คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : ตัวป่วนชั้นเซียน มาตบเกรียนถึงต่างโลก เล่ม 1-5 รวมมิตรเทพปกรณัมกับเด็กเกรียน
สำนักพิมพ์: Animag
ราคาปก: 170 บาท
แนวเรื่อง: Action, Adventure, Fantasy
แต่งเรื่อง: Tarou Tatsunoko
Illustration: Yuu Amano
แปล: เจษฎา เกรียงเม็งโคตร
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่ม ยังไม่จบแล้ว ดูหน้าปกทุกเล่มที่นี่ครับ ทำเป็นอนิเมแล้ว
เรื่องย่อ: อิซาโยอิ, อาสึกะ และโย เด็กมีปัญหาสามคนที่ขึ้นชื่อว่าเกรียนที่สุดในใต้หล้า ได้ถูกกระต่ายดำเรียกตัวไปยังโลกต่างมิติที่ชื่อว่า “สวนกล่อง” เพื่อเข้าร่วมการแข่งขันกิฟต์เกม แต่จู่ๆ อิซาโยอิ เด็กมีปัญหาตัวพ่อก็บอกออกมาว่า “งั้นไปปราบจอมมารกันเลยล่ะกัน” ทั้งๆ ที่กระต่ายดำไม่ได้บอกให้ทำอย่างนั้นเลยสักนิด! แล้วเรื่องราวมันจะเดินไปทางไหนกันแน่เมื่อแก๊งเด็กป่วนมากวนส้นเท้ากันถึงต่างมิติ!?
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ: เนื้อเรื่องพูดคร่าวละกันครับเพราะหลายคนน่าจะรู้จักแล้ว เรื่องนี้เป็นแนวต่างโลก ซึ่งตัวเอกสามคน อิซาโยอิ, อาสึกะ และโย ที่ต่างเป็นเด็กที่พลังพิเศษ รู้สึกเบื่อกับการใช้ชีวิตในโลกปัจจุบัน ได้ตอบรับคำเชิญให้เดินทางมายังโลกที่เต็มไปด้วย เทพเจ้า ปีศาจ และสิ่งมีชีวิตในตำนานต่างๆ และตัดสินข้อพิพาทต่างๆด้วยการแข่งเกม ที่ต้องอาศัยพลังพิเศษเพื่อเอาชนะ ซึ่งเรื่องตัวป่วนชั้นเซียนนี่เริ่มเป็นที่พูดถึงในเวปบอร์ดไทย ก่อนที่นิยายหรืออนิเมจะเข้าซะอีกครับ แต่เหตุผลที่ผมเลือกซื้อนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะคำวิจารณ์ในเน็ทหรืออิทธิพลของอนิเม แต่เป็นเพราะไปเดินงานหนังสือแล้วเห็นตัวละครโลลิน่ารัก เลยเผลอหยิบนิยายติดมือมาครับ
โลลิพร้อม
เล็บหมีก็เตรียมสอย
เรื่องนี้สาวๆน่ารักเยอะ เสียดายที่ไม่ใช่แนวฮาเร็ม
บ่อยครั้งที่เรื่องตัวป่วนชั้นเซียน จะถูกนำไปเปรียบเทียบกับเรื่อง No game No Life เพราะเป็นแนวต่างโลกที่เน้นเล่นเกมเหมือนกัน บางคนอาจมีความเห็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับเกมของ No game No Life ได้อรรถรสมากกว่าตัวป่วนชั้นเซียนเพราะเน้นการใช้สมองมากกว่า ขณะที่การเคลียเกมในเรื่องนี้กลับเน้นไปที่การใช้พลังพิเศษเอาชนะศัตรู โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบเนื้อหาเกี่ยวกับการเล่นเกมของทั้งสองเรื่องเท่าไหร่ NGNL ผมรู้สึกว่าคนแต่งใช้เหตุผลที่ซับซ้อนเกินความจำเป็นเพื่อเน้นความเทพของตัวเอก ทำให้คนอ่านที่สมองช้าตามไม่ทัน(เช่น ผม 555) เสียอรรถรสในการอ่าน (เชื่อเปล่าจนบัดนี้ผมยังงงเกมเป่ายิ้งฉุบจากเล่มแรกอยู่เลย) ส่วนตัวป่วนชั้นเซียนก็เน้นการต่อสู้แบบการ์ตูนโชเน็นเกินไป พวกตัวเอกมักจะมีพัฒนาการระหว่างการต่อสู้ และเอาชนะศัตรูด้วยพลังมิตรภาพ แต่ถ้าจะมีจุดที่ NGNL กินขาดตัวป่วนชั้นเซียนก็คงเป็น ตัวละครสายสนับสนุน ที่มักจะเป็นตัวตลกให้ทุกคนแกล้งนี่ล่ะครับ ซึ่งสเตฟจาก NGNL นี่ทำได้น่าสนใจกว่า กระต่ายดำในตัวป่วนชั้นเซียนเยอะ (กระทู้หน้าผมจะรีวิว NGNL แล้วอวยสเตฟแบบละเอียดอีกรอบ)
No Game No Life
กระต่ายดำตัวละครที่มักถูกแกล้ง
สเตฟตัวละครที่มักโดนแกล้งเช่นกัน แต่บางครั้งเธอคือตัวขโมยซีนอย่างร้ายกาจ
จุดเด่นอีกอย่างของเรื่องตัวป่วนชั้นเซียน ก็คือการนำตำนาน ปกรณัม และเทพนิยายต่างๆ มาตีความใหม่และมิกซ์รวมกัน เช่นให้แวมไพร์เป็นมนุษย์ในอนาคตที่เกิดการกลายพันธ์จนโดนแสงอาทิตย์ไม่ได้ หรือให้หงอคงเป็นผู้หญิง (มุกนี้มีใช้กันเกร่อแล้ว แต่ถ้านักเขียนไทยจะลองเปลี่ยนหนุมานเป็นผู้หญิงบ้างผมว่าก็น่าดูนะ) จอมราชาปีศาจวัวในไซอิ๋วที่ปกติจะดูเป็นพวกโง่ๆบ้าพลัง เรื่องนี้กลับทำเป็นประเภทพี่ใหญ่เจ้าความคิดแทน ซึ่งปกติผมก็เป็นคนชอบศึกษาเกี่ยวกับเทวตำนานต่างๆอยู่แล้ว จึงเป็นอีกจุดที่ทำให้ผมสนใจเรื่องนี้พอสมควร
เลทิเซีย โลลิถูกกฏหมาย เพราะเป็นแวมไพร์
เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมขอแนะนำสำหรับชอบแนวแอ็คชั่นแบบพระเอกชอบโชว์เหนือ กับการเอาเทวตำนานต่างๆมาตีความใหม่แบบแปลกๆครับ ส่วนเล่ม 5 มีสิ่งที่ทำให้ผมเซ็งก็คือ เธอ เปลียนไปแล้ว
แม้เนื้อในจะเต็มไปด้วยโลลิในชุดว่ายนำ้
แต่หน้าปกดันเป็นโลลิที่โตแล้ว ชิ
ระดับความพึงพอใจ: 2/5 กดคะแนนเพราะมีโลลิที่โตแล้ว
ความคิดเห็น