คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Ereipio : Merveille
Application
Kósmima
บุคลิก 1
บุคลิก 2
"ฉันรักในงานเขียน...
ฉันจะรังสรรค์โลกใบนี้ขึ้นมาใหม่ด้วยปากกาแสนวิเศษของฉัน
ถ่ายทอดความรู้สึกและความละโมบลงไปโดยไม่สนเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น ลงบนลูกแก้วแห้งบาปและจิตใจที่ถูกกักขังแห่งอดีต"
บทตัวละคร :: ตัวร้าย
ชื่อ :: เมอเวลเล่ (Merveille)
ชื่อเล่น/โค้ดเนม :: เมอเวล / เรียนิเมท
บ้านเกิด : ซิลโกเรียน
อายุ :: 26
อัญมณีประจำตัว :: เพชร (Diamond)
ของที่พกไว้ ::
เพชรทุกชิ้นที่ติดอยู่บนตัวของเธอหรือก็เครื่องประดับของเธอทั้งหมด
แต่อันที่เป็นแกนกลางจริงๆ ที่ทรงพลังที่สุดจะเป็นอันที่ติดบนหัว
อาวุธ :: ปากกาขนนก กับ
ลูกแก้วยักษ์ที่คล้ายๆ กรงนกในรูป
พลังอัญมณี :: พลังของเธอเป็นพลังสายโจมตีประเภทต้องจินตนาการ
(เพื่อง่ายต่อการเขียนขอเรียกว่ามโนนะค่ะ) โดยวิธีใช้คือ
เธอจะมองเข้าไปในลูกแก้วยักษ์แล้วมโนภาพขึ้นมาแล้วจะเกิดเป็นสิ่งนั้นๆ
โดยใช้ปากกาขนนกในการควบคุม เธอสามารถสร้างอาวุธได้เกือบจะทุกอย่างถ้ารู้รูปร่าง
ลักษณะ และวิธีการใช้
รวมถึงกลไกลและวิธีการสร้างมันขึ้นมาซึ้งมันจะทำให้เธอปวดหัวมาก
เธอจึงนิยมใช้ป้อมปืนไร้รูปร่างเป็นการยิงลำแสงเวทมนตร์มากกว่า และผีเสื้อระเบิด
ผีเสื้อสอดแนม ผีเสื้อดักฟัง
ส่วนอาวุธอย่างอื่นเธอต้องศึกษาเพิ่งซึ้งเธอก็ยังไม่ค่อยเข้าใจดีเท่าไหร่
ปากกาขนนกของเธอใช้ว่าจะใช้ควบคุมได้อย่างเดียว
ยังสามารถสร้างอาณาเขตเวทที่เป็นของตัวเองเพื่อถ่วงเวลาในการสร้างอาวุธซึ้งมันจะแข็งแกร่งมากตราบใดที่เธอใช้อีกบุคลิกหนึ่ง
เวลาในการสร้างอาวุธหรือเรียบเรียงเวลามนตร์นานสุดคือ 1 – 5 นาที
แต่เธอไม่ได้สร่งทิ้งแค่จุดเดียว เธอสามารถสร้างป้อมปืนได้ถึง 10 จุดด้วยกัน เธอสามารถต่อสู้ระยะประชิดได้ด้วย และบางครั้ง
(ซึ้งต้องเป็นระยะวิกฤตจริงๆ) เธอจะนำแซ้เหล็กไหล่ร้อนๆ ออกมาใช้
ภูตประจำตัว :: ริส (ซ้าย) – ปกติดี ,ไรส (ขวา) – เป็นใบ้พูดไม่ได้
ลักษณะนิสัย :
บุคลิกที่ 1 – ชอบเก็บตัวเพื่อเขียนนิยาย มโนนิยายไปเรื่อย
เป็นคนไม่เข้าสังคม จะว่าขี้อายก็ไม่เชิงแต่เธอไม่ชอบสายตาที่ทุกคนมองมา
