คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เส้นผมสีเงิน
แม้ภาระในำหนัพิพาษาะมามายนแทบไม่อาปลีัว แ่เทพแห่วามาย็สามารถึ้นไปยัโลมนุษย์ไ้โยารใ้ร่าแบ่ภาอนอยูแลภาริในยมโลแทน หน้าที่เ็บเี่ยววิาพอะมอบหมายให้บรราทหารโรระูรับผิอบ หานานรั้็้อไปสัเาร์เสียบ้า โยเพาะในศึสรามรั้ให่ระหว่าสอนร
รีพิพาทเล็น้อยลุลามยายัวนสุท้ายเวลีปุสและโรบาส็ับอาวุธห้ำหั่น ีวิที่ปลิปล้วยมอาวุธมามายอาวนหหู่ในสายามนุษย์ แ่สำหรับเหล่าปีศาในอารัาแล้วนั่นืออาหารำนวนมหาศาลที่ะไ้ลิ้มิมันถ้วนหน้า ทหารโรระูำ้อเ็บเี่ยวววิาทั้หลายอย่ารวเร็วไม่ให้าบพร่อ บารั้ปีศาที่้าอยู่บนโลหรือพวที่ปิเสธะอยู่ภายใ้ารปรออแนมระ็มาแย่ิเ็บินววิาที่เสียีวิ เหล่าทหารโรระู้อ่อสู้แย่ลับืนมาให้ไ้ ึ่็อามีบาส่วนที่รอหูรอาไป
น้อยนนัะรู้เห็นภาริเหนื่อยยาในารส่ววิาไปยัที่อันสมวรอินแนแห่วามาย บารั้ที่ผับปีศาที่มีฤทธิ์มา็เป็นหน้าที่อเทพแห่วามายที่ะ้อมาัาร้วยนเอ
เอาทาอัสนั่หลัูไฟึ้นสู่มนุษยโล รายล้อม้วยบริวารในุสีำ ราาแห่วามายอถามัวเอไม่ไ้ว่า ำทำนายอเทพแห่วามหวัถึารเปลี่ยนแปลรั้ยิ่ให่อนะเป็นริหรือเพียหยอล้อเล่น
เอื้อมมือลูบไล้เส้นผมสีำยาวอน เพียลใสร้าินแนแห่วามายยัเป็นารเปลี่ยนแปลที่น้อยไปอีหรือ เส้นผมสีเินที่เยภาภูมิใ้อแปรเปลี่ยน แม้แ่แ้วายัำสนิท าเทพเ้าึ่เป็นที่ยอมรับนับถือในวามเ่าลายมาเป็นเทพที่ใรๆ หวาหวั่นถอยห่า ยัะมีอะไรหนัหนาสาหัสให้พบเอไ้อี
ำท้วาเทพแห่วามหวัเป็นเรื่อแปล ฝ่ายนั้นมัะปราัวเพื่อให้วามหวัแ่ผู้นมาว่ามาห้ามปราม
หรือวามเปลี่ยนแปลที่ะมาถึะมิใ่เรื่อเลวร้าย
เสียอาวุธระทบอาวุธัเ้ามาในโสประสาท เอาทาอัสระโลาหลัูไฟ ยมทูทั้หลายแยย้ายันออไปลาสมรภูมิ เสียโห่ร้อ เสียแผร้อัละเล้าอึอล
เิแล้วิ้นรนไปสู่วามาย ายแล้ว็ิ้นรนเพื่อะไปเิ ีวิที่วนเวียนอยู่เ่นนี้ือสิ่ที่มนุษย์ปรารถนาแล้วหรือ
ุเราะสีเินไหววูบวาบอยู่ท่ามลาโลหิ าบยาวทั้สอมือปัป่ายราฟันรวเร็วนฝ่ายร้ามไม่อาเ้าใล้ แ่สิ่ที่สะุาเทพแห่วามายลับเป็นเส้นผมสีเินที่แม้ะรวบผูไว้็ยัยาวนแว่ไวไปมา
เาเยมีผมสีเินยาวเ่นนี้ ยามผาโผนอยู่ในสนามรบเป็นที่หวาหวั่นอเหล่าศัรู แ่นั่นเป็นเพียอี เ้าอผมสีเินรหน้าไม่ใ่ภาพสะท้อนในลำธารสวรร์อน
วาสีฟ้าสสบาเา เอาทาอัสาไม่ถึว่านัรบในุเราะสีเินนั้นะเป็นสรีรูปามไปไ้
