เล่ห์ร้าย เสน่ห์ลวง

     


  เล่ห์ร้าย เสน่ห์ลวง

      

         
 

M U S I C CAFE : LUN LA


เพลง แบบไหนที่เธอจะรัก : Zeal
 

 

  

ภูมินทร์  อัครภิวัฒน์สกุล

ความรักของเขา...ตือการแย่งชิงให้ได้มา

    
 

 

เพลินไพลิน  จันทร์วิจิตร

ความรักของเธอ...คือความอ่อนโยน

 

 

    

 

 

 

ภาคิน  อัครภิวัฒน์สกุล

ความรักของเขา...คือการเสียสละและการให้

 


 

   

.

..มีผู้ชายก้าวเข้ามาในชีวิตเธอสองคน...

...คนแรก...คือคนที่เธอรักและเขาก็รักเธอ...ภาคิน อัครภิวัฒน์สกุล...

...คนที่สอง...คือคนที่เธอเกลียดและเขาก็เกลียดเธอ...ภูมินทร์ อัครภิวัฒน์สกุล...

ตั้งแต่พ่อที่เปรียบเสมือนเสาบ้านจากไป

ก็เหลือเพียงเพลินไพลินกับป้าที่ตาบอดสองคนป้าหลาน ไร้ญาติขาดมิตร

ชีวิตเธอในยามนี้ช่างมืดมนจนกระทั่ง...

เขาก้าวได้เข้ามาในชีวิตเธอ...ภาคิน อัครภิวัฒน์กุล...ทายาทพันล้านของนักธุรกิจชื่อดัง

เขาคือที่พึ่งเดียวของเธอและเป็นผู้ที่กุมหัวใจเธอไว้ทั้งดวง

แต่ทว่า...

ความสงบสุขในชีวิตของเธอต้องหายไปพร้อมกับพายุลูกใหญ่ที่พัดมาแทน

เมื่อเขาเข้ามาในชีวิตเธอ...ภูมินทร์ อัครภิวัฒน์สกุล...ทายาทอีกคนของนักธุรกิจพันล้าน

น้องชายต่างมารดาของภาคิน อัครภิวัฒน์สกุล

เพื่อที่ต้องการเอาชนะพี่ชายต่างสายเลือด เขาจึงทำทุกอย่างแม้กระทั่งทำร้ายเธอ

ใช้เธอเป็นเครื่องมือทำร้ายภาคินอย่างเลือดเย็น!!!

 

Cut scene

           "เมื่อไรคุณจะปล่อยฉันไปสักที ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนาคุณถึงเกลียดฉัน  ทำร้ายฉันขนาดนี้"เพลินไพลินมองชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาดั่งเทพบุตรแต่มีจิตใจหยาบช้าไม่ต่างจากซาตานตรงหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายใจ  
           ความรักของเธอต้องพังลงก็เพราะฝีมือของเขา ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรแล้ว...ไม่เหลือแม้กระทั่งผู้ชายที่รักเธออย่างหมดหัวใจ...
           "เมื่อไรน่ะหรอ"ภูมินทร์ทวนคำถามด้วยสีหน้ากวนอารมณ์พลางใช้มือบีบคางมนแรงๆ"ฉันจะปล่อยเธอก็ต่อเมื่อฉันพอใจหรือไม่ก็...จนกว่าไอ้ภาคมันจะทรมานตายไปเพราะผู้หญิงที่มันรักกำลังจะกลายเป็นของน้องชายที่เกลียดมันเข้ากระดูกดำอย่างฉันน่ะสิ!!!"
           "ไม่มีวัน ฉันจะไม่มีวันให้วันน้ันเกิดขึ้นเด็ดขาด ถ้าคุณแตะฉันแม้แต่ปลายก้อย...ฉันจะไปแจ้งความ..."
           "ก็เอาสิ ถ้าเธออยากให้ป้าเธอไปนั่งอยู่แถวข้างถนนหรือไม่ก็ตามสะพานลอยน่ะ เชิญไปแจ้งความเลยตามสบาย แต่ฉันจะบอกไว้อย่างนะ...ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีวันหนีฉันไปรอดหรอกเพลินไพลิน"ชายหนุ่มบอกเชิงข่มขู่  นัยต์ตาคมทอประกายเย้ยหยันขณะมองสบนัยต์ตาคู่งามที่มีรอยหวาดหวั่นฉายชัดอยู่ 
           "คุณ...คุณมันไม่ใช่คน...เลวที่สุด...ทำร้ายได้แม้กระทั่งคนที่ไม่มีทางสู้!!!"เพลินไพลินเอ่ยอย่างคั่งแค้นใจ  ได้แต่จดจำภาพผู้ชายตรงไว้ในใจและบอกกับตัวเองว่าเธอจะไม่มีวันอภัยให้เขาเด็ดขาดในสิ่งที่เขาทำกับเธอ
           "ฉันก็ไม่เคยบอกว่าฉันเป็นคนดีอยู่แล้วนี่  ถ้าจะโทษใครล่ะก็...เธอก็ต้องโทษความโชคร้ายของตัวเธอที่ดันเกิดมาเป็นคนที่ไอ้ภาคมันรักเอง เพราะฉันจะทำลายความรักของมันให้ราบคาบให้สมกับที่แม่ของฉันเคยเจอไงล่ะ!!!"ภูมินทร์ดึงมือออกจากปรายคางมนอย่างแรงจนใบหน้าเนียนสะบัดตามแรงกระทำนั้น  ความเกลียดชังปรากฎในดวงตาคู่งามอย่างไม่ปกปิดชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะเอ่ยประโยคที่เธอไม่เคยคิดจะพูดกับใครออกมาให้เขาได้ยินชัดๆ
           "ฉันเกลียดคุณ คนสารเลว" 
           "เกลียดไปเถอะ  ยิ่งเธอเกลียดฉันเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งสะใจมากขึ้นเท่านั้น  แล้วยิ่งเธอเจ็บมากๆเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเพราะคนที่จะทรมานมากกว่าเธอพันเท่าก็คือไอ้ภาค...ผู้ชายที่เธอรักไง!!!"เจ้าของร่างสูงกล่าวอย่างไม่ยี่หระ พลางมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างสะใจแล้วพูดต่อ
           "จำเอาไว้นะเพลินไพลิน  เธอก็เหมือนลูกไก่ในกำมือฉันน่ะแหละ...จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด ถ้าไม่อยากต้องเจ็บมากกว่านี้เธอก็ควรทำตัวดีๆกับฉันทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง เพื่อตัวเธอเองและก็เพื่อป้าของเธอ แต่ถ้าเธอไม่เชื่อฟังฉัน...ฉันจะทำให้เธอได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นมันเป็นยังไง!!!"

       
                    .................โปรดติดตามต่อในเรื่องนะคะ.................

 

จิ้มที่รูปแอดแฟนพันธ์แท้ได้เลยจ้า:)