[fanfic] หัวขโมยแห่งบารามอส เรื่องราว หลังจากนั้น

พอกันที เราหงุดหงิดเต็มทนแล้ว

คนอ่านรุ่นใหม่ๆ(หมายถึงคนที่เริ่มมาตามได้ไม่เกินสองปี)ช่วยทำตัวดีๆ กันหน่อยจะได้มั้ยฮะ

เราบอกไว้ตรงนี้เลยนะฮะ เราจะไม่ตอบคอมเม้นท์ของเรื่องหลักอีกต่อไปแล้ว

กรุณามองวันที่ลงด้วยฮะว่าเราลงตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน ไม่ใช่เมื่อวันสองวันนี่

เราไม่มีปัญญาจะจำหรอกฮะว่าเราในตอนนั้นคิดอะไรอยู่

ยิ่งช่วงหลังมานี่เราแตะบารามอสแค่ปีละครั้งเวลาจะเขียนฟิคเท่านั้นยิ่งแล้วใหญ่

โดยเฉพาะ คนที่ยังคอมเม้นท์รับสมัครตัวละคร คุณจะบ้ารึเปล่า เราเขียนไว้ตั้งชาตินึงแล้ว จะมาสมัครเพื่ออะไร

และบอกไปแล้วว่าเราเลิกอัพเรื่องหลักถาวรแล้ว เพราะฉะนั้น ไม่ต้องคอยทวงเรื่องหลัก ไม่มีให้ฮะ

ต่อไป เราคิดว่าคนอ่านรุ่นใหม่คงไม่รู้จักเรา แต่ช่วยสำนึกไว้นิดนึงว่า เราเป็นคนเขียนที่ไม่อวยคาโล

ดังนั้น ไม่ต้องหวังให้เราอวยคาโลให้คุณอ่าน เต็มที่เราจะเขียนให้พอมีบทเท่านั้น

ไม่ต้องมาต่อว่าถ้าคุณเจอบทคาโลไม่ถูกใจ กรุณาปิดและออกไปทันที

คอมเม้นท์เรื่องคำผิดจะขอบคุณ คอมเม้นท์หลักการเขียนยังโอเค คอมเม้นท์เรื่องการผูกเรื่องก็ยังพอไหว

หรือคอมเม้นท์เรื่องฉากที่ชอบ-ไม่ชอบ อะไรแบบนี้เรายังอ่านสนุก

แต่คอมเม้นท์เรื่องคู่นี่เราสุดจะทนจริงๆ กรุณาสำนึกด้วยว่าไม่จำเป็นที่คนบนโลกนี้จะต้องคิดเหมือนคุณทุกคน

เราไม่อยากบ่นมาก เพราะคนอ่านรุ่นใหม่กับเราอายุห่างกันร่วมสิบปีแน่นอน และบางคนเราอาจจะอายุมากเกินรอบนึงด้วยซ้ำ

เราไม่อยากกลายเป็นคนเรื่องมาก แต่เราทนไม่ไหวแล้ว

ถึงเราจะรอคอมเม้นท์ แต่เราไม่ต้องการคนที่คอมเม้นท์ไม่ดูตามาตาเรือฮะ

ก่อนคอมเม้นท์กรุณาดูวันที่ที่ลงด้วย

กรุณาทำตัวให้เป็นปัจจุบันด้วย

อีกอย่างหนึ่ง ที่นี่ไม่รับคอมเม้นท์ภาษาวิบัติ อยากจะคอมเม้นท์กรุณาพิมพ์ให้ถูกหลักภาษาไทย

อนึ่ง ที่นี่ต้อนรับนักอ่านเงาเสมอ ถ้าคุณไม่มีอะไรจะคอมเม้นท์ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรฮะ เพราะยังไงแค่คุณเข้ามาอ่านแล้วสนุกก็พอ(แต่ถ้าไม่สนุกก็ขออถัยด้วยจริงๆฮะ)

และถึงนักอ่านรุ่นเก่า ที่ตามมาตั้งแต่สมัยยังลงเรื่องไม่จบ(หรือนักอ่านรุ่นใหม่ที่มีสติดี มองวันที่ลงเวลาอ่าน)

เราขอโทษที่ไม่รักษาสัญญาว่าจะมาต่อRxFให้ แต่เราไม่สามารถเขียนต่อได้แล้วฮะ

แค่เขียนตอนพิเศษให้ปีละเรื่องก็เต็มกำลังแล้ว ขอโทษจริงๆสำหรับคนที่ยังรอฮะ

และตราบใดที่ยังมีคนรอ เราจะเขียนตอนพิเศษลงไปเรื่อยๆฮะ ถึงจะทำได้แค่ปีละเรื่องก็ตาม

ขออภัย หากข้อความตรงนี้แรงเกินไป แต่เราทนไม่ไหวแล้ว