Kiriha - นิยาย Kiriha : Dek-D.com - Writer
×

    Kiriha

    การมาพบกันระหว่าง คาเสะ ทายาทโฮโคกวานอิน กับ คิริฮะ สาวน้อยผู้เปี่ยมล้นด้วยพลังวิญญาณมหาศาล การเดินทางข้ามมิติโคจรมาพบกัน เพื่อปกป้องคนสำัคัญไว้ ความทรงจำที่เลือนหาย ร่างกายที่หลับไหลรอวันฟื้นตื่น

    ผู้เข้าชมรวม

    3,852

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    32

    ผู้เข้าชมรวม


    3.85K

    ความคิดเห็น


    39

    คนติดตาม


    12
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 ม.ค. 57 / 16:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    •Timeline Kiriha•
    -ยุคอดีตก่อนสิ่งมีชีวิตในน้ำจะวิวัฒนาการขึ้นบก
           2 core ได้ร่วงหล่นลงมา และซุ่มเงียบแฝงตัวบนโลก
           โฮโคประจำโลกได้ใช้พลังที่ยิบยืมมาจากโฮโคในโลกต่างอีก11ตนมาผนึกcore
           coreทั้งสองที่เต็มเปี่ยมไปด้วยเจตนารมณ์และพลังงานมหาศาลได้โต้กลับ
           โฮโคทั้ง12พลาดท่า จนหลงเหลือโฮโคแค่2ตน 'กวานอิน' 'ริวโฮ' 
           
    coreทั้งสอง 'Cyber' 'Soul' หมดพลังจึงต้องหยุดฟื้นฟูอยู่นาน
           ผลการต่อสู้ทำให้โลกถูกแบ่งแยกเป็นสี่มิติ 1.มิติกวานอิน / 2.มิติริวโอ / 3.มิติไซเบอร์  /4.มิติ Soul  
           ภายหลังทั้งสี่มิติได้เริ่มเชื่อมโยงกันอีกครั้งด้วยพลังของ2 Core
           
           โลกสงบสุขจนกระทั่ง. . .


    -มิติ Soul
          Core Soul ได้ใช้พลังตนดึงเหล่าวิญญาณทั้งมวลจากมิติกวานอินและริวโอ ให้
          มาอาศัยอยู่ในมิติของตนแทนที่จะกลับไปสู่ 'Center of Life' ศูนย์กลางของชีวิต
           ที่อยู่ในที่ๆไกลเกินกว่าจะไปถึงได้ด้วยกายเนื้อ   เหล่าวิญญาณนั้นทุกข์ทรมาน
          เป็นอย่างมากที่ไม่ได้กลับไปยังที่ๆพวกมันจากมา   และพวกมันก็เริ่มพัฒนา. . .
           จากวิญญาณที่เป็นกลุ่มก้อนพลังงาน เริ่มมีกายหยาบ เริ่มเปลี่ยนแปลงรูปร่าง
            ใช่แล้ว นี่คือจุดกำเนิดของ. . .
           เหล่าอมนุษย์ทั้งหลายทั้งปวงในตำนานต่างๆนี่เอง

     -มิติริวโอ ยุคคิริฮะ  

              พลังที่หลับไหลในตัวเธอได้ถูกปลุกให้ตื่น  และการมองเห็นผู้อาศัยอยู่
               คนละมิติก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา  อีกทั้งเธอยังต้องใช้พลังวิญญาณไป
              ช่วยเหลือเหล่าอมนุษย์ทั้งหลาย จนกระทั่ง. . . เธอเจองานใหญ่เกินกว่า
              จะฝ่าฟันไปด้วยตัวเธอและพรรคพวก. . . อิทซึมะเด็น. . .

    -มิติกวานอิน ยุคคาเซะ
              เธอได้รับรู้ถึงตัวตนของผู้ได้รับพลังจากโฮโคอีกคน  และเขาก็ได้มาช่วย
              กำจัดรังอิทซึมะเด็นอย่างง่ายดายก่อนจะกลับไปมิติของตน

    -มิติริวโอ ยุคคิริฮะ
              หลังสงคราม เธอได้ไปฝึกวิชาพลังวิญญาณกับริวโอที่ศาลเจ้าหลักประจำ 
              เกาะ พร้อมกับซักถามประวัติความเป็นมาต่างๆ
              จนทำให้เธอรู้ว่า. . .
              โลกมนุษย์นั้นมีถึงสี่มิติที่ทับซ้อนกัน. . .
              และสาเหตุนั้น เกิดจากสงครามระหว่างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโลก..โฮโคทั้ง 12 
              กับ2 core ที่มาจากนอกโลก. . .
              อีกทั้งริวโอยังบอกอีกว่า อนาคตเธอจะเป็นผู้นำพาพวกมันกลับไปที่ๆมันจากมา
              เส้นทางอนาคตที่เต็มไปด้วยภาระเริ่มส่อเค้าให้เธอรู้สึกเหนื่อยตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม
                                               . . . . . .
            



