[iKON] Lazy Story : ฟิคเรื่อยเปื่อย [Yunhyeong & Junhoe ft. DongJin]

ลำดับตอนที่ #14 : [A] DONGHYUK : Eyes Of Love

30/12/2015

DONGHYUK : EYES OF LOVE

---------------------------------------------

 

...คิมดงฮยอก เชื่อว่าเวลาเราอยู่กับอะไรที่ชอบในดวงตาจะเป็นประกาย...

เพราะเขาเห็นสิ่งนั้นอยู่เสมอในดวงตาของ คิมจินฮวาน แฟนของเขาเวลาเช็กภาพที่ตัวเองถ่ายผ่านหน้าจอกล้องถ่ายรูปของตัวเอง

จินฮวานชอบถ่ายรูปเช่นเดียวกับชอบงานเขียน อีกฝ่ายมักบอกกับเขาว่ามันเป็นการใส่มุมมองของตนลงในภาพถ่ายหรือตัวหนังสือ บันทึกความทรงจำของเราไม่ให้เลือนหายไปไหนและแบ่งปันเรื่องราวในช่วงเวลานั้นกับคนที่มาพบ ดังเช่นคืนนี้ที่พวกเขาสองคนได้ใช้เวลาร่วมกัน อากาศยังคงหนาวเย็นแม้ไร้ซึ่งหิมะ ดวงไฟยังคงประดับประดาอย่างสวยงามไปทั่วย่านวัยรุ่นชื่อดังถึงแม้จะผ่านวันคริสมาสต์มาแล้วก็ตามซึ่งดูท่าจะยังคงอยู่ต่อไปจนถึงวันปีใหม่

ดงฮยอกปล่อยให้จินฮวานถ่ายรูปตามใจชอบโดยที่เขาเดินตามไปเป็นระยะเพราะแฟนตัวเล็กของเขาไม่หยุดนิ่งนานสักเท่าไร พอถ่ายรูปจุดที่ตัวเองสนใจได้แปปๆ ก็เดินไปหาจุดใหม่แล้ว เดินทอดน่องซึมซับบรรยากาศของเทศกาลรอบตัวโดยที่บางทีก็ฮัมเพลงออกมาบ้างเมื่อถึงท่อนคุ้นเคยผ่านหูฟังที่เสียบไว้ข้างหนึ่งและยังคอยสังเกตุว่าอีกฝ่ายยังอยู่ในสายตาของตน

ระยะห่างของพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้ไกลกันมาก แต่ก็มากพอที่ดงฮยอกต้องเขาสาวเท้าตามไปในตำแหน่งที่จินฮวานหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมปังรูปปลาซึ่งกำลังส่งกลิ่นหอมหวนจนเขาคิดว่าจะซื้อสักสองตัวมาแบ่งกันกินทั้งที่พึ่งอิ่มจากซีซาร์สลัด พาสต้าหอยลาย พิซซ่าแฮมชีสถาดโตและทิรามิสุถ้วยใหญ่จากมื้อเย็นแสนอร่อยในร้านอาหารร้านโปรดของพวกเขา

...ไม่เห็นต้องกลัวอ้วนในเมื่อเทศกาลแห่งความสุขก็ต้องกินให้เต็มทีสิ...

"ดงฮยอก กินขนมปังปลากันไหม?"

นั่นล่ะ ดวงตาเรียวเล็กเป็นประกายหลังจากละความสนใจจากหน้าจอกล้องในมือ มองไปตามมือที่กำลังเทแป้งลงไปในแบบพิมพ์เหล็กรูปปลาและยกกล้องขึ้นถ่ายอีกครั้งก่อนถามขึ้นมาด้วยเสียงร่าเริงเมื่อรู้ว่าเขายืนอยู่ข้างตัวเองแล้ว

"เอาไส้อะไรบ้างดีครับ?"

