นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
We are ...คือ เรารักกัน [Yaoi]
การพบกันครั้งแรกของเราอาจจะไม่น่าประทับใจ แต่ถ้าเจอกันครั้งต่อไป "ได้เลือดแน่นอน" !!!
ผู้เข้าชมรวม
527,551
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10,894
ผู้เข้าชมรวม
527.55K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 18 พ.ค. 64 / 18:10 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำชี้แจง ผู้เขียน
We are…คือเรารักกัน เป็นนิยายวายที่เขียนขึ้น และเผยแพร่ผ่านทางเว็บไซต์ออนไลน์ (dek-d) ในปี พ.ศ. 2553 ขณะนั้นผู้เขียนยังด้อยทั้งความรู้และความสามารถ ทั้งยังขาดประสบการณ์ จึงทำให้ถ่ายทอดเนื้อหาที่อาจจะก่อให้เกิดความไม่สบายใจต่อผู้อ่านไปบ้างไม่มากก็น้อย แม้ว่าผู้เขียนจะไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้นก็ตาม
ซึ่งในปัจจุบัน ผู้เขียนได้เรียนรู้มากขึ้นและมีความเข้าใจในประเด็นใหม่ ๆ ทางสังคมมากขึ้นแล้ว ด้วยเหตุนี้ เมื่อมีการจัดพิมพ์นิยายอีกครั้งในวาระครบรอบสิบปี จึงถือเป็นโอกาสอันดีที่ผู้เขียนจะได้ปรับปรุงและแก้ไขเนื้อหาบางส่วนของ We are…คือเรารัก ให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น โดยที่จะยังคงเนื้อเรื่องและเค้าโครงเรื่องเดิมเอาไว้ทั้งหมด
ผู้เขียนขอขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่านที่ให้ความรักและให้การสนับสนุน
We are…คือเรารักกัน มาตลอดระยะเวลาสิบปี ขอขอบคุณกำลังใจและถ้อยคำดีๆที่ส่งมาให้
แม้ผู้เขียนจะเกิดความสงสัยในตัวเองอยู่เสมอว่าสมควรได้รับสิ่งดีๆเหล่านี้จากผู้อ่านหรือไม่
ผู้เขียนจึงใคร่ขออภัย ถ้าหากว่าเคยสร้างความไม่สบายใจหรือกระทำการใด
ๆ ที่เป็นการกระทบกระเทือนต่อจิตใจผู้อ่าน รวมถึงข้อผิดพลาดในอดีตที่ผ่านมาและอาจจะเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้า
ผู้เขียนขอน้อมรับทุกคำติชม ด้วยความรู้สึกผิดและขอโทษจากใจจริง มา ณ โอกาสนี้
ด้วยความขอบคุณเสมอ
ภารวี
พฤษภาคม 2564
คำเตือนก่อนเข้าเนื้อหา
เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องแต่งที่เกิดขึ้นจากจินตนาการ
ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่จริงแต่อย่างใด
มีการใช้ภาษาปาก
ภาษาสแลง คำหยาบของตัวละคร เพื่อให้เกิดอรรถรสในการอ่าน
มีการกลั่นแกล้ง
ใช้ความรุนแรง ทั้งคำพูดและการการกระทำระหว่างตัวละคร
ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
และแล้วเราก็มี Cbox เป็นของตัวเองคร๊า แม้ว่ามันจะหน้าตาอุบาทไปหน่อยก็เถอะ ฮ่าๆ ยังไงก็ทักทาย พูดคุยกันได้นะคะ ปล เขตปลอดการทวง กร๊ากก ล้อเล่น ทวงได้ ตามจิกได้จ้า
ผลงานอื่นๆ ของ ภารวี. ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ภารวี.
