คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ๐ (HanSeo) ๐ Love Or Not ? 1 (complete)
Love Or Not ? 1
“ไอเวรเอ๊ย” ผมสบถอย่างหัวเสีย ทั้งๆที่สัญญากับคนๆนั้นไว้แล้ว แต่กลับต้องมาผิดสัญญาเพราะไอพวกเวรที่ไล่ตามผม
ตั้งแต่เมื่อ 10 นาทีก่อน
“จง มึงอยู่ไหนวะ” ผมกดโทรศัพท์โทรออกหาเพื่อนซี้ผม ซึ่งก็ดีที่มันรับไวมากกกกกก
(“อยู่ที่คอนโดดิวะ มึงอยู่ไหนเนี่ย พวกกูรอนานแล้วนะ”)
“กูหนีพวกไอฮิมชานอยู่นี่ดิ วิ่งตามกูตั้งแต่เมื่อกี๊ละ” ผมพูดได้แค่นั้นก่อนที่โทรศัพท์จะดับไป
.
.
.
แบตหมด .. หมดได้เวลาดีจริง โทรศัพท์เฮงซวย - -*
อ้อ พวกฮิมชานมันคือคู่อริของพวกผมเอง ไม่ใช่เพราะว่าพวกเรายกพวกตีกันตามธรรมเนียมนะ บังเอิญเคยมีเรื่องกันมาก่อนน่ะ ผมว่าพวกคุณคงไม่อยากรู้หรอก ... แต่ตอนนี้ผมจะวิ่งไปทางไหนดีฟะเนี่ย?
ผมตัดสินใจวิ่งเข้ามาในร้านอาหารข้างทาง แล้วเข้าไปหลบอยู่ข้างหลังเคาท์เตอร์ที่ไม่มีคนยืนอยู่
“นะ นี่คุณ เข้ามาทำอะไรตรงนะ...”
“อ้าว ซอ... เอ่อ เธอเห็นใครวิ่งเข้ามาในร้านมั้ย?” เสียงไอฮิมชานนี่ !
“ไม่เห็นนะ พอดีซอเพิ่งออกมาจากหลังร้านน่ะ” ฮู้ว ยังดีนะที่เธอไม่บอกว่าผมอยู่นี่น่ะ
“ลูกพี่ผมว่ามันอาจจะวิ่งอ้อมไปทางหลังร้านรึเปล่า” ลูกน้อยไอฮิมชานบอกก่อนที่พวกมันจะรีบวิ่งออกไป
“ขอบคุณนะ ว่าแต่เธอรู้จักพวกมันด้วยหรอ” ผมแอบสงสัย คนอย่างไอฮิมขานมันพูดดีกับใครเป็นด้วยรึไง ขนาดผู้หญิงที่เซ็กซี่เข้ามาคุยกับมัน มันยังเย็นชาใส่เลย แล้วถ้าเมื่อกี๊ผมฟังไม่ผิดเสียงไอฮิมชานมันฟังดู...
.
.
.
.
.
.
อ่อนโยนนะ
“อะ อื้ม .. พอดีเราเป็นเพื่อนห้องเดียวกันน่ะ” เพื่อนงั้นหรอ คุณคิดว่าผมจะเชื่อมั้ยล่ะ
“อย่างงั้นเองหรอ งั้นผมไปก่อนนะ ขอบคุณที่ไม่บอกพวกมันละกัน” ผมยกนาฬิกาขึ้นมาดู “เวรละ เลยมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วหรอวะเนี่ย”
“ไม่เป็นไร” ซอฮยอนตอบหลังจากที่คนตัวสูงวิ่งออกไปแล้ว ผู้ชายอะไรยิ้มน่ารักชะมัด ซอฮยอนเธอเป็นอะไรน่ะ ทำไมอยู่ๆถึง
.
.
.
ใจเต้นได้ล่ะ .//.
หลังจากที่ผมไปทำภารกิจที่สำคัญมากกับคนที่ผมสัญญาไว้แล้ว ผมก็กลับมาถึงคอนโดของผมซะที เหนื่อยจริงๆ
“เฮ้ย ไอลู่กลับมาแล้วเว้ย” เสียงไอโด้ ตะโกนเสียงดัง ทั้งๆที่ผมเพิ่งจะก้าวเท้าเข้ามาในห้องเพียงก้าวเดียว
“ไอโด้ มึงคิดถึงกูขนาดนั้นเลยหรอวะ 5555” ผมเดินเข้าไปล็อกคอไอโด้ก่อนที่มันจะเสียงดังจนห้องข้างๆมาด่าพวกผม
“มึงไปไหนมาวะ พวกกูเป็นห่วงมึงมากกกก โทรไปก็ไม่รับนะมึง” ไอเว่อร์นี่ก็คือ ไอจง ที่ผมโทรหามันนั่นล่ะ
“พอดีมีสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มช่วยกูไว้ว่ะ”
“ใครวะ สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม เดี๋ยวนี้มึงใช้คำว่าจิ้มลิ้มกับผู้หญิงหรอวะ 555555555555”
“ทำไมวะ แปลกตรงไหน” ผมว่าไม่เห็นจะแปลกเลย ก็เธอจิ้มลิ้มจริงๆนี่
“ก็ทุกที ถ้าไม่ อึ๋ม ก็ ตู้มๆ หรือไม่ก็ ...”
