เรื่อง : The Ecchymosed Sin - บาปห้อเลือด

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: แค่ห้าบทก็ครบทุกรสชาติแล้ว!! ไม่อยากจะบอกก็ต้องบอกว่าชอบเรื่องนี้>< อ่านแล้วประทับใจตั้งแต่ตอนแรกกันเลยทีเดียว ไม่ผิดหวังเลยจริงๆที่ได้มาวิจารณ์งานนี้ เพราะอ่านแล้วสะเทือนอารมณ์ไปตามตัวละคร เห็นฉากทุกฉากชัดแจ่มเหมือนฉายหนังเลย อ่านแล้วจิ้นจนเตลิดกันไปข้างเลยทีเดียว๕๕ การเขียนบรรยายหรือสำนวนก็เป๊ะได้อีก ไม่มีคำผิดให้ขัดเคืองเลยด้วย เทอแน่มาก!!55

ธีมหลักของเรื่อง :: เค้าก็ไม่ค่อยถนัดแนวนี้ซักเท่าไหร่เนอะ(บอกแต่แรกแล้วว>

เรื่อง : help me!ช่วยด้วย…ฉันแค่อยากมีตัวตนในสายตาเธอ

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: น่าสนใจมากๆนะจะ ดูหวานแหววแฟนตาซีดี อ่านแล้วเพลินดีจ้า แถมการดำเนินเรื่องก็ดูมีขั้นตอนดี เรียบเรียงตอนในแต่ละครั้งได้ไม่สับสน สถานการณ์ก็โอเคจ่ะ สรุปก็คือแอบประทับใจกับเรื่องนี้^^ ถ้าตะเองกังวลเรื่องคารแรกเตอร์ของตัวละครขอเสนอว่าให้เขียนออกมาเลยว่าแต่ละคนในตอนไหนควรให้นิสัยและการกระทำเป็นเช่นไร แต่ถ้าเขียนแล้วยังดำเนินเรื่องขัดกับนิสัยอยู่ละก็ อันนี้ก็ปล่อยๆบ้างก็ได้จ่ะอย่าได้เครียดมาก หนังสือที่ตีพิมพ์บางเล่มนิสัยของแต่ละคนในบางตอนก็ใช่ว่าจะเหมือนกันตลอด ฉะนั้นอย่าได้เครียดไปเราเป้นพวกนัก(หัด)เขียน ไม่ใช่นักเขียนจริงๆ เขียนนิยายได้มีคนติดตามมากขนาดนี้ก็ดีใจมากแล้ว^^

ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกต้องตามหาเห็ดแต่ละชนิดมาแก้ ขณะเดียวกันพระเอกก็ต้องการหายารักษาโรคให้น้องตัวเองเช่นกัน นางเอกมีทางแก้ไขแต่ต้องตามหายาทั้งหมดให้เจอก่อน พระเอกเลยตามหาเป็นเพื่อน และอุปสรรคต่างๆของเนื้อเรื่องก็ทำให้ทั้งสองมีความรู้สึกที่ดีต่อกันจนเกิดเป็นความผูกพันซึ่งกันและกัน…

