ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องส่วนตัวประสา Ani-jigo

    ลำดับตอนที่ #19 : {[Las Toria] Red Riding Hood}Ian Paton & Kerr Paton

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 58


    ใบสมัคร


    (คนข้างหน้าคือเคอร์ คนข้างหลังคือเอียนค่า)

     “...<<<เอียน

    “โถ่เอียน พูดอะไรหน่อยสิ!!!<<< เคอร์

    “อืม...” <<< เอียน

    “...” <<< เคอร์

    ชื่อ  นามสกุล : เอียน พาท์ทอน (Ian Paton)

    ชื่อเล่น : เอียน

    เพศ : ชาย

    บท : เพื่อนร่วมสมาคมนายพราน

    อาชีพ : นายพราน (ผู้จริงจังและหน้านิ่ง)

    รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มอายุยี่สิบเอ็ดปีผู้มีหน้าตาคมคายเจ้าของเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนซอยสั้นระต้นคอ  และดวงตาเรียวคมปรากฏนัยน์ตาสีเทาประกายเขียวมรกต เป็นคนที่มีใบหน้านิ่งเรียบแลดูจริงจังตลอดเวลา  ทั้งยังพูดน้อย ปกติเลยมักจะส่งสายตาให้เคอร์ผู้เป็นน้องชายคอยเป็นกระบอกเสียงให้ และด้วยความที่เขาเป็นคนจริงจังกับงานและทุ่มเทกับงาน เขาจึงมักจะผลัดกันอ่อนเพลียกับน้องชาย เมื่อไหร่ที่เข้าสู่ช่วงร่างกายน็อกสะสม ต่อให้นั่งอยู่เฉยๆก็หลับได้ในเสี้ยววินาที ดังนั้นเขาจึงเหมือนต้องคอยสลับกันพักผ่อนกับน้องชายเพื่อบางครั้งจะได้สามารถสลับกันทำงานได้

    นิสัย : ที่แน่ๆคือหมอนี่ค่อนข้างจะ “หน้าตาย” วันๆหน้าแทบจะไม่ปรากฏร่องรอยของการขยับ  กว่าจะพูดซักคำต้องกระตุ้นแล้วกระตุ้นอีกจนบางครั้งคนเป็นน้องชายยังเหนื่อยใจ  แต่เห็นแบบนี้เขาเปล่าหยิ่งนะ แค่ว่าเขาขี้เกียจพูดก็เท่านั้นล่ะ  แต่ถ้าเอาจริงๆเขาเป็นคนที่จริงจังและมีความเป็นผู้นำสูงมาก เพราะฉะนั้นเวลาทำงานหรือมีงานอะไรมา ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบเขาจะทำด้วยความตั้งใจและจริงจังจนมันระบาดไปถึงน้องชายกันเลยทีเดียว(?)  คำพูดและความรู้สึกทั้งหมดของเขาจะถูกสื่อออกมาทางสายตาซึ่งไม่มีใครอ่านออกนอกจากเคอร์ซึ่งเป็นน้องชายที่อยู่ด้วยกันมาแต่เด็ก ผู้มีอายุห่างกันห้าปี ชีวิตนี้ถ้าเขาไม่มีเคอร์สงสัยคงอยู่ยากสักหน่อย เพราะเขาอาจจะเงียบตลอดนอกจากเวลาจำเป็นถึงจะยอมพูด... แต่ถ้าถามอะไรเซ้าซี้เขามากๆ ระวังไว้เถอะ ฟิวส์ขาดเมื่อไหร่ไปหยอดน้ำข้าวต้มอีกเป็นเดือน (เหอๆๆๆ) ที่หนักกว่านั้นคือเขาชอบสัตว์จำพวกสุนัขและแมวมากเป็นพิเศษ มีบางครั้งถึงขั้นทะเลาะกับน้องชายที่ชอบสัตว์จำพวก กระต่าย แฮมส์เตอร์และนก สุดท้ายเลยมักจะจบลงที่ต่างคนต่างไปขลุกอยู่กับสิ่งที่ตัวเองชอบซักพักแล้วกลับมาทำตัวเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

    คิดว่าการที่หมาป่าอาละวาดเป็นฝีมือของแม่มดมั้ย? : “...”

