CarnettZz Café ★รับวิจารณ์งานเขียน™☆

ลำดับตอนที่ #22 : ส่งงาน :: Ghost Society l ไขปริศนาลับ จับหัวใจนายหมอผี

สถานะ : วิจารณ์เสร็จสิ้น

ผู้วิจารณ์ : เค้กสตอว์เบอรี่

เกณฑ์การให้คะแนน 100 คะแนนเต็ม

พล็อตเรื่อง 10 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รี่ให้ 9/10
เป็นพล๊อตเรื่องที่แปลกใหม่ ไม่เหมือนใคร คือเป็นการกุ๊กกิ๊กกันระหว่างหมอผีกับนักศึกษา ซึ่งมีเรื่องฝันร้ายมาเกี่ยวโยงให้สองคนนี้รู้จักกัน ซึ่งตัวเองสามารถบรรยายท่าทางกิริยาของผีได้เป็นฉากๆ ตัวเองมีความคิดที่สร้างสรรค์มากๆแถมยังทำออกมาได้ดีอีกด้วย กดไลค์ค่ะ

บทย่อและบทนำ 5 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รี่ให้ 4.5/5
บทย่อของตัวเองมีความน่าติดตาม พูดง่ายๆคือถ้ามีคนเข้ามาอ่าน รับรองเลยว่าถ้าเป็นดิฉันดิฉันก็อยากที่จะเข้าไปอ่านนิยาย “เออ! เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับผู้หญิง ความฝัน การขอร้องและคุณหมอผีล่ะ” นี่คงเป็นคำถามของหลายๆคน แต่ดิฉันอยากจะบอกว่า บทย่อนี้เป็นสิ่งที่ดึงดูดนักอ่านให้เข้ามาอ่านนิยายของเรา มันต้องมีความกระชับ ซึ่งตัวเองก็มีอยู่แล้ว และอีกข้อหนึ่งนั่นก็คือ มันต้องเหมือนเป็นการบอกเรื่องย่อของเรื่องนี้ไปเลย ซึ่งดิฉันว่าตัวเองทำได้ดีนะในส่วนนี้ เพราะเนื้อเรื่องมันเริ่มเชื่อมกันกับบทย่อแล้ว เกี่ยวกับการขอร้องของผีหญิงสาวคนหนึ่ง ถือว่าได้ใจดิฉันไปนะคะ (ใจดิฉันได้ไปยากนะคะเนี่ย ^O^)
ส่วนบทนำของเรื่องนั้นดิฉันเริ่มระแวงคนที่มายืนข้างหลังแล้วล่ะสิ *_*
ตัวเอง! ตัวเองเก่งมากในการบรรยายฉากที่ผีมา ซึ่งเป็นฉากที่ว่าไม่ใช่ใครๆก็บรรยายได้ มันแสดงอารมณ์ที่น่าสยดสยอง น่ากลัว แล้วยังแถมความน่ารักของนางเอกไปอีกด้วย >0< เอาละ คราวนี้เรามารู้จักวิธีเขียนของดิฉันนะคะ ดิฉันจะชอบคิดว่า นักเขียนที่ดีจะไม่พูดกิริยาของตัวเองแล้วบรรยายสั้นๆ เช่น “ขาที่พาร่างเดินมาเรื่อยๆ” อันที่จริงเราอาจจะพูดได้ว่า “ร่างบางที่บังคับขาทั้งสองข้างให้เดินมาเรื่อยๆ” ก็ได้ **ที่ควรระวังเลยนั่นก็คือ การเว้นและแยกบรรทัด ตัวเองควรจะลดใช้คำว่าฉัน หรือไม่ก็กด spacebar ตรงคำว่าฉัน เพราะว่ามันดูติดๆกัน เช่น “หันไปทางไหนก็เจอแต่ความมืดมิดฉันจึงตัดสินใจก้าวขายาวๆ” อาจจะเปลี่ยนเป็น “หันไปทางไหนก็เจอแต่ความมืดมิด ทำให้ฉันตัดสินใจก้าวขายาวๆ”
เรื่องลักษณะและท่าทางของตัวละครสองตัวแรก ตัวเองได้บรรยายได้ดีพอๆกับนักเขียนมืออาชีพ การแต่งตัวของผีนั้นมีความละเอียดปราณีตอยู่พอสมควร แต่ตัวเองลืมนางเอกอ่ะ ดิฉันว่าตัวเองน่าจะบรรยายหน้าตาท่าทางของตัวดำเนินเรื่องเลยในบทนำนี้
แต่อย่างไรก็ตาม เราคิดว่าบทนำนี้น่าติดตาม เหมือนยาเสพติดทำให้เราทนไม่ไหวพลิกไปดูบทที่หนึ่งแน่นอน (แต่ลองเอาคำแนะนำของเราไปปรับแต่งด้วยนะจ๊ะ)

