ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : อีรีย่า และ บัค
"นี่ เจ๊! คุยกันให้รู้เรื่องก่อน" แม้ว่าจะถูกซักสักสิบรอบจนเลือดแทบหมดหลอด แต่ชายก็ยังลุกขึ้นเดินเข้าไปหาเอลฟ์สาวเกมมาสเตอร์ เธอสะบัดมืออีกครั้ง ร่างของเอลฟ์หนุ่มลอยกระเด็นไปชนผนังจนเขาแทบกระอักออกมาเป็นเลือด
"นี่เจ๊หมายความว่าอะไรกัน? บังคับให้ผมเลิกเล่นเกมนี้เนี๊ยะนะ นี่มันสังคมประชาธิปไตยนะเจ๊!" ชายโวยวายลั่น เดินเข้าไปหาเกมมาสเตอร์อย่างไม่มีทีท่าจะกลัวการโจมตีหลักเลยแม้แต่น้อย
เธอลดมือลง จับจ้องมาทางเอลฟ์หนุ่ม "นายยังไม่รู้อะไร...ปัญหาของที่นี่"
"ไม่รู้ก็บอกเซ่!" ชายถือโอกาสนี้เดินเข้าใกล้ไปอีก สัมผัสที่ต้นแขนของเอลฟ์สาว พลันที่เธอเหวี่ยงมือออก ร่างเอลฟ์หนุ่มลอยหวือไปกระแทกผนังอีกรอบ...โห่...กะถือโอกาสแต๊ะอั๋งยังไม่ได้เล้ย...
"ผู้สร้างเกมพบว่าอาณาจักรเอลฟ์มีบัค(bug)" เธอว่า เหม่อมองออกไปเบื้องนอก ชื่นชมสายรุ้งที่คาดผ่านน้ำตกที่งดงามราวสรวงสวรรค์แห่งนั้น "ทุกอย่างในอาณาจักรนี้กำลังรวน...นายเข้าใจไหม ถึงได้บอกว่าไงเล่าว่าให้ลอคเอ้าท์ออกไป!" เกมมาสเตอร์ยกมือขึ้นอีกครั้ง เหวี่ยงพลังมาทางเขา ชายกระโจนหนี คิดจะกลับไปด่ายายจีเอ็มบ้าอำนาจแต่แล้วก็ต้องชะงักงัน!
เมื่อผนังที่เขาพิงอยู่เมื่อครู่เริ่มหลอมละลาย...กลายเป็นช่องโคลนขนาดใหญ่ ในนั้นปรากฎร่างของไส้เดือนดิน...เอ่อ...หนอน...จะเรียกว่าอะไรก็เถอะแต่ว่าแค่ปากมันน่ะก็ใหญ่พอที่จะดูดร่างของเขาเข้าไปได้มิดแล้ว!
"นี่ไง! รีบลอคเอ้าท์ออกไปเซ่!" เจ้าหนอนโคลนถอยร่นกลับไปด้วยพลังโจมตีจากเอลฟ์สาว แต่หากมันกำลังคืบคลานออกมาอีกครั้งจากรูดังกล่าว เมือกโคลนไหลเปื้อนหยดย้อยทั่วบริเวณ ชายรีบขยับหนีอย่างขยะแขยง
ไม่ทันต้องคิด เขารีบเปิดหน้าต่างเกมแ้ล้วเลือกปุ่มออกจากระบบทันที ทว่า...
[คุณไม่สามารถ logout ได้ในขณะนี้เนื่องจากอยู่ใน battle mode]
"!@#$%^&*(" ชายสบถด่าไม่เป็นภาษา ขณะที่เกมมาสเตอร์สาวปล่อยคลื่นพลังสีฟ้าอ่อนใส่หนอนโคลนเรื่อยๆ หากแต่ก็ไม่อาจต้านกระแสคืบคลานของมันได้ ทั้งคู่ได้แต่ร่นถอยหลังออกจากคูหานั้น
ไม่สิ!...ชายจะปล่อยให้เอลฟ์สาวผู้เบาะบางเป็นผู้ปกป้องเขา่ฝ่ายเดียวได้อย่างไร! ว่าแล้วเขาก็เลือกทักษะโจมตีใส่หนอนโคลนทันที
"Thunder Spike!" เวทย์มนตร์อะไรก็ไม่รู้ที่เขาสุ่มๆ เลือกมาแต่ตัวนี้เล่นสูบพลังวิญญาณเขาไปเืกือบหมดตัว บังเกิดลูกธนูสายฟ้าขนาดจิ๋วสีน้ำเงินสดใสพุ่งเข้าใส่มอนสเตอร์!