    อยากได้คู่มั้ยคะ? ถ้าอยาก ให้ไรท์จับเองตามความเหมาะสมมั้ยเอ่ย? : อันนี้แล้วแต่ไรท์ค่า

    เพิ่มเติม : เอียนและเคอร์ถูกทิ้งตั้งแต่เคอร์เกิดค่ะ ดังนั้นเอียนจึงเป็นคนพาเคอร์และตัวเองไปที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วยตัวเองเพราะมันใกล้ที่สุด และในตอนนั้นเขาไม่รู้ว่ามันคือบ้านเด็กกำพร้า(?) ก็เด็กแค่ห้าขวบนี่นะ ฮ่าๆๆ เขาออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองกับเคอร์สองคนตอนที่เขาอายุได้สิบแปดปี ส่วนเคอร์ก็อายุสิบสามปี เนื่องจากมีคนชวนเขาให้ไปทำงานด้วยค่ะ

      

    ชื่อ  นามสกุล : เคอร์  พาท์ทอน (Kerr Paton)

    ชื่อเล่น : เคอร์

    เพศ : ชาย

    บท : เพื่อนร่วมสมาคมนายพราน

    อาชีพ : นายพราน (ผู้จริงจัง แต่ภายนอกดูไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่(?))

    รูปร่างหน้าตา : หนุ่มพรานผู้น้องผู้ซึ่งมีอายุปัจจุบันอยู่ที่สิบหกปีเจ้าของใบหน้าเรียวมน คล้ายผู้หญิง (ซึ่งถ้ามองผ่านๆเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงแน่ๆ) เขามีเส้นผมสีน้ำตาลเข้มยาวกว่าพี่ชายของเขาลงมาเล็กน้อย นัยน์ตาแม้จะเรียวแต่ก็ไม่ได้คม นัยน์ตาสีเทาประกายม่วงอเมทิสต์ปรากฏแววขี้เล่น รูปร่างของเขาอาจดูบางไปเสียหน่อย แต่เห็นแบบนี้เขาก็ค่อนข้างแข็งแรงนะ ที่สำคัญคือเขาเปรียบเสมือนกระบอกเสียงของเอียน เคยลองปล่อยเอียนอยู่กับคนอื่นโดยไม่มีเขาอยู่ครั้งหนึ่งแล้วเขาก็ไม่กล้าให้เอียนอยู่คนเดียวอีก เพราะนอกจากจะฟาดคนที่ถามเซ้าซี้จนต้องไปหยอดน้ำข้าวต้มแล้วยังทำให้คนอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆได้รอยฟกช้ำดำเขียวกลับไปกันถ้วนหน้าอีกด้วย และด้วยความที่เขาเป็นคนจริงจังกับงานและทุ่มเทกับงาน เขาจึงมักจะผลัดกันอ่อนเพลียกับพี่ชาย เมื่อไหร่ที่เข้าสู่ช่วงร่างกายน็อกสะสม เขาจะสัปหงกได้แม้กระทั่งเวลายืน (ประเด็นคือมันทำให้เขาดูน่าสงสารนี่แหละ ฟฟฟ) ดังนั้นเขาจึงเหมือนต้องคอยสลับกันพักผ่อนกับพี่ชายเพื่อบางครั้งจะได้สามารถสลับกันทำงานได้

    นิสัย : เคอร์เป็นคนขี้เล่น แต่ก็รู้กาลเทศะ โดยเฉพาะในเวลางาน เขาคล้ายจะกลายเป็นผู้นำแทนพี่ชาย เพราะเป็นทั้งกระบอกเสียงให้และเป็นผู้ช่วยไปด้วย เขามักจะจริงจังกับงานเสมอ(บอกแล้วว่าติดโรคมาจากพี่) เพราะฉะนั้นงานสากกะเบือยันเรือรบเขาก็จะฝ่ามันไปพร้อมกับพี่ชายเสมอ เป็นคนๆเดียวที่สามารถอ่านข้อความและความรู้สึกของเอียนได้จนหลายๆคนยกย่อง  เขาเป็นคนชอบพวกสัตว์จำพวกกระต่าย แฮมส์เตอร์และนก มันจึงมักจะกลายเป็นสาเหตุให้เขามีปากเสียงกับพี่ชายที่ชอบสัตว์จำพวกสุนัขและแมว และจะจบลงที่ต่างคนต่างไปอยู่กับสัตว์ที่ตัวเองชอบให้พอแล้วกลับมาทำเป็นเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นและกลับมาสามัคคีกันเหมือนเดิมได้อย่างรวดเร็ว

    คิดว่าการที่หมาป่าอาละวาดเป็นฝีมือของแม่มดมั้ย? : “ข้าไม่อยากสรุปอะไรพร่ำเพรื่อนะ มันยังไม่มีหลักฐานไม่ใช่เหรอ?”

    อยากได้คู่มั้ยคะ? ถ้าอยาก ให้ไรท์จับเองตามความเหมาะสมมั้ยเอ่ย? : ตามใจไรท์เช่นกันกับพี่ชายค่า

    เพิ่มเติม : เหมือนเอียนค่า

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×