[iKON] Lazy Story : ฟิคเรื่อยเปื่อย [Yunhyeong & Junhoe ft. DongJin]

ลำดับตอนที่ #16 : [A] JUNHOE : Go Down From The Ear

13/02/2016

JUNHOE : GO DOWN FROM THE EAR

---------------------------------------------

...ซงยุนฮยอง บางทีก็ชอบอะไรแปลกๆ…

อย่างเช่นติดลิมปาล์มกลิ่นเชอรี่หรือชอบเต้นท่าประหลาดๆเวลาดีใจ แน่นอน กูจุนฮเว คงต้องนับเรื่องที่เจ้าตัวชอบเขาตั้งแต่แรกเห็นถึงสาเหตุหลัก คือ เสียงของเขาก็ตาม แต่เขาเองก็ไม่เคยคิดว่าจะบานปลายถึงตามจีบทุกวันจนมาเป็นแฟนกันแบบนี้หรอกนะ

นั่นล่ะ คบกันมาก็เกินหนึ่งปีอยู่กันมาเกือบแปดเดือน รู้จักชีวิตกันและกันค่อนข้างมากอยู่ คงไม่มีอะไรแปลกๆของซงยุนฮยองที่กูจุนฮเวจะไม่รู้อีกแล้วล่ะ

...มั้งนะ?...

"พี่เล่นบ้าอะไรอยู่เนี่ย?"

คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อเปิดประตูเข้ามาเจอคนร่วมห้องรวมถึงคนที่เรียกได้ว่าเป็นแฟนของตัวเองซึ่งพึ่งอายุครบยี่สิบแปดปีเมื่อห้าวันก่อนยืนกางขากว้างโยกขึ้นโยกลงเต้นเพลงของเกิร์ลกรุ๊ปหญิงชื่อดังที่เขาเองก็รู้จักแถมเคยร้องเพลงโคฟเวอร์ เพียงชุดที่ใส่มันออกจะประหลาดไปสักนิด…

...ก็ในเมื่อมันเป็นชุดกระโปรงสีดำซึ่งมีเสื้อเชิ้ตขาวคลุมไว้พร้อมด้วยวิกผมสีน้ำตาลยาวประบ่า

...สาบานว่ามองจากข้างหลังยังไงซงยุนฮยองก็ผู้หญิงชัดๆถ้ากูจุนฮเวไม่มองลงมาเห็นท่อนขาแน่นทั้งสองข้างซะก่อน...

"อ้าว มาแล้วหรอ เมื่อกี้จินฮวานกับดงฮยอกพึ่งกลับไปเอง"

ยิ่งขมวดคิ้วเมื่อเขาไม่ได้เดินสวนหรือเจออีกสองคนที่ลิฟต์แต่คงไม่แปลกเมื่อที่นี่มีลิฟต์สองตัว แล้วทั้งคู่มาทำอะไรกัน? คิดไปๆเหมือนตอนกลางวันจะได้ยินจากเพื่อนสนิทของตัวเองอย่าง คิมดงฮยอก ว่าเย็นนี้จะมีนัดกับ คิมจินฮวาน แฟนของตัวเองก่อนอีกฝ่ายจะรีบไปคลาสสอนเต้น ซึ่งมันไม่ได้ตอบคำถามเขาเลยว่าแฟนหนุ่มที่ตอนนี้กลายเป็นสาวของเขากำลังเล่นอะไรอยู่

"หยุดขมวดคิ้วได้แล้ว วันวาเลนไทน์เป็นวันครบรอบบริษัทพี่ไง กลุ่มพี่ว่าจะเต้นเพลงเกิร์ลกรุ๊ปกัน ได้ครูสอนจากโรงเรียนสอนเต้นชื่อดังมาเป็นคนสอนท่าให้เลยนะ"

นิ้วชี้ที่จิ้มลงมาลงมาตรงกลางหน้าผากของเขาพร้อมด้วยเจ้าตัวมายืนเอียงหัวยิ้มหวานอยู่คนหน้าขยายความกระจ่างคลายความสงสัยให้เขาที่ยืนนิ่งไปนานสองนานแต่ก็ยังคงทำให้จุนฮเวได้แต่ยืนพินิจพิจารณาคนตรงหน้า

ส่วนสูงมาตราฐานชายทั่วไปแต่ก็สูงเท่ากับสาวๆนางแบบ

ใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงกับดวงตาคู่โตขนตายาวงอนงามแม้ไม่ได้ดัดไว้

