ลำดับตอนที่ #27
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ดันเจี้ยน: ทะเลดวงดาว(1)
"ชายน์ ใจเย็นๆ แล้วฟังนะ" มอรอนกดร่างของเอลฟ์หนุ่มนั่งลงบนพื้น "ลุงแก่แล้ว เล่นเกมออนไลน์มาเยอะ รู้ดีว่าความรู้สึกของเจ้าตอนนี้เป็นยังไง"
"ลุงไม่เข้าใจ!"
"อ่อนแอ! ไร้ค่า!" จึก คำพูดเล่านั้นแทงใจดำของชายน์เต็มๆ "เป็นตัวถ่วงของทีม! จริงๆ แล้วเจ้าไม่ได้โกรธบายหรอกที่เขาระบายอารมณ์ใส่เจ้าแบบนั้น แต่โกรธตัวเองที่ทำร้ายเพื่อน...ที่ทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก"
ชายน์นิ่งไป
เด็กหนุ่มหันกลับไป ก็ต้องพบกับไอ้ศัตรูหัวใจยืนอยู่ไม่ห่างออกไปนัก ชายน์มองเขาตาขวาง เอลฟ์ไฟยังคงยืนอยู่ตรงนั้นรักษาระยะ "มอรอน ถ้ามันอยากไปก็ปล่อยมันไป!"
"เหอะ!" ชายน์ขึ้นเสียง...ใครจะไปง้อแก!
"ข้าแค่จะมาบอกท่าน เรากำลังจะย้ายที่เก็บเลเว่ล ไปทะเลแห่งดวงดาว" เขาตะโกนต่อ "ส่วนนาย...ชายน์...นายจะไปด้วยหรือไม่มันก็เรื่องของนาย แต่ที่นั่นมีแต่มอนสเตอร์ธาตุน้ำ คิดว่าเวทย์ของนายคงจะมีประโยชน์กับพวกเรามากเลย"
ว่าแล้วไอ้หัวหน้าทีมขี้เก๊กก็เดินสะบัดหาง(มีด้วยหรอนาย?)กลับไปบนผา ชายน์มองตามอย่างตะลึงงัน มอรอนตบบ่าเอลฟ์หนุ่มไปพลาง หัวเราะไปพลาง
---------------
ทะเลดวงดาว...
...ยามเมื่อ เจ้าเกิดจากดาราบนฟากฟ้า จุติมาสู่โลกมนุษย์ ผ่านบ่อน้ำแห่งการหลงลืม เจ้าดิ้นรนบนแผ่นดินมนุษย์จวบจนสิ้นเวรกรรมแล้วจึงกลับสู่สรวงสวรรค์ ณ ที่นั่นดาราดาษดื่นยิ่งมหาสมุทร ที่นั่นคือทะเลแห่งดวงดาว...
สุด แนวป่าแห่งอาณาจักรเอลฟ์มุ่งไปทางทิศใต้ก็จะถึงบริเวณของชายหาดยาวสีขาวปลอด ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ทะเลสีฟ้าครามอมเขียวมรกตทอดตัวเงียบสงบอยู่เบื้องหน้า คลื่นซัดซาเข้าหาฝั่งอย่างสงบ
เอมีลีฟค่อยๆ ปล่อยเต่าทองนำทางที่เขาซื้อมาจากอาณาจักรเอลฟ์ขึ้นสู่ฟ้า มันส่องแสงวับๆ วับๆ พร้อมปล่อยพลุสีเหลืองๆ เขียวๆ ออกมาบ่งบอกว่าถึงเป้าหมายแล้ว ก่อนที่มันจะบินสู่ท้องฟ้้าบ่ายหน้ากลับอาณาจักรเอลฟ์ไป
กลุ่มเอลฟ์ฝึกหัด (ที่ตอนนี้พัฒนาแล้ว!) เดินลุย ชายหาดลงไป ทรายที่นี่ขาวละเอียด เมื่อชายน์เหยียบลงไปตรงไหนบริเวณนั้นก็มีแสงสว่างจางๆ สะท้อนกลับมา เอมีลีฟเลยนึกสนุกกวาดทรายเล่นเป็นวงกลม ฝุ่นทรายปลิวฟุ้ง ระยิบระยับ
"ว๊าว! สวยจัง" รีรี่เอ่ยปากชม แล้วเธอก็เริ่มร่ายมนตราแห่งสายลม ทรายพัดพรูเป็นสายขึ้นสู่ท้องฟ้า ขดม้วนเป็นรูปวงกลมที่มีนกยูงหางยาวบินอยู่ตรงกลาง
สัญลักษณ์ของทีมเขา
"นี่แทนมิตรภาพของพวกเรา" บายว่า ลมพัดพรู ภาพวาดทรายจางหายไป แต่มิตรภาพนั้นสลักอยู่ในใจของทุกคนเรียบร้อยแล้ว...