การใช้ภาษา :: กระชับได้ใจความดีจ่ะ แต่ยังขาดเรื่องการบรรยายอยู่นะจะ เรื่องนี้เค้าสามารถแสนอแนะให้ตะเองได้บางส่วน แต่ไม่ได้ทั้งหมด ตะเองต้องลองอ่านทวนซ้ำๆหลายๆรอบ หรือให้คนใกล้ตัวมาช่วยอ่านอีกแรงนะจะ แต่โดยรวมหลังบทนำถือว่าการเรียบเรียงเนื้อเรื่องก็โอนะจะ
การดำเนินเรื่อง :: เริ่มจาก
ตอนที่1 ตอนแรกที่อ่านรู้สึกงงกับเนื้อเรื่องเล็กน้อย ขอแนะนำว่าถ้าจบจากสถานการณ์แรกแล้วขึ้นสถานการณ์ใหม่ให้เว้นบรรทัดออกประมาณสองบรรทัดนะจะ เพราะตอนที่อ่านบางทีก็งงว่ามันต่อกันหรือแยกกันแน่ แล้วกอยากให้เพิ่มการบรรยายเรื่องสภาพห้องหลังโดนระเบิดหน่อยนะจะว่าเละขนาดไหน
ตอนที่2 ตอนที่เอมมิลี่บอกทิศทางเพิ่มซักเล็กน้อยว่าทิศไหน ตรงนางเอกเลยรึเปล่า แล้วบอกเพิ่มหน่อยนะจะว่านางเอกจับต้องสิ่งของต่อหน้าคนรู้จัก สายตาเค้าในขณะนั้นเห็นว่าของมันลอยได้หรือพอนางเอกจับแล้วมันสามารถโปร่งได้เหมือนนางเอกนะจ้า แถมตอนที่อยู่ห้องสมุด นอกจากคุณลุงที่มองเห็นแล้วก็น่าจะให้คนอื่นมาเป้นล่ามแทนก็ได้หนิจะ แล้วเค้าอยากแนะนำการใช้ภาษาจุดนึงน่ะจ่ะตอนที่นางเอกพูดว่า …ขึ้นขี่ไม้กวาดไปทางฝั่งโน้นอย่างรวดเร็ว อันนี้ลองเขียนเป็น …ขึ้นขี่ไม้กวาดไปทางอีกฝั่งอย่างรวดเร็ว อันนี้เค้าแค่ลองเสนอเฉยๆนะจะ เพราะถ้าใช้คำว่า ฝั่งโน้น คำดูกว้างเกินไปจนคนอ่านไม่รู้ว่าความหมายของตะเองคือฝั่งไหนน่ะจ่ะ แต่ถ้าใช้คำว่า อีกฝั่ง อ่านแล้วดูมีแค่สองฝั่งแยกแยะง่ายกว่านะจะ แถมตอนที่รู้จักกันใหม่ๆกับพระเอกก็ดูเร็วๆไปนิด แต่ถ้าโดยรวมก็ไม่อะไรมาก อ่านแล้วก็เพลินดีจ่ะ อยากให้พระเอกเย็นชายิ้มยากกว่านี้หน่อย หลังๆจะได้ลุ้นว่าเมื่อไหร่กันที่เค้าจะยิ้มได้นะจ้า ส่วนตอนที่พระเอกเชื่อใจนางเอก อันนี้เห็นว่ามีคนบอกว่าง่ายไปหน่อย อันนี้ส่วนตัวเค้าไม่ติดขัดอะไรเพราะนิยายเค้าก็เป็น =w= โดยเหตุผลสั้นๆก็คือไม่รู้จะดำเนินเรื่องให้ยากทำไม? แค่นี้ก็ยากจะตายอยู่แล้ว ตัดให้กระชับเป็นพอ แต่สำหรับตะเองอันนี้เค้าไม่แน่ใจนะจ้าว่าเพราะอะไร แห่ะแห่ะ
ตอนที่3 บอกว่าแอบมองเซเบอร์จนหลับน่าจะอยู่ในบทที่แล้วมากกว่า เพราะเนื้อเรื่องจะได้ดูปะติบปะต่อกัน แล้วพอบทนี้ก็ค่อยเริ่มต้นใหม่เป็นแสงแดดยามเช้าน่ะจ่ะ เนื้อความโดยรวมจะได้ดูสวยงามนะจ้า>< แล้วก็ตอนที่บอกว่า เซเบอร์ก็พาฉันมาร้านเช้าม้า(…) เค้าอยากเสนอเป็น เซเบอร์ก็หยุดอยู่หน้าร้านแห่งหนึ่ง ฉันเงยหน้ามองป้ายเก่าๆที่เขียนว่า ‘ร้านเช่าม้า’ เค้าแค่แนะเฉยๆนะจะ แถมประโยคจะได้ดูยาวแล้วตะเองก็จะได้ไม่ต้อง (…) บอกด้วยอีกจ้า
ตอนที่4 หลังๆพระเอกคาแรกเตอร์เริ่มแตกนะจะ ดูพูดเยอะขึ้นไปหน่อย แถมนางเอกดูไม่ตกตะลึงกับบรรยากาศภายในวังเลย ดังนั้นทำให้คนอ่านจิ้นตามไม่ทันเหมือนกันว่าในวังสภาพเป็นยังไงกัน แอบงงว่าทำไมจู่ๆซอลลี่ถึงดีกับนางเอก? ถ้าเป็นเพราะเป็นเพื่อนพระเอกเค้าว่าดูง่ายนิดนึงน่ะจ่ะ
ตอนที่5 บทนี้น่ารักนะ แต่เราคิดไปเองรึเปล่าว่าดูสั้นพิกล อ่านเจอแต่บทสนทนาเยอะมากๆ แต่ก็ไม่งงนะ เพราะประโยคสั้นๆมักเป็นของพระเอก -_-;
เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ตัวหนังสือเล็กไปหน่อยน้า ทำให้คนอ่านเกิดอาการตาลายได้นะจะ
ความสมจริง :: ตอนที่บอกว่าต้องหาให้เจอในโลกมนุษย์ แต่พอตามหาเข้าจริงดูง่ายๆซะงั้น น่าจะบอกว่ามันมีมิติเชื่อมระหว่างโลกแม่มดกับโลกมนุษย์ด้วยนะจะ อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครเมื่อพบเจอสถานที่ใหม่ๆหรือคนใหม่ๆไม่มีการบรรยายเท่าไหร่นัก อยากให้เพิ่มบอกเข้าไปในเนื้อหาแต่ละตอนด้วย
ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์ดีค่ะ
ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่มาก แต่เค้าก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร เวลาคนคอมเมนต์ เค้าก้จะเอาจุดบกพร่องตรงนั้นแหละมาแก้ไข ตะเองก็อย่าท้อละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ
ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพ ไว้ซักเล็กน้อย55
อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟอรมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจะ
อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยน้า วันหลังใช้บริการใหม่ได้อีกจ้า^^

เรื่อง : Evil! เลว ร้าย แรง ไม่กล้าอ่านก็ถอยไปซะ!

