คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ADDICT HEART ❤ EP 1 I'm strong on the surface [อัพแล้วคับที่รัก ;'))]
EP 1 I'm strong on the surface
“แม่หนูบอกว่าไม่!” ฉันตะโกนเสียงดังลั่นแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่ก็เป็นไปกับเขาด้วย แม่ต้องการให้ฉันแต่งงาน พระเจ้า! ใครก็ได้ช่วยบอกฉันทีเถอะว่าเงินของคุณตามันมากเท่าไรกันนะถึงแม่ฉันต้องการมันมากขนาดนี้
ครอบครัวฉันหายใจเข้าออกเป็นเงินไปหมดเลยหรือไงกัน
“ลูกรัก แม่ไม่อยากบังคับลูกนะ แต่ว่าครั้งนี้มันจำเป็น”
“แม่ หนูไม่เห็นว่ามันจำเป็นตรงไหนเลยนะ เงินเราก็มีอยู่แล้วเราไม่เห็นต้องเป็นผู้ดูแลสมบัติของคุณตาเลยนี่”
“แม่ไม่หวังสมบัตินะลูก”
“แล้วแม่หวังอะไรกันค่ะ?”
แม่ไม่ได้ตอบคำถามฉันแต่ท่านก้มหน้าลงและไม่สบตากับฉัน แค่นี้ฉันก็รู้แล้วล่ะว่าแม่กำลังโกหกฉันอยู่ ฉันก็แค่อยากให้แม่บอกมาตรงๆก็เท่านั้น
“หนูทำก็ได้ค่ะ” ฉันบอกแม่
“จริงนะลูก แม่ภูมิใจนะตัวลูกที่สุด” แม่บอกแล้วเข้ามากอดฉัน ท่านลูบผมฉันเบาๆ นานมากแล้วที่ท่านไม่ได้ทำแบบนี้
“งั้นเราไปกันเถอะนะลูก”
“ไปไหนค่ะ?”
“ไปหาเจ้าบ่าวของลูกไงล่ะ”
ก่อนที่แม่จะพาฉันไปไหนสักทีและไปหาเจ้าบ่าวบ้าบออะไรนั้น โทรศัพท์ในกระเป๋าของแม่ก็ดังขึ้นซะก่อน ทำให้ท่านต้องเดินออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอกห้องของฉัน
“ลูกรักแม่คงพาลูกไปไม่ได้แล้ว” ไม่นานแม่ก็เข้ามาหาฉันพร้อมกับท่าทางที่ดูเหมือนคนรีบร้อนนั้น
สวรรค์เข้าข้างฉันสินะ
“ไม่เป็นไรค่ะแม่เราไปวันหลังก็ได้”
“ไม่ๆ เราต้องไปวันนี้เท่านั้น ลูกไปคนเดียวนะนี่ที่อยู่ คุยกับเขาดีๆล่ะลูก แม่ไปก่อนนะ” แม่ยื่นกระดาษใบสีขาวๆให้ฉันแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องของฉันทันที
ไม่แม้แต่จะรอฟังฉันพูดสักนิด
นี่มันอะไรกัน!
คอนโด ซิวเลอร์วิว ห้อง 777
ฉันก้มลงมองกระดาษในมือของฉันมันเขียนชื่อคอนโด พร้อมกับห้องเลขที่เจ็ดเจ็ดเจ็ด คอนโดซิวเลอร์วิวที่ว่า มันเป็นคอนโดของพวกคนรวยที่มักจะซื้ออยู่กัน
และที่สำคัญคอนโดนั้นเป็นของบริษัทคู่แข่งของแม่ฉัน
แล้วเจ้าบ่าวนั้นเป็นใครกัน
แล้วฉันต้องไปหาเขาจริงๆหรอเนี่ย
พระเจ้า!!!!!!!!!!
ฉันขับรถมาที่คอนโดซิวเลอร์วิวตามที่อยู่ที่แม่ให้ไว้ ฉันมองตึกนั้นด้วยความสงสัยเล็กน้อย... ทำไมที่นี่มันใหญ่และเวอร์ได้ขนาดนี้กันเนี่ย
ส่วนรถแต่ละคนที่จอดอยู่ที่ลาดจอดรถก็มีแต่พวกเฟอร์รารี่ทั้งนั้น
ไม่นานหลังจากที่สอบถามเจ้าหน้าที่ประชาสมพันธ์ข้างล่าง ฉันก็ขึ้นมาถึงห้องของเจ้าบ่าว!ในอนาคตฉันจนได้
ฉันกดปุ่มหน้าห้องที่เป็นสัญญาออด
“เข้ามาสิ” ผู้ชายร่างสูงที่เปิดประตูออกมาบอกให้ฉันเข้าไปข้างใน แต่ว่านะ... แล้วคนไหนกันล่ะคนที่แม่บอก
ห้องนี่มันใหญ่กว่าห้องของฉันเป็นสิบเท่าแล้วแถมมันเหมือนกับที่มั่วสุมไม่มีผิดเลย ผู้หญิงหลายคนนอนหนุนตักผู้ชายเพียงคนเดียว ส่วนอีกคนก็กำลังสูบบุหรี่ อีกดื่มเหล้า
แล้วก็อีกคนกำลังจูบอยู่กับผู้หญิงอย่างเมามันส์
“ไม่คิดเลยนะว่าจะสวยขนาดนี้” คนตรงหน้ายื่นมือมาลูบใบหน้าฉันเบาๆ อย่าบอกนะว่าเขาคือคนที่ฉันจะต้องแต่งงานด้วย
“ใครวะซึงยอน” ผู้ชายอีกคนที่เคยนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่โซฟาใกล้ๆเดินตรงมาที่ฉัน
“ก็เด็กที่ไอ้ซันโฮหาให้ไงวะ”
“คนนี้หรอ?”
