☠[Love&war][Yaoi]☠

Sunday is gloomy, 
My hours are slumberless, 
Dearest the shadows 
I live with are numberless 
Little white flowers will 
never awaken you 
Not where the black coach 
of sorrow has taken you 
Angels have no thought of 
ever returning you 
Would they be angry 
if I thought of joining you 
Gloomy Sunday. 

Sunday is gloomy 
with shadows I spend it all 
My heart and I have 
decided to end it all 
Soon there'll be flowers 
and prayers that are sad, 
I know, let them not weep, 
let then know 
that I'm glad to go 

Death is no dream, 
for in death I'm caressing you 
With the last breath of my 
soul I'll be blessing you 

Gloomy Sunday 
Dreaming 
I was only dreaming 
I wake and I find you 
asleep in the deep of 
my heart dear 

Darling I hope that my dream 
never haunted you 
My heart is telling you 
how much I wanted you 
Gloomy Sunday.

วันอาทิตย์ที่แสนเศร้า

วันอาทิตย์นี้ช่างแสนเศร้า ฉันไม่สามารถจะล้มตัวลงนอนได้

ต้องใช้ชีวิตอยู่กับความมืดที่ไม่มีวันจบสิ้น

ดอกไม้ขาวเหล่านั้น จะไม่ช่วยให้เธอฟื้นขึ้นมาได้ (ขอบอกก่อนนิดนึงว่า

ชาวตะวันตกเวลางานศพเค้าจะมาไว้อาลัยคนตายด้วยดอกไม้สีขาว)

ไม่แม้กระทั้งที่ที่รถสีดำคันนั้นพาเธอไป

เหล่าเทวดาทั้งหลายจะไม่มีวันคืนเธอกลับมาหาฉันได้

พวกเค้าจะโกรธมั๊ยถ้าฉันจะไปหาเธอแทน

วันอาทิตย์ที่แสนเศร้า

วันอาทิตย์นี้ช่างแสนเศร้า ฉันอยู่แต่ในความมืดมานานพอแล้ว

ฉันและหัวใจของฉันได้ตัดสินใจที่จะจบทุกอย่างแล้ว

อีกไม่นานฉันก็จะห้อมล้อมไปด้วยธูปเทียนและคำภาวนา ฉันรู้ว่ามันเศร้า

แต่อย่าร้องไห้ไปเลย เพราะว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องการทำ

ความตายสำหรับฉันไม่ใช่ความฝัน เพราะว่าฉันจะได้สัมผัสเธออีกครั้ง

ด้วยลมหายใจสุดท้ายของฉัน ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ

วันอาทิตย์ที่แสนเศร้า

นั่นเป็นเพียงแค่ความฝัน

ฉันตื่นขึ้นมาเห็นเธออยู่เคียงข้างในใจของฉัน

ฉันหวังว่าความฝันของฉันนั้นไม่ได้ทำให้เธอเศร้า

เพราะหัวใจของฉันกำลังบอกเธอว่า ฉันต้องการเธอมากแค่ไหน

Gloomy Sunny

Demonsaidหากนั่นคือความรัก

แต่มันคั่นระหว่างสงคราม

คุณจะเลือกอะไร

ไม่เขา...

ก็คุณ...

ฝ่ายไหนจะถือดาบแทงด้านหลังอีกฝ่ายก่อนกัน

...

..

.

จงจำไว้! สงครามนี้ไม่ได้มีไว้ให้กับผู้แพ้
คนเข้มแข็งเท่านั้นจะเป็น ผู้ชนะ
ป.ล. นิยายเรื่องนี้มันโรคจิต คนแต่งก็โรคจิต
ไม่แนะนำให้คนมีความรักอ่าน ยกเว้นคนมีรักที่อ่อนแอ

คาแร็กเตอร์

 
Fan : ผมหักหลังแฟนผม เขาหักหลังผม ก็สมควรแล้วที่ผมควรได้รับสิ่งเหล่านี้
แต่ไม่ว่าผมจะรักเขายังไง ผมต้องฆ่าเขาให้ได้ เพราะมันคือสงครามระหว่างของเราสองคน


Ke-i,KIng : ผมฆ่าเขาไม่ลง แม้ผมจะหักหลังเขาก็ตาม
ระหว่างสงครามและความรักเขาจะเลือกอะไร ผมมั่นใจเขาต้องเลือกสงคราม


Level : พวกแกมันงี่เง่า ความรักน่ะกินไม่ได้หรอก
สงครามสิน่าสนุกกว่าเป็นไหนๆ

YUkiya : ไม่ว่าสงครามหรือความรัก ฉันไม่สนใจทั้งนั้น
ความจริงต่างหากที่ฉันสนใจ ทุกคนไม่สามารถหนีความจริงได้หรอก




Wataru : เครียดอะไรนักวะ ความรักสิดีที่สุด
ช่างเถอะ! ว่าแต่ใครจะไปทานอาหารที่ร้านเดิมมั้ง???

Olives : สนแต่เรื่องกินอีกแล้วนะวาตารุ
เฮ้อ ไม่ว่าสงครามหรือความรักก็ล้วนแต่ให้ความเจ็บปวดทั้งนั้น
มันดีตรงไหนกัน...

Kana,Queen : ฉันน่ะเหรอ...สงครามหรือความรักน่ะไม่สำคัญหรอก
แต่ถ้าคิดจะทำร้ายพี่ชาย คงได้เจอกันสงครามครั้งหน้าแน่ๆ

Namrin : นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมฉันเป็นคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย



Ryu : อ่า เป็นคนสุดท้ายงั้นเหรอ จะพูดยังไงดี
ผมเกลียดความรุนแรงเอาเป็นว่าเลือกความรักแล้วกัน สงครามน่ะน่ากลัวจะตาย
ยังไงก็ช่วยติดตามเรื่องนี้ด้วยแล้วกัน อย่าลืมมาเจอผมนะฮะ : )

Writer says...
† เรื่องนี้ข้าพเจ้าจะบอกล่วงหน้าเลยว่าออกแนววาย เอ็นซีมีแน่นอน แต่ตอนเดียวแล้วก็จบ บางฉากอาจจะดูโรคจิต อาจมีเอสเอ็มบ้าง ที่แน่ๆต้องมีการรีไรต์งานแน่นอน เอ่อ...ขอให้สนุกกับการอ่านขอรับ