DADDYแด๊ดดี้ . LONGลอง . LOVEรัก . คุณพ่อขา O[]o ย๊าวยาว!

Dr. Fu


พบกันในงานสัปดาห์หนังสือ ตค.555
 Nation Books @ Love Story
♥ Zone C1 Booth M15 ♥



รักกันก็ฝาก กด Like Fan Page ด้วยนะค้าhttp://www.facebook.com/IVORYstory

NC 81++ <<เห็นเค้าใส่กันแล้วคนอ่านเยอะดี อิอิ

DADDY 
                    แด๊ดดี้

LONG    
                    ลอง

LOVE     
                    รัก 

    
คุณพ่อขา ... อุ๊ย! O[]o" ...ย๊าวยาว!!!
 

 

 

วรรณ (เวร) กรรมเยาวชนวัยซนปนหวานที่อาจารย์แม่ (เจ้าโว้ย) กับ 
หนูดอ (อัจฉริยะสร้างรายได้จากมหาวิทยาลัยฮาสาด) อ่านแล้วต้องยกนิ้วให้

 

 

คำเตือน ~ชั้นเตือนแล้วนะย้า...  

นวนิยายเรื่องนี้ ประกอบไปด้วยเนื้อหา ภาพ และ เสียง ไม่เหมาะสม 
(สำหรับนักอ่านป้าๆ)

เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ (ว่าอ่านด่วน!)

 

 








...

                เมื่อแบ๋วแบ๊ว (หรือที่ใครๆ รู้จักเธอในชื่อ เจอรูชา (ไม่รู้เจออะไรมา ทำไมรูถึงชา?) แอ๊บแบ๊ว) สาวน้อยกำพร้าผู้น่าสงสารจำต้องตอบรับข้อเสนอแปลกประหลาดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ของ หนุ่มใหญ่ (เจอรูชารับประกันว่าใหญ่จริงนะค้า) สุดหล่อประธานกรรมการบริหารมหา’ลัยคนใหม่ ชายผู้มีอำนาจเพียงหนึ่งเดียวที่มีสิทธิ์เซ็นอนุมัติให้นักศึกษาติดโปรฯ ต่ำสองสมัยซ้อนอย่างเธอได้เรียนต่อ...  ‘ความสัมพันธ์หลอกๆ’ จึงบังเกิดขึ้น...



. 

                “ให้ฉันช่วยคุณเป็นการแลกเปลี่ยน? ...หมายความว่าไง?”

                “ฉันต้องการให้เธอช่วยไปแสดงตัวกับอาจารย์แม่… เอ่อ... แม่ของฉันเอง”

                หาหาหา???... ศ.ดร.เจ้าจันทร์ ที่ใครๆ พากันเรียกว่าอาจารย์เจ้าหรืออาจารย์แม่ (เจ้าโว้ย) ผู้โด่งดังฟันเท่าไหร่ไม่เคยเสียวคือ แม่ของเขาเหรอเนี่ย?

                “ถืกต้อง” 
                อาจารย์แม่ขา ลูกชายอาจารย์ใช้ภาษาวิบัติค่า ฟ้องๆ

                “คุณให้ฉันไปหาอาจารย์แม่... เพื่ออะไรคะ?”

                เขาไม่ตอบคำถามของเธอ แต่กลับเล่าเรื่องที่อาจารย์แม่เจ้าบังคับให้เขาแต่งงานกับยัยหนูดืออัฉจริยะจากมหา’ลัยฮาสาด เพื่อผลิตทายาทพร้อมก้อนสมองอัจฉริยะไว้สืบสกุล ดูแลกิจการของอีแบค มหา’ลัยเอกชนชื่อดังที่เจ้าคุณปู่ของเขาก่อตั้งขึ้นนี้ แต่เขาไม่ได้รักหนูดือ และกำลังหาใครก็ได้มาช่วยให้เขารอดพ้นจากตำแหน่งสามีอัจฉริยะที

                โอ้ว… เขาคงขอให้เธอจดทะเบียนแต่งงานกับเขาแบบหลอกๆ เป็นแน่แท้

                มาอีหรอบนี้อีกแล้ว นางเอกโดนบีบบังคับจำยอมเป็นภรรยาพระเอกซึ่งสาบานว่าจะไม่แตะต้องตัวเธอ จากนั้นก็ต้องมีบทตบจูบๆ ไปมา (ไม่แตะต้อง แต่ตบจูบได้นะฮ้า) สุดท้าย พระเอกกับนางเอกก็จะต้องปิ๊งๆๆ... ตกหลุมรักกันและกันนัวเนีย (ไม่แตะต้อง แต่นัวเนียได้นะฮ้า) จากนั้นก็ผ่ามพ้าม... ความสัมพันธ์หลอกๆ ก็จะไม่หลอกอีกต่อไป

                แป๊ะๆๆ (เสียงตบยุง)

                แต่ถ้าให้มันกว่านั้น นางเอกสมควรโดนป่ำป๊ำจนป่อง (ไม่แตะต้อง แต่ป่ำป๊ำได้นะฮ้า) แล้วต้องมีฉากคลาสสิค... หอบลูกหนี! แต่สุดท้าย พระเอกก็จะต้องตามง้องอนจนนางเอกใจอ่อน จากนั้นก็ผ่ามพ้าม... ความสัมพันธ์หลอกๆ ก็จะไม่หลอกอีกต่อไป