“คงใช่”
ผู้ชายสองคนที่ยื่นอยู่ตรงหน้าฉันมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาแปลกๆ
“ไปเราไปเริ่มกันเลยดีกว่า” ผู้ชายที่เปิดประตูให้ฉันคนนั้นจับมือฉันหวังจะพาฉันไปที่ไหนสักแห่ง
“นะ...นายเดี๋ยวก่อนสิ”
“อะไร”
“คือฉันมาหา...”
ฉันไม่รู้เชื่อเขา พระเจ้า! ฉันควรจะบอกเขายังไงดี มาหาเจ้าบ่าวงั้นหรอ เขาได้หาว่าฉันบ้าแน่ๆเลยล่ะ จะมีผู้หญิงที่ไหนมาหาเจ้าบ่าวที่คอนโดแบบนี้กันบ้างนะ
“ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันจะทำให้เธอมีความสุขนะสาวน้อย”
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรกับเขา ผู้ชายตรงหน้าฉันก็ดึงแขนฉันให้เดินตามเขาไปดื้อๆ เขาพาฉันเดินผ่านผู้ชายผมทองคนหนึ่งที่นั่งมองแก้วเบียร์ของตัวเองตัวสายตาว่างเปล่า
ปึง
รู้ตัวอีกที่ผู้ชายตรงหน้าฉันเมื่อกี้ก็พาฉันเข้ามาในห้องแล้ว เฮ้ นี่มันห้องนอน บ้าเอ๊ย ฉันจะอยู่กับเขาที่นี่ได้ยังไงกันล่ะ
“จะไปไหน” ร่างสูงดึงแขนฉันไว้เมื่อเห็นว่าฉันกำลังเดินไปทางประตูห้อง
“คือฉัน...” ฉันควรจะบอกเขาว่าฉันมาหาเจ้าบ่าวมั้ยนะ มันบ้าสิ้นดีเลยล่ะ “ฉันมาหาเจ้าบ่าวฉันน่ะ”
“ฮะ ฮ่ะๆ เธอตลกดีนะ ฉันนี้ไงเจ้าบ่าวเธอ”
“นายล้อเล่นใช่มั้ย”
ถึงเขาจะหล่อก็เถอะนะ แต่มารยาทแล้วก็นิสัยเนี่ยฉันรับไม่ได้
“เปล่า ก็เธอมาถึงที่นี่แล้วเธอยังไม่รู้อีกหรือไงว่าใครคือเจ้าบ่าวเธอ”
“ฉันไม่เข้าใจ”
“อือ ฉันจะทำให้เธอเข้าใจเอง”
“นาย...!!!” ร่างสูงเดินตรงเข้ามาหาฉัน เข้าดันฉันให้ตัวเข้าชิดกับกำแพงพอฉันดิ้นเขาก็ใช่ตัวของเขาเองกดเอาไว้
บ้าที่สุดนี่มันอะไรกัน!
ฉันพยายามร้องออกมาแล้วบอกเขาแต่มันเหมือนกับสายลมที่พัดผ่านไปเท่านั้น เขาใช้ปลายจมูกซุกไซ้ที่ซอกคอของฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยงตัวเอง คนตรงหน้าฉันค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียนที่ใบหน้าของฉันเพื่อซับน้ำตาที่ไหลออกมา
ฉันต้องแต่งงานกับคนแบบนี้งั้นหรอ?
“ซึงยอน...” มันเหมือนเสียงสวรรค์ที่ดังขึ้นมา ผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนั้นเปิดประตูห้องเข้ามา และมันทำให้อีกคนที่อยู่ในห้องหยุดซะงัก
“อะไรของแกวะ”
“เด็กแกอยู่นู้น” เขาพูดแล้วหันออกไปที่ประตูทางออก ผู้หญิงผมสีแดงหน้าตาน่ารักโบกมือให้กับคนตรงหน้าฉันอย่างมีความสุข
“แล้วนี่ใคร?”