"พี่เอาถั่วแดง อีกสองอันดงฮยอกเลือกเลย"

เพราะมีกันสองคนกับสามชิ้นคงจะไม่จุกเกินไป เลือกอีกสองไส้ซึ่งต่างจากของจินฮวานเพราะดูท่าทางอีกฝ่ายคงจะอยากกินหลายๆไส้และจำรสชาติเพื่อเอาไปเขียนรีวิวลงบล็อคของตัวเองเช่นเคยในเมื่อตั้งในถ่ายภาพตัวร้านกับขนมที่ได้มาซะละเอียดขนาดนี้

"ครีมหวานไปหน่อยนะผมว่า"

"แต่ถั่วแดงโอเคนะ หวานกำลังดี"

เขาส่งตัวปลาอีกครึ่งตัวไส้ครีมคัสตาร์ดให้กับจินฮวานได้ลองหลังจากกัดเข้าไปเต็มคำ รับขนมปลาอีกสองตัวมาลองชิม สุดท้ายก็จัดการไส้ชาเขียวจนหมดเมื่ออีกฝ่ายเบ้ปากและยู่จมูกกับกลิ่นของชาเขียวที่ฉุนเกินไปหลังจากกัดไปเพียงคำเดียว

ทั้งตัวเขาและจินฮวานนั้นชอบกินด้วยกันทั้งคู่ ตั้งแต่ก่อนจะคบกันก็ชวนกันพาไปหาของอร่อยกินกันเสมอ มากันหลายคนก็เลือกที่จะลองทานได้หลายอย่าง มันก็มีบ้างล่ะเจอของอร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง เคยทั้งนั่งชมหรือนั่งบ่นไปด้วยกัน ทำสีหน้ามีความสุขหรือเบ้ปากไปกับของกินตรงหน้าเองก็บ่อยไป

“สนใจไปเต้นกับเขาไหมดงฮยอก?”

ดวงตาเรียวมองไปตามทางที่จินฮวานชี้นิ้วเมื่อตั้งคู่ออกเดินมาจากหน้าร้านขายขนมปังปลาแล้ว ตรงหน้าลานซึ่งมีตึกสีขาวสูงเกือบห้าชั้นอยู่ด้านหลังกับเสาไฟโดยรอบลานประดับไปด้วยหลอดไฟหลายสี เสียงดนตรีเปิดดังมากจากตรงนั้นโดยมีคนล้อมดูอยู่ด้านนอกและมีชายหนุ่มสองคนกำลังวาดลวดลายเต้นสลับกันราวกับกำลังแบทเทิลกันอยู่ทำให้จินฮวานอดหยิบกล้องของตัวเองเดินเข้าไปเก็บภาพไว้ไม่ได้

“ตอนนี้ไม่ไหวหรอกครับ มีหวังได้มีปลาออกจากปากมาสักตัวแน่เลย”

พูดแบบติดตลกซึ่งความจริงไม่ได้ตลกเมื่อตอนนี้ท้องแน่นมาก แต่ในหัวกับในใจนี่มีท่าเต้นไปตามจังหวะเพลงแล้วเรียบร้อยทั้งที่สายตายังคงจับจ้องไปนักเต้นทั้งสองคนตรงหน้าก่อนปรบมือเมื่อทั้งคู่โค้งหัวขอบคุณและเก็บของออกจากบริเวณหน้าลานเพราะกำลังจะมีฉายภาพประกอบแสงสีเสียงลงไปบนตึกด้านหลัง เหมือนเขาจะจำได้ลางๆว่าจะเป็นงานที่รุ่นพี่คนสนิทของเขารับออกแบบภาพเคลื่อนไหวสำหรับวันคริสมาสต์แต่ดูท่าผลตอบรับน่าจะดีเมื่อได้ยินประกาศว่าจะฉายภาพถึงวันปีใหม่กันเลยทีเดียว

