ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Xx_______{♣[สมาคมนักล่า]♠}_______xX
"การต่อสู้น่ะ มันไม่จบลงง่ายๆ หรอก ตราบใดที่ยังมีคำว่าบาปอยู่"
--------------------------------------------------------------------------------------
"เจ้ารู้จักคำว่าโรลเพลย์มั๊ย เจ้าจะไม่รู้จักไม่ได้หรอกนะ เพราะมันคือระบบการเล่นหลักของที่นี่
เจ้าคนไหนไม่รู้จักโรลเพลย์ กรุณาอ่าน อย่างน้อยก็อ่านแบบคล่าวๆ ให้พอรู้จักและเล่นได้ก็พอ
โรลเพลย์คือการสวมบทบาทเป็นตัวละครสักตัวนึง (ตัวละครที่เจ้าใช้สมัตรนั่นแหละ)
เพื่อพูดคุยหรือทำกิจกรรมต่างๆ ผ่านทางคอมเม้นต์
ซึ่งการล่ามอสเตอร์หรือเก็บสมุนไพรก็จะใช้ระบบโรลเพลย์
เช่น
เจ้าคนไหนไม่รู้จักโรลเพลย์ กรุณาอ่าน อย่างน้อยก็อ่านแบบคล่าวๆ ให้พอรู้จักและเล่นได้ก็พอ
โรลเพลย์คือการสวมบทบาทเป็นตัวละครสักตัวนึง (ตัวละครที่เจ้าใช้สมัตรนั่นแหละ)
เพื่อพูดคุยหรือทำกิจกรรมต่างๆ ผ่านทางคอมเม้นต์
ซึ่งการล่ามอสเตอร์หรือเก็บสมุนไพรก็จะใช้ระบบโรลเพลย์
เช่น
ความคิดเห็นที่1 : อาชูร่าเดินเข้ามาในป่าโลกัลย์ด้วยอารมณ์เบื่อหน่าย(อยากหาที่ระบายอารมณ์)
เขากวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อหาอสุรกายซักตัว และสายตานั้นก็ไปหยุดอยู่ที่
อสุรกายร่างยักษ์ ที่มีปีกค้างคาวอยู่บนหัว
"ถือว่าดวงซวยไปก็แล้วกัน ตายซะเถอะ"
เขาแสยะยิ้มให้อสุรกายตัวนั้นก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปตัดหัวของมัน
เขากวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อหาอสุรกายซักตัว และสายตานั้นก็ไปหยุดอยู่ที่
อสุรกายร่างยักษ์ ที่มีปีกค้างคาวอยู่บนหัว
"ถือว่าดวงซวยไปก็แล้วกัน ตายซะเถอะ"
เขาแสยะยิ้มให้อสุรกายตัวนั้นก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปตัดหัวของมัน
อาชูร่าปราบอสุรกายแบทแทเทิล1ตัว
-------
ความคิดเห็นที่2 : ลินินที่มองซากอสุรกายไร้หัวอยู่ซักพักแล้วจึงก้มลงเก็บสมุนไพรที่อาบเลือดอสุรกายอยู่
ลินินเก็บสมุนไพรบีลเลีย
นี่คือตัวอย่างการโรลเพลย์ปราบอสุรกาย เพื่อการทำภาระ(กิจ) บางภาระ(กิจ)
(เอาให้มันสั้นๆ ก็ได้ ไม่ต้องยาวเป็นหางว่าวแบบของอาชูร่า)
หากเป็นโรลเพลย์เนื้อเรื่อง
ตัวต้นบทความจะกำหนดเนื้อเรื่องมาให้แล้วให้เราดำเนินเนื้อเรื่องเอง
(แต่คนควบคุยจะพยายามกักขอบเขตไม่ให้นอกเรื่องอย่างเนียนๆ)
เช่น
หัวเรื่อง ::ตามหาของหาย::
{.....ตรงนี้จะเขียนบทนำให้พอเป็นแนวทางในการเล่น.....}
(เอาให้มันสั้นๆ ก็ได้ ไม่ต้องยาวเป็นหางว่าวแบบของอาชูร่า)
หากเป็นโรลเพลย์เนื้อเรื่อง
ตัวต้นบทความจะกำหนดเนื้อเรื่องมาให้แล้วให้เราดำเนินเนื้อเรื่องเอง
(แต่คนควบคุยจะพยายามกักขอบเขตไม่ให้นอกเรื่องอย่างเนียนๆ)
เช่น
หัวเรื่อง ::ตามหาของหาย::
{.....ตรงนี้จะเขียนบทนำให้พอเป็นแนวทางในการเล่น.....}
ความคิดเห็นที่1 : กัสเดนยืนมองอยู่บนหลังคาเพื่อที่จะได้มองเห็นเมืองแห่งนี้ได้ทั่วทิศ