“แกออกไปก่อนเดี๋ยวฉันจัดการเอง”
พูดจบผู้ชายที่ยื่นอยู่ตรงหน้าฉันก็เดินออกไปจากห้องมันที เหลือเพียงผู้ชายผมสีทองอีกคนที่กำลังปิดประตูห้อง และมองมาที่ฉันด้วยสายตาวางเปล่านั้น
“เธอเป็นใคร”
“คือฉัน...เอ่อ...ฉันมาหาเพื่อนน่ะ”
“เพื่อน??? ใคร”
ฉันจะบอกเขายังไงดีนะ เป็นเพื่อนกันแต่ไม่รู้จักชื่องั้นหรอ บ้าสิ้นดีเลย
“ดูเธอจะไม่ใช่พวกผู้หญิงแบบนั้นนะ”
“ฮะ... ไม่ใช่ๆฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ”
“ดี ฉันก็ไม่ชอบผู้หญิงสกปรกแบบนั้น ฉันชอบแบบเธอมากกว่า” ผู้ชายตรงหน้าฉันเดินตรงมาที่ฉันก่อนที่จะดึงแขนฉันไป แล้วพลักฉันลงที่เตียง
เขาตามมาคร่อมฉัน แล้วจับแขนทั้งสองข้างของฉันไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว
“เสียดายนะที่คอเธอมันมีรอยของเพื่อนฉันซะแล้ว”
“นายจะทำบ้าอะไร ปล่อยฉันนะ!”
“ปล่อยหรอ? เธอโง่หรือแกล้งโง่กันแน่ เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าเธอเป็นใคร”
“ถ้านายรู้ทำไมนายถึงไม่ปล่อยฉันล่ะ!”
“ปล่อยให้โง่สิ”
ร่างสูงก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอของฉัน ไม่ใช่แค่นั้นเขากำลังกัดคอของฉันอยู่ ยิ่งฉันดิ้นมากเท่าไรก็ดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่มแรงมากขึ้นเท่านั้น
ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆของเขาที่อยู่ที่ต้นคอของฉัน ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนี้...!
เขาใช้ริมฝีปากของเขาปิดเสียงร้องเบาๆของฉัน ฉันรู้ว่าเขากำลังรำคาญเสียงฉัน แต่การที่เขาทำแบบนี้มันกำลังทำให้ฉันหายใจไม่ออก ฉันขยับไปไหนไม่ได้ ลมหายใจของฉันมันหอบและไม่เป็นจังหวะ
ฉันไม่รู้ว่าเขาถอนเสื้อฉันออกตั้งแต่เมื่อไร รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขากำลังใช้ริมฝีปากกดที่เนินอกของฉัน
“เธอไม่เคยจริงๆด้วยสินะ” รอยยิ้มของปีศาจนั้น และสายตาอันว่างเปล่ามันมองมาที่ฉัน ฉันเหมือนกับกำลังถูกไฟเผาไม่มีผิด
ฉันกำลังจะตาย...
“ฉันชื่อ แจจุง” เขาบอกแล้วยิ้มออกมา ทั้งๆที่เขากำลังยิ้มแต่ทำไมสายตาของเขามันถึงดูว่างเปล่าจังเลยนะ ฉันเกลียดสายตานั้น
“ของจริงมันต่อจากนี้ เธอไม่ว่าใช่มั้ยถ้าฉันจะรุงแรงกับเธอ”
T.alk BadRomance
กว่าจะมาอัพได้ = =! ขอโทษทุกคนจริงๆนะค่ะ
ที่มาช้าโคตรๆพอดีต้นฉบับฟิคเรื่องนี้มันอยู่ที่
คอมพิวเตอรของไรท์เตอร์ค่ะ แล้วมันเสีย
ไรท์เตอร์ก็เลยเอาไปซ่อม แต่เนื่องจาก
จำเป็นต้องรีบส่งรายงานอาจารย์ด้วย
พ่อกับแม่ไรท์เตอร์ก็เลยซื้อโน๊ตบุคให้ใหม่ซะเลย
ดีใจโคตรรๆๆ คับ ;')))
สงสัยใช่มั้ยว่ายุนอาเป็นอะไรกับแจจุง?
ฮ่าๆ ' รอๆๆไปก่อนนะ อีกไม่นานก็จะๆได้รู้
ภาคนี้จบไม่เกินปิดเทอมฤดูหนาวนี้แน่นอนจ๊ะ
ใครสอบแล้วบ้าง? ยกมือขึ้น = =!
ไรท์เตอร์ก็สอบแล้วเหมือนกันแต่ยังไม่เสร็จเลย
เหลืออีกสามวันค่ะ ตอนนี้หยุดๆๆๆ
ตอนปิดเทอมจะมาอัพให้บ่อยนะค่ะทุกคน
ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยจร้าๆๆ ;')))
ความคิดเห็น