สะกิด
ก่อนที่เวทย์มนตร์จะสลายไปกับตา
"โอ๊ย! ไม่รู้หรือไงว่าดินต้านไฟฟ้าได้!!!" เกมมาสเตอร์สาวกรีดร้องเสียงหลง เหวี่ยงลูกพลังออกไปอีก มือหนึ่งลากร่างปวกเปียกของเอลฟ์เกิดใหม่ถอยออกมา
จนกระทั่งออกมานอกหน้าผา สายลมพัดพรูอย่างน่ากลัว ชายพยายามถอยไปอีก แต่ขาของเขาสุดที่ขอบหน้าผาแล้ว ก้าวต่อไปหมายถึงการร่วงหล่น...
"เอาไงดีอ่ะเจ๊" ชายร้องถามเกมเมอร์สาวผู้กำลังหัวเสียเต็มที่
ไม่ทันขาดคำ ข้อมือเล็กๆ ของหล่อนก็ผลักเอลฟ์หนุ่มลงไปจากหน้าผา เธอเองก็ถีบตัวตามลงมาเช่นเดียวกัน
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สายลมพัดกรีดแทงหนาวเข้าไปทั้งร่างกาย เจ้าโคลนเมือกค่อยๆ เคลื่อนตัวหล่นตามลงมา...ด้านบนก็โคลน ด้านล่างก็น้ำ...วิกฤตคราวนี้มันยิ่งกว่าหนีเสือปะจรเข้ซะอีก!...
เกมมาสเตอร์สาวประสานมือไปเบื้องหน้า พลันที่คทาด้ามยาวสีทองอร่ามปรากฎขึ้นบนมือของหล่อน เธอหลับตาแล้วเริ่มร่ายเวทย์ มวลอากาศรอบตัวเริ่มบิดเบี้ยว ถูกดึงเข้ามารวมกันเบื้องหน้าเธอ
"อาเลเฮ อาเลเฮ จิตวิญญาณทั้งผองเอ๋ย โปรดมารวมกันที่เบื้องหน้าข้า..." จีเอมสาวขมวดคิ้ว เม็ดเหงื่อผุดจากขมับ "อาเลเฮ อาเลเฮ ก่อเกิดเป็นกระสุนปลิดวิญญาณ!"
เธอเงยหน้าขึ้น ชูคทาสีทองขึ้นเหนือศีรษะ พลันก้อนพลังที่มองไม่เห็นเบื้องหน้าเธอก็พุ่งเข้าหาเจ้าก้อนโคลนอย่างรวดเร็ว เจาะทะลุร่างนั้นพุ่งขึ้นไปบนฟ้า มอนสเตอร์กรีดร้องโหยหวน ก่อนแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ราวพลุเฉลิมฉลอง
หญิงสาวกวาดคทาอีกครั้ง ร่างของเธอก็ร่อนลงบนยืนบนผิวน้ำได้อย่างง่ายดาย ผิดกับชายสิที่ร่วงลงไปในน้ำเย็นเฉียบ กว่าจะเตะขาลอยขึ้นไปบนผิวน้ำได้ก็ทำเอาเกือบตาย
"แฮ่กๆๆๆๆ" ชายเตะขาลอยป๋อมแป๋มอยู่กลางน้ำ หันไปมองหน้าเจ้โหดที่กำลังหัวเราะอยู่อย่างสะใจ "จะขำอะไรนักหนา!"
แล้วพลันก็เกิดแสงสว่างขึ้นปกคลุมรอบตัวชาย! ร่างของเอลฟ์หนุ่มลอยขึ้นเหนือน้ำ ลอยเท้งเต้งอยู่กลางอากาศ เขาหันไปส่งสายตาถามเกมมาสเตอร์สาวทำนอง...นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกฟระ ทว่าคำตอบที่ได้จากเธอก็แค่ใบหน้ายิ้มเยาะ
หน้าต่างสเตตัสแสดงขึ้นเบื้องหน้าเขา พร้อมพลุแสงเล็กๆ จุดขึ้นบนหัว "เลเว่ลอัพ!"