“เสียดายจัง พี่ไม่ได้ดูนายเต้นนานแล้วเหมือนกัน ความจริงพี่ชอบเวลานายเต้นนะ มันเต็มไปด้วยความรู้สึกอยู่ในนั้น โดยเฉพาะในดวงตามีความมุ่งมั่นและเป็นประกายมากเลย”

ถึงในน้ำเสียงเสียดายก็ยังมีคำชื่นชมอยู่ ประโยคที่จินฮวานมักชมเขาอยู่บ่อยครั้งและไม่เคยเบื่อที่จะบอก ถ้าในดวงตาของจินฮวานเป็นประกายเพราะการได้ถ่ายรูป ดวงตาของเขาเองก็เป็นประกายทุกครั้งเมื่อได้เต้น เพียงแต่มันจะส่งความหมายมากขึ้นเมื่อรู้ว่ามีใครสักคนกำลังมองเขาอยู่โดยเฉพาะผ่านหลังเลนส์กล้องนั้น

“ขอบคุณครับ ผมเองก็ชอบรูปพี่จินถ่ายตอนที่ผมเต้นเช่นกันไม่มีใครถ่ายได้สวยเท่าพี่หรอกครับ แต่ตอนนี้พี่จินมาถ่ายรูปกับผมสักรูปนะ”

ยิ้มกว้างก่อนทำท่าน่ารักยื่นหน้าเข้าไปอ้อนขอถ่ายรูปคู่สักรูปหลังจากที่ทั้งคืนที่ผ่านมาอีกฝ่ายได้แต่ถ่ายเพียงวิว ของกินและตัวเขา โอบไหล่ของจินฮวานเข้าหาตัวเองเมื่อจินฮวานลดกล้องในมือลงและขยับตัวเข้ามา เอียงหัวของตัวเองทับลงไปบนลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนโดยมีแสงไฟและภาพจากบนตึกเป็นพื้นหลัง ปล่อยให้จินฮวานได้ขยับมือของเขาที่ถือกล้องจัดมุมตามใจชอบก่อนจะกดถ่ายภาพ แต่งภาพเป็นที่น่าพอใจและคิดว่าจะส่งไปให้พี่ชายคนสนิทของเขาสักหน่อยว่าได้มาดูงานที่พี่เขาทำด้วยล่ะ

"พี่ยุนส่งรูปมาพอดีเลยแฮะ"

นิ้วของดงฮยอกกดเข้าไปดูภาพซึ่งส่งผ่านมาในโปรแกรมแชทตัดหน้าเขาก่อน อดยกยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นว่าเป็นภาพของคนส่งอย่าง ซงยุนฮยอง ยิ้มกว้างจนหางตาหยีลงกับแฟนตัวยักษ์เพื่อนสนิทของเขา กูจุนฮเว กำลังคืบหมูย่างเข้าปากตัวเองอยู่ฝั่งตรงข้ามกันแบบไม่สนใจว่าถูกถ่ายด้วยซ้ำ สงสัยจะส่งมาอวดว่าพาไปกินข้าวที่บ้าน นั่นไงส่งข้อความมายืนยันด้วยว่าอยู่ที่ร้านของพ่อแม่ยุนฮยอง

"อะไร พาจุนฮเวไปกินข้าวแล้วยังมาอวด"

น้ำเสียงของจินฮวานออกหมั่นไส้นิดๆกับภาพเพื่อนร่วมงานกับน้องชายของตัวเอง ดวงตาเรียวหรี่เล็กลงกับมุมปากยกยิ้มซึ่งดงฮยอกรู้ว่ามันเป็นรอยยิ้มที่อันตรายและแสนเจ้าเล่ห์ คนข้างตัวเขาออกจากโปรแกรมแชทก่อนเปลี่ยนเป็นกล้องถ่ายรูป จัดท่าทางของตัวเองพลางกวักมือเรียกเขา

"ยิ้มนะ หนึ่ง สอง สาม"

ดวงตาเรียวของเขาหยีลงเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวกับฉีกยิ้มกว้างเช่นเดียวกับทุกครั้งที่ถ่ายรูปกับอีกฝ่ายเพียงแต่ไม่ได้เตรียมใจไว้กับสิ่งที่จินฮวานคิดไว้ว่าจะทำ

...เมื่อจังหวะที่นับสามจินฮวานหันหน้าของตัวเองมาจูบตรงแก้มของเขาพอดี...