กลุ่มเอลฟ์เริ่มเดินย้ำลงไปในทะเล...สำรวจไปรอบๆ ไม่มีทางไหนเลยที่บ่งบอกว่าจะนำพวกเขาลงไปสู่ดันเจี้ยนได้ ที่นี่ดูเงียบสงบ เหมาะสำหรับใช้พักผ่อนตากอากาศมากกว่ามาเก็บเลเว่ล เอมีลีฟแหกปากลั่นอย่างยินดีเมื่อเจอเจ้าปูเสฉวนกากๆ ตัวหนึ่งกำลังเดินขาเป๋อยู่ริมทะเล
"หืม?" ว่าแล้วชายน์ก็ซัดเวทย์เปรี้ยง เจ้าปูหงายกระดองชักแหง่กๆ สิ้นชีวิตทัีนที
"โอ๊ย!!!" บายสบถอย่างหงุดหงิดแต่โดนรีรี่รั้งตัวเอาไว้ มอรอนหัวเราะหึหึเดินไปดูซากกระดองปู
"ชายน์ นั่นน่ะเป็นเควสลงดันเจี้ยนทะเลดวงดาวเลยรู้รึเปล่า?" ตาเฒ่าว่า "วิธีลงดันเจี้ยนทะเลดาวน่ะมีอยู่วิธีเดียว ก็คือจะต้องโดนปูเสฉวนนี่ฆ่าตายซะ แล้วจะโดนวาร์ปไปยังดันเจี้ยน"
"หาาาาาาาาา" ชายน์อ้าปากค้างกับเควสลึกลับสุดพรรณนาของเกมนี้ มองเจ้าปูเลเว่ลห้าอย่างสมเพช แม้ว่ามันจะน่าสมเพชแล้ว แต่ชายน์ว่าเขาเองตอนนี้น่าสมเพชกว่าล้านเท่า...เหอๆๆๆ
[ไปเนื้อหาต่อไป]
"ลุงไม่เข้าใจ!"
"อ่อนแอ! ไร้ค่า!" จึก คำพูดเล่านั้นแทงใจดำของชายน์เต็มๆ "เป็นตัวถ่วงของทีม! จริงๆ แล้วเจ้าไม่ได้โกรธบายหรอกที่เขาระบายอารมณ์ใส่เจ้าแบบนั้น แต่โกรธตัวเองที่ทำร้ายเพื่อน...ที่ทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก"
ชายน์นิ่งไป
เด็กหนุ่มหันกลับไป ก็ต้องพบกับไอ้ศัตรูหัวใจยืนอยู่ไม่ห่างออกไปนัก ชายน์มองเขาตาขวาง เอลฟ์ไฟยังคงยืนอยู่ตรงนั้นรักษาระยะ "มอรอน ถ้ามันอยากไปก็ปล่อยมันไป!"
"เหอะ!" ชายน์ขึ้นเสียง...ใครจะไปง้อแก!
"ข้าแค่จะมาบอกท่าน เรากำลังจะย้ายที่เก็บเลเว่ล ไปทะเลแห่งดวงดาว" เขาตะโกนต่อ "ส่วนนาย...ชายน์...นายจะไปด้วยหรือไม่มันก็เรื่องของนาย แต่ที่นั่นมีแต่มอนสเตอร์ธาตุน้ำ คิดว่าเวทย์ของนายคงจะมีประโยชน์กับพวกเรามากเลย"
ว่าแล้วไอ้หัวหน้าทีมขี้เก๊กก็เดินสะบัดหาง(มีด้วยหรอนาย?)กลับไปบนผา ชายน์มองตามอย่างตะลึงงัน มอรอนตบบ่าเอลฟ์หนุ่มไปพลาง หัวเราะไปพลาง
---------------
ทะเลดวงดาว...