เนื้อเรื่องโดยรวม 30 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รีให้ 28/30
เปิดเรื่องมาดิฉันงงค่ะว่า ตกลงนี่นิยายรักหรือนิยายผี (พูดเล่นน่ะค่า) เพราะเปิดเรื่องได้น่ากลัวกินใจเสียเหลือเกิน แต่บางตอนดำเนินไปแล้วทำให้ฉันรู้สึกติดๆขัดๆยังไงบอกไม่ถูก อย่างเช่นคำว่า สนิท คำนี้แสดงความรู้สึกแบบ 100% คือถ้ามืดคือมืดสนิท ถ้าเงียบคือเงียบสนิท แต่ถ้าเราเอาไปใส่กับคำพูดยาวๆหลายๆรอบจจะทำให้รู้สึกอึนๆอ่า จากมืดสนิทอาจจะเป็นมืดมิด หรือเงียบสงัดก็ได้นะคะ
ตัวนักเขียนเองได้บรรยายเรื่องราวอย่างไม่ซับซ้อน ไม่ข้ามฉาก และไม่ทำให้ผู้อ่านมึน ตัวเองบรรยายเนื้อเรื่องไปอย่างค่อๆยเป็นค่อยๆไป เรื่องการตายของซายน์ ความผิดของเวลส์และความฝันของแสนดีนั่นแหละเป็นสิ่งที่น่าลุ้นน่าติดตาม (นี่ถ้าได้ popcorn สักถุงมาอ่านนะ เริ่ดเลย) และดิฉันเชื่อด้วยว่า ตัวเองจะต้องมีการหักมุมแบบทำให้หน้าดิฉันหักได้เลย น่าติดตามๆค่ะ แต่ดิฉันขอแนะนำให้มีการบรรยายสิ่งแวดล้อมที่นางเอกเห็นเพิ่มขึ้น อย่างเช่นลักษณะของบ้านที่นางเอกเช่าอยู่ เป็นบ้านอะไร สีอะไร กี่ชั้น หรือไม่ก็อย่างที่ตัวเองบรรยายหน้าตาความหล่อเหลาของพระเอกไปตั้งแต่ตอนแรกที่เจอกัน ไม่แนะนำนะคะว่าบรรยายหน้าตาพระเอกแค่ตอนแรกก็พอ แต่เราสามารถที่จะแทรกลักษณะของพระเอกนางเอกในกิริยานั้นๆได้ เช่น เมื่อเขาโกรธเราสามารถบอกไปว่า “นัยน์ตาสีฟ้าทะเลนั้นเบิกกว้าง ริมฝีปากที่หยักได้รูปตอนนี้กลายเป็นเส้นตรง”
เรื่องผู้หญิงที่ชื่อซายน์เป็นเรื่องที่ดิฉันลุ้นเอามากๆเลย แต่บางทีดิฉันก็เกิดอาการงงๆเหมือนกันว่า พระเอกรักและเทดทูนซายน์ขนาดนั้น ทั้งๆที่เป็นลูกคนละแม่ ดิฉันแนะนำว่าตัวเองลองใส่ฉากบางฉากเข้าไปที่เกียวกับความสนิทสนมของซายน์กับซีบัส มันจะช่วยผูกเรื่องให้น่าติดตามและไม่ขาดตอนมากขึ้นนะคะ
ฉากกุ๊กกิ๊กของพระนาง ดิฉันขอบอกว่าน่ารักม๊ากกกก น่ารักจนดิฉันเขินจนแอบหยิกหมอนตัวเองแหน่ะ โดยเฉพาะตุ๊กตาหมีที่แลกให้กัน มันรู้สึกหวานเอามากๆเลยแหล่ะ ตัวเองถ่ายทอดออกมาได้ดีนะคะ
โดยส่วนรวมแล้วถือว่า เริ่ดค่ะ!