วาดแขนกอดไหล่ของคนซึ่งกำลังง่วนหน้าแต่งรูปที่พึ่งถ่ายเมื่อครู่ในจอมือถือหลังจากยืนอึ้งไปนานอยู่เพราะใช่ว่าแฟนเขาจะเป็นพวกแสดงความรักกันในที่สาธารณะแต่พอเห็นว่าภาพที่ถูกแต่งเสร็จแล้วถูกส่งไปให้คนขี้อวดเมื่อสักครู่พร้อมกับข้อความ

'มาเดทข้างนอกอุ่นกว่าเยอะ - จินฮวาน'

"พนันกันได้เลยว่าพี่ยุนจะไม่ยอมอยู่เฉย"

ส่ายหัวเบาๆทั้งที่ยังยิ้มอยู่ จินตนาการถึงสีหน้าของยุนฮยองได้เลยว่าพอเห็นรูปแบบนี้ต้องอิจฉาตาร้อนแน่นอนเพราะคนอย่างกูจุนฮเวรู้จักแต่การถ่ายเชฟฟี่กับตัวเองเท่านั้นล่ะ จะหาทางถ่ายรูปคู่กับเจ้าเพื่อนสนิทของเขานี่ต้องทีเผลออย่างเดียว

อืมม...แค่คิดก็สนุกแล้วว่าพี่ชายสุดที่รักของเขาจะหาวิธีแบบไหนในการขอถ่ายรูปกับอีกฝ่ายกัน

"ขอพนันว่าจุนฮเวไม่มีทางยอมหรอก กว่าจะได้ถ่ายรูปคู่นะจุนฮเวคงต้องหลับไปก่อน"

จินฮวานเชยตามองเขาโดยที่ในแววตามีแต่ความสนุกสนาน ในเมื่อความสุขของยุนฮยองคือการได้ดูแลและแกล้งแฟนตัวยักษ์ของตัวเอง พี่ชายอย่างจินฮวานเองก็มีความสุขจากการได้แกล้งน้องชายของตัวเองได้ปวดประสาทเช่นกัน ทั้งคู่ยืนดูแสงสีตรงหน้าจนกระทั่งเสียงเพลงเงียบลงและเสียงตบมือเข้ามาแทนที่ก่อนผู้คนจะสลายตัวจากบริเวณลานกว้าง

"ยังอยากถ่ายรูปอะไรอีกไหมครับ?"

"ไม่ล่ะ แค่นี้พอล่ะ และก็เริ่มจะรู้สึกหนาวด้วย เดี๋ยวจะเป็นหวัดก่อนกลับเชจู ไม่สนุกแน่ๆ"

เก็บกล้องถ่ายรูปของตนใส่กระเป๋าที่เขากำลังสะพายอยู่ก่อนสอดนิ้วมือทั้งห้านิ้วเข้ากับมือของเขา ดวงตาเรียวเล็กหยีลงพร้อมกับรอยยิ้มเล็กส่งมาให้เตรียมตัวพร้อมที่จะกลับหอเพื่อใช้เวลาคืนสุดท้ายของพวกเขาในปีนี้เนื่องจากพรุ่งนี้จนถึงหลังปีใหม่ทั้งคู่จะกลับบ้านของตัวเองและก็จะไม่ได้เจอกันอีกหลายวันเลย

...แต่ไม่เป็นไรหรอก ห่างกันแป๊บเดียวปีหน้าก็ยังได้อยู่ด้วยกันอยู่ดีและหวังว่าจะอยู่ด้วยกันจนไปถึงสิ้นปีหน้า...

