องการให้น้องชาเชื่อทั้งหมดแต่อยากให้พิจารณาสิ่งที่พี่เสนอด้วยตัวของน้องเอง หากส่วนไหนที่น้องเห็นด้วยว่าสมควรปรับเปลี่ยนก็ทำ แต่ถ้าส่วนไหนน้องมองว่ามันดีแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง...
 
ภาษาที่ใช้ (17/20คะแนน) :: ออกตัวเพิ่มอีกสักหน่อย... จริงๆแล้วพี่เป็นคนเยอะ อาจจะ (พล่าม-O-;)ยาวไปบ้างต้องทำใจ
ขอออกตัว (อีกแล้ว-0-;) อย่างตรงไปตรงมาว่า... จริงๆแล้วพี่เพกาไม่ถนัดแนวออนไลน์สักเท่าไหร่ แต่พี่ยินดีและเต็มใจอย่างยิ่งที่จะอ่านและแนะนำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ให้น้องชาได้เห็นถึงมุมมองและทัศนคติอีกด้านหนึ่งของนักอ่านคนนี้ อ่า... เริ่มจากชื่อเรื่องก็น่าตื่นเต้นแล้ว 'ฉันจะเป็นตำนานChange World Online' ชื่อภาษาไทยให้ความรู้สึกยิ่งใหญ่ในขณะที่ชื่อภาษาอังกฤษให้ความรู้สึกท้าทาย ช่างเป็นการรวมกันที่ลงตัวสุดๆ ต่อด้วยคำโปรยที่เขียนไว้เกี่ยวกับเภสัชกรสาวที่กำลังจะเข้าสู่เกมส์ออนไลน์ น่าสนใจและน่าติดตาม งั้นเราเข้าไปตามติดกันทีละบทกันเลยดีกว่า
ปฐมบท ซึ่งบรรยายเล็กน้อยด้วยภาษาง่ายๆ แต่กลับกระตุ้นความรู้สึกของนักอ่านได้มากทีเดียว เพราะคำว่า 'อยาก' ที่น้องชาใช้สื่อ แบบว่าร้อยละร้อยของคนที่อ่านนิยายล้วนแล้วแต่มีความอยากด้วยกันทั้งสิ้น โอ้ย! อยากรู้แล้วสิว่าจะเป็นยังไงต่อ บทที่1 ยังคงใช้ภาษาที่อ่านเข้าใจง่ายเหมือนเดิม แม้จะเป็นการบรรยายซะส่วนใหญ่ แต่ก็มีการสอดแทรกความตลกขบขันลงไปทำให้ไม่น่าเบื่อ อ่านบทนี้จบแล้วให้รู้สึกว่าตังเองเริ่มเข้าใจเกมส์ออนไลน์ก็เรื่องนี้แหล่ะ เพราะเรื่องอื่นๆที่พี่เคยได้อ่านได้สัมผัสมาจะดำเนินเรื่องทันทีโดยไม่มีข้อมูลใดๆมาอธิบายให้คนเพิ่งหัดอ่านได้เข้าใจด้วยเลย นั่นเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้พี่อ่านแล้วไม่เข้าใจ ไม่เข้าหัว ไม่รู้เรื่องจนพาลไม่ชอบนิยายแนวนี้ไปเลย555+ แต่เรื่องนี้ผิดคาดแฮ่ะ อธิบายเหมือนกับตัวพี่ได้เป็นคนเข้าไปเล่นและถามคำถามเองอย่างนั้นแหล่ะ ทำได้ดีมากค่ะ บทที่2-7 ขออ่านแล้วแนะนำโดยรวมเลยล่ะกัน เนื่องจากการบรรยายและลักษณะภาษาที่น้องชาใช้ยังคงเดิม คือสามารถอ่านได้ง่ายและเข้าใจได้ไม่ยาก ไม่หวือหวา ไม่โลดโผน ไม่ต้องใช้จินตนาการมากก็สามารถมองเห็นภาพที่น้องชาสื่อได้ไม่ยาก ในแต่ละฉากแต่ละตอนก็จะเน้นไปที่ตัวละครหลักเป็นสำคัญ ซึ่งพี่รู้สึกชอบมากๆเลยที่น้องไม่ได้สร้างให้ผู้หญิงคนนี้เก่งกล้าสามารถตั้งแต่ต้น หากน้องค่อยๆสร้างพัฒนาการด้านความสามารถของเธอทีละนิดๆ จนกระทั่งเพิ่มมากขึ้น มากเรื่อยๆ ซึ่งแตกต่างจากเรื่องอื่นที่พี่เคยได้อ่าน แบบว่าเข้ามาปุ๊บก็ต่อสู้เลือดสาดปั๊บ แต่เรื่องนี้กลับไม่ใช่การต่อสู่อย่างที่คิด เพราะมันเป็นการเรียนรู้พร้อมๆกับการพัฒนาทักษะต่างๆของตัวละครต่างหากล่ะ เหมือนกับเด็กแรกเกิดยังไงอย่างงั้น เริ่มจากการกลิ้ง กลับตัว คลาน ตั้งไข่ หัดเดิน และเดินได้ด้วยสองเท้าน้อยๆของตัวเองในที่สุด เอ่อ... อยากจะบอกว่าบทที่4ทำพี่งงอ่ะ ไม่สิ ต้องบอกว่าทุกบทที่มีประโยคความคิดของนางเอกที่ว่า...  ‘โดยที่ไม่รู้เลยว่าความจริงนั้น...’ มันทำให้พี่งงและสงสัยอย่างแรงว่านางเอกรู้หรือไม่ เกี่ยวกับเหตุการณ์บางอย่างในคำพูดประโยคนั้น หรือคนเขียนแค่ต้องการชี้แจงให้คนอ่านทราบว่านางเอกไม่รู้เรื่อง (หวัวว่าน้องชาจะไม่งงคำถามพี่นะU_U;) วกกลับมาที่การบรรยายอีกสักนิด โดยรวมถือว่าทำได้ดีค่ะ สามารถอ่านได้เรื่อยๆก็จริง แต่ในบางตอนพี่ว่ามันเรื่อยๆเกินไปจนพี่เกิดอาการเบื่อ อ๊ะๆๆ อย่าพึ่งเศร้าไปเพราะสิ่งหนึ่งที่น้องชาทำได้ดีและพี่ประทับใจมากคือความรู้สึกนึกคิดหรือบทสนทนาของเหล่าผู้สร้างเกมส์ เวลาที่ได้อ่านความคิดของพวกเขาที่มีต่อนางเอกแล้ว มันทำให้พี่ขนลุกซู่ทุกที (อันนี้ขนลุกจริงๆไม่ใช่แค่แกล้งพูดนะ-O-;) จะบอกยังไงดีล่ะ มันน่าสงสัย น่าตื่นเต้น น่าลุ้น น่าสัมผัส และน่าติดตามเรื่องราวของนางเอกว่าจะเป็นยังไงต่อไป สำหรับสำนวนภาษาถือว่าเขียนได้ลื่นไหลพอสมควร อ่านๆไปเรื่อยๆแล้วให้รู้สึกว่าเป็นการพูดมากกว่าการบรรยาย โดยเฉพาะทุกตอนที่ใช้นางเอกบรรยาย น้องชาจะเน้นความรู้สึกซึ่งเป็นคำพูดโดยตรงของตัวละครเข้ามาแทรกในเนื้อเรื่องซะเป็นส่วนใหญ่ ทำให้คนอ่านอย่างพี่รู้สึกว่านั่นเป็นความรู้สึกนึกคิดของน้องชามากกว่าของตัวละคร ส่งผลให้กลิ่นไอและความสมจริงของคำว่านิยายค่อยๆเลือนหายไปแล้วแปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์ความรู้สึกของคนเขียนแทน (ในความคิดนะ-O-;) อ่า... อ่านมาจนถึงบทที่7 ในที่สุดก็ได้มีการเอ่ยถึงมอนสักที นี่ถ้าไม่พูดพี่ก็คงลืมไปแล้วว่ากำลังอ่านนิยายแฟนตาซีแนวออนไลน์อยู่ นั่นเพราะยิ่งอ่านยิ่งให้รู้สึกถึงการเข้าค่ายซะมากกว่า (แหะๆ อันนี้แซวเล่นจร้า^^;) พูดถึงมอนก็ให้รู้สึกถึงการต่อสู้ขึ้นมาทันที ไม่แน่ใจว่าจะออกมาในรูปแบบธรรมดาหรือออกมาในรูปแบบฮาเลือดสาด คงต้องให้นักอ่านติดตามตอนต่อไปแล้วล่ะ
                ว่าด้วยเรื่องคำผิดมิมีเลยสักนิด อาจจะประโยคตกหล่น และประโยคไม่สมบูรณ์มากกว่า
                บทที่1 เวลาแปด???ที่ฉันรอ บทที่2 อสจ>อาจ / พร้อมกับยืนไปหลบหลัง>พร้อมกับเดินไปหลบหลัง / พรึมพรำ>พึมพำ / อนาจใจ>อนาถใจ / ขนลุกเกรี้ยว>ขนลุกเกลียว / รังเกรียจ>รังเกียจ บทที่3หลอกหล่อ>หลอกล่อ / ไพล่คิด>หวลคิด บทที่4 โรงาน>โรงงาน / ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ว่าจะเสร็จ>ก็ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ / มองหมอ>มองหม้อ / พาร์จัง>ฟาร์จัง / วาดเรียง>วางเรียง / พรึมพรำ>พึมพำ / พรุ่งยา>ปรุงยา บทที่5 ตำรับ>ตำหรับ / แปะๆ>เป๊ะๆ / ปฏิบัติการณ์>ปฏิบัติการ / ฉันเลยมาเวลา???ไปนั่งปรุงยา / อารมณณ์>อารมณ์ บทที่6 วิขา>วิชา / สเตตัสความไวเพิ่มจะเมื่อมีการเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว>สเตตัสความไวจะเพิ่มสูงขึ้นก็ต่อเมื่อมีการเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว / เธอว่าพลางจะชี้ไปที่อีกมุมห้อง>เธอว่าพลางชี้นิ้วไปยังมุมห้อง / กระตุกกระตัก>ตะกุกตะกัก / กำละมัง>กะละมัง / พลิกแผลง>พลิกแพลง / ดั่งขึ้น>ดังขึ้น / ไม่มีดอกาสไดรู้>ไม่มีโอกาสได้รู้ บทที่7 ชุ่มช่ำ>ชุ่มฉ่ำ / ยืนจังกล้า>ยืนจังก้า
                แนะนำเพิ่มเติม
           ถ้าเป็นไปได้แนะนำเอาความคิดของน้องชาที่อยู่ในวงเล็บออกเถอะ เนื่องจากตัวเอกของน้องพูดจาเหมือนมนุษย์จริงๆจนไม่จำเป็นต้องใส่คำในวงเล็บเข้าไปขัดหรอก
พี่อยากให้น้องชาเลือกสักอย่างว่าจะเขียนโดยบุรุษที่1หรือ3 เพราะตอนนี้น้องใช้ปนกันไปหมด จริงๆพี่เข้าใจนะว่า ณ ตอนนั้นบุรุษที่เท่าไหร่เป็นผู้บรรยาย แต่พี่รู้สึกสะดุดอารมณ์และรู้สึกว่ามันขัดๆ เท่าที่อ่านๆมาเหมือนน้องต้องการสื่อถึงความคิดของตัวละครอื่นๆที่คุยอยู่กับนางเอกด้วย พี่จึงอยากแนะนำให้น้องชาเขียนด้วยบุรุษที่สามไปเลย มันจะให้ความรู้สึกเสมือนนิยายและสมจริงมากกว่า แต่ถ้าชินกับการสลับไปมาก็ไม่ผิดนะ
          การเปลี่ยนฉากหรือเปลี่ยนผู้ดำเนินเรื่อง แนะนำให้เคาะเว้นบรรทัด เพื่อป้องกันคนอ่านสับสนและช่วยให้เข้าใจการบรรยายได้ง่ายมากขึ้น
 