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"มาช่วยวิจารณ์ให้ครับ"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นผมคงต้องออกตัวก่อนว่าผมไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบนิยายแนวนี้แต่อย่างใด พักหลังๆมานี่ผมสังเกตเห็นแฟนเพ้อมาก บอกอนุญาตให้ผมเป็นแบบภูมิได้ ผมก็งงว่าภูมิคือใคร เขาเลยไล่ให้มาอ่านนี่แหละ เมื่อพอได้อ่านผมก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเข้าขั้นเพ้อหนัก ผมเห็นว่ายังไม่มีใครเขียนวิจารณ์ให้นิยายเรื่องนี้ ผมเลยอยากจะขออนุญาตคนแต่งเขียนนะครับ และผมคงต้องกล่าวขอโทษล่ ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นผมคงต้องออกตัวก่อนว่าผมไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบนิยายแนวนี้แต่อย่างใด พักหลังๆมานี่ผมสังเกตเห็นแฟนเพ้อมาก บอกอนุญาตให้ผมเป็นแบบภูมิได้ ผมก็งงว่าภูมิคือใคร เขาเลยไล่ให้มาอ่านนี่แหละ เมื่อพอได้อ่านผมก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเข้าขั้นเพ้อหนัก ผมเห็นว่ายังไม่มีใครเขียนวิจารณ์ให้นิยายเรื่องนี้ ผมเลยอยากจะขออนุญาตคนแต่งเขียนนะครับ และผมคงต้องกล่าวขอโทษล่วงหน้าหากคำวิจารณ์บางคำมันจะมีผลต่อสภาพจิตใจของคนแต่งหรือผู้อ่านหลายๆคน เพราะผมไม่อาจสัมผัสได้ว่าในมุมมองของนักอ่านนิยายประเภทนี้เขาคิดยังไง งั้นผมขอพูดในมุมของของผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ใช่แนวแบบในเรื่องแล้วกันนะครับ สำหรับตัวละคร ต้องขอชมคนแต่งที่คิดตัวละครขึ้นมาได้อย่างมีมิติ และคาแรกเตอร์ไม่ซ้ำกันเลย ทำให้เรื่องราวตื่นเต้นไม่น่าเบื่อ มีการดึงนิสัยของแต่ละคนมาใช้เล่าเรื่องได้อย่างลงตัว หลายครั้งที่ผมอ่านไปแล้วรู้สึกอมยิ้มกับคาแรกเตอร์กวนๆเหล่านั้น ส่วนบางครั้งผมก็นั่งงงอยู่พักหนึ่งว่าใครเป็นใคร เพราะหลังจากที่เอา 2 แกงค์มารวมกันแล้วคนเยอะเหลือเกิน จำไม่ได้ว่าใครเป็นเพื่อนใครตอนอยู่มัธยม เลยทำให้ขาดความสนุกไปชั่วครู่ แต่เมื่อมองดูชีวิตจริง ในชีวิตมหาลัย กลุ่มหนึ่งๆอาจมีจำนวนคนมากกว่านี้ด้วยซ้ำและบางคนก็มาจากไหนไม่รู้ บางคนก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ฉะนั้นคนแต่งไม่ต้องคิดมากนะ ที่คุณคิดขึ้นมาหน่ะมันดีแล้ว มันสอดคล้องกับชีวิตจริง มันจึงดูเหมือนตัวละครมีมิติ ดิ้นได้ ถ้าหากเป็นไปได้นะ ผมคิดว่าตัวละครแต่ละตัวควรจะมีเพื่อนที่สนิทที่สุดด้วย เพราะในชีวิตของผู้ชายนะ แม้จะอยู่ในกลุ่มเดียวกันที่เปิดเผยและคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ก็ต้องมีคนๆหนึงที่ผุ้ชายคนนึงจะโทรหาหรือโทรไปเล่าให้ฟังก่อนเป็นคนแรกเสมอ จากนั้นค่อยเล่าให้คนที่เหลือฟัง แรกๆผมก็คิดว่าแทนคือเพื่อนสนิทที่สนิทที่สุดของพีม แต่พออ่านไปสักพัก เริ่มจะกลายเป็นคิว แล้วก็กลับมาเป็นแทนอีก ผมก็เลยรู้สึกขาดความอบอุ่นไปหน่อยในบางครั้ง สำหรับพื้นฐานของตัวละคร ผมก็เห็นด้วยกับการวางพื้นฐานแบบนี้ ส่วนใหญ่แล้วพวกหน้าตาดีๆก็จะคบกันอยู่กลุ่มเดียวกันอยู่แล้ว ถ้าพูดถึงนิสัยที่เกเรนิดหน่อยด้วยและ ถ้าอยู่ด้วยกันก็ไม่แปลกเลย แต่ผมช็อกไปชั่วขณะเมื่อได้รู้ว่าพ่อแทนเป็นตำรวจ ผมไม่รู้นะว่าตำแหน่งจะใหญ่แค่ไหน แต่ภาพแรกที่ผมนึกขึ้นได้คือ นายตำรวจที่ทำงานบนโรงพักรับแจ้งเรื่องร้องเรียน มันเลยทำให้ผมรู้สึกขัดๆที่เข้าใจว่า ในกลุ่มที่ทั้งหล่อแระรวยมีจุดบกพร่องที่นายพีมเพียงคนเดียว คงทำใจให้รับสภาพยากนะ จริงอยู่ที่คนเราคบกันที่ใจ แต่ถ้าฐานะทางการเงินบ้านพีมเป็นอย่างนั้นจริง มีหรอที่พีมจะไม่รู้สึกอะไรกับการอยู่ร่วมกับคนในกลุ่มนี้ (ถ้าผมเข้าใจฐานะผิดก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะครับ) การที่ผมเข้าใจฐานะของพีมอย่างนี้ทำให้ทุกครั้งที่ผมจินตนาการบ้านของพีมมันดูเหมือนบ้านไม้สองชั้นที่มีสนามหญ้ากว้างๆต่างจากคอนโดภูมิที่ห้องใหญ่ยังกะบ้าน จะว่าไปแล้วคนแต่งก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะครับ(แม้ผมจะเข้าใจถูกหรือเข้าใจผิด) เพราะนี่คือสิ่งที่คุณทำด้วยใจและมันก็ดีแล้ว ที่ว่าดีก็เพราะมันทำให้ทุกครั้งที่มีการพูดถึงฉากบ้านพีมมันทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ทุกคนมีให้กัน บ้านเล็กๆมักจะอบอุ่นเสมอทุกคนใกล้ชิดกัน ยิ่งมีพวกเพื่อนๆมากันเยอะๆยิ่งทำให้บ้านนั้นรู้สึกแออัดไปเลย อบอุ่นไปอีกแบบ เวลาผมเลือกจะไปฉลองบ้านเพื่อนคนไหน พวกผมก็มักจะเลือกบ้านแบบนี้แหละ เพราะพวกผู้ชายไม่ชอบที่ฉลองที่กว้างๆสักเท่าไหร่หรอก มันดูห่างเหิน ไม่สนิทกัน ต่อไปขอพูดถึงการเขียน บทสนทนานั้นมีอารมณ์ของเพื่อนรักกันมาก อ่านเมื่อไหร่ก็จินตนาการได้เลยว่ากลุ่มนี้เขาสนิทกันแค่ไหน ส่วนคำบรรยายนั้นบางครั้งผมก็ต้องพูดตรงๆว่ามันยาวไป (หมายถึงสิ่งที่บรรยายท้ายคำพูดของแต่ละคนนะ) เพราะคนอ่านมักไม่อ่านข้ามคำแม้คำเดียว ซึ่งความจริงแล้วบางคำมันตัดได้ หรือย่อใจความลงได้ จะได้ไม่ดูน่าเบื่อเวิ่นเว้อจนเกินไป แต่ต้องขอชมสำหรับบทบรรยายเหตุการณ์(ที่ไม่ใช่บรรยายท้ายคำพูด...แบบว่าขึ้นบรรทัดใหม่แล้ว)อ่านแล้วลื่นดี จินตนาการง่าย เขียนได้มีมิติมาก เหมือนคนอ่านได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยจริงๆ อ่านจนอิน ไม่อยากวางเลยทีเดียว ต้องรอจนจบบทถึงจะวางไปทำอย่างอื่นได้ (แต่คงต้องบอกว่ากว่าจะจบหนึ่งบทนั้นนานมาก ผมปริ้นมาอ่าน..”