ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Black Magic' : Chapter I {Upload 100%...}
+ +
บทนำ
ณ ถนนใกล้โรงเรียน
“นี่…ยัยทาโร่ เมื่อไหร่เธอจะตัดใจจากไอ่พี่แชมเปญซักทีเนี่ย พวกฉันขี้เกียจตามเธอมาดูความเคลื่อนไหวของพี่เขาแล้วนะ”
“ใช่ๆ ตอนนี้เราก็เดินออกมาห่างจากโรงเรียนมากแล้วนะ แล้วก็เมื่อยแล้วด้วยอีกอย่างถ้ากลับไปที่รถช้าป๊ากับม๊าต้องด่าพวกฉันแน่ๆเลย” เสียงบ่นของ พลอยกับแพร สองพี่น้องฝาแฝดที่หน้าตาอย่างกับถ่ายเอกสารมาเหมือนกันเด๊ะๆ ที่ได้แต่บ่นมาตลอดทางตั้งแต่เดินออกจากโรงเรียนยันตรงนี้
“อะไรกันเนี่ยเพื่อนอย่างฉันขอให้ช่วยตามมาเป็นเพื่อนนิดเดียวเองทำมาเป็นบ่น T^T”
“นิดเดียวบ้าอะไรของเธอ นี่เราเดินมากิโลกว่าแล้วนะยะ”
“ใช่ๆ กลับช้าป๊ากับม๊าต้องบ่นแน่ๆเลย T^T” ยัยแพรฝาแฝดผู้น้องได้แต่เกรงกลัวอำนาจอิทธิพลจากป๊าม๊าผู้ยิ่งใหญ่ของตัวเองได้แต่ทำตาเป็นประกายส่งสัญญาณว่าให้พวกเรารีบกลับ ไม่มีทางหรอกย่ะ! ตราบใดที่ฉันยังไม่รู้ว่าพี่แชมเปญมาทำอะไรแถวๆนี้ฉันไม่ยอมกลับหรอก!
“เอาล่ะถ้าพวกเธออยากกลับมากนัก…” ฉันเว้นช่วงในการพูดไว้พร้อมกับทำหน้าอย่างอารมณ์เสียใส่ยัยพวกนี้ อาจจะทำให้ยัยพวกนี้เปลี่ยนใจไม่อยากกลับก็เป็นได้ “ก็กลับไปเล้ย! กลับไปหาป๊าม๊าผู้มีอิทธิพลของพวกเธอเลย แล้วเราไม่ต้องมาพูดกันอีก!”
“งั้นพวกฉันไม่ไปแล้วก็ได้ ={}=!”
“แล้วป๊ากับม๊าล่ะ…” รู้สึกว่าฉันพูดเท่าไหร่ยัยแพรก็จะเอาไปโยงเกี่ยวกับป๊ากับม๊าตลอดเลยนะ =_=
“ช่างเหอะ ไปสายนิดเดียวก็ได้… เฮ้ย! ยัยทาโร่ ดูนั่นสิพี่แชมเปญกำลังยื่นตุ๊กตาหมีให้ใครอยู่น่ะ!”
“ไหนๆ”
“นั่นไง!!” ยัยพลอยชี้ไปที่บ้านเก่าๆเล็กๆหลังหนึ่ง ซึ่ง…ซึ่งก็เห็นพี่แชมเปญยื่นตุ๊กตาหมีให้ใครบางคนอยู่ กรี๊ดดด มองมุมไหนก็น่ารัก ว่าแต่พี่เขายื่นตุ๊กตาให้ใครอยู่เนี้ย?
“ตุ๊กตาที่น้องอยากได้ไงครับ” เสียงอ่อนหวานของพี่แชมเปญกำลังพูดกับใครบางคนอยู่ ได้ยินเสียงแค่นี้หัวใจฉันยังแทบจะละลาย -,.-
“เอ่อ…ขอบคุณค่ะ” เสียงอันนุ่มนวลของใครบางคนตอบรับพร้อมกับหยิบตุ๊กตาหมีตัวนั้นไป
แต่เสียงนี้มัน…
ยัยรุ่งฟ้า!! ยัยมารหัวใจ! ตั้งแต่ฉันจีบรุ่นพี่มารุ่นพี่ไม่เคยใส่ใจฉันเลยแต่กลับไปใส่ใจยัยนั่นตลอด แล้วคราวนี้ถึงกับให้ตุ๊กตากันเลยเหรอ T0T~
“นี่ๆกลับกันเถอะนี่มันเย็นมากแล้วนะเดี๋ยวป๊ากับม๊าฉันจะมาว่าเอา…” ยัยแพรสะกิดหลังฉันพร้อมกับจับข้อมือลากให้ฉันเดินไป หึ! ฝากไว้ก่อนเถอะคุณหนูทาโร่คนนี้จะไม่เอาเธออยู่แน่ยัยรุ่งฟ้า >O<!