เนื้อหา (18/20คะแนน) :: การดำเนินเรื่องยังไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ ยังออกแนวเรื่อยๆอยู่ อาจจะเป็นไปได้ว่าน้องชาเน้นการสานสัมพันธ์อันดีระหว่างตัวเอกกับตัวละครอื่นๆแทบทุกตัวมากเกินไปทำให้ความน่าสนใจของสิ่งที่เรียกว่าตำนานลดน้อยถอยลง และได้คำว่ามิตรภาพเพิ่มขึ้นมาแทนที่ องค์ประกอบเกี่ยวกับเหตุการณ์สถานที่หรือบรรยากาศก็ถือว่าเขียนขออกมาได้ดีและคนอ่านอย่างพี่มองเห็นภาพได้ง่าย ติดอยู่อย่างที่พี่คิดว่ามันมากไป นั่นคือความรู้สึกนึกคิดของตัวเอก (แค่ตัวเอกจ๊ะ เพราะตัวอื่นโอเคแล้ว^^;) มันให้ความรู้สึกว่าเป็นความคิดของน้องชามากกว่าจะเป็นความคิดหรืออารมณ์โดยตรงของควอรีน (ในความคิดนะ-O-;) นอกจากนี้พี่ยังไม่สามารถจับความเป็นแฟนตาซีออนไลน์ของนิยายเรื่องนี้ได้เลย มันยังก่ำกึ่ง ถ้าขาดคำว่ามอนไป พี่คงคิดว่านี่เป็นนิยายแฟนซีแนวผจญภัยมากกว่าจะเป็นแนวออนไลน์ เอ่อ... เอาเป็นว่าต้องคอยดูต่อไปเพราะพึ่งจะดำเนินมาได้เพียง7ตอนเองนี่นา
 