“พอๆ กูไปนอนละ ง่วงชิบ” มันก็จริง แต่เอ๊ะ .. เธอชื่ออะไรนะ ไอฮิมชานมันเรียกซอ โอเค งั้นผมจำว่าเธอชื่อละกันนะ
ทำไมผมถึงอยากเจอหน้าเธออีกจัง ทั้งๆที่เธอก็... ไม่เห็นจะสวยเท่าผู้หญิงคนอื่นๆที่ผมเคยเจอมาเลย อาจจะเพราะตาของเธอก็ได้มั้ง ตาของเธอมันดูโต ใส เป็นประกาย แล้วก็มันดูใสซื่อ ไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วย อะ..เอ่อ นั่นล่ะ ที่ผมเคยนอนด้วย คือผมก็ไม่ได้นอนกับใครมั่วๆนะ แต่ทุกคนรู้ว่าผมไม่จริงจังกับเธอ ซึ่งทุกคนก็ยังยอมเสนอตัวให้ผมได้ชื่นชมร่างกายของพวกเธอก็เท่านั้นเอง
“โว้ย” ผมนอนไม่หลับอ่ะ แค่หลับตาหน้าเธอก็เข้ามาอยู่ในหัวของผมแล้ว บางทีอาจจะเข้าไปอยู่ในใจผมแล้วก็ได้ เพราะตอนนี้ใจผมกำลังเต้นแรงเหมือนกับตอนที่ผม ... เคยใจเต้นแรงกับใครคนๆหนึ่งมาก่อน
“ไอฮุน ทำไรอยู่วะ” ผมออกมาหาอะไรดื่มนิดหน่อย แต่ก็ดันมาเจอไอฮุนกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่หน้าตู้เย็น
“ปะ เปล่า ไปนอนละ ฝันดีนะมึง”
“เออ มึงก็เหมือนกัน”
- Seohyun –
หลังจากที่เมื่อวานฉันเจอหนุ่มหน้าหวานคนนั้นไป ตอนกลางคืนฉันก็ฝันถึงเขาเลยล่ะ ผู้ชายอะไรหน้าหวานมากๆๆ โอ๊ย โรคแพ้ผู้ชายหล่อกำเริบค่า >////<
กุ๊งกิ๊ง ๆ
“สวัสดีค่า เชิญค่ะ”
“สั่งอาหารหน่อยครับ” อา ฉันต้องไปรับออเดอร์ก่อนนะ เดี๋ยวมาเม้าส์ถึงนายหน้าหวานต่อ ><
“รับอะไรดะ... อ้าว นายเองหรอ” กรี๊ดดด นายหน้าหวานคนนั้นนี่ ซอจู เธอต้องไม่โจ่งแจ้ง ๆ
“ครับ ผมเอง”
“รอซักครู่นะคะ” หมอนี่สั่งอาหารเยอะชะมัดตัวก็เล็กๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะกินเยอะขนาดนี้
“นี่คุณ ช่วยนั่งคุยเป็นเพื่อผมหน่อยสิ ผมเหงาอ่ะ”
“อืม ... โอเค”
นั่งดูหมอนี่กินก็เพลินเหมือนกันนะ “นายค่อยๆกินสิเดี๋ยวก็ติดคอหรอก เอ้า น้ำๆ”
“คุณห่วงผมหรือไง” อะ..ไอบ้านี่ ดูทำหน้าตาเจ้าเล่ห์อีก แค่ตอนนายทำหน้านิ่งๆฉันก็ใจเต้นจนจะเด้งออกมาข้างนอกแล้วนะ นี่ยังทำหน้าแบบนั้นอีก ซอจูคนนี้ ขอลาตายค่ะ อิๆ >//<
“บะ ... บ้าหรอ ฉันก็แค่สงสัย ว่านายไปอดอยากที่ไหนมา” เป็นผู้หญิงต้องสงวนท่าที (เหรอออ 555)
“ผมไม่ได้อดอยากที่ไหนหรอก ผมเห็นหน้าคุณแล้วความอยาก... อาหารก็เพิ่มขึ้นน่ะ”
“เอาเถอะ นายนั่งกินไปละกัน ฉันไปดีกว่า” ไม่ไหวค่ะๆ อยู่ตรงนี้นานอีกหน่อยฉันต้องหัวใจวายตาย ไม่ก็เขินตายตรงนี้ล่ะ
“เดี๋ยวสิ คิดเงินก่อนสิ”
“ทั้งหมดก็หมื่นวอนพอดี”
“นี่คุณ ผมขอเบอร์คุณหน่อยสิ” โอมายก็อต นายนี่มันขอเบอร์ฉันซึ่งๆหน้าเลย 0.0 “ผมจะเอาไว้โทรมาสั่งกับอาหาร ให้ไปส่งที่คอนโดผมน่ะ”
“นะ นี่ เบอร์ที่ร้านน่ะ”
