ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Penitentiary School สถาบันแห่งความตาย (Game Version)

    ลำดับตอนที่ #19 : ลำดับตอนที่ 19

    • อัปเดตล่าสุด 21 พ.ค. 57


              ...ผมเงียบไม่ตอบโต้และไม่หันไปมองหน้า เขายังคงพูดพล่ามอยู่เรื่อยๆ

     

              นายไม่ต้องกังวลหรอก คนที่ทำคดีหนักกว่านายก็มีตั้งเยอะตั้งแยะมันไม่ใช่คำพูดปลอบใจผมสักเท่าไหร่ไอ้หมอนั่นน่ะและเขาก็ไปพูดเรื่องคนอื่น เขาชี้ไปยังเด็กหนุ่มร่างหนาที่อยู่หัวแถวของอีกแถว เด็กหนุ่มร่างสูงผิวดำคล้ำมีรอยสักยาวมาถึงต้นคอ มันชื่อ ไอ้เอ หัวหน้าแก็งค์มอเตอร์ไซต์ รับส่งยา เชื่อไหม ทีแรกมันไม่ได้จะโดนส่งมาหรอกนะ แต่พอต่อยกับผู้คุมเท่านั้นแหละ ชื่อก็ขึ้นมาที่สถานดัดสันดานเลย

     

              “แล้วไอ้คนที่ฝากส่งล่ะผมถาม

     

              “นายคิดว่ามันจะติดคุกหรอเขาถามกลับ ผมไม่มีอะไรจะเถียงกฎหมายก็อย่างนี้แหละ คนที่เป็นใหญ่เป็นโตทำผิดยังไงก็ไม่ติดคุกหรอก ฉันอยู่ในเรือนจำมาตั้งสองอาทิตย์รู้จักคนนู้นคนนี้ คนที่ทำผิดนิดๆหน่อยๆแล้วติดคุกก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ

     

              “เห็นเด็กแว่นตรงนั้นไหมเขาเริ่มยกตัวอย่างอีก ชี้ไปยังเด็กอีกคนที่อยู่แถวเดียวกับผม เด็กชายที่ยืนอยู่ท้ายแถว ผมว่าน้องเขาเด็กกว่าผมประมานสองสามปี สวมแว่นตาหนาเตอะผมทรงกะลาคอบหนาๆ ผิวขาวเผือก มีกระที่หน้า เด็กคนนั้นดูยิ้มแย้มแจ่มใสผิดปกติ ชื่อ บุ๊ค เด็กเนิร์ด เรียนเก่งอย่าบอกใคร แอบไปทดลองสารเคมีคนเดียวในโรงเรียน ระเบิดตูม! ไม่มีใครบาดเจ็บแต่ต้องติดคุกครึ่งปี

     

              “ดูเขาไม่โอเคเท่าไหร่ผมเห็นสีหน้ายิ้มแฉ่งผิดปกติของเด็กที่ชื่อบุ้ค

     

              ตั้งแต่เขาเข้าคุกเขาก็เหมือนเป็นบ้า หัวเราะทั้งวันเขาวิจารณ์ แต่ฉันคิดว่าคำว่า อัจฉริยะ กับ คำว่า บ้า มันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่

     

              แล้วเขาก็ชี้ไปยังเด็กสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากเด็กเนิร์ดคนนั้นนัก เธอผอมกร่องจนน่ากลัว ตาเบิกโต มีรอยตอบและรอยช้ำใต้ตา ผมสีแดงเพลิงของเธอฟูฟ่อง สวมชุดเครื่องแบบเหมือนผู้ชาย เว้นแต่สวมกระโปรงจีบรอบสีดำยาวเสมอเข่า แต่เห็นได้ชัดว่าเธอจงใจพันเอวให้มันสั้นกว่านั้น

     

              เธอชื่อ สวย แต่คนอื่นเรียกว่า โสเธอเป็นผู้หญิงหากินและเสพยา ตอนเธออยู่ในคุก เธอนอนกับผู้คุมแลกยาเขาเล่าและวิจารณ์ แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนั้นบนเรือได้หรอก ผู้คุมในคุกไม่คุมเคร่งเท่าที่นี่

     

              ทำไมนายถึงรู้ดีนักผมถามเขาบ้าง

     

              เอ่อฉันเคยทำงานในวงการข่าวน่ะเขาหัวเราะแห้งๆพร้อมกับเกาแก้ม แล้วก็โดนจ้างให้เป็นปาปารัสซี่ แอบถ่ายคนดัง สุดท้ายก็โดนฟ้อง ก็เลยมาอยู่ที่นี่นี่แหละผมไม่แปลกใจเลย

     

              “เอาล่ะ! เช็คชื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว!” หัวหน้าผู้คุมตระโกนบอกหลังจากเช็คชื่อจนถึงหัวแถว ผู้คุมแวน พาเด็กๆไปห้องประชุมบนเรือเลย!”

     

    NEXT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×