ต้องขอโทดคนแต่งด้วย ที่ปริ้นมาไม่ได้คิดจะคัดลอกแต่อย่างใด แค่อ่านในคอมนานๆแล้วปวดตา” หนึ่งบทใช้กระดาษเกือบ 10 แผ่น หลังๆผมเลยก๊อปใส่wordก่อนแล้วดึงบรรทัดมาติดกัน ก็ยังมากกว่า 7 หน้าอยู่ดี) ขอบอกว่าแต่ละบทมันยาวมาก ถ้าเป็นไปได้ ผมว่าถ้าเรื่องหรือเหตุการณ์มันไม่ต่อกัน สังเกตได้จากการที่คนแต่งใช้ ....... คนแต่งน่าจะลองเอาขึ้นเป็นบทใหม่แทนนะ จะได้ไม่ยาวมากจนคนอ่านต้องนั่งอ่านจนตะคริวถามหา แต่โดยรวมผมให้คะแนนการเขียนอยู่ในเกณฑ์ดีทีเดียว โดยส่วนตัวผม ผมชอบนิยายเรื่องนี้นะ คงไม่ต้องบอกว่าคนที่ชอบนิยายแนวนี้เขาจะชอบและคลั่งไคร้มันมากแค่ไหน ทุกครั้งที่ผมอ่านมันทำให้ผมยิ้มได้ ผมชอบตอนที่เพื่อนทะเลาะกัน และก็ชอบตอนที่พีมกับภูมิง้อกัน เหมือนแฟนกันจริงๆเลย คิดแล้วอดอมยิ้มไม่ได้เวลาง้อกับแฟน ผมคงต้องขอยืมคำพูดบางประโยคไปง้อแฟนมั่งนะ ฟังแล้วน่ารักดี ผมต้องขอโทษคนแต่งและแฟนๆนิยายเรื่องนี้นะครับ หากคำวิจารณ์ของผมไม่ถูกใจคุณในประการใด ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายกับนิยายเรื่องนี้แต่อย่างใด ผมยังชื่นชมด้วยซ้ำ ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ ขอให้มีกำลังใจแต่งนิยายตอนต่อๆไปให้แฟนผมอ่านอีกนะ ไม่งั้นแฟนผมฆ่าผมตายแน่ที่มาเขียนคำวิจารณ์บ้าๆแบบนี้ ... ขอบคุณครับ ลายเมฆ อ่านน้อยลง
PUN Pun PuN | 23 ม.ค. 54
-
250
-
2
"สนุก น่ารัก หุบยิ้มไม่ลง หวาน ซึ้ง เอาใจไปเลย *"
(แจ้งลบ)เป็นนิยายเรื้องแรกที่อ่านแล้วประทับใจมากๆค่ะ ความรู้สึกที่ว่าดีใจซึ้งจนร้องไห้เป็นยังไงก็มารู้จากเรื่องนี้ ทุกคนน่ารักหมด บรรยายและพาสา เข้าใจง่าย มากๆๆๆๆ ไรเตอร์ เขียนได้ไงคะ เก่งมาก และเราทึ้งมากกก สุดยอดอ่านฉากหวานๆไปร้องไห้ตามเพราะ ดีใจแทน ต้วละครยังมี และ ดำเนินเรื่องไม่น่าเบื่อเลย สุดท้ายยย ไรดตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆนะคะ สุดยอดมากๆ อ่านเพิ่มเติม
เป็นนิยายเรื้องแรกที่อ่านแล้วประทับใจมากๆค่ะ ความรู้สึกที่ว่าดีใจซึ้งจนร้องไห้เป็นยังไงก็มารู้จากเรื่องนี้ ทุกคนน่ารักหมด บรรยายและพาสา เข้าใจง่าย มากๆๆๆๆ ไรเตอร์ เขียนได้ไงคะ เก่งมาก และเราทึ้งมากกก สุดยอดอ่านฉากหวานๆไปร้องไห้ตามเพราะ ดีใจแทน ต้วละครยังมี และ ดำเนินเรื่องไม่น่าเบื่อเลย สุดท้ายยย ไรดตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆนะคะ สุดยอดมากๆ
Lapland_snow | 5 ก.ค. 54
-
67
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"#รัก We are"
