ประสบการณ์ลดน้ำหนักด้วยตัวเอง เดือนละ 10 กิโลฯ

ลำดับตอนที่ #47 : และแล้วก็เลือนไป

                    หมายเหตุ   เขียนวันที่ 13 พ.ค. 48                         หนัก 77 กิโลกรัม





                   ตกลงตอนนี้ความอยากที่ผมเคยเล่าให้ฟังก็ค่อยๆเลือนไปแล้วล่ะครับ เหตุการณ์ก็เข้าสู่ภาวะปกติ เมื่อเช้าผมทานข้าวแกงราดกับ 2 อย่างคือลาบหมูกับผัดผักรวมมิตร ผมกินกับข้าวหมดแต่ข้าวนี่กินได้แค่ครึ่งจานจริงๆครับ อันนี้ไม่ได้ฝืนเลย เพราะพฤติกรรมการกินของผมตอนนี้ได้ปรับลงมาแล้ว จึงกินได้แค่นี้จริงๆแต่ก็อิ่มครับ ส่วนการดื่มน้ำก่อนทานข้าวและหลังทานข้าวก็ยังใช้อยู่ครับ คิดเอาเองนะครับว่าทำแบบนี้อาจได้ประโยชน์หลายอย่าง นอกจากช่วยให้เราอิ่มแล้ว อาจทำให้ระบบย่อยอาหารของเราราบรื่นด้วยครับ ส่วนมื้อเที่ยงผมก็กินอาหารโปรดที่กำลังไต่ขึ้นมาอยู่ในอันดับต้นๆของผมก็คือสลัดปลาครับ อร่อยแบบสุดยอด ผมกินที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวประสานมิตร สมัยก่อนจะกินทุกเย็นครับ พอผมไม่กินข้าวเย็น ผมก็เลยเลื่อนขึ้นมากินมื้อเที่ยง แต่ช่วงนี้คงไม่เน้นออกกำลังกายครับ เพราะกลัวว่าถ้าออกกำลังกายตอนเย็นอาจทำให้กลับมากินอาหารเย็นในปริมาณที่มากเหมือนเดิม เพราะยังอยู่ในภาวะเสี่ยง เลยต้องชลอไว้ก่อนครับ น้ำหนักของผมในวันสองวันนี้ก็คงจะเป็น 77 ไปก่อน



                  ตอนนี้ก็ยังยืนยันครับว่า อาหารหลักที่เราจะยึดเอาเป็นอาหารลดน้ำหนัก ควรเป็นอาหารที่แคลอรี่ต่ำแต่ไม่ควรต่ำจนเกินไปเพราะอาจเกิดปัญหาภายหลังกับระบบเผาผลาญของเราได้ และก็ควรเป็นอาหารที่เราชอบและคาดว่าจะอยู่กับมันได้นานๆ ที่สำคัญควรเลือกไว้ประมาณ 3-4 อย่างเพื่อใช้วนไม่ให้เราเบื่อ ถึงเราจะกินข้าวนอกบ้านหรือในที่ทำงาน ในโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ก็น่าที่จะหาอาหารเหล่านี้ทานได้อย่างไม่ยากเย็น ตอนที่ไปงานเลี้ยงก็น่าที่จะเป็นเรื่องดีเพราะเราสามารถที่จะเลือกอาหารได้ และเมนูงานเลี้ยงในปัจจุบันนี้ก็จะมีอาหารพวกนี้อยู่พอสมควร ตลอด 100 วันที่ผ่านมายังไม่มีแม้แต่มื้อเดียวเลยครับที่ผมจะประสบกับการเลือกอาหารทาน ความเป็นนักกินของผมนั้นเป็นสิ่งที่ได้เปรียบมากในตอนที่ผมลดน้ำหนักอย่างที่ผมไม่เคยนึกมาก่อนเลย



                 ผมไม่เคยนึกว่า การที่ผมเป็นคนที่ชอบกินอาหารทุกประเภทและกินง่ายนั้นมันจะเป็นประโยชน์มากมายถึงขนาดนี้เพราะมันทำให้ผมหันมาอยู่กับอาหารแคลอรี่ต่ำที่ตัวเองเซ็ตขึ้นมาได้ตลอด 100 วัน สมัยก่อนผมจะเห็นแต่โทษของมันครับว่า พอเราชอบกินอะไรไปหมด เราก็จะกินอาหารในแต่ละมื้อมาก ไอ้นั่นก็อยากกินไอ้นี่ก็อยากกิน ทำให้ต้องเบิ้ลเกือบจะทุกมื้อ 2 จานบ้าง 3 จานบ้าง แต่พอเราพลิกอะไรบางอย่างมันก็จะกลายเป็นข้อดีที่สุดในการที่จะทำให้ผมลดน้ำหนักลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ



                 เหตุการณ์นี้ทำให้ผมย้อนนึกถึงข้อคิดที่นักคิดท่านหนึ่งเคยบอกกับผมว่า \"ธรรมชาติเมตตาต่อเราทุกคนมาก สิ่งที่ธรรมชาติให้เราทุกคนมานั้นมันมีทั้งข้อดีและข้อเสียขึ้นอยู่กับการใช้ของเราเอง ถ้าเราไม่เผลอไปน้อยอกน้อยใจคิดไปว่าเรามีปมด้อย เราแย่กว่าคนอื่น อิจฉาคนอื่นจนกระทั่งกระทำสิ่งที่ไม่ดีจนคนในสังคมไม่ให้อภัยเราแล้วล่ะก็ เราก็ยังมีโอกาสใช้เวลามาทำความรู้จักตัวตนของเราให้มากขึ้น ค้นหาความสามารถของเราแล้วทำมันให้ถูกที่ถูกทาง แล้วทุกอย่างมันก็จะดีไปเองเพราะเรทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ และสามารถสร้างความงดงามให้กับโลกใบนี้ได้เสมอ ปัญหาสำคัญอยู่ตรงที่ว่าเราจะค้นพบความสามารถนั้นของตนเองหรือไม่\"



                คำพูดนี้ดูเผินๆก็น่าจะเข้าใจยาก แต่ถ้าลองคิดสักนิด มันก็จะมีตัวอย่างให้เราเห็นหลายตัวอย่าง เช่น คุณสรยุทธ เอง ซึ่งก็บอกมาเองว่าตัวเองเอ็นฯไม่ติด แต่ตอนนี้ทั้งชื่อเสียงและรายได้ของคุณสรยุทธนั้นมากกว่าคนที่เอ็นฯติดหลายเท่านัก   ตอนนี้ก็มีหนังสือของผู้หญิงไทยคนหนึ่งที่ได้ไปเป็นส่วนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง Lord of the Ring กำลังวางแผงอยู่  เธอทำอย่างนั้นได้เพราะความที่เป็นคนที่ตัวเล็กกว่าคนทั่วไปและอดทนกว่าคนทั่วไป  อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือผมเองที่เอาความเป็นนักกินตัวยงของผมซึ่งทำให้ผมอ้วนถึง 107 มาปรับใช้จนผมหนัก 77 ได้โดยที่ผมยังได้ชื่อว่าเป็นนักกินตัวยงอยู่ มันช่างเป็นอะไรที่เหลือเชื่อจริงๆเลยครับ