“เอาทาอัส?” เาไ้ยินำถามแผ่วเบาอนา
ราาแห่นรภูมิย่นหัวิ้วเ้าหาัน “เ้ามอเห็นพวเรา้วยหรือ”
สรีรูปามเหลือบมอทหารโรระูที่อารัาเาอยู่ทั้สี่ทิศ เหยียยิ้มน้อยๆ ให้ ไม่อบำ แล้วพลันระุ้นม้าบุะลุย่อไป
เอาทาอัสมอามเส้นผมสีเินที่พลิ้วสะบัห่าไลออไป รู้สึถึัหวะหัวใที่เ้นผิาเิม
เ้าอผมสีเินและวาสีฟ้าู่ามนั้นเป็นใร
เทพแห่วามายนั่นิ่อยู่บนบัลลั์นาร์ัส้อเอ่ยถาม
“อ์ราา ท่านบิถึเรื่อใ”
เอาทาอัสทอถอนใ ารเินทาไปเ็บเี่ยววิาลาสมรภูมิที่ผ่านมา าร์ัสไ้รับมอบหมายใหู้แลยมโลึไม่ไ้พบเห็นหิสาวนานั้น หาเาไ้พบนา้วย ร่าแบ่ภาที่ถอแบบมาแทบไม่ผิเพี้ยนไม่้อออปาถาม ใระมารู้ใันยิ่ว่าัวเอไ้อี
สุท้ายเอาทาอัส็ำ้อปริปาเล่าเรื่อราวให้อีฝ่ายรับรู้
“หาประส์ะทราบ็วรถามไถ่าเทพทรัสัสหรือเทพีแห่โะา”
เอาทาอัสถอนหายใยาวอีรั้ “เสียายที่ระส่อภพนั้นสามารถูไ้เพียอีที่ล่วมาแล้ว ้าไม่อยาไปเป็นเหยื่ออเทพแห่วามหวัและไม่อยารบวนเทพีแห่โะา้วย”
ร่าแบ่ภาหันไปมอระส่อภพึ่เป็นระลมบานให่ล่อลอยอยู่ระหว่าเปลวไฟสีเิน ระะายให้เห็นภาพอีรรมอมนุษย์ทั้หลายที่ผ่านมา เทพบิรประทานมาให้เทพแห่วามายเพื่อใ้ในารัสินผลรรมอววิาทั้หลาย บันี้ในระายให้เห็นภาพอหิสาวรูปามเลื่อนไหวไปมาอยู่ลาสมรภูมิ รัเล้าเพรสีบนเส้นผมสีเินสะท้อนแสแพริบพราว อาัปิริยาล่อแล่วปราเปรียวไม่ริ่เรภยันรายใๆ แ่ระ็เพียายวนเวียนอยู่เท่านั้น
“อีอนามีเพียเท่านี้หรือ” าร์ัสเอ่ยถาม
“มีเพียเท่านี้ หานาเป็นมนุษย์สมวระมีอีายทวน แ่นอเหนือาวามทรำอ้าแล้ว ระ็ายแ่วามว่าเปล่า”
“อแสวามยินีแ่อ์ราา”
“เ้าำลัพูถึเรื่ออะไร” เอาทาอัสุน
“้าไม่เยเห็นพระอ์ใส่ใสรีใเ่นนี้มา่อน นับว่าเป็นนิมิหมายอันี แม้นรภูมิะเยือเย็นไปบ้า ร้อนเร่าไปบ้า แ่แนหรรษาะทำให้นาพึพอใไ้”
“าร์ัส เ้าอย่าพูเหลวไหล” เอาทาอัสผุลุึ้นทันที ใบหน้าสีาวราวับหยลายเป็นสีระเรื่อ “้าเพียแ่สสัยใ มิไ้หมายวามว่าะ้อไปมอบสรีที่เห็นหน้าันเพียรั้เียว”
รอยยิ้มอาร์ัสบอให้รู้ว่าไม่เื่อถ้อยำที่เอ่ยอ้านั้นสันิ
“ริหรือเท็ท่านย่อมระ่าใไ้ ำอบะมาสู่ผู้ไม่วนวายอย่าไรัน”
“าร์ัส”
เสียวาอเทพแห่วามายอาทำให้ผู้ไ้ยินหวาหวั่นวัหาย แ่ไม่มีผล่อร่าแบ่ภาที่รู้ใร่าหลัเป็นอย่าี าร์ัสล่าวลาแล้ว็มหายไปในพื้นำหนั ทิ้ให้เอาทาอัสยืนัใแววบันในวา้ารับใ้เพียลำพั
ความคิดเห็น