"เอ่อ...เหอะๆๆ" เกมมาสเตอร์สาวหัวเราะในลำคอ "นายนี่มันแส่จนได้ดีจริงๆ แจมจนเลเว่ลอัพ ยังไงก็เหอะนะ ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรเอลฟ์แล้วกัน ข้าอีรีย่า ยินดีที่ได้รู้จัก"
[ไปเนื้อหาต่อไปเลยเจ้า]
"นี่เจ๊หมายความว่าอะไรกัน? บังคับให้ผมเลิกเล่นเกมนี้เนี๊ยะนะ นี่มันสังคมประชาธิปไตยนะเจ๊!" ชายโวยวายลั่น เดินเข้าไปหาเกมมาสเตอร์อย่างไม่มีทีท่าจะกลัวการโจมตีหลักเลยแม้แต่น้อย
เธอลดมือลง จับจ้องมาทางเอลฟ์หนุ่ม "นายยังไม่รู้อะไร...ปัญหาของที่นี่"
"ไม่รู้ก็บอกเซ่!" ชายถือโอกาสนี้เดินเข้าใกล้ไปอีก สัมผัสที่ต้นแขนของเอลฟ์สาว พลันที่เธอเหวี่ยงมือออก ร่างเอลฟ์หนุ่มลอยหวือไปกระแทกผนังอีกรอบ...โห่...กะถือโอกาสแต๊ะอั๋งยังไม่ได้เล้ย...
"ผู้สร้างเกมพบว่าอาณาจักรเอลฟ์มีบัค(bug)" เธอว่า เหม่อมองออกไปเบื้องนอก ชื่นชมสายรุ้งที่คาดผ่านน้ำตกที่งดงามราวสรวงสวรรค์แห่งนั้น "ทุกอย่างในอาณาจักรนี้กำลังรวน...นายเข้าใจไหม ถึงได้บอกว่าไงเล่าว่าให้ลอคเอ้าท์ออกไป!" เกมมาสเตอร์ยกมือขึ้นอีกครั้ง เหวี่ยงพลังมาทางเขา ชายกระโจนหนี คิดจะกลับไปด่ายายจีเอ็มบ้าอำนาจแต่แล้วก็ต้องชะงักงัน!
เมื่อผนังที่เขาพิงอยู่เมื่อครู่เริ่มหลอมละลาย...กลายเป็นช่องโคลนขนาดใหญ่ ในนั้นปรากฎร่างของไส้เดือนดิน...เอ่อ...หนอน...จะเรียกว่าอะไรก็เถอะแต่ว่าแค่ปากมันน่ะก็ใหญ่พอที่จะดูดร่างของเขาเข้าไปได้มิดแล้ว!
"นี่ไง! รีบลอคเอ้าท์ออกไปเซ่!" เจ้าหนอนโคลนถอยร่นกลับไปด้วยพลังโจมตีจากเอลฟ์สาว แต่หากมันกำลังคืบคลานออกมาอีกครั้งจากรูดังกล่าว เมือกโคลนไหลเปื้อนหยดย้อยทั่วบริเวณ ชายรีบขยับหนีอย่างขยะแขยง
ไม่ทันต้องคิด เขารีบเปิดหน้าต่างเกมแ้ล้วเลือกปุ่มออกจากระบบทันที ทว่า...
[คุณไม่สามารถ logout ได้ในขณะนี้เนื่องจากอยู่ใน battle mode]
"!@#$%^&*(" ชายสบถด่าไม่เป็นภาษา ขณะที่เกมมาสเตอร์สาวปล่อยคลื่นพลังสีฟ้าอ่อนใส่หนอนโคลนเรื่อยๆ หากแต่ก็ไม่อาจต้านกระแสคืบคลานของมันได้ ทั้งคู่ได้แต่ร่นถอยหลังออกจากคูหานั้น
ไม่สิ!...ชายจะปล่อยให้เอลฟ์สาวผู้เบาะบางเป็นผู้ปกป้องเขา่ฝ่ายเดียวได้อย่างไร! ว่าแล้วเขาก็เลือกทักษะโจมตีใส่หนอนโคลนทันที
"Thunder Spike!" เวทย์มนตร์อะไรก็ไม่รู้ที่เขาสุ่มๆ เลือกมาแต่ตัวนี้เล่นสูบพลังวิญญาณเขาไปเืกือบหมดตัว บังเกิดลูกธนูสายฟ้าขนาดจิ๋วสีน้ำเงินสดใสพุ่งเข้าใส่มอนสเตอร์!