คาแรกเตอร์ (18/20คะแนน) :: จากที่อ่านและสัมผัสได้พี่พอจะสรุปตามความเข้าใจของตัวเองโดยเริ่มจากสองสาวฝาแฝดกันก่อน คนแรกลูน พี่ว่าคาแรกเตอร์ผู้หญิงคนนี้มันธรรมดาคือความอ่อนโยนใจดีเหมือนกับตัวประกอบมากกว่าที่จะเป็นตัวหลัก ส่วนลูน่าผู้หญิงคนนี้ยังไม่ค่อยมีลักษณะนิสัยที่โดดเด่นนัก เนื่องจากเธอออกมาเพียงฉากเดียว แม้จะออกมาแค่นิดหน่อยแต่พี่ก็พอสัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ไม่ปกติของคุณเธอมากเท่าไหร่ น้องชาสื่อให้เธอเป็นคนที่แสดงท่าทางน่ากลัวหมกมุ่นก็จริง แต่พออ่านการสื่ออารมณ์ในช่วงดังกล่าวแล้วพี่ยังไม่รู้สึกคล้อยตามเลยว่าผู้หญิงคนนี้น่ากลัว มันยังออกแนวเฉยๆอยู่ (อาจเป็นเพราะเสียงหัวเราะ คิกๆ ที่น้องใส่เข้าไปก็ได้มันเลยทำให้ขาดความน่าสะพรึง แต่ถ้าใส่ ฮ่าๆๆ เหอๆๆ แบบนี้อาจจะน่ากลัวกว่า) ต่อด้วยเจสสิก้าอ่า... พี่รู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้นะ เธอมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ซึ่งมันให้ความรู้สึกลึกลับซับซ้อนและน่าคนหา พี่มองว่านิสัยของเธอดูจะตรงไปตรงมา สมเหตุสมผล และเป็นธรรมชาติที่สุด เหมาะสมมากที่จะเป็นหนึ่งในตัวเอก (พี่เผลอแอบจิ้นให้เธอเป็นผู้ชายด้วยล่ะ555+) ฟาร์จัง เด็กคนนี้มีความเป็นเด็กอยู่ในตัวจริงๆ น่ารัก ขี้อายและขี้สงสัย จะว่าไปแล้ว ในบรรดาตัวละครทั้งหมด เด็กคนนี้มีนิสัยและอารมณ์คงที่สุด เอาล่ะมาพูดถึงตัวเอกของเรื่องกันดีกว่า ควอรีน นางเอกของเรื่องซึ่งนิสัยก็ไม่ได้แตกต่างไปจากตัวเอกของเรื่องอื่นๆสักเท่าไหร่ เธอใจดี เธอสดใส เธอตลกเฮฮา และบางครั้งเธอแอบหัวอ่อนไม่ทันคน นอกจากนี้แล้วดูเหมือนนางเอกของเรื่องจะคิดอยู่เรื่องเดียว คือการสร้างวีรกรรมอะไรสักอย่างเพื่อให้ตัวเองกลายเป็นบุคคลสำคัญหรือเป็นตำนานทั้งๆที่การได้มาซึ่งสิ่งต่างๆก็ล้วนแล้วแต่มาจากโชคช่วยทั้งนั้น เธอยังไม่เจอคำว่าอุปสรรค์ที่โหดร้ายหรือน่ากลัวเลย (บางทีพี่ก็แอบหมั่นไส้ในความโชคดีของเธอไม่น้อยนะ แหะๆๆ) อาจจะเป็นช่วงเริ่มเรื่องจึงทำให้เธอเจอแต่โชค หวังว่าช่วงกลางๆไปจนถึงท้ายๆเธอจะเจออุปสรรค์บ้างนะ สุดท้าย หากน้องชาเขียนลงลึกต่อไปเรื่อยๆพี่อยากให้ใส่ความคิดด้านลบให้นางเอกบ้าง ว่าจริงๆแล้วการจะเป็นตำนานหรือสร้างความยิ่งใหญ่ให้ตัวเองมันไม่ใช่เรื่องง่าแต่เธอต้องเจออะไรที่เธอยังไม่รู้และยังไม่เคยเจออีกมาก พี่มองว่าถ้าเขียนแบบนี้แล้วมันจะดูมีมิติและมีจุดหมายมากยิ่งขึ้น แต่ถ้าน้องชาวางแผนในแบบที่พี่กล่าวไว้ก่อนแล้วก็ถือว่าน้องมาถูกทางแล้วค่ะ
 