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: แค่ชื่อเรื่องกับบทนำทำเอาแรง!! แต่พอดำเนินเรื่องจริงกลับไม่แรงอย่างที่คิด แอบเสียใจเล็กน้อย T^T เหมือนกับตอนแรกๆดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆออกแนวยืดนิดๆน่ะจ่ะ แต่ถ้าพูดถึงโดยรวมก็ถือว่าเรื่องนี้ค่อนข้างน่ารักมากกว่านะจ้า >< พอเข้าเรื่องมากๆก็อ่านมาเจอความเห็นของคนเขียนเยอะมากเช่นกัน ในส่วนตรงนี้เจอทุกคนหลังจากบทนำเลย ส่วนคารแร๊คเตอร์ดูไม่คงที่ยิ่งบทที่อนาคินมาเรียนกับนางเอกแล้วยิ่งเห็นได้ชัด เพราะตอนแรกออกมาซ่าห์มาก พอมาถึงตอนนี้กลับกลายเป็นแบ๊วแมนซะงั้น งงเลยขอร้าบบ ส่วนแบนเนอร์(อันนี้จัดให้ ปกติไม่วิจารณ์55) เค้าว่าดูเรียบไปหน่อยน่ะจ่ะ ไม่ค่อยแรงเท่าไหร่เลย แถมตัวอักษรยังดูกลืนกับพื้นหลังอยู่ใช่น้อย อันนี้ความชอบส่วนตัวของเค้าคือออกแนวรกๆสีทึมๆดูอาร์ตๆน่ะจ่ะ เพราะมันจะเสริมเรื่องให้ดูแรง เลว และน่าสนใจยิ่งขึ้นนะจะ

ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกโหด ร้ายกาจ และเป็นผู้หญิงที่รวยล้นฟ้าอีกด้วย ส่วนพระเอกก็เป็นหนุ่มหล่อที่อยากสมัครเป็นคณะกรรมการนักเรียน เหตุการณ์นี้จึงทำให้ทั้งสองโคจรมาพบกัน แถมด้วยเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งสองมีความผูกพัน ใกล้ชิดสนิทสนมจนสุดท้ายก็รักกัน >< เนื้อเรื่องแบบนี้เจอบ่อยอยู่ใช่น้อย แต่ที่เค้าต้องการเจอคือการดำเนินเรื่องที่แปลกกว่าของคนอื่นนะจะ ซึ่งเค้าคิดว่าพล๊อตแบบนี้ตะเองต้องดำเนินเรื่องให้ต่างจากพล๊อตอื่นๆด้วย และเค้าว่าตะเองต้องทำได้แน่นอนอยู่แล้ว และทำได้ดีด้วยจ้า ^^b

การใช้ภาษา :: ในเรื่องการเขียนความคิดตะเองเข้าไป จุดนี้ให้ตัดด้วยน้า แต่ถ้าพูดถึงการเขียนโดยรวม อันนี้อ่านง่ายดีจ้า ไม่สับสน ส่วนการบรรยาย ตอนพูดถึงการกระทำตัวละครถือว่าโอนะจะ แต่ถ้าพูดถึงหน้าตาของตัวละครแต่ละตัวแล้วยังคงขาดอยู่มิใช่น้อย ตอนอ่านไปก็ได้แต่อ่านชื่อ ไม่รู้ว่าจุดเด่นของใครเป็นยังไง ควรบอกจุดเด่นของตัวละครนั้นๆด้วยนะจะ

การดำเนินเรื่อง :: เริ่มจาก

ตอนที่1 ใช้เสียงในการเดินเป็น กร๊อบ กร๊อบ อ่านแล้วดูเป็นเสียงส้นสูงย้ำใบไม้มากกว่าส้นสูงกระแทกพื้นนะจะ ส่วนใหญ่เค้ามักใช้เป็น ตึก ตึก มากกกว่าจ้า ตอนที่บอกว่า ใบหน้าใสสวย อายุราวสิบห้าสิบหกปี จุดนี้ทำให้เค้าไม่แน่ใจว่าตะเองเปิดฉากมาจะให้สาวสวยคนนี้อายุเท่าไหร่กันแน่น่ะจ่ะ ขอแนะนำว่าให้กำหนดไปเลยว่าปีนี้วันเกิดเธออายุเท่าไหร่ รู้สึกว่าเปิดฉากมาจะยังไม่มีตัวละครในการดำเนินเรื่อง แต่ใช้การบรรยายเล่าเรื่องเป็นการดำเนินเรื่องแทน ถ้าเค้าจะเสนอขอลองเป็น ใบหน้าใสของสาวน้อยยิ้มอย่างปลื้มปิติ เธอกำลังจะอำลาอายุสิบห้าปีของเธอ… อะไรแบบนี้ แล้วก็ต่อด้วยการบรรยายความรู้สึกว่ารู้สึกยังไงนะจ้า