“แต่ว่าก็ยังอยากจะถ่ายรูปนายเต้นเป็นครั้งสุดท้ายของปีนี้เหมือนกัน...

...เพียงแต่เป็นใน ห้องนอน นะ”

ดวงตาเรียวเล็กส่งสายตาออกกรุ่มกริ่มนิดๆ เชยตามองเขาพร้อมกับยิ้มกริ่ม ดงฮยอกทำท่าทางครุ่นคิดสักครู่ก่อนโน้มหัวลงไปตรงใบหูของคนข้างตัว ถามคำถามด้วยเสียงหวานขณะมุมปากกำลังยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์

"จะเอาแบบใส่เสื้อผ้าหรือไม่ดีครับ? แต่ถ้าไม่ใส่นี่ไม่อนุญาติให้ใช้กล้องนะครับ ให้ใช้ได้แค่ดวงตาของพี่เท่านั้น"

“ขอทั้งสองแบบเลยแล้วกัน มาสลับกันถ่ายก็ดีเหมือนกันนะ...แต่ด้วยดวงตาเท่านั้น”

ส่งรอยยิ้มให้กันและกันก่อนหัวเราะออกมากันเบาๆ พากันเดินกลับไปยังห้องพักของพวกเขา คืนนี้ยังอีกยาวไกลได้ใช้เวลาร่วมกันอีกนานและไม่ต้องห่วงว่าพรุ่งนี้เช้าจะตื่นกันไม่ไหวเพราะจินฮวานกลับเชจูไฟท์บ่าย ไม่หรอกพวกเขาโตพอที่จะรู้ลิมิตว่าแค่ไหนควรพอแต่เวลาได้ทำสิ่งที่ชอบเองบางทีก็มันก็เพลินจนลืมเวลาได้เหมือนกัน

...และยิ่งเวลามองเข้าไปในดวงตาที่เป็นประกายและมีแต่ความรักอยู่ในนั้นของอีกฝ่ายยามอยู่ด้วยกัน มันยิ่งไม่อยากจะละสายตาหรือห่างกันไปสักวินาทีเดียว...

**Special**

...ซงยุนฮยอง กำลังกัดตะเกียบและทำสีหน้าเซ็งเต็มที่หลังจากเห็นภาพที่จินฮวานส่งมา...

อีกไม่กี่วันใกล้วันปีใหม่แล้วปีนี้ทั้งเขากับจุนฮเวตัดสินใจว่าต่างฝ่ายต่างจะอยู่กับครอบครัวของตนทั้งทีคบกันพึ่งผ่านหนึ่งปีมามาดๆ วันนี้เขาจึงพาแฟนผู้กินเก่งของตัวเองมาทานหมูย่างไม่อั้นที่บ้านและพรุ่งนี้เขาเองก็จะไปทานอาหารเย็นที่บ้านของจุนฮเวก่อนกลับมาเจอกันอีกครั้งในคืนวันสองของปีหน้า

ตอนแรกก็ไม่อะไรหรอก ที่ส่งรูปไปเนี่ยแค่จะบอกว่าพาจุนฮเวมาทานหมูย่างที่บ้านซึ่งจินฮวานเคยบ่นอยู่ว่าอยากมาเหมือนกันเผื่อดงฮยอกเห็นจะได้พาแฟนตัวเองมากินให้รายได้เข้าบ้านเขาบ้าง แต่ที่ไหนได้เจอคิมจินฮวานส่งมาอวดสวีตหวานกับแฟนเด็ก

...โคตรเซ็งอ่ะ รูปคู่แถมหอมแก้มด้วย อิจฉาสุดๆ...

"อิ่มแล้วหรือไงพี่? แล้วนั่นใคร พี่จินฮวานกับดงฮยอกหรอ?"