การตกแต่งบทความ (20/20คะแนน) :: เรื่องนี้พี่คิดว่ามันเป็นแค่องค์ประกอบหนึ่งที่ทุกคนให้ความสำคัญมากน้อยแตกต่างกัน แต่สำหรับพี่จะไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ถ้าบทความน้องดีมีสาระซะอย่าง เรื่องของการตกแต่งก็ช่างมันเถอะ
 
ความน่าสนใจ (13/15คะแนน) ::นางเอกต้องการสร้างตำนานหรือจารึกชื่อตนหรือเรียกอีกนัยว่าต้องการเป็นวีรสตรีในโลกออนไลน์นั่นเอง ถือว่าน่าสนใจมากทีเดียว แต่แนวเรื่องหลักๆของการดำเนินเรื่องก็ยังคงเหมือนหรือคล้ายคลึงเรื่องอื่นๆคือจะเน้นโชคช่วยให้กับตัวเอก และเนื่องจากการดำเนินเรื่องค่อนข้างเรื่อยๆจนอาจจะเรียกได้ว่าธรรมดามากกว่าออนไลน์เรื่องอื่นๆ อาจทำให้นักอ่านมีจำนวนน้อย แต่ถ้าในตอนแรกเพิ่มความโลดโผนและความตื่นเต้นเข้ามาแซมด้วยน่าจะได้รับความนิยมมากขึ้นกว่านี้
 
คะแนนพิเศษ (5/5คะแนน) :: ถือเป็นความรู้สึกล้วนๆ สำหรับพี่แล้ว แค่เห็นน้องชากล้าที่จะลงมือเขียน และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเขียนให้จบเท่านี้พี่ก็พร้อมเป็นกำลังใจให้แล้ว 
 
รวมคะแนน 100 คะแนน :: 91 คะแนน (อย่ายึดติดกับคะแนนเพราะมันไม่ใช่ทุกอย่างของนิยาย แต่ให้มองลึกลงไปถึงสิ่งที่น้องได้รับจากการแนะนำในครั้งนี้= =;)
 
ปอปลาลอลิง1     * อย่าพึ่งตัดสินใจเชื่อหรือไม่เชื่อพี่เพกาในทันทีทันใด เพราะน้องราเซยคือผู้ดำเนินเรื่องราวทั้งหมด ดังนั้นจงใช้วิจารณญาณในการตัดสินคำแนะนำของพี่ด้วยตัวของน้องเอง^^
ปอปลาลอลิง2     ** ย้ำครั้งสุดท้าย พี่เพกาไม่ถนัดแนวออนไลน์สักเท่าไหร่ ดังนั้นอาจจะมีการละเลยแนวนิยายในหลายๆจุดหรือขาดตรงบกพร่องในการอ่านและเข้าถึงเนื้อหาที่แท้จริงที่น้องชาตั้งใจจะสื่อได้ไม่เต็มที่นัก พี่ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะเออ...

ก้อปไปวางให้หมด จัดชิดซ้ายน่ะค่ะ
ห้ามนำภาพหรือแบบฟอมร์ไปใช้ที่อื่นหรือเซฟ ^^

ชื่ออะไรค่ะ ::
นามปากกาอะไรหรอ ::
ชื่อเรื่อง ::
นักวิจารณ์คนไหนค่ะ ::
พอใจกับคำวิจารณ์มั้ย ::
+โหวต//แปะแบรนเนอร์ด้วยน่ะค่ะ ::
แล้วมาใช้บริการอีกน้า ::


สามารถนำลิ้งหรือแบนเนอร์ไปติดก็ได้ :)

(C) Review Story วิจารณ์นิยายสไตล์ชิวๆ
 

 

CRY .q