ตอนที่2 ประโยคที่ว่า ฉันก็ยังมีความรู้สึกกับยัยเด็กบ้านี่อยู่ ตรงนี้เค้าอ่านกี่รอบก็ไม่เข้าใจน่ะจ่ะว่า ความรู้สึก ที่ตะเองว่า มันคือความรู้สึกอะไร รัก เกลียด หรืออะไรกันแน่นะจ้า แล้วก็ตรง ก็ตามน่ะ…ก็ตามใจนะ วรรคสุดท้ายถ้าคนอ่านผ่านๆจะอ่านงงนะจะ ถ้าลองเป็น ก็แล้วแต่…ตามใจแล้วกัน ฉันขอเตือนไว้ก่อนละกันว่าถ้าเรื่องถึงหูตำรวจเมื่อไหร่ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!! ประมาณนี้น่ะจ้า แอบรู้สึกว่าบทนี้นางเอกจะบอกว่าบ้านตัวเองใหญ่ พ่อแม่รวย เยอะนิดนึงน่ะจ่ะ ตรงไหนตัดได้อยากให้ตัดหน่อยนะจะ ส่วนตอนเปิดตัวพระเอกกับเหล่าผองเพื่อน อยากให้บอกลักษณะของแต่ละคนซักเล็กน้อยว่าแต่ละคนเป็นยังไงน่ะจ่ะ อย่างน้อนบอกสีผมหรือใบหน้าก็ดีน้า เพราะในการพูดถึงครั้งต่อๆไปจะได้รู้ว่าลักษณะนี้เป็นใครกันแน่นะจ้า

ตอนที่3 นี่คือประโยคที่อาจารย์… ไม่ต้องบอกก็ได้จ้า ตัดเป็นประโยคที่บอกว่าอาจารย์สอนเลยจะดีกว่านะจะ นิยายมันเป็นเรื่องของตัวละคร ว่าจะให้ดำเนินเรื่อง คิด และเหตุการณ์ของมาแบบไหน ถ้าเราเพิ่มความเห็นของเราไปมากๆก็เรียกไม่ได้ว่าคือนิยายนะจะ ต้องเรียกว่าวิจารณ์นิยายในเรื่องเลยก็ว่าได้ แรกๆเค้าก็เป็นแบบนี้ล่ะจ่ะ พอเพื่อนที่โรงเรียนมาอ่านแล้ววิจารณ์ให้ เค้าก็เริ่มตัดออกไปเยอะเลยแหละ =W= ตรงที่นางเอกใช้คำว่า ไอ้สวะ เค้าว่าแรงไปนะ T^T ลองใช้เป็นแค่ ไอ้บ้า ก็พอนะจ้า

ตอนที่4 ขอสงสัยว่าสรุปแล้วอนาคินเป็นนักเรียนเก่าหรือใหม่กันแน่? เมื่อบทที่แล้วพออนาคินเข้าห้องทุกคนกรี๊ดกร๊าดเหมือนเค้าเป็นนักเรียนใหม่ ซึ่งมาบทนี้ทุกอย่างสื่อว่าเค้าเป็นนักเรียนเก่า อ่านได้จากมีคนบอกว่าชอบมาตั้งแต่ม.4แล้ว มันดูขัดกันนะจะ เพราะถ้าอนาคินเป้นเด็กเก่าจริงทำไมตอนอยู่ห้องเดียวกับนางเอก นางเอกถึงได้เหมือนเพิ่งเคยเห็นหน้าครั้งแรกด้วย? แถมยังเหมือนกับว่าไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนน่ะจ่ะ ถ้าจะให้เรื่องง่ายไปเลยก็จัดการให้พระเอกเป็นนักเรียนใหม่ก็ได้จ้า แล้วให้สาวๆกรี๊ดเพราะเค้าหล่อไม่ต้องบอกว่าชอบมานานแค่ไหนแล้ว แต่บทนี้ในตอนท้ายที่พูดถึงห้องแห่งความลับ เค้าว่าบรรยายยังไม่เห้นภาพในห้องและการกระทำของตัวละครเท่าไหร่น่ะจ่ะ เพิ่มการบรรยายเข้าไปหน่อยนะจะในจุดนี้ ^^

เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ตัวหนังสืออ่านง่ายชัดเจนดีจ้า ^^b

ความสมจริง :: จะมีเหตุการณ์นึงเป็นตอนที่นางเอกเอาขาเก้าอี้ตีหัวเสร็จแล้วทุก
คนขานรับแบบง่วงๆ ถ้าพูดถึงความเป็นจริงพอทุกคนเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็ต้องตาสว่าง ขานรับด้วยความตื่นตระหนกเพราะกลัวโดนเข้ากับตัวเองแล้วนะจะ ซึ่งตรงนี้เค้าคิดว่าน่าจะให้สมจริงหน่อยนะจะ

ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์ดีค่ะ

ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่มาก แต่เค้าก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร เวลาคนคอมเมนต์ เค้าก้จะเอาจุดบกพร่องตรงนั้นแหละมาแก้ไข ตะเองก็อย่าท้อละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ
ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพ ไว้ซักเล็กน้อย55
อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟอรมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจะ
อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยน้า วันหลังใช้บริการใหม่ได้อีกจ้า^^

เรื่อง : องค์กรลับ กับดักอันตราย

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: ขอบอกว่าชื่อเรื่องน่าอ่านมาก แต่อ่านไปจนจบกลับมึนงงมากๆ เพราะการดำเนินเรื่องของตะเองในทุกจุดดูไม่สัมพันกันและไม่มีการบรรยายให้กระจ่างแจ้งเลย ซึ่งจุดนี้เค้าไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าตะเองตั้งใจให้เรื่องนี้มีปมรึเปล่านะจะก็เลยไม่อยากวิจารณ์อะไรมาก สรุปก็คือ เรื่องนี้ขาดการบรรยายอย่างหนักเลยจ่ะ เพิ่มเกี่ยวกับสิ่งรอบตัวเข้าไปเยอะๆ จะทำให้คนอ่านตามสถานกาณ์ทันนะจะ เพราะตอนนี้ขอบอกว่าตามทันในตอนท้ายของเรื่องเท่านั้นจ่ะ

ธีมหลักของเรื่อง :: 2บท!! ก็เลยเดาเรื่องได้ไม่มากเท่าไหร่นะจะ แต่จะทำเต็มความสารถาเลยเน้อ นางเอกเพิ่งจะมารู้ตัวว่าตัวเองเป็นสายลับ และพระเอก(มั้ง)ก็เป็นสายลับเช่นเดียวกัน เค้าไม่แน่ใจว่าคนนี้ใช่พระเอกรึเปล่านะจะ เพราะไม่แน่บทต่อๆไปอาจมีคนหล่อเพิ่มมาอีกก็ได้ ^^+

การใช้ภาษา :: ประโยคคำพูดใช้ได้แล้วจ่ะ คำผิดก็พบน้อยซึ่งเค้าทำการแก้ให้แล้วในจุดที่เค้าเจอ แต่ในเรื่องการบรรยายยังขาดอยู่เยอะมากๆเลยจ่ะ เลยทำให้เรื่องดำเนินติดขัดอยู่พอสมควร จุดนี้อยากบอกว่าอย่าเห็นว่าไม่สำคัญ มันสำคัญนะจะเพราะถ้าเราไม่มีการบรรยาย คนอ่านก็จะไม่รู้เรื่องว่าเราต้องการสื่อถึงอะไรกันแน่น่ะจ่ะ นอกจากเค้าจะตามเรื่องไม่ทันแล้วยังทำให้งงอีกนะจะ จุดนี้เพิ่มเข้าไปเลย ไม่ต้องกลัวว่าจะดูเยอะเกินไปหรอกจ้า ^^

การดำเนินเรื่อง :: เริ่มจาก

ตอนที่1 ผิดตรงที่ว่า วันที่ฉันเซงสุดๆ ต้องเป็น วันที่ฉันเซ็งสุดๆ นะจะ ตอนบรรยายว่าโดนผ้าปิดปาก เค้ามึนเลยล่ะจ่ะว่าทำไมเหตุการณ์ถึงเกิดเร็วปานสายฟ้าแล่บเช่นนี้ ไม่มีการโปรยก่อนเลยว่าเดินออกมาจากร้านเน็ตสภาพแวดล้อมเป็นแบบไหนกัน แล้วบรรยากาศโยรอบเป็นยังไง ทุกอย่างเกดขึ้นเร็วเกินไปนะจะ ตามไม่ทันเลยจ้า ที่นี่คือดีเอส7 หลังจากที่พิชิตแนะนำตัวจบลง คำพูดนี้อยากให้ตัดไปนะจะเพราะก่อนหน้านี้เค้าได้พูดไปแล้วรอบนึง ^^ ใบหน้าเปรี่ยม เป็น ใบหน้าเปี่ยม แต่ขอเสนอว่าเป็น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดีกว่านะจะ สบัด ต้องเป็น สะบัด พร้าม เป็น พร้อม นะจะ อ่านเนื้อเรื่องไปเรื่อยๆความงงก็เริ่มครอบงำเต็มที่ นางเอกในบางตอนก็ดูเหมือนไม่เชื่อง่ายๆ แต่บางตอนก็ดูเชื่อจนคนอ่านงง อย่างเช่นตอนที่บอกว่านางเอกถูกสร้างขึ้นมา เค้าเลยงงเลยว่าว่า สร้าง ที่เค้าหมายถึงนี่คือสร้างจากอะไร แล้วสร้างยังไง ถึงตะเองจะบอกว่าจากธรรมชาติ แต่เค้าว่ายงดูไม่กระจ่างเท่าไหร่นะจะ อ่านแล้วงงไปหมดเลย อีกนัยนึงที่คิดคือ บทแรกมักทำให้งงเพื่อขยายความในบทต่อไป =W=

ตอนที่2 ขอถามว่าบทนี้ตะเองไม่ได้ตั้งใจให้ต่อจากบทแรกรึเปล่าจะ เพราะไม่มีอะไรมาสื่อเลยว่าเหตุการณ์มันต่อกัน แถมการดำเนินเรื่องยังไม่รู้เรื่องเท่าไหร่น่ะจ่ะ ทำเอาเค้ามึนตึบยิ่งกว่าเก่าเลย!!

เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ตอนที่พูเป็นภาษาอังกฤษ ตะเองน่าจะมีภาษาอังกฤษสอดแทรกเข้ามาเล็กน้อยเน้อ จะได้ดูอินเตอร์ดี><

ความสมจริง :: ขาดอยู่เยอะมากมาย ซึ่งเค้าได้ทำการบอกในตอนแรกๆแล้วน้าว่าเป็นเพราะอะไรถึงทำให้ตะเองขาดความสมจริงๆได้ เค้าคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจเรื่องนึงทีเดียว แต่ดันมาติดในการบรรยายเนี่ยแหละจ่ะที่ทำให้ไม่มีอรรรสในการอ่านเท่าไหร่นัก อยากให้เพิ่มเข้าไปจริงๆนะจะ^^

ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์พอใช้ค่ะ
ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่มาก แต่เค้าก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร เวลาคนคอมเมนต์ เค้าก้จะเอาจุดบกพร่องตรงนั้นแหละมาแก้ไข ตะเองก็อย่าท้อละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ
ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพ ไว้ซักเล็กน้อย55
อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟอรมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจะ
อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยน้า วันหลังใช้บริการใหม่ได้อีกจ้า^^

เรื่อง :: The remember for you…กระซิบรักจากความทรงจำ

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: เนื้อเรื่องโดยรวมก็น่าสนใจดีอ่ะจ่ะ แต่พล๊อตก็คล้ายๆกับที่อ่านเจอทั่วไปอ่ะจ่ะ ที่นางเอกมีรักแรกแล้วลืมไม่ได้อ่า เนื้อเรื่องโดยรวมก็ถือว่าดีนะจะ แต่ดำเนินเร็วไปหน่อยอ่ะจ่ะ ไม่ค่อยกระจ่างในฉากเลย ไม่ได้งงกับฉากนะจะ เพียงแต่ไม่ค่อยมีเนื้อการบรรยายถึงสถานที่และการกระทำของตัวละครอ่ะจ่ะ เหมือนจะมีแต่ความคิดสั้นๆของคนคนนึงเท่านั้น(ตรงนี้ตะเองเข้าใจไม๊จะ) ก็เลยอยากให้เพิ่มการบรรยายเข้าไปอีกนะจะ เวลาตัดฉากไปอีกฉากนนึงก็ enter สองครั้งเพื่อขึ้นบรรทัดใหม่ก็ได้จ่ะ เพราะถ้าพิมติมกันทั้งเรื่อง มันจะงงว่าอยู่ฉากเดียวกันหรือว่าข้ามฉากแล้วอ่ะจ่ะ

ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกลืมคำสัญญาที่พระเอกให้ไว้ในตอนเด็กไม่ได้ ก็เลยยังรักเดย์อยู่ แต่พอเดย์กลับมาก็ทำเป็นลืมน้ำมนต์ เพราะด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง(ซึ่งคนวิจารณ์ไม่รู้๕๕) แต่เท่าที่ดูจากชื่อเรื่อง เรื่องนี้ก็น่าจะเศร้าๆนิดๆใช่ม่า เพราะดูจากตอนแรกๆที่โผล่มาแล้ว ก็น่าจะเศร้าอยู่อ่ะจ่ะ

วิเคราะห์เนื้อเรื่อง :: รักแรกมักลืมยาก อันนี้คือคำนิยายที่เค้าคิดว่าตรงกับเรื่องของตะเองมากที่สุดอ่ะจ่ะ แต่ถ้าตอนจบมีกาหักมุมประมาณว่าน้ำมนต์ไม่ได้คู่กับเดย์ เค้าคิดว่าดีนะ(แต่อาจทำให้คนอ่านผิดหวังและเกิดการหมั่นไส้ไรเตอร์ได้๕๕) แต่ก็ตามหลักความคิดของเค้านะจะ ถ้าน้ำมนต์สมหวังเนี่ย พล๊อตตะเองจะดูแบบ เจอเยอะแยะอ่ะจ่ะ ถ้าเป้นเค้านะ เค้ามีสองทางเลือกก็คือ น้ำมนต์คู่กับเจได กับ เดย์ตายแล้วน้ำมนต์ยังคงรักเดย์อยู่ ถ้าเป็นพล๊อตอันที่สองเนี่ย ต้องเศ้รามากแน่ๆ ท่าตะเองอต่งแล้วคนอ่านร้อนไห้ในพล๊อตแบบนี้นะ เค้าจะบอกได้เลยว่าสุดยอด เพราะการแต่งนิยายให้ตอนจบเศร้าจนร้องไห้ออกมาได้เนี่ย เป็นอะไรที่ยากมากน่ะจะ แต่เค้าคิดว่าถ้าตะเองแต่ง เค้าว่าต้องได้อ่ะจ่ะ