“อาเจ้…”
“…”
“อาเจ้…”
“…”
“อาเจ้โว้ยยยยยย!!!” ยูกิไอ่น้องชายสุดแสบมาตะโกนใส่หูจนหูฉันจะพังอยู่แล้ว มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!?
“อะไรของแก ไม่เห็นเหรอฉันกำลังดูข่าวอยู่ >O<”
“ดูข่าวบ้าอะไรน่ะเจ้นี่มันการ์ตูนแม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊กชัดๆ” แหม…ดันรู้จักอีก - -“
“อืม แล้วไงล่ะ”
“ก็เห็นเจ้นั่งเหม่อมาตั้งแต่ตอนเย็นละผมเลยลงมาถามว่าเจ้เป็นอะไร”
“เปล่า…” ฉันไม่ได้เหม่อซักหน่อย ฉันแค่กำลังนั่งคิด (-_-)
“จะเปล่าได้ไงก็เห็นเจ๊เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว เหม่อถึงอะไรอยู่บอกมาซะดีๆ”
“บอกว่าเปล่าก็เปล่าไงถามซักไซ้จังไอ่ยูกินี่….”
ถ้าจะถามว่าทำไมน้องชายของฉันชื่อยูกิ แล้วทำไมฉันถึงชื่อทาโร่ คงต้องบอกว่าปาป๊ากับมาม๊าของฉันคลั่งไคล้เกี่ยวกับพวกไพ่แล้วก็พวกดูดวงมากเลยตั้งชื่อพวกลูกๆให้เกี่ยวกับไพ่ดูดวงทั้งหมด จริงๆฉันมีพี่สาวคนนึงชื่อ ยิปซี แต่ตอนนี้พี่ยิปซีไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสละ สรุปรวมๆคือฉันกับพี่ยิปซีเป็นไพ่ดูดวง ส่วนยูกิก็เป็นไพ่ของเล่นแบบผู้ชายแมนๆ(?)ไป
“เออๆ ไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไร”
“…ถ้าเวทมนต์มีจริงเหมือนการ์ตูนเรื่องนี้ก็คงดีสิเนาะ ฉันก็จะได้สมหวังซักที L” ฉันดูการ์ตูนแล้วได้แต่พร่ำเพ้อไป ก็มันจริงนี่นา ถ้าเวทย์มนต์มีจริงป่านี้ความรักของฉันกับรุ่นพี่คงสมหวังไปนานแล้ว ♥~
“เพ้อเจ้อน่าเจ้…เวทย์มนต์มันจะไปมีจริงได้ยังไงล่ะ”
“ถ้าเกิดมันมีจริงๆขึ้นมาล่ะ…”
“…” ยูกิได้แต่ทำหน้าครุ่นคิดชั่วครู่แล้วมองราวกับว่าฉันเพ้อเจ้อไปเอง “ผมไปดีกว่าไม่อยากคุยกับคนเพ้อเจ้อเดี๋ยวจะติดความเพ้อเจ้อไปด้วยอีกคน”
ฉันไม่ได้เพ้อเจ้อนะ…ฉันแค่กำลังคิดเฉยๆว่าถ้าเกิดเวทย์มนต์มีในโลกนี้จริงๆ ฉันก็จะได้สมหวังน่ะสิ…
“ลูกรักทั้งสองของมาม๊าาา~” เสียงของมาม๊าคั่นจังหวะในตอนที่ฉันกำลังคิดออกไปไกล แล้วก็คั่นจังหวะการขึ้นบันไดของยูกิจนต้องทำให้เจ้านั่นวิ่งลงมาอย่างดี๊ด๊า
“ไหนขอหอมหน่อยสิ ม๊วบบ♥~” มาม๊าหอมแก้มกับยูกิจนฉันเกือบคลื่นไส้ ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งดูแม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊กต่อไป “แล้วทาโร่ล่ะ ทำอะไรอยู่น่ะลูก~”
“เอ่อ กำลัง…”
“กำลังนั่งเพ้อเจ้ออยู่ครับมาม๊า เห็นเจ้แกบอกว่าถ้าโลกนี้มีเวทย์มนต์ก็ดีน่ะสิ ฉันจะได้สมหวัง~ มันดูบ้ามากเลยอ่ะมาม๊า” กรี๊ดดดด ไอ่น้องชายตัวแสบขัดฉันพูดไม่พอเล่นเผาฉันซะหมดเปลือกอีกมันบ้ามากเลย T0T
“จริงเหรอลูก…” คราวนี้มาม๊าก็อีกคน พูดแล้วก็มองฉันเหมือนฉันเพ้อเจ้องั้นแหละ ฉันแค่ยกตัวอย่างเฉยๆ ทุกคนมองฉันมั่วๆกันเอง
“เปล่าค่ะมาม๊า หนูแค่กำลังคิดเล่นๆเฉยๆ”
“...”