ความคิดเห็นที่2 : เนบิวล่ามองกัสเดนด้วยสายตาที่ไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ และพูดเสียงเรียบขึ้นมาว่า
"ต่างหูข้างเดียว มายืนมองหาตรงนี้ชาตินี้คงเห็นหรอกนะ"
ความคิดเห็นที่3 : "เห็นแล้ว นั่นไง ต่างหูของเจ้าทะท้อนแสงจันท์วั๊บๆ อยู่นั่นไง"
ความคิดเห็นที่2 : เนบิวล่ามองกัสเดนด้วยสายตาที่ไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ และพูดเสียงเรียบขึ้นมาว่า
"ต่างหูข้างเดียว มายืนมองหาตรงนี้ชาตินี้คงเห็นหรอกนะ"
ความคิดเห็นที่3 : "เห็นแล้ว นั่นไง ต่างหูของเจ้าทะท้อนแสงจันท์วั๊บๆ อยู่นั่นไง"
ต่อกันไปเรื่อยๆ จนกว่าผู้ควบคุมจะมาบอกว่าบรรลุเนื้อเรื่องและสรุป พร้อมทั้งแจกรางวัล
ความคิดเห็นที่1(ในกรณีที่เราเป็นอัซ) : อัซนั่งอ่านหนังสืออยู่บนหลังคารถมาของตัวเอง ลินเก้ที่เดิน
ผ่านมาก็ทักเขาว่า "อ่านอะไรอยู่เหรอคะ?"
จึงหลบเข้าไปในรถม้าของใครซักคน
(สามารถอ้างอิงการกระทำได้ แต่สามารถกำหนดได้ว่าเป็นใคร พูดอะไร)
ความคิดเห็นที่2 : ลินินที่กำลังจัดเค้กอย่างใจเย็น พอเห็นอัซ วิ่งเข้ามาในร้านของตนแล้ว
ปิดประตูรถม้าเสียงดัง จนรถม้าสั่นอย่างรุนแรง ทำให้ม้าลากรถทั้งสองตัวของเธอ
ตกใจจนทะยานออกไปอย่างไม่รู้จุดหมาย ด้วยความเร็วที่เป็นอันตราย
(หากมีผู้อ้างอิงถึงเรา เราก็สามารถต่อเนื่องของผู้นั้นมาได้ ดังตัวอย่าง)
-----------------------------------(จบ)-------------------------------------
Yu Ki
การเล่นโรลเพลย์จะไม่สามารถเข้าแทรกแซงการกระทำของผู้อื่นได้
เช่น
เช่น
ความคิดเห็นที่1(ในกรณีที่เราเป็นอัซ) : อัซนั่งอ่านหนังสืออยู่บนหลังคารถมาของตัวเอง ลินเก้ที่เดิน
ผ่านมาก็ทักเขาว่า "อ่านอะไรอยู่เหรอคะ?"
นี่คือตัวอย่างการเล่นโรลเพลย์ที่ผิด
ที่ถูกต้องไม่ควรมีคำว่า
ลินเก้ที่เดิน ผ่านมาก็ทักเขาว่า "อ่านอะไรอยู่เหรอคะ?"
เพราะว่าเราเล่นเป็นอัซ ไม่สามารถกำหนดให้ลินเก้เดินมา และ พูดถาม
ความคิดเห็นที่1 : อัซวิ่งหนีลินินอย่างไม่คิดชีวิต แต่เพราะเขาไม่รู้จะหนีไปที่ใด ที่ถูกต้องไม่ควรมีคำว่า
ลินเก้ที่เดิน ผ่านมาก็ทักเขาว่า "อ่านอะไรอยู่เหรอคะ?"
เพราะว่าเราเล่นเป็นอัซ ไม่สามารถกำหนดให้ลินเก้เดินมา และ พูดถาม
จึงหลบเข้าไปในรถม้าของใครซักคน
(สามารถอ้างอิงการกระทำได้ แต่สามารถกำหนดได้ว่าเป็นใคร พูดอะไร)
ความคิดเห็นที่2 : ลินินที่กำลังจัดเค้กอย่างใจเย็น พอเห็นอัซ วิ่งเข้ามาในร้านของตนแล้ว
ปิดประตูรถม้าเสียงดัง จนรถม้าสั่นอย่างรุนแรง ทำให้ม้าลากรถทั้งสองตัวของเธอ
ตกใจจนทะยานออกไปอย่างไม่รู้จุดหมาย ด้วยความเร็วที่เป็นอันตราย
(หากมีผู้อ้างอิงถึงเรา เราก็สามารถต่อเนื่องของผู้นั้นมาได้ ดังตัวอย่าง)
-----------------------------------(จบ)-------------------------------------
Yu Ki
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น