การใช้ภาษา :; มีหลายคำพูดเลยน้าที่เค้าอยากให้ตะเองเกาน่ะจ่ะ เพราะเวลาอ่านจะออกมึนๆนิดๆ อันที่เค้ากำลังจะบอกเนี่ยเป็นแค่ตัวอย่างนะจะ แต่ถ้าตะเองจะเอาไปใช้ก็ได้จ่ะ แต่ถ้าไม่ก็ไม่ว่ากันจ้า เช่น “เขาผู้นั้นจากไปในวันฝนโปรยพร้อมกับทิ้งคำมั่นสัญญาเพียงประโยคไว้ให้เธอ” น่าจะเปลี่ยนเป็น “เขาคนนั้นจากไปในวันฝนพรำ พร้อมทิ้งคำสัญญาไม่กี่ประโยคไว้ให้เธอ” แล้วก็ ยัยตัวแสบข้างกายเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทของเจไดอย่างกายส์ น่าจะเป็นแบบนี้ดีกว่านะจะ ยัยตัวแสบที่อยู่ข้างๆฉันเดินเข้าไปหาเพื่อนสนิทของเจไดที่ชื่อว่ากายส์ พร้องทั้งฝ่ามือเรียวเล็กของตนใส่แก้มขาวใสข้างซ้ายของเขาเข้าอย่างจัง ตรงนี้อ่ะจ่ะ สถานการณ์แบบนั้นน้ำมนต์คงไม่น่าจะบรรยายมือตัวเองนะจะ น่าจะเป็นแบบ พร้อมทั้งปะทะฝ่ามือของตัวเองเข้ากับแก้มซ้ายของเจได เป็นต้นนะจะ แต่สำนวนอย่างอื่นก็ไม่มีปัญาหาไรแล้วแหล่ะจ่ะ อ๋อ อีกอย่าง เค้าอยากให้เพิ่มบรรยายฉากเข้าไปเยอะๆหน่อยนะจะ

การดำเนินเรื่อง ::
ตอนที่1 ฉากที่กำลังซึ้ง แต่พอมาอ่านชื่อเพื่อนน้ำมนต์แล้วหมดอารมณ์จะซึ้งด้วยเลยนะเนี่ย๕๕

ตอนที่2 เค้าว่าน้ำมนต์ดูเป็นคนงี่เง่าอ่ะ สงสารเจไดจับจิตเลย เปลี่ยนนางเอกเป็นเค้าแทนได้ป่าว หุหุ

ตอนที่3 จริงๆแล้วก็น่าจะมีคนเข้ามาเตือนให้เข้าไปหลบฝนนะจะ แล้วก้เค้าว่าตะเองใช้คำว่า ร่างบาง อะไรแบบนี้มาเกินไปอ่ะจ่ะ อ่านแล้วมันตะหงิดๆแปปลกๆน่ะจ่ะ

ตอนที่4 เจไดออกจะแสนดีขนาดนี้ ทำไมน้ำมนต์ถึงได้…กรี๊ดดดด ดด ด เคืองอ่า

ตอนที่5 เพลงเริดจ้า

เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ยังขาดการบรรยายเกี่ยวกับสถานที่ไปหน่อยนะจะ แล้วก็อารมณ์ของน้ำมนต์ก็ดูสั้นๆไปอ่ะจ่ะ เพิ่มๆหน่อยนะจะ

ความสมจริง :: อืมม มม มน่าจะบอกเรื่องการชกต่อยหน่อยนะจะ เพราะเวลาอ่านมันเหมือนสั้นๆไปอ่ะจ่ะ

ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์ดีจ่ะ

ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่แต่เค้าก็ยังคงไม่รู้สึกรู้สาอะไรเวลาเพื่อคอมเมนต์ แต่เค้าก็เอาจุดบกพร่องนั่นแหละมาแก้ไขใหม่ ตะเองก็อย่าทอละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ
พอจบจากการวิจารณ์แล้ว ตะเองก็อย่าลืมแวะเวียนมาเยี่ยมกันอีกนะจ๊ะ

ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพไว้ซักเล็กน้อย
55555

อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟรอมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจ๊ะ
อีกเรื่องนะจ๊ะ อย่าลืมเอาแบนเนอร์เค้าไปแป่ะด้วยน้า วันหลังมาใช้บริการได้อีกจ้า

เรื่อง : Bad Guy แผนการร้ายสยบหัวใจนายแบดบอย

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: เริ่มเรื่องเป็นอะไรที่น่าติดตามมากจ่ะ อ่านแล้วแบบ ว้าว จะเป็นยังไงต่อไป แต่พอเริ่มอ่านเนื้อหาจริงๆ มันไม่เป็นแบบที่คิดมากเท่าไหร่นัก แอบผิดหวังเล็กน้อย แต่พอเนื้อหาหลังๆก็เริ่มอ่านเพลินไปเรื่อยๆจ้า นางเอกนี่ก็ซ่าห์ได้ใจจริง^^