แฟนตัวยักษ์เอื้อมหัวมาจากฝั่งตรงข้ามเตาหลังจากคีบหมูเข้าปากอีกชิ้น ถือวิสาสะหยิบมือถือในมือเขาไปดูรูปชัดๆ เบ้ปากอย่างชัดเจนเมื่อเห็นภาพของทั้งคู่ก่อนส่งมือถือคืนให้เขาและกลับไปสนใจหมูบนเตาย่างต่อ

"จุนฮเวมาถ่ายรูปจูบกัน!"

"จะบ้าหรือไงคนเต็มร้านและผมไม่ถ่ายรูปแบบนั้นกับพี่เด็ดขาด"

ตอบกลับมาเสียงนิ่งก่อนห่อหมูด้วยผักในมือและส่งเข้าปากไปแบบไม่สนใจเสียงเชิญชวนของเขาด้วยซ้ำ แต่ขึ้นชื่อว่าซงยุนฮยองไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้หรอก!

"งั้นขึ้นไปห้องพี่ถ่ายได้ใช่ไหม! ไปเร็ว!"

"ยังกินไม่อิ่-- ไม่ต้องมาดึงกันเลย! ปล่อยผมนะไอ้พี่โรคจิต!"

.
.
.

0.34 AM. Song Prince Send Photo

กว่าจะลากจุนฮเวขึ้นมาห้องตัวเองได้ผ่านด่านการกินรอบสองกับช่วงเวลาพูดกับครอบครัวของเขาหลังร้านปิดอีกรอบ ไหนจะสู้รบปรบมือกับเด็กอิ่มจัดง่วงนอนมากจนทำให้อีกฝ่ายตื่นขึ้นเต็มตาจนได้เล่น(?)อะไรด้วยกันนิดหน่อยแบบที่เบนความสนใจของเขาลืมเรื่องถ่ายรูปคู่ไปเลย สุดท้ายก็มาได้ถ่ายตอนที่อีกฝ่ายหลับไปแล้วอยู่ดี ไม่ได้จุ๊บปากหรอกนะ หวงรูปจะเก็บไว้ดูคนเดียวเลยส่งรูปในท่าทางเดียวกับที่จินฮวานส่งมา

แต่ถึงยุนฮยองส่งรูปไป ในเวลานั้นแม้ทั้งสองคนยังคงไม่หลับก็ไม่มีใครสนใจโทรศัพท์ของตนหรอก

...ในเมื่อทั้งคู่กำลังใช้ดวงตาเป็นกล้องถ่ายรูปถ่ายภาพแบบไม่มีเสื้อผ้าใดๆกันอยู่นิน่า...

Talk:  เลยคริสมาสต์แล้วแต่เพลงประกอบมันน่ารักดีเลยเอามาใส่ซะเลย เวลาเขียนคู่รองในฟิคนี้ยังไงก็จะมีคู่หลักมาผสมรองด้วยเสมอค่ะ เป็นความสุขเล็กๆของเราเอง ฮิงค์ คู่ดงจินเขาจะไปแบบเรื่อยๆ โตแล้วจะแตกต่างจากคุณพี่เลี้ยงเด็กมากเลยค่ะแต่จะแอบมีมุมเซ็กซี่ๆของคนแสนเซ็กซี่ทั้งสองอยู่นะ อุอุ ว่าไปตั้งเขียนฟิคนี้มาเขียนแต่เรื่องของกินเน้อ *หิว* 

และก็ฟิคตอนนี้เป็นฟิคส่งท้ายปีค่ะ ตั้งใจว่าหลังปีใหม่จะมีฟิคคู่พิเศษเปิดมารับปีใหม่เลยถ้าไม่ติดกิจอะไรนะคะ 

ปีหน้าก็ขอฝากคู่รักพี่ยุนคนดีเลี้ยงดูเด็กยักษ์ให้อ้วนกันต่อไปด้วยนะคะ และก็ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมลงเรือยุนจุนกับดงจินของเราด้วย Happy New Year 2016 ค่าาาา

#ฟิคเปื่อย

｡SYDNEY♔