เวลาที่ตัวละครต้องทำอะไรหรือตัดสินใจอะไรนั้น สำหรับบางเรื่องอาจแค่บอกความรู้สึกโดยรวมแล้วก็ให้ตัวละครตัดสินใจไปตามพล็อตเรื่อง
แต่สำหรับเรื่องนี้ รู้สึกราวกับว่าเราได้ไปนั่งอยู่ในจิตใจของตัวละคร ตอนนี้เขารู้สึกอย่างไร สับสนยังไงบ้าง จนทำให้เราเข้าใจถึงจิตใจของตัวละครได้อย่างดี จากบางทีถ้าเป็นเรื่องอื่นเราอาจมองว่าคนๆนี้ทำไมเห็นแก่ตัวจัง แต่พอมาอ่านซาฟีน่านี้ แม้จะเป็นการตัดสินใจทำนองเดียวกันแต่เราก็ว่าเขาไม่ลง เพราะรู้ได้ว่าคนๆนั้นหนักใจขนาดไหน จิตใจบอบช้ำมามากเพียงใด ต้องเจอกับความกดดันต่างๆนานาที่ถ้าเราไปอ่านที่อื่นจะแทบไม่มีใครบอก นี่ถือเป็นจุดเด่นอย่างหนึ่งของพี่ออย(Whitememo)เลยทีเดียว |