สะกิด
ก่อนที่เวทย์มนตร์จะสลายไปกับตา
"โอ๊ย! ไม่รู้หรือไงว่าดินต้านไฟฟ้าได้!!!" เกมมาสเตอร์สาวกรีดร้องเสียงหลง เหวี่ยงลูกพลังออกไปอีก มือหนึ่งลากร่างปวกเปียกของเอลฟ์เกิดใหม่ถอยออกมา
จนกระทั่งออกมานอกหน้าผา สายลมพัดพรูอย่างน่ากลัว ชายพยายามถอยไปอีก แต่ขาของเขาสุดที่ขอบหน้าผาแล้ว ก้าวต่อไปหมายถึงการร่วงหล่น...
"เอาไงดีอ่ะเจ๊" ชายร้องถามเกมเมอร์สาวผู้กำลังหัวเสียเต็มที่
ไม่ทันขาดคำ ข้อมือเล็กๆ ของหล่อนก็ผลักเอลฟ์หนุ่มลงไปจากหน้าผา เธอเองก็ถีบตัวตามลงมาเช่นเดียวกัน
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สายลมพัดกรีดแทงหนาวเข้าไปทั้งร่างกาย เจ้าโคลนเมือกค่อยๆ เคลื่อนตัวหล่นตามลงมา...ด้านบนก็โคลน ด้านล่างก็น้ำ...วิกฤตคราวนี้มันยิ่งกว่าหนีเสือปะจรเข้ซะอีก!...
เกมมาสเตอร์สาวประสานมือไปเบื้องหน้า พลันที่คทาด้ามยาวสีทองอร่ามปรากฎขึ้นบนมือของหล่อน เธอหลับตาแล้วเริ่มร่ายเวทย์ มวลอากาศรอบตัวเริ่มบิดเบี้ยว ถูกดึงเข้ามารวมกันเบื้องหน้าเธอ
"อาเลเฮ อาเลเฮ จิตวิญญาณทั้งผองเอ๋ย โปรดมารวมกันที่เบื้องหน้าข้า..." จีเอมสาวขมวดคิ้ว เม็ดเหงื่อผุดจากขมับ "อาเลเฮ อาเลเฮ ก่อเกิดเป็นกระสุนปลิดวิญญาณ!"
เธอเงยหน้าขึ้น ชูคทาสีทองขึ้นเหนือศีรษะ พลันก้อนพลังที่มองไม่เห็นเบื้องหน้าเธอก็พุ่งเข้าหาเจ้าก้อนโคลนอย่างรวดเร็ว เจาะทะลุร่างนั้นพุ่งขึ้นไปบนฟ้า มอนสเตอร์กรีดร้องโหยหวน ก่อนแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ราวพลุเฉลิมฉลอง
หญิงสาวกวาดคทาอีกครั้ง ร่างของเธอก็ร่อนลงบนยืนบนผิวน้ำได้อย่างง่ายดาย ผิดกับชายสิที่ร่วงลงไปในน้ำเย็นเฉียบ กว่าจะเตะขาลอยขึ้นไปบนผิวน้ำได้ก็ทำเอาเกือบตาย
"แฮ่กๆๆๆๆ" ชายเตะขาลอยป๋อมแป๋มอยู่กลางน้ำ หันไปมองหน้าเจ้โหดที่กำลังหัวเราะอยู่อย่างสะใจ "จะขำอะไรนักหนา!"
แล้วพลันก็เกิดแสงสว่างขึ้นปกคลุมรอบตัวชาย! ร่างของเอลฟ์หนุ่มลอยขึ้นเหนือน้ำ ลอยเท้งเต้งอยู่กลางอากาศ เขาหันไปส่งสายตาถามเกมมาสเตอร์สาวทำนอง...นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกฟระ ทว่าคำตอบที่ได้จากเธอก็แค่ใบหน้ายิ้มเยาะ
หน้าต่างสเตตัสแสดงขึ้นเบื้องหน้าเขา พร้อมพลุแสงเล็กๆ จุดขึ้นบนหัว "เลเว่ลอัพ!"
"เอ่อ...เหอะๆๆ" เกมมาสเตอร์สาวหัวเราะในลำคอ "นายนี่มันแส่จนได้ดีจริงๆ แจมจนเลเว่ลอัพ ยังไงก็เหอะนะ ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรเอลฟ์แล้วกัน ข้าอีรีย่า ยินดีที่ได้รู้จัก"
[ไปเนื้อหาต่อไปเลยเจ้า]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น