แก้มพอมีเนื้อ ริมฝีปากอิ่มชุ่มช่ำกลิ่นเชอรี่ของลิมปาล์มแท่งโปรดของเจ้าตัว

และรอยยิ้มละมุนทั้งตรงปากกับแววตาแสนอ่อนโยน

บอกได้เลยคนตรงหน้าเขาโคตรสวยแบบเป็นผู้หญิงได้เลย

"ไปกินข้าวกันเถอะ จะว่าไปเต้นๆก็สนุกดีหรอก แต่วิกผมนี่มันน่ารำคาญชะมัด ให้ตายสิ"

หญิงสาว(?) จีบปากบ่นก่อนใช้มือจับไปกลางหัวของตัวเองแล้วกระชากวิกผมออกมาในครั้งเดียว สะบัดหัวไปมาสองสามทีแล้วเดินก้าวขากว้างๆ จูงมือเขาไปยังโต๊ะอาหารทั้งที่อยู่ในชุดกระโปรงและผมรองทรงสูงโดยไม่สนใจสีหน้าตกใจแบบไม่ทันตั้งตัวของเขาแม้แต่นิด

กูจุนฮเวนี่แทบถอนคำพูดเมื่อกี้ไม่ทันเลยครับ เห็นหน้าหวานๆแบบนี้แต่ก็เถื่อนขั้นกระชากคอต่อยกับผู้ชายตัวพอกับเขาลงไปนอนหน้าผับมาแล้วเหอะ...

...แล้วใครจะกล้าหือกับพี่เขาวะ ไม่ใช่เขาแน่ๆล่ะคนนึง

.

.

.

"พี่ยังไม่เลิกเล่นอีกหรือไง?"

เดินเช็ดผมเข้ามาในห้องนอน กลอกตากับวิกผมหลากหลายแบบที่วางแผ่อยู่บนเตียงกับยุนฮยองที่กำลังใช้มือสางผมยาวๆ จัดให้เรียบร้อยก่อนเก็บใส่ถุงโดยพยายามไม่ให้มันพันกันอีกครั้ง

"ก็แค่อยากรู้ว่าใส่อันไหนแล้วจะสวยกว่ากันสุดท้ายอันที่ใส่ตอนแรกก็ดีที่สุด นายเองตอนผมยาวก็น่ารักดีนะ"

ได้ยินเช่นนั้นก็เบ้ปากทันที ตอนที่ทานข้าวกันยุนฮยองนึกครึ้มอะไรไม่รู้เอาวิกของตัวเองมาใส่ให้เขาแถมดึงชามแกงกิมจิหนีพอเขาขัดขืนจะไม่ใส่ สุดท้ายพอทำตามที่ต้องการเจ้าตัวก็ชมแล้วชมอีก น่ารักอย่างโน่นน่ารักอย่างนี้ ยิ้มกรุ่มกริ่มจนเขาเองก็ทนไม่ได้เพราะรู้ว่าพี่แกกำลังแกล้งเขาอยู่เลยกระชากวิกออกแล้วปาเข้าไปในห้องนั่งเล่น

"รีบเก็บเลย ผมจะนอน"

พรุ่งนี้จุนฮเวเข้างานบ่ายแต่ด้วยว่าวันนี้ตื่นแต่เช้าเลยขอนอนเร็วสักวัน อีกอย่างยุนฮยองเองก็ต้องไปทำงานในเวลาของมนุษย์เดือนปกติ ติดเล่นยาวนอนน้อยเดี๋ยวก็ป่วยไปอีกรอบหลังจากติดหวัดเขาไปช่วงวันเกิดเจ้าตัวให้ได้ฉลองวันเกิดกับข้าวต้มแทนไปแล้ว

"มานั่งนี่เร็ว"

ลางไม่ดีเมื่อเห็นว่าพื้นที่เตียงถูกเคลียร์เรียบร้อยแล้ว แต่แววตาแวววาวกับวิกผมสีดำในมือของอีกฝ่ายพร้อมกับรอยยิ้มแสนสดใสซ่อนความเจ้าเล่ห์อยู่อย่างเห็นได้ชัดทำให้เขาไม่อย่างจะเสี่ยงเดินเข้าไปหาแน่นอนในตอนนี้

"เก็บของในมือพี่ก่อนอย่างแรก"

"มาเร็วๆ อย่าให้ต้องเดินไปหาเองนะ"

