Kiraboshi Dormitory : Awazawa Azusa

ลำดับตอนที่ #3 : Event 1 : I'll do my best

  

  ‘ I’ll do my best ’

"อาเจ๊!! ให้พวกผมทำอะไรซักอย่างเถอะครับ!! ถ้าปล่อยไว้ต่อไปไอ้พวกสารวัตรนักเรียนนั่นจะต้องเหิมเกริมมากกว่านี้อีกแน่!!"

เสียงที่ฟังดูร้อนรนของเด็กหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงัดเจือด้วยความน่าหวาดหวั่นของบริเวณหลังตึกเรียน ท้องฟ้ามืดครึ้มของยามใกล้ค่ำพาดเงาดำลงบนกลุ่มบุคคลที่ยืนบ้างนั่งบ้างอยู่ไม่ไกลจากเตาเผาขยะซึ่งปิดการใช้งาน

เมื่อคำพูดของเด็กหนุ่มจบลง ความเงียบก็เข้าปกคลุมพื้นที่อีกครั้ง สายตาของเด็กหนุ่มวัยรุ่นในชุดกักคุรันผิดระเบียบนับสิบคู่มองตรงไปยังจุดเดียวกัน จุดสูงสุดของกองถังอลูมิเนียมเปล่า ที่ซึ่งมีคนผู้หนึ่งนั่งอยู่ด้านบน

 

 "คราวนี้อะไรอีกล่ะ?"

เสียงที่ตอบกลับมาคือเสียงของเด็กสาว ทว่าสิ่งที่เจืออยู่ในน้ำเสียงนั้นกลับเป็นความน่ายำเกรงที่ไม่ควรมีอยู่ในเสียงของเด็กสาวทั่วๆ ไป ผู้ที่นั่งชันเข่าข้างเดียวอยู่บนนั้นคือผู้หญิงเจ้าของผมยาวตรงสีดำสนิท ท่านั่งบวกกับความสั้นของกระโปรงเผยให้เห็นด้านในของต้นขาเรียวขาว ทว่าเจ้าตัวดูจะไม่ใส่ใจ แขนเท้าไว้กับหัวเข่า ควันบุหรี่ในมือลอยอ้อยอิ่ง

"พวกนั้นพาตำรวจเข้ามาขวางการดวลของคิริซากิกับไซเซ็นครับ!!"

 

"โห...?"

เด็กสาวคลี่รอยยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นและกระโดดลงมาที่พื้น เขี่ยบุหรี่ลงบนมือของเด็กหนุ่มอีกคนที่ยื่นมือตัวเองมาใช้แทนที่เขี่ยบุหรี่โดยไม่ปริปากบ่น เถ้าบุหรี่แตกกระจายก่อนที่จะค่อยๆ ดับไป ทิ้งไว้เพียงแผลไหม้เล็กๆ บนฝ่ามือ

 

 เด็กสาวกวาดสายตามองบุคคลที่นั่งอยู่โดยรอบ ก่อนจะเบนกลับมามองคู่สนทนาตรงหน้าอีกครั้ง 

"ผลงานของคุณชายที่เพิ่งเข้ามาเป็นสารวัตรเมื่ออาทิตย์ก่อนสินะ

เจ้าเด็กใหม่นั่นใจเด็ดไม่เบานี่ ถ้าอย่างงั้นก็ช่วยไม่ได้..."

"งั้นก็หมายความว่า...!" น้ำเสียงของเด็กหนุ่มปกปิดความตื่นเต้นไว้ไม่มิด

เธอพยักหน้า เหล่าคนที่นั่งอยู่เริ่มทยอยกันลุกขึ้นยืน บ้างก็หักข้อมือดังกรอบ บ้างก็แสยะยิ้มชั่วร้าย

สายลมพัดวูบใหญ่ เส้นผมสีดำสนิทของเด็กสาวโบกปลิวเป็นระลอกพร้อมๆ กับที่เธอเริ่มออกเดินนำ นัยน์ตาสะท้อนกับแสงไฟนีออนเป็นประกายวาบ ดูราวกับราชินีและพลทหารของปีศาจร้าย

"ไปสั่งสอนฮีโร่ตัวน้อยหน่อยเป็นไง ว่าโลกนี้น่ะมันโหดร้ายกว่าที่คิด"

.

.

ดวงตาเบื้องหลังกรอบแว่นค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า ก่อนจะสะดุ้งเด้งตัวขึ้นมาพรวดจนแว่นตกไปอยู่บนตัก อาวาซาวะ อาซึสะตั้งสติชั่วครู่ ก่อนจะคลายไหล่ที่เกร็งลง

เผลอหลับไประหว่างอ่านหนังสืองั้นเหรอ

เด็กสาวยกมือขึ้นปกปิดใบหน้าตัวเอง ก่อนจะเลื่อนไปยังหน้าผากและเสยผมที่ปรกหน้าขึ้น ก่อนหน้านี้เธอลงมานั่งอ่านหนังสือเรียนที่โซฟาชั้นล่างคนเดียว แต่เพราะความเงียบสงบและอากาศเย็นสบายของฤดูใบไม้ผลิจึงทำให้เด็กสาวผลอยหลับไปได้ไม่ยาก อาซึสะมองไปรอบห้องก่อนที่ใบหน้าจะแข็งค้างอีกรอบ

กลีบซากุระที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างที่เผลอเปิดทิ้งไว้ปลิวกระจัดกระจายเต็มพื้นห้อง

"...ฮะ เฮ้ย !"

สายลมพัดหอบเอากลีบสีชมพูเข้ามาอีกครั้ง  ทำเอาเด็กสาววิ่งไปปิดหน้าต่างแถมลงกลอนแทบไม่ทัน อาซึสะมองกลีบดอกไม้บนพื้นอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเดินไปหยิบไม้กวาดและที่โกยมาเก็บกวาด

บ้านหลังใหญ่นี้ไม่ใช่ของเธอ แต่เพราะสาเหตุหลายๆ อย่าง ตอนนี้เธอกลับได้อาศัยอยู่คนเดียว

แต่ก็อีกไม่นานหรอก... ผู้คนในบ้าน ไม่สิ 'หอพัก' แห่งนี้กำลังจะเพิ่มขึ้นในอีกไม่ช้าแล้ว

 

 ติ๊งต่อง...

เสียงกริ่งดังขึ้นแทบจะทันทีที่เธอเก็บกวาดพื้นเสร็จ อาซึสะขยับแว่นพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เมื่อกริ่งดังเร่งอีกครั้งเด็กสาวก็รีบตะโกนขานรับและวิ่งไปที่ประตู

อาศัยอยู่กับคนอื่นงั้นเหรอ... ท่าทางจะเหนื่อยเอาการ

เธอได้แต่หวังว่าจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและปิดบังเรื่องราวในอดีตของตัวเองได้ตลอดรอดฝั่งล่ะนะ             

THE★ FARRY