ธีมหลักของเรื่อง :: เพราะบริษัทนางเอกกำลังย่ำแย่ก็เลยต้องหมั้นกับพระเอกเอาไว้ แต่พระเอกไม่ยอมหมั้นนางเอกเลยทำทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้ แต่พอไปๆมาๆความใกล้ชิดสนิทสนมมีมากขึ้นก็เลยทำให้ทั้งสองรักกัน แล้วก็มีตัวแปรที่ทำให้ทั้งสองเข้าใจผิดกันบ้างเลยเลิกกัน แต่สุดท้ายพระเอกก็ตัดใจทิ้งนางเอกไปไม่ลง อะไรประมาณนี้รึเปล่า

การใช้ภาษา :: รู้สึกว่ามันเร็วไปน่ะจ่ะ เหมือนการขยายข้อความในแต่ละตอนดูเร่งๆ อ่านแล้วไม่เข้าถึงตัวละครกบบรรยากาศเท่าไหร่เลย
การดำเนินเรื่อง :: เริ่มจาก
ตอนที่1 อย่างที่บอกในตอนแรกว่าน่าสนใจมากๆ>< ลุ้นอ่ะว่าจะเกิดเรื่องยังไงต่อไป ถือว่าบทนี้ทำได้ดีมากเลยจ้า
ตอนที่2 มีคำผิดอยู่จุดนึงนะจะคือ เมื่อนึกถุง ตะเองจะเขียนเป็น เมื่อนึกถึง รึเปล่าจะ แล้วก็ตอนที่พูดถึงสถานการณ์ที่กระชากธง อันนี้ไม่รุ้ว่าเค้าอ่านไม่เข้าใจเองรึเปล่า แต่เค้าอ่านเป้นประมาณว่านางเอกกระชากได้แค่ธงแล้วไอ้ที่แหลมๆพุ่งไปโดนกระจกนี่มันคืออะไร? อันนี้เค้าไม่แน่ใจเท่าไหร่น่ะจะว่าสรุปแล้วได้ธงอย่างเดียวหรือว่ากระชากได้ทั้งธงทั้งไม้เสียบธง^^
ตอนที่3 อ่านบทนี้แล้วแบบ เหมือนกับว่าเป็นพล๊อตธรรมดาเกินไปน่ะจ่ะ เถียงๆกันเดี่ยวสุดท้ายก็รักกัน(อันนี้เค้าก็เป็น๕๕) ส่วนพระเอกก็จองล้างจองผลานนางเอกไม่หยุดหย่อน ทว่า แอบคิดไปไกลนิดนึงในบทนี้ว่าพานางเอกไปทำไม=.,=55
ตอนที่4 เนื้อหาดูเร็วไปนิดนะจะ น่าจะสร้างคำบรรยายเกี่ยวกับหน้าตาคนและบรรยากาศโดยรอบด้วย ที่สำคัญน่าจะขยายความให้ชัดเจนว่าทำไมไม่ให้พี่ชายหมั้น(อันนี้ไม่แน่ใจว่าตะเองบอกในบทต่อๆไปรึเปล่าเพราะเค้าอ่านแค่๕บทน่ะจ่ะ)
ตอนที่5 ตอนแรกๆมีมึนว่าอะไรคือไอสไตน์ แต่พออ่านๆแล้วก็ฮาดีจ่ะ ถือว่าบทนี้เขียนได้ดีทีเดียว อ่านแล้วลื่นไหลมากๆ><
เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: บางตอนก็น่าจะมีการบรรยายเยอะๆนะจะ อ่านแล้วจะได้เสริมสร้างอรรถรสมากยิ่งขึ้น เพราะถ้ารีบแต่งแล้วอออกมาห้วนนักอ่านก็จะจิ้นตามไม่ทันตัวละครนะจะ แต่โดยรวมแล้วฮาดีจ้า^^
ความสมจริง :: บรรยายเยอะๆเลย อ่านแล้วเหมือนมีแต่บทพูดน่ะจ่ะ เพิ่มเรื่องบรรยากาศและสถานที่เข้าไปเยอะๆนะจะ ยิ่งสถานการณ์ในแต่ละตอนก็เขียนเข้าไปเยอะๆเลยจ่ะ จะได้ดูอินไปกับเนื้อหาด้วย
ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์พอใช้ค่ะ
ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่มาก แต่เค้าก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร เวลาคนคอมเมนต์ เค้าก้จะเอาจุดบกพร่องตรงนั้นแหละมาแก้ไข ตะเองก็อย่าท้อละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ
ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพ ไว้ซักเล็กน้อย55
อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟอรมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจะ
อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยน้า วันหลังใช้บริการใหม่ได้อีกจ้า^^