(แจ้งลบ)เป็นอีก 1 คน ที่มาเจอนิยายเรื่องนี้ช้าไป ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหน แล้วรู้สึกว่า #ตัวละครทุกคนมีอยู่จริง #รู้สึกรักผูกพัน นิยายเรื่องนี้มาก (ก.ล้านตัว) เป็นนิยายที่นิยามคำว่าเพื่อนได้ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านนิยายมาทุกเรื่อง #นิยามความรักของคน2คน #นิยามความรักของคำว่าเพื่อน #คำว่าพี่น้อง #และคำว่าครอบครัว ทุกอย่างที่อยู่ในนิยาย เหมือนโลกของความจร ... อ่านเพิ่มเติม
เป็นอีก 1 คน ที่มาเจอนิยายเรื่องนี้ช้าไป ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหน แล้วรู้สึกว่า #ตัวละครทุกคนมีอยู่จริง #รู้สึกรักผูกพัน นิยายเรื่องนี้มาก (ก.ล้านตัว) เป็นนิยายที่นิยามคำว่าเพื่อนได้ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านนิยายมาทุกเรื่อง #นิยามความรักของคน2คน #นิยามความรักของคำว่าเพื่อน #คำว่าพี่น้อง #และคำว่าครอบครัว ทุกอย่างที่อยู่ในนิยาย เหมือนโลกของความจริง จนบางครั้งก็อดคิดไม่ได้ ว่าอยากให้ตัวละครในเรื่อง มีอยู่จริงๆ สุดท้าย . . . #อยากให้มีตอนพิเศษ ที่ทุกคนประสบความสำเร็จ #ชีวิตคู่ภูมิพีม #คิวเต้ย #ข้าวฟ่างแทน สาวๆของ เบียร์ เชน ปัน มิค แมท คลื่น และถ้าเป็นไปได้ อยากให้เขียนไปเรื่อยๆ เหมือนพวกเค้า มีอยู่จริง #คือเรารักกัน อ่านน้อยลง
amnun-noon | 18 พ.ค. 60
-
2
-
0
"ประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่าน(คิ_คิ)"
(แจ้งลบ)ไม่ว่าจะกลับมาอ่านอีกกี่ครั้งก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะผิดหวัง ทุกๆครั้งยังหัวเราะความรั่วของเหล่าเดอะแก๊ง ทุกๆครั้งยังเขินภูมิ เขินแทน เขินเชน(ว่าที่สามีในอนาคต) ทุกๆครั้งยังร้องไห้ไปกับฉากดราม่าทุกๆฉาก แล้วทุกวันนี้ทุกครั้งที่เจออ่ะไรที่เหมือนในนิยายเรื่องนี้ก็ยังคงคิดถึงเสมอ นิยายเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจของเราในหลายๆเรื่อง ของคุณพี่ตาลมากนะค่ะที่ได ... อ่านเพิ่มเติม
ไม่ว่าจะกลับมาอ่านอีกกี่ครั้งก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะผิดหวัง ทุกๆครั้งยังหัวเราะความรั่วของเหล่าเดอะแก๊ง ทุกๆครั้งยังเขินภูมิ เขินแทน เขินเชน(ว่าที่สามีในอนาคต) ทุกๆครั้งยังร้องไห้ไปกับฉากดราม่าทุกๆฉาก แล้วทุกวันนี้ทุกครั้งที่เจออ่ะไรที่เหมือนในนิยายเรื่องนี้ก็ยังคงคิดถึงเสมอ นิยายเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจของเราในหลายๆเรื่อง ของคุณพี่ตาลมากนะค่ะที่ได้แต่นิยายเรื่องนี้ ได้มีโอกาศให้คนทุกๆคนได้อ่าน ทุกวันนี้เรายังแนะนำเพื่อนอยู่เลยว่านิยายเรื่องนี้แหละที่จะไม่ผิดหวังเมื่อได้อ่าน we are เรารักเธอนะ อ่านน้อยลง
NS_STAR | 3 ต.ค. 58
-
2
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น