ตัวละครและฉาก 20 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รี่ให้ 17/20
เริ่มกันที่แสนดีนะคะ แสนดีเนี่ยจะเป็นบุคลิกของนางเอกในนิยายทั่วๆไป แต่จะแอบซ่อนความน่ารักกุ๊กกิ๊กเอาไว้ แต่ที่ดิฉันชอบแสนดีก็คือ แสนดีงงอ่ะ 555+ เป็นนิสัยของนางเอกที่ทำให้ผู้อ่านหัวเราะ อมยิ้มกับท่าทางได้ แต่ดิฉันยังไม่รู้หน้าตาของแสนดีเลยว่าเป็นยังไง ฝากให้ตัวเองบรรยายไปด้วยนะคะ
ส่วนซีบัสนี้ ฉากแรกที่เจอกันจะดูบังเอิญไปนิดๆ เพราะอยู่ดีๆก็เจอกัน ถึงแม้ว่ากุมารทองเขาจะบอกว่าตรงนี้เกิดปัญหา แต่ว่าในประเทศน้ำยังท่วมอยู่เลยกุมารทองน่าจะไปช่วยแถวๆอยุธยาอ่ะ 55+ แต่ดิฉันรู้นะคะว่า มันไม่ใช่ความบังเอิญหรอกมันคือพรหมลิขิตบันดาลลลลล เอ้า! คุยเพลิน
ซีบัสเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น แสนหวานแสนอ่อนโยน อะไรประมาณนั้น ซึ่งจะเป็นบุคลิกของพระเอกนิยายแบบที่สามในความคิดของดิฉัน คืออ่อนโยน น่าเอ็นดูน่าหยิก แต่บางทีตัวเองอาจจะทำให้นิสัยของซีบัสเคลียร์กว่านี้หน่อยก็ได้ เพราะจากบทสนทนากับตอนที่เขาบรรยาย มันดูห้วนๆ และยังเป็นคนไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆอีกด้วย
ส่วนเวลส์ เวลส์จะเป็นคนที่ทำให้ใจแสนดีไขว้เขวหรือเปล่านา ตัวเองได้ถ่ายทอดมาด้วยดีว่า เวลส์หน้าตาและท่าทางเป็นยังไง ซึ่งทำให้ดิฉันเคลิ้มเอามากๆเลย ไม่มีอะไรวิจารณ์นะคะในส่วนของเวลส์ ^O^

การบรรยายและการดำเนินเรื่อง 20 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รี่ให้ 16/20
อย่างที่บอกแหละว่า การบรรยายเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป ดำเนินเรื่องแบบไม่น่าเบื่อ แถมยังลุ้นสุดใจ น่าตื่นเต้นด้วย แต่ดิฉันอยากจะแนะนำอะไรนิดนึง คือการบรรยายฉากนั้นเป็นการบรรยายที่สุดยอดแล้ว ท่าทางของพระนางสามารถมองเห็นได้ในจินตนาการอย่างชัดเจน แต่ดิฉันอยากจะให้แทรกไปในส่วนของการบรรยาย
นั่นก็คือสำหรับตัวละครแล้ว ควรจะมีการบรรยายถึงลักษณะ หน้าตาท่าทางของเขาๆ เพราะที่ตัวเองได้บรรยายว่า โดดเด่นที่ดวงตากลม แต่ตัวเองอาจจะบอกไปได้อีกว่า จมูกของเธอนั้นได้รูปเป็นสัน มีแก้มแดงชมพู ปากบางๆได้รูปสีชมพูอ่อน เป็นต้น
ซึ่งตอนนี้ดิฉันว่า ถ้าเติมฉากกุ๊กกิ๊กเข้าไปอีกนิดนึง แบบว่าให้เวลส์อยู่กับแสนดีบ่อยๆแล้วซีบัสหึง จะน่ารักมากๆเลยล่ะค่ะ
การดำเนินเรื่องตอนแรกๆจะดูห้วนๆ แต่นั่นก็พอที่จะทำให้นางเอกและพระเอกได้รู้จักกัน แต่บางทีเหตุการณ์กับความเป็นจริง อย่างเช่นคาเฟ่ เราต้องเข้าไปสั่งขนมก่อนที่จะเดินไปนั่ง ซึ่งตอนนั้นเรา คหสตนะคะ ตัวเองน่าจะเพิ่มบทบรรยายหรือไม่ก็บทสนทนาของพระนางขึ้นอีกนิดนึงจะเริ่ดมากๆเลยแหละ
การเปลี่ยนฉากถือว่าทำได้ดีนะคะ เพราะมีการกล่าวไว้ว่าจะเจอกันที่นี่ๆกี่โมงๆก่อนปิดฉาก พอเริ่มต้นฉากใหม่ก็จะบอกว่า ฉันอยู่ที่ไหน นี่กี่โมงแล้ว ทำให้ผู้อ่านไม่งงค่ะ ว่านี่ผ่านไปกี่ชมแล้ว แต่บางทีในตอนแรกๆการเปลี่ยนฉากนั้นทำให้ดิฉันสับสนเหมือนกัน เพราะในบทนำนั้นเกี่ยวกับการฝันถึงผี แต่พอบทแรกนั้น นางเอกมาเรียนที่มหาวิทยาลัยแล้ว ตัวเองอาจจะเพิ่มได้ว่า พอตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายแล้ว ทำอะไรต่อไป (อันนี้คหสต นะคะ)
โดยส่วนรวมก็ถือว่าบรรยายเรื่องได้ดี แต่ดำเนินเรื่องได้สุโค่ยค่ะ