                หึ่งๆๆ (เสียงยุงบินว่อน)

                เข้าแนวหนูแบ๊วเลยฮ่า แต่ตอนแรก นางเอกต้องไม่ย๊อม ไม่ยอม ตามสูตร หุหุ

                “ฮึ... ฝันไปเหอะ จะให้ฉันช่วยเป็นสามีภริยากับคุณน่ะเร๊อะ”

                แต่แล้ว คำตอบของเขาก็ทำให้เธอหงายตึงกลับมา

                “บ้าน่า ใครจะ ‘เอากะ’ เด็กบ๊องอย่างเธอ ฮึ...จะมาเป็น ‘เมีย’ ฉันน่ะเหรอ เหอๆ เร็วไป 10 ปี! ไม่สิ... เร็วไป 20 ปี!!! ...แย่จริงๆ อายุแค่นี้ก็คิดจะมี ‘ผัว’ ละ เฮ่อ...เด็กสมัยนี้”

                เอา + เมีย + ผัว ???

                อ๊าก... แบ๋วแบ๊วได้ยิน ‘คำไทยแท้’ สามคำนี้กระเด็นออกมาจากปากลูกชายอาจารย์แม่เจ้าแล้วอยากเอาเท้าก่ายหน้าผาก ทำไมผู้เป็นถึงท่านประธานกรรมการบริหารมหา ‘ลัยเอกชนชื่อดังถึงใช้ ‘คำไทย’ ได้ ‘จัดจ้าน’ อย่างง้าน ขนาดเธอยังใช้คำว่าสามีภริยาเลยนะ แล้วดูเขาสิ... ยังทำเป็นบ่นเด็กสมัยนี้

               

                “แล้วคุณจะให้ฉันไปแสดงตัวกับอาจารย์แม่ในฐานะอะไรไม่ทราบ?”

                “มิน่าถึงได้เรียนห่วยแตกบรมห่วย ของกล้วยๆ แค่นี้ คิดไม่ออก ฉันก็บอกแล้ว ว่าโดนแม่บังคับให้แต่งงานเพื่อผลิตทายาท ฟังแค่นี้ไม่เข้าใจเหรอ ว่าฉันต้องการให้เธอช่วยแสดงเป็นตัวอะไร …บอกใบ้ให้ก็ได้ว่าฉันเป็นคนใจร้อน”

                “ถ้าไม่ใช่ภริเมีย แล้วจะเป็นอะไรได้อีก?” 
                “อี๊ดๆๆ หมดเวลาตอบ ...สอบตก! โง่จริงๆ เลยเธอนิ อุตส่าห์บอกใบ้แล้วนะว่าใจร้อน ...ฉันขี้เกียจนั่งรอเธอโตพอเอามาทำเมีย แล้วต้องมาเสียเวลาเลี้ยงลูก รอมันโตมาเป็นทายาท ไม่ทันใจ”

                “อย่า... อย่าบอกนะว่า จะให้ฉันเดินเข้าไปหาอาจารย์แม่แล้วบอกว่า...“

                “เป็นลูกสาวฉัน!”

                “ลูกสาว?!!!”

                “ใช่... เธอต้องมาเป็นลูกสาวคนเดียวของฉัน ทายาทสายตรงผู้มีสิทธิโดยชอบธรรมแห่งมหาวิทยาลัยอีแบค!”

                
                   
                  
นี่ค่ะๆ รูปพ่อของหนูเจอรูชา แอ๊บแบ๊ว หุหุ อวดๆ

แล้วนี่ล่ะ... รูปพ่อใคร?

อ๊าก... ใครเหรอค้า เจอรูชา แอ๊บแบ๊วไม่รู้จัก


...
                และด้วยความสัมพันธ์หลอกๆ นี่เองที่ทำให้แบ๋วแบ๊วได้รู้ความลับพร้อมกับเห็นตัวตนที่แท้จริงของท่านประธานกรรมการบริหารมหา'ลัย...คุณพ่อกำมะลอสุดหล่อของเธอ 

                ความจริงเขาเป็นยังไงเหรอ... เหอๆ รอเจอเอาเองตอนอ่านละกันนะค้า จะได้รู้ว่า เขาทำให้ชาได้จริงๆ รึเปล่า?

...

ระหว่างอึ๊บเรื่องนี้
มีนวนิยายชวนฝันสุดหวานจาก IVORY อีกเรื่องนะค้า
แนว Romantic Suspense 

1500 ไมล์ หัวใจให้เธอ

...

ขอโฆษณาหนังสือของ IVORY หน่อยนะค้า

Eco Romantic Comedy ลำดับที่ 1
รักหนูร้อน  เพราะโลกมันร้อนนี่คะ 
2 เล่มจม
  



Eco Romantic Comedy ลำดับที่ 2
จากทรายจรดฟ้า ตามหาหัวใจ

  



Eco Romantic Comedy ลำดับที่ 3
ข้าวของขวัญ
3 ภาค  3 เล่ม