เล่ห์ลวงอาคิรา (E-BOOK) - นิยาย เล่ห์ลวงอาคิรา (E-BOOK) : Dek-D.com - Writer
×

    เล่ห์ลวงอาคิรา (E-BOOK)

    สำหรับเขา 'รัก' คงมีค่าแค่นั้น 'รัก' เป็นได้แค่เพียงฝุ่นดินที่เหยียบย่ำผ่านไป แม้ว่าเธอจะให้เขาไปทั้งหมดหัวใจก็ตาม

    ผู้เข้าชมรวม

    84,969

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    34

    ผู้เข้าชมรวม


    84.96K

    ความคิดเห็น


    389

    คนติดตาม


    449
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  59 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.ค. 60 / 10:26 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    สำหรับเขา 'รัก' คงมีค่าแค่นั้น

    'รัก' เป็นได้แค่เพียงฝุ่นดินที่เหยียบย่ำผ่านไป

    แม้ว่าเธอจะให้เขาไปทั้งหมดหัวใจก็ตาม





     

    ระหว่าง 'เรา' มันเริ่มต้นด้วยความรู้สึกนี้

     

    ดวงตาคมกล้ามองมาและเผอิญผสานสายตากันกับโมรีไม่ได้เบือนหลบ ดูอาคิราจะตกใจนิดๆ ที่เธอรู้ตัวว่าถูกมอง แต่ก็เท่านั้นเพราะอึดใจต่อมาเขาก็เปิดยิ้มอ่อนๆ พร้อมกับผงกศีรษะให้เธอเล็กน้อย ซึ่งส่งผลให้หัวใจดวงน้อยของโมรีเต้นแรงราวกับรัวกลอง

     

    คราวนี้เป็นนานกว่าที่เธอจะกล้ายิ้มตอบเขาได้ แต่โมรีก็ไม่ได้กล้าผสานสายตากับเขาไปมากกว่านั้น เธอหลบตาและแสร้งเป็นทำงานต่อ แต่สองแก้มสาวกลับแดงระเรื่อขึ้นเพราะขัดเขิน มือไม้รู้สึกเก้งก้าง มือที่ถือปากกาไม่ได้ขยับเขียนเพราะนึกอะไรไม่ออก เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองอีกเลยนับจากนั้น เพราะกลัวว่าจะได้สบกับดวงตาคู่คมซึ่งทำให้หัวใจเต้นแรง

     

    จะเป็นไปได้ไหมนะ

     

    โมรีแอบคิด ว่าเมื่อครู่สายตาของเขาที่มองมาดูจะเต็มไปด้วยความหมาย แต่เธอก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองนัก ทว่ามันก็ยังอดคิดไม่ได้อยู่ดี ตามประสาสาวช่างฝัน

     

           ว่าระหว่างเธอกับเขา...จะเปลี่ยนไปเป็นอะไร มากกว่าแม่ค้ากับลูกค้าได้ไหม

     

     

           

          โมรีกัดริมฝีปาก เข้าใจหัวอกนางจินตะหราอย่างถ่องแท้ก็วันนี้

     

    สตรีใดในพิภพจบแดน        ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอกข้า

    ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา       จึงมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์

     

           เขาช่างทำตัวเป็นอิเหนาได้เหมือนเสียจนน่าประหลาดใจ  จะต่างก็เพียงว่าเมื่อเธอรู้แล้วว่าเขาเป็นเช่นไร โมรีจะไม่ทนให้เขาหลอกล่อเธอไว้อีกต่อไป

     

    โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก         เพราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงช้ำจิต

    จะออกชื่อลือชั่วไปทั่วทิศ     เมื่อพลั้งผิดคิดแล้วจะโทษใคร

          

           เมื่อลงว่าได้ผิดไปแล้ว แม้จะเป็นความผิดที่เธอไม่รู้ตัว ทว่าโมรีจะไม่ยอมเลยตามเลย แม้จะสายไปแต่เธอต้องหยุดทุกอย่างระหว่างเธอกับเขาลงตรงนี้ ที่นี่

     

     



    กับเขา โมรีคือทุกสิ่ง เธอเป็นทุกอย่าง ไม่ว่าจะคนรัก หรือแม้กระทั่ง... ลูกหนี้!