จุนฮเวคว่ำปากเมื่อได้ยินทันทีเพราะรู้ว่าการเข้ามาหาของอีกฝ่ายนี้ต้องได้ออกแรงวิ่งกันสักยกแน่ๆ แล้วนี่ก็ขี้เกียจแล้วไงจะนอนแล้ว ถึงยอมเดินย่ำเท้าไปนั่งตรงตำแหน่งบนเตียงตามที่บอกแม้จะไม่ได้อยากทำตามสักเท่าไร

ลุ่มผมสีดำเปียกชื้นเล็กน้อยถูกสางและเสยไปด้านหลังก่อนวิกผมสั้นสีดำจะถูกสวมลงมาบนหัวของเขา  ผมด้านหน้ายาวเกือบปิดตาถ้าไม่จับทัดหูไว้ คงจะดูตลกน่าดูเมื่อคนใส่ให้ยิ้มกริ่มอยู่นั่นล่ะและพอเขารับโทรศัพท์มาเปิดดูกล้องหน้านี่ชัดเลย

อย่างกับสาวประเภทสอง...แล้วนั่นพี่แกจะทำอะไรอีก!

"เฮ้ย! ผมอาบน้ำแล้วนะเฟ้ย ปล่อยดิวะไอ้พี่บ้า"

"น่า นิดนึงๆ"

สองขาที่นั่งขัดสมาธิไว้ถูกขาอีกสองข้างวาดข้ามเข่าเขาไปล็อกตัวไว้ไม่ให้หนีไปไหนเช่นเดียวกับใบหน้าคมซึ่งถูกสองมือบังคับให้หันหน้าตรงเพื่อให้ลิปสติกสีแดงสดที่เจ้าตัวไปเอามาจากไหนไม่รู้ทาลงไปบนริมฝีปากอิ่มของคนที่ถูกล็อกตัวไว้

"ตอนแรกนึกว่าจะเหมือนอึนจี แต่นายน่ารักกว่าเยอะเลย"

ยกยิ้มกว้างในขณะที่มีทั้งสองข้างก็จับแก้มของเขาให้หันหน้าไปซ้ายทีขวาที พอใจผลงานของตัวเองเมื่อออกมาดูดีกว่าน้องสาวของเจ้าตัวที่ยังไงเขาว่าก็น่ารักกว่าอย่างเห็นได้ชัด

"เลิกเล่นได้แล้ว พี่แม่ง"

ใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักและเลื่อนตัวหนีจากการถูกสองขาล็อกตัวไว้ ดึงวิกผมสั้นออกจากหัวก่อนกำลังจะใช้หลังมือปาดปากตัวเองเพื่อลบลิปสติกออก แต่มือขาวกลับถูกจับไว้พร้อมด้วยคนจับเลื่อนหน้าเข้าใกล้จนริมฝีปากได้สัมผัสกัน จูบแรกนุ่มลึกแสนอ่อนโยนหลังจากที่ยุนฮยองหายป่วยทำให้เขาเองจมเข้าไปในรสแสนหวานของคนตรงหน้าที่ไม่ได้สัมผัสมาหลายวัน

หนึ่งครั้ง สองครั้ง และแยกออกจากกันในครั้งที่สามจนได้เห็นแววตาภายในดวงตาคู่โตซึ่งแสดงความต้องการแบบเดียวกับตัวเขาในตอนนี้เช่นเดียวกับร่างกายเคลื่อนตัวเข้าประชิดกัน นิ้วโป้งสีแทนลูบลงบนแก้มขาวของเขาด้วยความหลงใหล

"งั้นก่อนนอนมาเป็นคู่ซ้อมเต้นกับพี่หน่อยได้ไหม? ถ้าเพลงมันเป็นขึ้นแล้วลง...

...เรามาเริ่มจากหูลงไปแล้วกันนะ"

อุอิโอะ อุอุ

(รหัสเป็นตัวเลขสี่ตัว วันที่ต่อด้วยเดือน ที่คู่นี้คบกัน หาไม่ยากอยู่ใน #ฟิคเปื่อย ห้ามทวิตมาถามนะ โกรธ -3-)

"ไม่สนใจจะไว้ผมยาวบ้างหรอ?"

