คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #167 : พี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวท เล่ม 6 ภาคโยโกฮามะเล่มต้น
สำนักพิมพ์: Zenshu
ราคาปก: 170 บาท
แนวเรื่อง: Action,
Fantasy, Harem, School Life, Science Fiction
แต่งเรื่อง:
Tsutomu Satou
Illustration: Kana Ishida
แปล: น้ำมะนาว
4-0
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 19 เล่ม ยังไม่จบ ได้รับการทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่นได้ตามตรงนี้ครับ
ไปดูรีวิวเล่มแรกๆที่นี่ครับ เล่ม
1-4
เล่ม
5
เรื่องย่อ:
ฤดูใบไม้ร่วง
ถึงฤดูกาลของการประกวดงานวิจัยของนักเรียนมัธยมปลายสายเวทมนตร์ทั่วประเทศ
นิทรรศการ "สาธิต"
ผลการวิจัยที่สั่งสมมาด้วยเครื่องมือเวทมนตร์ในรูปแบบของพรีเซนเทชั่น
เรียกได้ว่าเป็นโอกาสแก้มือของกลุ่มโรงเรียนที่ไม่สามารถสร้างผลงานในงานแข่งศึกเก้าโรงเรียน
เวทีที่ประกวดความรู้ทางเวทมนตร์ทักษะเวทมนตร์
นวัตกรรมทางเทคโนโลยีเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด นักเรียนบกพร่อง "ชิบะ
ทัตสึยะ" เข้าร่วมงานครั้งนี้ในฐานะสมาชิกฝ่ายสนับสนุนของ "ซึสึเนะ"
ตัวแทนโรงเรียนลำดับที่หนึ่ง จึงต้องแสดงทักษะเวทมนตร์หลากหลายออกมา ในขณะเดียวกัน
เงาขององค์กรร้ายก็เร้นภายเข้ามาใกล้ "สปาย"
นักเรียนของโรงเรียนสายเวทมนตร์เดียวกันเเละนักฆ่าจาก "แผ่นดินใหญ่"
แผนการร้ายคืบคลานมาถึงงานประกวดโดยมีเป้าหมาย คือมันสมอง ความสามารถและผลงานของทัตสึยะ
ที่จะได้รับชมกันคือ การเเสดงความสามารถอันงดงามของพี่น้องชิบะ!
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:
เป็นเล่มแรกของภาคเหตุการณ์ร้ายในโยโกฮามะที่มีสองเล่มจบ
ผมเองก็ลังเลอยู่นานว่าจะรีวิวเลยหรือรออีกเล่มแล้วค่อยรีวิวทั้งภาค
ก่อนจะรีวิวเล่มนี้ผมชี้แจงอะไรสักนิดนะครับ
เนื่องจากรีวิวเล่มก่อนๆผมมักจะโจมตีนิยายเรื่องนี้ในสองประเด็นคือ “รายละเอียดเยอะไป” และ “ตัวละครมากเกิน”
แล้วมีบางคนอ่านแล้วไม่เห็นด้วย ซึ่งปกติแล้วการแสดงความรู้สึกว่า มากไป หรือ
เยอะไป ของแต่ละคนมันก็ไม่เท่ากัน มากของคนหนึ่งอาจจะเป็นพอดีของอีกคน
แตกต่างไปตามประสบการณ์และรสนิยมของแต่ละคน
ที่ผมบ่นว่าเรื่องนี้ “รายละเอียดเยอะไป”
ผมอิงจากแนวแฟนตาซีโรงเรียนเวทมนต์ที่เคยอ่านมา ปกติแนวแฟนตาซีก็จะมีการสร้างศัพท์เฉพาะให้มาจดจำกันอยู่แล้ว
แต่เรื่องนี้มันเป็นแนวไซไฟด้วย ยิ่งเล่ม 6 นี่รู้สึกเลยว่าความเป็นนิยายไซไฟพุ่งสูงกว่าเล่มก่อนๆมาก
ทำให้นอกจากศัพท์เฉพาะแฟนตาซีเช่น เอดอส อีเดีย ไซออนแล้ว
ยังต้องมาตีความภาษาวิทยาศาสตร์อย่างแรงดึงดูด นิวเคลียร์ฟิกชั่นอีก จนผมรู้สึกว่ามันมากไปหน่อย