...ยามเมื่อ เจ้าเกิดจากดาราบนฟากฟ้า จุติมาสู่โลกมนุษย์ ผ่านบ่อน้ำแห่งการหลงลืม เจ้าดิ้นรนบนแผ่นดินมนุษย์จวบจนสิ้นเวรกรรมแล้วจึงกลับสู่สรวงสวรรค์ ณ ที่นั่นดาราดาษดื่นยิ่งมหาสมุทร ที่นั่นคือทะเลแห่งดวงดาว...
สุด แนวป่าแห่งอาณาจักรเอลฟ์มุ่งไปทางทิศใต้ก็จะถึงบริเวณของชายหาดยาวสีขาวปลอด ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ทะเลสีฟ้าครามอมเขียวมรกตทอดตัวเงียบสงบอยู่เบื้องหน้า คลื่นซัดซาเข้าหาฝั่งอย่างสงบ
เอมีลีฟค่อยๆ ปล่อยเต่าทองนำทางที่เขาซื้อมาจากอาณาจักรเอลฟ์ขึ้นสู่ฟ้า มันส่องแสงวับๆ วับๆ พร้อมปล่อยพลุสีเหลืองๆ เขียวๆ ออกมาบ่งบอกว่าถึงเป้าหมายแล้ว ก่อนที่มันจะบินสู่ท้องฟ้้าบ่ายหน้ากลับอาณาจักรเอลฟ์ไป
กลุ่มเอลฟ์ฝึกหัด (ที่ตอนนี้พัฒนาแล้ว!) เดินลุย ชายหาดลงไป ทรายที่นี่ขาวละเอียด เมื่อชายน์เหยียบลงไปตรงไหนบริเวณนั้นก็มีแสงสว่างจางๆ สะท้อนกลับมา เอมีลีฟเลยนึกสนุกกวาดทรายเล่นเป็นวงกลม ฝุ่นทรายปลิวฟุ้ง ระยิบระยับ
"ว๊าว! สวยจัง" รีรี่เอ่ยปากชม แล้วเธอก็เริ่มร่ายมนตราแห่งสายลม ทรายพัดพรูเป็นสายขึ้นสู่ท้องฟ้า ขดม้วนเป็นรูปวงกลมที่มีนกยูงหางยาวบินอยู่ตรงกลาง
สัญลักษณ์ของทีมเขา
"นี่แทนมิตรภาพของพวกเรา" บายว่า ลมพัดพรู ภาพวาดทรายจางหายไป แต่มิตรภาพนั้นสลักอยู่ในใจของทุกคนเรียบร้อยแล้ว...
กลุ่มเอลฟ์เริ่มเดินย้ำลงไปในทะเล...สำรวจไปรอบๆ ไม่มีทางไหนเลยที่บ่งบอกว่าจะนำพวกเขาลงไปสู่ดันเจี้ยนได้ ที่นี่ดูเงียบสงบ เหมาะสำหรับใช้พักผ่อนตากอากาศมากกว่ามาเก็บเลเว่ล เอมีลีฟแหกปากลั่นอย่างยินดีเมื่อเจอเจ้าปูเสฉวนกากๆ ตัวหนึ่งกำลังเดินขาเป๋อยู่ริมทะเล
"หืม?" ว่าแล้วชายน์ก็ซัดเวทย์เปรี้ยง เจ้าปูหงายกระดองชักแหง่กๆ สิ้นชีวิตทัีนที
"โอ๊ย!!!" บายสบถอย่างหงุดหงิดแต่โดนรีรี่รั้งตัวเอาไว้ มอรอนหัวเราะหึหึเดินไปดูซากกระดองปู
"ชายน์ นั่นน่ะเป็นเควสลงดันเจี้ยนทะเลดวงดาวเลยรู้รึเปล่า?" ตาเฒ่าว่า "วิธีลงดันเจี้ยนทะเลดาวน่ะมีอยู่วิธีเดียว ก็คือจะต้องโดนปูเสฉวนนี่ฆ่าตายซะ แล้วจะโดนวาร์ปไปยังดันเจี้ยน"
"หาาาาาาาาา" ชายน์อ้าปากค้างกับเควสลึกลับสุดพรรณนาของเกมนี้ มองเจ้าปูเลเว่ลห้าอย่างสมเพช แม้ว่ามันจะน่าสมเพชแล้ว แต่ชายน์ว่าเขาเองตอนนี้น่าสมเพชกว่าล้านเท่า...เหอๆๆๆ
[ไปเนื้อหาต่อไป]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น