"แค่นี้ก็รำคาญจะตายอยู่แล้ว"

ดึงวิกผมบนหัวตัวเองที่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำวางลงข้างหมอน หลับตาลงเมื่ออีกฝ่ายจูบลงมาตรงเปลือกตาของเขาทั้งสองข้าง ก่อนลืมตาขึ้นมาพบรอยยิ้มหวานห่างแค่ลมหายใจรด

"น่ารักออก ขอบคุณนะที่เป็นคู่ซ้อมให้นะ ถ้าจะขออีกสักรอ-"

"พอแล้ว เหนื่อยจะนอน ไปหยิบผ้ามาเช็ดตัวผมแล้วก็เอาน้ำมาด้วย"

หยิบหมอนขึ้นมากอดกั้นระหว่างตัวพวกเขาทั้งคู่ ยุนฮยองหัวเราะเบาๆแล้วใช้มือลูบลงมาบนลุ่มผมสีดำของเขาแล้วเดินออกไปนอกห้องเพื่อหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วน้ำตามที่เขาขอ นอนรอหลับตาแล้วคิดว่าจะหลับไปเลยหลังจากเหนื่อยกับการช่วยซ้อมเต้นคลาสพิเศษของคืนนี้

.

.

.

จุนฮเวแปลกใจอยู่ที่เช้าตื่นมาก่อนที่คนข้างตัวซึ่งยังหลับสนิทและก็ยังไม่ถึงเวลาของเจ้าตัวต้องไปทำงาน กะว่าเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมานอนต่อ แต่รู้ไม่สบายตัวกับกิจกรรมที่ทำเมื่อคืนเลยตัดสินใจว่าจะอาบน้ำแล้วค่อยนอนดีกว่า

มองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกที่มีวิกผมสั้นสีดำอยู่บนหัว เมื่อกี้พึ่งตื่นเลยยังไม่สติพอไม่รู้ว่ามันอยู่บนนั้น หยิบมันวางไว้ตรงอ่างล้างน้ำก่อนเข้าไปอาบน้ำพลางคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนหลังจากที่นอนอยู่เฉยๆให้อีกฝ่ายจัดการทำความสะอาดตัวเขาแล้วถูกจับใส่วิกอีกครั้ง…

...ให้ซงยุนฮยองได้ของขึ้นอีกรอบจนได้ซ้อมเต้นกันไปหนึ่งรอบใหญ่...

จับวิกผมอันเดิมใส่มาบนหัวของตัวเองหลังจากอาบน้ำเสร็จ มองดูภาพสะท้อนของผมยาวสีดำสนิทตัดกับใบหน้าขาวและตาคมดูขวางโลกที่ดูยังไงไม่รู้สึกว่าจะน่ารักหรือสวยแม้แต่นิด ไม่ยักกะรู้ว่าสเปกของแฟนตัวเองชอบผู้หญิงผมสั้น

แต่ถ้าจะใส่แล้วต้องเหนื่อยกันแบบนี้ สงสัยต้องเอาไปซ่อนไว้คงจะดีกว่า

"จุนฮเวเสร็จยัง?"

เสียงเคาะประตูห้องน้ำทำให้เขาคิดอะไรแปลกๆออกในยามเช้า จับผมด้านหน้ายาวลงมาปรกใบหน้าเข้าทั้งหมดให้มีแค่ปากอิ่มสีแดงโผล่พ้นออกมา เตรียมเสียงของตัวเองให้ทุ่มต่ำสุด ยกสองมือกางไว้ตรงอกก่อนเปิดประตูออก

"ซงงง ยุนนนน ฮยองงงงง"

"เหวอออออออออ"

ถึงจะเห็นไม่ชัดเจนผ่านม่านผมของตัวเอง แต่ภาพลางๆของซงยุนฮยองวิ่งด้วยความตกใจกลับไปยังห้องนอนของพวกเขาทั้งคู่ทำให้กูจุนฮเวแปลกใจแถมสะใจแบบบอกไม่ถูก

(C) ELIZILE

...อืมม เขาคิดว่าเขาเองก็ชอบสิ่งแปลกๆที่อีกฝ่ายชอบอันนี้กว่าที่คิดล่ะ...

Talk:  คิดว่าเป็นฟิคคืนกำไรให้กับชาวเรือ แต่รู้สึกได้ว่าคืนกำไรตัวเองมากกว่า *มองเหม่อ* รวบยอดค่ะ วันเกิดพี่ยุน + วาเลนไทน์ น้องเน่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ในฟิคเรื่องนี้ก็เป็นผู้ใหญ่เราก็นะ...*โดนลูกชายต่อย* นั่นล่ะค่ะ ไม่มีอะไรล่ะ เจอกันเรื่องหน้าค่ะ _ _  

#ฟิคเปื่อย