ชอบคิดเรื่อยเปื่อยและมองท้องฟ้าอยู่ในห้อง บางครั้งเธอก็พูดคนเดียวเหมือนคนบ้าเมื่อมองลุกแก้วยักษ์ของขวัญของแม่
บางครั้งก็ทำตัวเพี้ยนๆ ออกมา อารมณ์ของบุคลกที่ 1 แปลปรวนมากเวลาอยู่ในห้อง
เวลาเก็บตัว เช่น บางครั้งเธอก็กระโดดแล้วตะโกนว่า “ดิชั้นจะบินนนนน!!!” แต่สักพักก็หดหู่แล้วบอกว่า
“ดิชั้น ดิชั้น ดิ ดิ ดิชั้นเป็นคนทำให้ทุกคนต้องตายในวันเกิด”
และอีกสักพักอารมณ์ก็จะกลับมาดีใหม่ แปรปรวนวนซ้ำแบบนี้ทุกวัน
เวลาออกมาของนอกเธอจะเดินก้มหน้า ทุกคนมักไม่สนเธอเหมือนไร้ตัวตน
แต่เธอก็มีเรดาห์พิเศษที่สามารถหาได้ว่าบุคคลไหนสามารถรับบุคลิกของตนได้
เมื่อเจอคนนั้นเธอจะพูดอะไรออกมาที่เป็นคำคมสุดๆ แบบหาได้ยาก เห็นแบบนี้เธอเป็นคนเมตตากรุณา
ด้วยเรดาห์พิเศษนั้นทำให้หาคนใช้ส่วนตัวของเธอมาได้ถึงจะไม่มากแต่ก็คุยกับคนใช้ได้รู้เรื่อง
ไม่มั้นใจในตัวเอง
บุคลิกที่ 2 – เป็นคนยโสโอหัง ไม่อายใครไม่แคร์สื่อ ร่าเริงมาก
ชอบยิ้มแสยะเหมือนพวกตัวร้าย มาดเธอเหมือนตัวร้ายเต็มพิกัด เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองเกิน 100 % รวมถึงสมองก็ดูเหมือนจะเกิน 100 %
เช่นกัน เธอเป็นคนฉลาดคิดซะว่าเป็นศรีธนญชัย No. 2 หรือก็คือฉลาดแกมโกง ความจำดีบางเรื่อง
ตบมุขเก่งมาก มีศิลปะการต่อสู้ติดตัวแรงเยอะมากไม่รู้เอามากจากไหน
แต่นี้คือบุคลิกเดิมของเธอเมื่อยังเด็ก มีความเป็นผู้นำที่ดีแต่เหมือนจะไม่ค่อยมีใครเห็นเมื่อตอนโตนี้
(ใช้เฉพาะต่อสู้และอาการบุคลิกแรกหายไป)
ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงของมาเวลบุคลิกที่
1 จะเหมือนไร้ความรู้สึก นิ่งๆ เย็นชา
แต่โดยรวมเธอจะเป็นคนไม่ค่อยพูด
เพราะเธอมีอาการป่วยทางจิตอยู่ทำให้ไม่สามารถแสดงตัวตนออกมาได้อย่างเต็มที่
และเพราะนึกถึงเรื่องในอดีตด้วย ชอบพูดสุภาพเป็นทางการ และตะกุกตะกัก จะไม่สบตาคน
- “ดิ ดิ ดิ ดิฉัน...” - “ขอประทานโทษค่ะ คือ คือ คือ คือว่า...”
แต่ถ้าเป็นบุคลิกที่สองจะชอบพูดเสียงเหมือนตัวร้าย
ชอบพูดเหมือนตัวเองเป็นใหญ่ ชอบพูดแบบยโสโอหังตัวเองเหนือกว่าใคร ชอบจ่องตาคน
พูดแบบเหมือนเพื่อนสนิทกันทั้งๆ ที่ไม่รู้จักมากก่อน บางครั้งก็ตะวาดเสียงดัง
- “นี้นายทำยั้งงั้นมาเหรอ?” - “นี้เธอ... !”