     
    ================================
    คิริฮะ : สาวน้อยที่น่าจะเป็นคนธรรมดาๆ บนเกาะริวโอ แต่ว่าวันนึงเธอ


               ได้ฝันถึงเรื่องเดิมๆ. . .และเธอก็เจอเหตุการณ์แปลกประหลาด

                ผิดธรรมชาติ(ที่วิทยาศาสตร์กำหนดไว้ว่าธรรมชาตินั้นต้องเป็น
                     อย่างนี้อย่างนั้น) และแล้ว. . .

    การเดินทางของเธอก็จะเริ่มขึ้น!


    ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยเน้อ จะพยายามเขียน(พิมพ์)ให้เนื้อเรื่องไล่ทันถึงจุดเชื่อมโยงระหว่าง Kiriha และ Core-Online เน้อ!


    Link Core-Online : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=742215


    --------------------------
    (หลังจากดองมา1ปีครึ่ง. . .กลับอีกหลายวัน 

    ผมก็มีไฟแต่งต่อแล้วครับ =w=

    วางพล๊อตไว้ยาวมากเลยนะ สำหรับ core-online / Kiriha

    แต่เพราะยาวเกิน เลยขี้เกียจแต่ง ดองไว้ซะ. . .

    ไม่รู้จะยังมีคนติดตามอยู่หรือเปล่า แต่ก็จะเขียนต่อไปให้จบเรื่อง. . .

    ภายในปีนี้ 2014 Core-Online จะต้องเดินทางไปสู่จุดจบ

    เช่นเดียวกันกับ Kiriha. . .)
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ชำแหละ เห็นจะได้"

    (แจ้งลบ)

    ต้องขอบอกกล่าวก่อนว่า อันมีคำคน ติ ก็เหมือนมีคนชี้ขุมทรัพย์ให้ หวังว่าน้องชายจะยังรับบทวิจารณ์นี้ได้ และแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น เรื่องนี้อยู่ในขั้นเรียกว่า 'พอใช้' แน่นอน! คำว่าพอใช้ มันก็ไม่ได้แปลว่าดีสักเท่าไหร่ แต่ย้ำว่า ยังแก้ได้ไม่สาย บทบรรยายบางทีมันก็พา งง นะ แม้บางทีจะเข้าใจ แต่รูปประโยคมันพางงชัดๆ น้องคงอยากให้ภาษาสวยจนเกินไป จ ... อ่านเพิ่มเติม

    ต้องขอบอกกล่าวก่อนว่า อันมีคำคน ติ ก็เหมือนมีคนชี้ขุมทรัพย์ให้ หวังว่าน้องชายจะยังรับบทวิจารณ์นี้ได้ และแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น เรื่องนี้อยู่ในขั้นเรียกว่า 'พอใช้' แน่นอน! คำว่าพอใช้ มันก็ไม่ได้แปลว่าดีสักเท่าไหร่ แต่ย้ำว่า ยังแก้ได้ไม่สาย บทบรรยายบางทีมันก็พา งง นะ แม้บางทีจะเข้าใจ แต่รูปประโยคมันพางงชัดๆ น้องคงอยากให้ภาษาสวยจนเกินไป จนลืมว่าจริงๆ แล้วคำที่อ่านได้เข้าใจ คือคำที่นักอ่านต้องการ เอาตรงๆ คงเรียกได้ว่า เลือกภาษาสวย มาใส่ไม่ตรงจังหวัะอารมณ์เรื่องสักเท่าไหร่ จริงๆ แล้วมุมมองบุคคลที่หนึ่งเนี่ย เขียนตามอัธยาศัยได้เลย ไม่ต้องมาสนใจในการเล่นคำที่ 'เกินพอดีมาก' เพราะอ่านแล้วมันแปลกๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ไม่สนุก ยอมรับว่าน้องคิดโครงเรื่องออกมาได้ค่อนข้างดี แม้บางช่วงมันยืด เหมือนไม่รู้จะเขียนอะไร แต่ก็วกกลับมาได้ดี จบตอนสุดท้ายที่พี่อัญอ่าน กลับคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจ เขียนให้จบก่อน แล้วค่อยกลับมายกเครื่องใหม่มันก็ได้ อย่าได้แคร์สื่อ อย่าไปกังวลกับคนอ่าน คนติ คนชมมาก เขียนจบเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว รีไรน์มันซะก็ไม่เสียหาย และวิธีตรวจสอบประโยค ว่าอ่านแล้วเข้าใจดีไหม ลองเปิดนิยายของน้องขึ้นมาแล้วอ่านออกเสียงดู ตรงไหนอ่านแล้วสะดุดก็ค่อยแก้มัน(เคล็ดลับชาวนิยายเชียวนะเนี่ย) ตอนนี้ ขอฟันเขียงว่า เรื่องนี้รุ่ง!! ถ้าอดทนที่จะเขียนต่อ และแก้ไขปรับปรุง เพราะการเริ่มต้นเขียนเรื่องใหม่ มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขียนดีขึ้นมากว่าเดิมได้ นอกจากเรียนรู้จากเรื่องเก่าที่มีประสบการณ์เก่าๆ คอยเตือน คอยแนะนำน้องเอง บอกตามตรง ถ้าบทนำเปิดตัวได้สวยกว่านี้ สนพ.เจ้าขา คงมาทาบทามไว้ล่วงหน้าเป็นแน่แท้ สุดท้ายพี่อัญขอกล่าว อย่าท้อ ทนแก้ เพื่อตามหาขุนทรัพย์ แต่ไม่ใช่มานั่งแก้ตอนนี้เลยนะ เขียนให้จบ แล้วค่อยแก้ทีเดียว ถึงตอนนั้นอยากทำอะไรต่อในวงการนิยาย ก็โบยบินได้แล้ว เชื่อพี่สาว แล้วจะดีเอง ^^   อ่านน้อยลง