“ก็คิดดูสิม๊า ทำเท่าไหร่พี่แชมเปญสุดหล่อคนนั้นก็ไม่สนใจหนูซักทีหนูก็เลยพูดยกตัวอย่างไปแบบนั้นแต่นายยูกิดันมาว่าหนูเพ้อเจ้อซะงั้น”
“ไม่เป็นไรลูก ม๊าน่ะเป็นเพื่อนสนิทกับคุณแม่ของพี่แชมเปญแม่จะทำทุกวิถีทางที่จะทำให้แชมเปญมาสนใจลูกให้ได้ไม่ต้องห่วง แล้วอีกอย่างถ้าครอบครัวของเรากับครอบครัวของพี่แชมเปญเป็นทองแผ่นเดียวกันครอบครัว รัศมีทรัพย์ ของเราก็จะได้ผลกำไรสูงมากๆ และในไม่ช้าเราอาจจะได้เป็นหุ้นส่วนใหญ่ของตระกูล อภิมหาสมบัติ ของพี่แชมเปญอีก”
“กรี๊ดดดๆ รักมาม๊าที่สุดเลยค่ะ >O<”
ครอบครัว อภิมหาสมบัติ
(แชมเปญ ลูกชายคนเดียวของครอบครัว)
“หา! คุณแม่จะให้ผมไปดูตัวกับลูกสาวคนโตของตระกูลรัศมีทรัพย์เหรอครับ!” เสียงของแชมเปญ ลูกชายคนเดียวของตระกูลอภิมหาสมบัติ ได้ตะโกนโหวกแหวกโวยวายลั่นบ้าน หลังจากที่ได้ยินคุณหญิง โฉมฉาย คุณแม่ของตนเองสั่งให้ไปดูตัวกับลูกสาวของตระกูล รัศมีทรัพย์ซึ่งเป็นเพื่อนกันแถมยังทำการค้าเกี่ยวกับเสื้อผ้าแบรนด์เนมเหมือนกันด้วย
“ใช่จ้ะ แม่จะให้แชมเปญไปดูตัวกับลูกสาวเพื่อนแม่ที่แสนจะน่ารัก ^O^”
“แต่ผมไม่ได้รักน้องเค้านะครับคุณแม่ แล้วอีกอย่างผมก็มีคนที่ผมรักอยู่แล้วด้วย!”
“ก็ทำให้รักซะสิ! จะไปยากอะไรล่ะ ส่วนคนที่ลูกรักก็เลิกๆกันไปเห็นไหมว่าไม่ยากเลย ^O^~”
“ผมทำไม่ได้จริงๆครับคุณแม่ แล้วดูตัวครั้งนี้ผมก็จะไม่ไปด้วย”
“แต่ลูกต้องไป! นี่คือคำสั่งของแม่!!” คุณหญิงโฉมฉายขึ้นเสียงใส่แชมเปญลูกชายของตนเพื่อที่จะทำให้ลูกชายของคนไปดูตัวเพื่อผลประโยชน์ของตระกูล
“ครับ...ผมไปก็ได้ แต่ผมจะพิสูจน์ให้คุณแม่ดูว่า...”
“...”
“ผมไม่ได้รักน้องเค้าจริงๆ ผมมีคนที่ผมจริงใจอยู่ด้วยแล้ว เคยดูเถอะครับ!”
# ขออภัยในความไม่สะดวก เนื่องจากคอมของข้าน้อยในแต่ละเครื่องมันมองบีจีไม่เหมือนกัน เครื่องที่เก็บข้อมูลมันดันเห็นบีจีเป็นสีน้ำตาลซะงั้น แต่เครื่องนี้กับคนอื่นเห็นเป็นสีดำซะหมด = = ๆ
ข้าน้อยแต่งแนวรักหวานแหววเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 (ซึ่งเรื่อง 1,2 ก็ยังอยู่ในไหดองทองคำอยู่) แต่เรื่องนี้คิดว่าจะเอาจริงเอาจังนะ(?) แหะๆ / เป็นไงค่ะ เปิดตัวตอนแรก... ขอรับประกันนางเอกเรื่องนี้ xรดมาก ={}=! ถ้าจะถามถึงพระเอก ขอบอกว่า ฮีกำลังหลับอยู่ในไหดองทองคำเช่นกัน ยังไม่ถึงคิวเจ้าค่ะ ... นิยายเป็นยังไง พิมพ์ผิดตรงไหนช่วยบอกด้วยนะเจ้าค่ะ ยอมรับคำติชมทุกประการค่ะ ขอบคุณค่ะ.
กดแอดได้ที่ พ่อมด จ้า.~
มุม . แจก Avatar นิยาย
อุฮิ อุฮิว์
โทนสี ' Classic Tone.
* คำเตือน : อยากได้รูปไหนรีบก็อปลงเครื่องเลย เพราะไรเตอร์ทำแล้วลบเลยไม่มีการเก็บไว้ พอในนี้หายก็หายแล้วหายเลยเช่นกันห้ามทวงอีก บวกกับ ใครก็อปไปแล้วโปรดสแกนไวรัสทุกครั้งเพื่อความปลอดภัย ขอบคุณค่ะ.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น