รูปร่างหน้าตา : มีผมสีทองงามสลวย
ตาสีส้มสว่างเหมือสินแร่ ผิวงามอมชมพู ผิวนิ่มน่าหยิก
ใบหน้าเหมือนไร้ความคิดนิ่งสงบดวงตาทมึนว่างเปล่าแต่ถ้าเปลี่ยนเป็นอีกบุคลิกหนึ่งดวงตาจะเต็มไปด้วยความยโสโอหังพร้อมรอยยิ้มเหมือนสะสาแก่ใจอยู่ตลอดเวลา
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 164 / 45
ประวัติ :: บ้านของมาเวลค่อนข้างรวย
ไม่สิ รวยมาก ธุรกิจของครอบครัวติดอันดับต้นๆ ของซิลโกเรียนเลยก็ว่าได้ทำให้บ้านเธอต้องมีงานปาร์ตี้ทางธุรกิจบ่อยๆ
สมัยเด็กเธอชอบมากกับงานปาร์ตี้นั้นเพราะเธอมักได้เพื่อนและเป็นตัวตั้งตัวตีในการเล่นกับลูกๆ
หลานๆ ของนักธุรกิจคนต่างๆ แต่แม่ของเธอไม่ชอบมันเลย แม่ของเธอมักจะก้มหน้าและไม่ชอบพูดกับใครไม่ชอบมองหน้าใคร
มาเวลมักจะถูกพ่อดุเสมอแต่ก็ได้แม่นี้ละช่วยไว้
พ่อและแม่ของเธอนอนแยกห้องกันและเธอก็ไปนอนห้องแม่บ่อยๆ
จนเธอได้รู้ความจริงว่าแม่ของตนป่วยทางจิต เป็นพวกชอบเก็บตัว และเป็นนักเขียนเงียบๆ
แม่เธอไม่ต้องการไปงานเลี้ยงบ่อยๆ เพื่อปั่นต้นฉบับงานเขียนให้ทัน
ทำให้เธอพยายามขอร้องพ่อเรื่องของงานปาร์ตี้ว่าขอไม่ให้แม่ไปด้วย
แต่พ่อก็ปฎิเสธเพราะเห็นธุรกิจสำคัญมากกว่าครอบครัว พ่อของเธอเป็นพวกหน้าเงิน
จนกระทั้งงานปาร์ตี้วันเกิด แม่ของเธอซื้อลูกแก้วยักษ์
(ลูกแก้วที่เธอใช้เป็นอาวุธ) มาเป็นของขวัญ เธอดีใจมากกระโดดโลดเต้นยกใหญ่
เธอพาเพื่อนไปเล่นที่สนาม คนอื่นๆ ผปค. ของเด็กก็ตามไปด้วย
การฉลองวันเกิดจึงย้ายมาที่สนามบ้านแต่ทันทีที่เธอเป่าเค้กวันเกิดและเริ่มแกะของขวัญก็ระเบิดลงกลางงาน
ทุกคนตายหมดเหลือแต่พ่อ พี่ชาย น้องสาว และตัวเธอเท่านั้น
เนื่องจากมาเวลอยากทำเซอไพรซ์ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานจึงวิ่งกลับมาห้องโถงก่อนพร้อมกับพ่อ
น้องสาว พี่ชาย
เหตุการณ์นั้นเสถือนใจมาเวลมากจนเธอมีอาการจิตเหมือนแม่และเริ่มเป็นตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
บุคลิกแรกเกิดขึ้นจากอาการจิต ราวกับว่าเธอเอาแม่ของเธอมาประทับบนร่าง
ครอบครัวของเธอทุกคนจึงเริ่มตีตัวออกห่างมาเวล
เมื่อตอนที่มาเวลไปงานศพแม่เธอพบกับเสียงนินทาและสายตาจากคนรอบข้างทำให้เธอเกลียดการมองตามาก
ชอบ :: งานเขียน นิยาย
ไม่ชอบ/เกลียด :: งานปาร์ตี้
แพ้/กลัว :: สายตาที่มองมา
(เป็นอาการตอนหนึ่งของบุคลิกแรก)
เพิ่มเติม ::
คุยกับผปค.นิดหน่อย
-สวัสดีค่ะ
แผ่นกระดาษเองค่ะ (ใครฟระ //แววเสียงจากนักอ่าน...) คำถามแรกเลยนะคะ
ทำไมถึงมาสมัครคะ?
:: น่าสนุกดี
เรากำลังหาแฟนตาซีแนวๆ นี้อ่านอยู่
- สมัครแล้วอย่าลืมกลับมาเช็คด้วยนะคะ
:: ไม่ลืมรอกน่า
ยกเว้นบ้านเน็ตเล่นไม่ได้ไว้ค่อยหาโอกาศแจ้งละกัน
-ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการเสียใจไหมเอ่ย?
:: นิดๆ นะ
แต่โยกไปบทอื่นก็ได้ ปรับเปลี่ยนอะไรตามใจเลย
-อยากให้ลูกๆ
มีคู่ไหมคะ? ถ้าอยากมีเอาเพศไหนดีเอ่ย บอกได้เลยค่ะ
จะเป็นหญิง ชาย ทอม(?) กระเทย(?) ได้หมดค่ะ
:: มีก็ดีมาเวลจะได้มีคนค่อยให้กำลังใจ
และมีคนสามารถเติมเต็มช่องว่างในใจ บางทีอาการจิตของเธออาจดีขึ้น
ปล.
เราเป็นคนพูดเสียงแข็ง ไม่ได้เติมค่ะ / คะ ก็ต้องขอโทษด้วยนะ...
ปล.
2 เราอาจจะเขียนงงๆ ต้องขอดทษด้วยนะค่ะ
หมดคำถาม...ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ฝันดีผีหลอกค่----สัญญาณขาดหาย
ความคิดเห็น