คำผิดและจุดบกพร่อง 5 คะแนน เค้กสตรอวเบอร์รี่ให้ 4/5
บรรยายตัวละครให้เยอะกว่านี้นิดนึงก็จะดีมากเลย เพราะว่าดิฉันอยากเห็นท่าทางและหน้าตาของนางเอกเวลาพูดคุยกับซีบัส จะได้ชัดเจนขึ้นด้วย
ทีนี้มาดูจุดบกพร่องเล็กๆนะคะ
- ไมมีลักษณะของบ้านอย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นบ้านนางเอก หรือบ้านเวลส์
- กลิ่นน้ำทะเล คือกลิ่นอะไร มาจากไหน น่าจะเสริมเข้าไปด้วยนะคะ
- ซึ่งห้องของซีบัสตั้งอยู่ อาจจะเปลี่ยนเป็น ซึ่งซีบัสพักฟื้นอยู่
- น้ำเสียงติดห้วน อาจจะใช้ น้ำเสียงห้วนๆ ก็ได้นะคะ
- ห้อง 107 ก็น่าจะรู้แล้วว่าเป็นห้องของซีบัส ไม่ต้องพูดทั้งสองก็ได้นะคะ อาจจะบอกว่า “ห้องของซีบัส ธรรมดา หรือไม่ก็ห้อง 107 อย่างเดียวก็พอ
โดยรวมแล้วจะไม่มีข้อบกพร่องอะไรเลย แต่จะมีแบบเล็กๆอ่ะนะคะ

ความสนุกน่าติดตาม และการสร้างสรรค์ 10 คะแนน เค้กตรอวเบอร์รี่ให้ 10/10
โดยรวมแล้วเป็นนิยายที่น่าติดตามมากๆเลยนะคะ เพราะเนื้อเรื่องน่าติดตาม ลุ้นระทึกมากกกกกก ดิฉันไลค์มากๆเลย นิยายของตัวเองน่าติดตามเพราะว่า มันมีเรื่องน่ากลัว หรือ horror ออกมา ทำให้เป็นนิยายที่มีดิฉันชอบมากๆ เอาอย่างงี้เลยนะคะ ถ้าเมื่อไหร่อัพเดตมาบอกดิฉันเลยนะคะ ส่งข้อความลับมาเลยเดี๋ยวดิฉันไปอ่านให้เป็นคนแรก
ตัวเองเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์อยู่มากเลยๆ เพราะว่าคนธรรมดาอย่างดิฉันคิดพล๊อตเรื่องอย่างนี้ไม่ออกอ่ะค่ะ T^T แต่นับว่าน่าติดตาม และสร้างสรรค์ และสนุกเอาสุโค่ยเลยล่ะค่ะ ก็ต้องขอชมในเรื่องความคิดสร้างสรรค์ เพราะตอนนี้นางเอกก็รู้ความจริงแล้ว ปมต่างๆค่อยๆคลายออกมาทำให้ผู้อ่านรู้สึกตื่นเต้นเมื่ออ่าน อยากอ่านต่อ
**เดี๋ยวเราแอด fanclub แปป ^O^***

คะแนนเต็ม 88.5 ปัดให้ 89/100
ระดับ BBB

Shalunla