    อัญยา | 31 ธ.ค. 54

    • 9

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "ชำแหละ เห็นจะได้"

    (แจ้งลบ)

    ต้องขอบอกกล่าวก่อนว่า อันมีคำคน ติ ก็เหมือนมีคนชี้ขุมทรัพย์ให้ หวังว่าน้องชายจะยังรับบทวิจารณ์นี้ได้ และแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น เรื่องนี้อยู่ในขั้นเรียกว่า 'พอใช้' แน่นอน! คำว่าพอใช้ มันก็ไม่ได้แปลว่าดีสักเท่าไหร่ แต่ย้ำว่า ยังแก้ได้ไม่สาย บทบรรยายบางทีมันก็พา งง นะ แม้บางทีจะเข้าใจ แต่รูปประโยคมันพางงชัดๆ น้องคงอยากให้ภาษาสวยจนเกินไป จ ... อ่านเพิ่มเติม

    ต้องขอบอกกล่าวก่อนว่า อันมีคำคน ติ ก็เหมือนมีคนชี้ขุมทรัพย์ให้ หวังว่าน้องชายจะยังรับบทวิจารณ์นี้ได้ และแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น เรื่องนี้อยู่ในขั้นเรียกว่า 'พอใช้' แน่นอน! คำว่าพอใช้ มันก็ไม่ได้แปลว่าดีสักเท่าไหร่ แต่ย้ำว่า ยังแก้ได้ไม่สาย บทบรรยายบางทีมันก็พา งง นะ แม้บางทีจะเข้าใจ แต่รูปประโยคมันพางงชัดๆ น้องคงอยากให้ภาษาสวยจนเกินไป จนลืมว่าจริงๆ แล้วคำที่อ่านได้เข้าใจ คือคำที่นักอ่านต้องการ เอาตรงๆ คงเรียกได้ว่า เลือกภาษาสวย มาใส่ไม่ตรงจังหวัะอารมณ์เรื่องสักเท่าไหร่ จริงๆ แล้วมุมมองบุคคลที่หนึ่งเนี่ย เขียนตามอัธยาศัยได้เลย ไม่ต้องมาสนใจในการเล่นคำที่ 'เกินพอดีมาก' เพราะอ่านแล้วมันแปลกๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ไม่สนุก ยอมรับว่าน้องคิดโครงเรื่องออกมาได้ค่อนข้างดี แม้บางช่วงมันยืด เหมือนไม่รู้จะเขียนอะไร แต่ก็วกกลับมาได้ดี จบตอนสุดท้ายที่พี่อัญอ่าน กลับคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจ เขียนให้จบก่อน แล้วค่อยกลับมายกเครื่องใหม่มันก็ได้ อย่าได้แคร์สื่อ อย่าไปกังวลกับคนอ่าน คนติ คนชมมาก เขียนจบเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว รีไรน์มันซะก็ไม่เสียหาย และวิธีตรวจสอบประโยค ว่าอ่านแล้วเข้าใจดีไหม ลองเปิดนิยายของน้องขึ้นมาแล้วอ่านออกเสียงดู ตรงไหนอ่านแล้วสะดุดก็ค่อยแก้มัน(เคล็ดลับชาวนิยายเชียวนะเนี่ย) ตอนนี้ ขอฟันเขียงว่า เรื่องนี้รุ่ง!! ถ้าอดทนที่จะเขียนต่อ และแก้ไขปรับปรุง เพราะการเริ่มต้นเขียนเรื่องใหม่ มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขียนดีขึ้นมากว่าเดิมได้ นอกจากเรียนรู้จากเรื่องเก่าที่มีประสบการณ์เก่าๆ คอยเตือน คอยแนะนำน้องเอง บอกตามตรง ถ้าบทนำเปิดตัวได้สวยกว่านี้ สนพ.เจ้าขา คงมาทาบทามไว้ล่วงหน้าเป็นแน่แท้ สุดท้ายพี่อัญขอกล่าว อย่าท้อ ทนแก้ เพื่อตามหาขุนทรัพย์ แต่ไม่ใช่มานั่งแก้ตอนนี้เลยนะ เขียนให้จบ แล้วค่อยแก้ทีเดียว ถึงตอนนั้นอยากทำอะไรต่อในวงการนิยาย ก็โบยบินได้แล้ว เชื่อพี่สาว แล้วจะดีเอง ^^   อ่านน้อยลง

    อัญยา | 31 ธ.ค. 54

    • 9

    • 0

    ความคิดเห็น