“ผมอยากได้เบอร์คุณไม่ใช่เบอร์ร้านสักหน่อย” ไอบ้า ใครเค้าจะให้เบอร์กับคนเพิ่งที่รู้จักกันล่ะ
- Luhan –
ในที่สุดผมก็ได้เบอร์ยัยจิ้มลิ้มมาแล้ว เอ่อ ซอฮยอนน่ะ ผมชอบเรียกเธอว่ายัยจิ้มลิ้มชะมัด นี่ถ้าเธอเป็นแฟนผมเมื่อไหร่นะ ผมจะทำ.... ไม่บอกดีกว่า เดี๋ยวพวกคุณจะหาว่าผมหื่น 555555
“นั่งยิ้มอะไรคนเดียวว ไอลู่” ไอคิมจงอิม (ไอจงนั่นล่ะ) ขัดอารมณ์จนได้
“เปล่านี่ คนอารมณ์ดีผิดตรงไหน ไปดีกว่า”
“เดี๋ยว ไอลู่ กูยังไม่ได้ถามมึงเลย ทำไมเมื่อวานไอฮิมชานถึงวิ่งไล่มึง” เออ ใช่ ผมลืมเล่าให้พวกมันฟังนี่หว่า
เมื่อวันก่อน
“ไอลู่ มึงจะไม่จบใช่มั้ย” เป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอฮิมชาน
“ไม่จบอะไรของมึง กูจบตั้งแต่วันนั้นละ” อะไรอีกวะ คนยิ่งรีบๆอยู่ “ฮะ เฮ้ย อะไรของพวกมึงวะเนี่ย”
“จัดการมัน” มันมากันเป็น 10 คน ผมตัวคนเดียว สู้พวกมันไม่ได้หรอก อีกอย่างวันนี้ยังไงผมก็ไม่อยากมีเรื่องอยู่ละ ผมเลยตัดสินใจวิ่งดีกว่า จนผมโทรหาไอจงนั่นล่ะ
“เรื่องอะไรของมันวะ ใครไปทำไรพวกมันเปล่า” คราวนี้โด้ตั้งข้อสงสัย
“กูว่า มันต้องเข้าใจไรผิดชัวร์ หรือไม่ก็มีใครบางคน ใส่ร้ายพวกเราว่ะ” เออ มันก็น่าคิดอยู่นะ
“แล้วใครวะ” ผมทั้งห้าคน ได้แต่นั่งคิด ซึ่งคิดยังไงก็คิดไม่ออก พวกผมวางมือกับเรื่องพวกนั้นได้ซักพักแล้วล่ะ ก็ตอนนี้อยู่ม.ปลายปี 3 กันแล้วนี่นา ปีหน้าก็ต้องเข้ามหาลัยกันแล้ว พวกผมก็มีความรับชอบนะ ^^
ไว้ค่อยคิดอีกทีละกัน ช่วงนี้ผมต้องนอนไวๆ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่หล่อแล้วสาวจะไม่รัก เอ๊ะ ส่งข้อความหายัยจิ้มลิ้มก่อนดีกว่า
‘นี่ จิ้มลิ้ม เธอนอนรึยังน่ะ ผมจะนอนละนะ ฝันดี’ อา.. ผมส่งแบบนี้ไปดีมั้ยนะ ส่งไปเลยละกัน
ตึ ดึ๊ง ๆ (รบกวนฟังเป็นเสียงข้อความเข้านะคะ 5555)
‘นี่ จิ้มลิ้ม เธอนอนรึยังน่ะ ผมจะนอนละนะ ฝันดีล่ะ’ ทำไมเขาต้องมาทำให้เธอใจเต้นอย่างนี้ด้วยนะ
‘จะนอนแล้วค่ะ ฝันดีเหมือนกันนะคะ ลู่ฮาน’ วันนี้เป็นวันที่เธอได้รู้ชื่อของเขา หลังจากที่เธอเรียกเขาว่านายหน้าหวานมาตลอดวันที่ผ่านมา
------------------------------------------------------------------
ยังค่ะ ยังไม่จบ ตอนแรกว่าจะเอาเป็นตอนเดียวจบ
แต่งไปแต่งมา ยาวง่ะ เปลี่ยนจากตอนเดียว เป็นสองตอนนะคะ
สัญญาว่ายังไงก็จะจบภายในสองตอนแน่นอน ไม่ยืดเยื้อ
อ้อ ในเรื่องอาจจะมีปมทิ้งไว้น้า ไม่ต้อง-งง เดี๋ยวมันจะมีภาคต่อ
ของคู่อื่นมาเฉลยปมพวกนั้นเอง อาจจะนานนิดนึง
ส่วนที่รีเควสกันมา เดี๋ยวจัดให้ค่ะ ><
- ไม่คิดว่าจะมีคนมาเม้นนะเนี่ย ดีใจน้ำตาไหลแปป TT
ยังไงก็สัญญาว่าจะแต่ง อาจจะนานนิดนึง ยังไงรีดเดอร์ก็เข้าใจไรเตอร์ใช่มั้ยคะ *-*
ความคิดเห็น