ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โน้ตเพลง (ขลุ่ย)

    ลำดับตอนที่ #36 : เพลงพรหมลิขิต 100%

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 89.91K
      26
      30 ก.ย. 53

    เพลงพรหมลิขิต 100%
    นักร้อง Big Ass

           ด     ร   ฟ  ล  ซ       ด   ท   ท    ท    ท  ล  
    เหม่อมองบนฟ้าไกล จ้องมองด้วยความสงสัย
         ด  ร  ฟ   ล   ซ   ด  ท ท ท ท ดํ ล  ฟ  ฟ   ร   ฟ  
    ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
     ดํ  ดํ   รํ  มํ รํ          รํ  ดํ    ล   ดํ ดํ  ดํ  รํ   ล   ฟ  
    มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุจริงๆ ที่เราเจอกัน
       ซ    ล    ท ล ท   ล   ท      ฟ   ท  ล  ซ   ฟ  รํ   ดํ   ล  ซ
    จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ

         ฟ  ล ดํ    มํ  ฟํ  ดํ    ล   รํ     ฟ   ล   ซ  ฟ  ร  ซ 
    *ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
    ฟ   ล  ดํ   มํ   ฟํ  ดํ  รํ ซํ    ฟ   ลํ  ซํ   ฟํ  รํ  ดํ
    ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่
          รํ      รํ  มํ  ฟํ  มํ    รํ     ดํ 
    โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
        รํ  ลํ  ทํ  ลํ   ดํ     ซํ     ลํ   ฟํ   มํ   รํ   ดํ  ท
    ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว
      ล  ซ  ฟ ซ ฟ
    ฉันขอได้ไหม

      ด     ร   ฟ  ล  ซ       ด   ท   ท    ท    ท  ล  
    เมื่อก่อนลมหายใจ    ก็คิดว่าเป็นของฉัน
     ด  ร  ฟ   ล   ซ   ด  ท ท ท ท ดํ ล  ฟ  ฟ   ร   ฟ  
    แต่พอได้พบเธอ เพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น

    ดํ  ดํ   รํ  มํ รํ          รํ  ดํ    ลํ   ดํ ดํ  ดํ  รํ   ล   ฟ  
    มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุจริงๆ ที่เราเจอกัน
       ซ    ล    ท ล ท   ล   ท      ฟ   ท  ล  ซ   ฟ  รํ   ดํ   ล  ซ
    จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ

         ฟ  ล ดํ    มํ  ฟํ  ดํ    ล   รํ     ฟ   ล   ซ  ฟ  ร  ซ 
    *ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
    ฟ   ล  ดํ   มํ   ฟํ  ดํ  รํ ซํ    ฟ   ลํ  ซํ   ฟํ  รํ  ดํ
    ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่
          รํ      รํ  มํ  ฟํ  มํ    รํ     ดํ 
    โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
        รํ  ลํ  ทํ  ลํ   ดํ     ซํ     ลํ   ฟํ   มํ   รํ   ดํ  ท
    ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว
      ล  ซ  ฟ ซ ฟ
    ฉันขอได้ไหม

    ีดํ  ดํ   รํ  มํ รํ          รํ  ดํ    ลํ   ดํ ดํ  ดํ  รํ   ล   ฟ  
    มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุจริงๆ ที่เราเจอกัน
       ซ    ล    ท ล ท   ล   ท      ฟ   ท  ล  ซ   ฟ  รํ   ดํ   ล  ซ
    จากเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ

         ฟ  ล ดํ    มํ  ฟํ  ดํ    ล   รํ     ฟ   ล   ซ  ฟ  ร  ซ 
    *ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
    ฟ   ล  ดํ   มํ   ฟํ  ดํ  รํ รํ    ฟ   ลํ  ซํ   ฟํ  รํ  ดํ
    ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่
          รํ      รํ  มํ  ฟํ  มํ    รํ     ดํ 
    โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
        รํ  ลํ  ทํ  ลํ   ดํ     ซํ     ลํ   ฟํ   มํ   รํ   ดํ  ท
    ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว
      ล  ซ  ฟ ซ ฟ
    ฉันขอได้ไหม
    ดํ  ท     ล  ซ  ฟ ซ ฟ
    โอ้ว โอว ฉันขอได้ไหม

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×