      “เอ่อ คุณนิ่ม...ขอโทษนะ แต่ผมเรียกคุณว่านิ่มได้ใช่มั้ย แล้วก็อยากให้คุณแทนตัวเองว่านิ่มกับผมด้วยจะได้หรือเปล่า”


           คนตัวเล็กข้างๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเธอมีแววงุนงงและสงสัย เขาจึงกล่าวสืบไป


           “แต่ถ้าคุณลำบากใจก็ไม่เป็นไร ผมแค่คิดว่าเราก็รู้จักกันแล้ว คุ้นเคยกันในระดับหนึ่งเลยอยากจะให้คุณรับผมเป็นเพื่อนสักคน แต่นั่นก็คือถ้าคุณไม่รังเกียจและยินดีจะรับผมเป็นเพื่อนน่ะนะ”


           โมรีนึกไม่ถึงกับประโยคนี้ของอาคิรา เธอเหมือนถูกสะกดเมื่อเขาจ้องมองไม่กะพริบ แล้วเธอก็รู้สึกตัวยามเขาย้ำ


    “นะครับ รับผมเป็นเพื่อนสักคนได้มั้ย”


     

              
       




                        แผ่นกระดาษแข็ง ซึ่งน่าจะเป็นเพียงการ์ดเชิญใบเดียวของงานนี้ ถูกนำไปส่งให้เขาที่รีสอร์ตก่อนงานหมั้นแค่ชั่วโมงเดียว และมันคงเป็นจุดประสงค์ของว่าที่เจ้าสาว ที่อยากให้เขามาร่วมงานมงคลของเธอด้วย

           ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก และคิดว่าพิธีหมั้นคงสิ้นสุดลงแล้ว เมื่อในมือของโมรีตรงนิ้วนางข้างซ้าย มีแหวนวงงามถูกสวมจับจองเรียบร้อย ราวกับจะประกาศให้คนที่หยุดยืนมองอยู่นอกประตู ได้เข้าใจลึกซึ้งเสียทีว่า... เขาไม่มีหวัง 

           ถึงแม้จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ได้พรหมจรรย์ของเธอมา ทว่า... มันก็แค่นั้น ดูเธอและคู่หมั้นจะไม่ได้สนใจมันด้วยซ้ำ!

     

     



     

    เมื่อความรักมาถึงทางตัน หัวใจสลายเป็นเถ้าธุลี 

    มันคือจุดสิ้นสุด แห่งความทรมาน หรือนี่คือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งกันแน่

     

     

                   โมรีเงยหน้าขึ้นมองไปยังบ้านสีขาวสองชั้นท่ามกลางหมู่ไม้

     

           บอกตัวเองว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้เห็นมัน ความอาลัยตีตื้นขึ้นมาจากเบื้องลึกของหัวใจ แล้วอัดแน่นอยู่ในช่องอก ทำให้เหมือนจะหายใจไม่ออก แต่ก็เท่านั้นแหละ...ความจริงก็ยังเป็นความจริงวันยังค่ำ เธอก็แค่พลัดหลงเข้ามาที่นี่เท่านั้น

     

           โมรีบอกตัวเองให้เข้มแข็ง เธอหมุนตัวกลับ และก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง

     

           เสียงฝีเท้าเบาๆ แม้จะถูกเสียงลมกลบกลืน แต่กับอาคิรามันดังก้องเข้าไปในสมอง

     

           เขาเจ็บ เขาปวด มันทรมานเหลือเกินกับการสะกดใจให้ตัวเองยืนนิ่งๆ เขาพยายามที่จะไม่หันหลังกลับไปมอง เพราะกลัวตัวเองจะวิ่งเข้าไปหาโมรี และทำทุกอย่างเพื่อให้เธอไม่ต้องไป แต่ตอนนี้เขาทำไม่ได้ อาคิราบอกตัวเองให้อดทน ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ในอกมันปวดร้าวไปหมด ลมหายใจเหมือนอัดอยู่ตรงช่วงอกจุดเดียว

     

           เธอไปแล้ว...อาคิราได้แต่บอกตัวเอง เขาเสียเธอไปแล้ว...

     




     
     

               โมรีรู้สึกว่าโลกตรงหน้ามันดับวูบ เธอได้แต่ยืนมองร่างของเขาที่นอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น เสียงเอะอะมะเทิ่งดังลั่น จากนั้นสติของโมรีก็ดับวูบไปพร้อมกับโลกทั้งใบที่กลายเป็นสีดำ

     

    และนั่นก็คือภาพสุดท้ายที่อาคิรามองเห็น และก่อนระลึกสุดท้ายจะเลือนหาย เขาก็ได้แต่โทษว่าตัวเองใจร้อนจนทำให้พลาดอีกแล้ว

     

    เขาทำ... ให้โมรีกับลูกตกอยู่ในอันตราย

     




     


    *ติดประกาศจากหนอนน้อยค่ะ*


    พาคุณอัคมารีอัพอีกรอบค่ะ รอบนี้มาพร้อม E-BOOK แบบจัดเต็ม 

    (เราซุ่มเตรียมกันตั้งกะยังไม่รู้ผลจาก สนพ. 555 มั่นใจมากว่าไม่ผ่านแน่ๆ) 

    ฝากคุณอัคกับหนูนิ่มด้วยนะคะ >/////<

    ขอบคุณมากๆ นะคะ ^^ ที่แวะเข้ามาค่า



    อย่าลืม Add Favorite มาเป็นแฟนคลับคุณอัคด้วยนะคะ ^_^

    คลิกรูปด้านล่างได้เลยจ้ะ



    บันทึกบทความนี้เป็นเรื่องโปรด


    T
    B

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น