และจุดที่รู้สึกว่าเยอะเกินจริงๆก็คือพวกตระกูลและองค์กรในเรื่องนี่ล่ะ
ปกติอ่านนิยายผมก็มักจะเห็นพวก แปดสำนักใหญ่ สามบริษัทยักษ์ สิบสามราชวงศ์ สี่มหาอำนาจอะไรพวกนี้
ซึ่งเรื่องนี้ก็มี “สิบตระกูล” ซึ่งสิบตระกูลนี่ไม่ได้มีแค่สิบนะครับ
แต่เขาจะมีทั้งหมดยี่สิบแปดตระกูล แล้วมาประชุมทุกสี่ปีคัดเลือกสิบตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นสิบตระกูล
ถ้าแค่ยี่สิบแปดตระกูลไม่เยอะ ยังพวกตระกูลรองที่เรียกว่า “ร้อยตระกูล” อีก ซึ่งชื่อตระกูลจะเป็นตัวเลขอื่นที่ไม่ใช่
1-10 ผมแนะนำเลยว่าใครที่คิดหัดอ่านเรื่องนี้ไปลองศึกษาชื่อจำนวนในภาษาญี่ปุ่นมาก่อนน่าจะเพิ่มอรรถรสในการอ่านได้พอสมควร
ส่วนจุด “ตัวละครมากเกิน”
โอเคเทียบกับนิยายกำลังภายในบางเรื่องที่มีตัวละครหลักร้อย
จำนวนตัวละครในเรื่องนี้อาจจะไม่เยอะ แต่บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่า
บทของตัวละครบางตัวเอามารวมเป็นตัวละครเดียวกันก็ไม่น่าเสียหายต่อโครงเรื่องนี่หว่า
มันคงเป็นความผิดของผมที่สมองแรมน้อยเวลาอ่านเจอชื่อตัวละครบางตัวอย่าง อิโซริ
ฮิราคาวะ คิริฮาระแล้วลืมไปว่าเคยโผล่มาตอนไหน
โชคดีมากที่นิยายเรื่องนี้มีรายชื่อพร้อมรายละเอียดตัวละครให้เปิดอ่านได้เวลานึกไม่ออก
แม้ว่าความมาก ความเยอะของนิยายเรื่องนี้จะทำให้ผมไม่ถูกใจ (เป็นปัญหาที่เจอบ่อยเวลาอ่านนิยายเน็ทเดี๋ยวนี้)
แต่ผมก็นับถือในการลงรายละเอียดของคนแต่งนะ ที่ใส่ทั้งสภาพเศรฐกิจ การเมือง
สังคมครบถ้วน เรียกได้ว่าสร้างโลกได้มีรายละเอียดมาก และก็ยอมรับว่าเจอนิยายที่มีรายละเอียดเยอะไปก็เสียอารมณ์น้อย
พวกนิยายที่ขาดรายละเอียดจนอ่านไม่รู้เรื่องอ่ะนะ
บ่นไปเยอะแล้วขอเข้าสู่รีวิวเล่มนี้บ้าง หลังจากจบงานกีฬา ภาคนี้พระเอกต้องเตรียมขึ้นเวทีสัมนาวิชาการของโรงเรียนเวทมนต์
พร้อมกับรับทำวิจัยชิ้นสำคัญจากกองทัพ
และรับมือผู้ก่อการร้ายต่างชาติที่ต้องการขโมยข้อมูลวิจัย (ชื่อเรื่องมีคำว่าโรงเรียน
แต่พระเอกมันเอาเวลาไหนไปเรียนหนังสือทำการบ้านเนี่ย)
เนื้อเรื่องเล่มนี้ค่อนข้างกระจายบทไปที่ตัวละครอื่นๆที่ไม่ใช่ตัวเอกสองพี่น้อง
ทำให้เรามีโอกาสได้เห็นพวกเพื่อนพระเอกแสดงความสามารถ ว่าแต่โรงเรียนเวทมนต์เรื่องนี้มีนักเรียนที่สามารถบู้กับผู้ก่อการร้ายระดับโลกได้เยอะไปเปล่า
เวอร์กว่าฮอกวอร์ตอีก
และนอกจากนั้นก็เป็นฉากเลิฟๆของบรรดาคู่รองทั้งคู่เพื่อนพระเอก
หรือคู่ของรุ่นพี่มาริ อัดแน่นเต็มเปี่ยม
แต่กระนั้นเล่มนี้ก็ยังมีฉากหวานๆของสองพี่น้องอยู่ล่ะนะ
ระดับความพึงพอใจ: 2/5 คู่รอง คู่รอง และคู่รอง เต็มไปหมดเลย เอาเถอะอย่างน้อยสาวๆก็ไม่ได้กินกันเองแบบบางเรื่อง
เอ๊ะ หรือว่าอีกหน่อยจะมีหว่า
ความคิดเห็น