ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    CHANNANGSUE

    ลำดับตอนที่ #2 : ทาสรักราชันย์ [Yaoi] ; Decyne

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 55
      0
      20 ธ.ค. 57




    H A R D E R . . .



     “ จักต้องรับการกระทำสักเพียงใด ท่านจึงจะเห็นใจข้า ”


    รูป - แบบเต็ม

    ต้องการบท - ยังไงก็ได้ครับ ขอเป็นผู้โดนกระทำ # ....

    ชื่อ – Decyne ; เดคไคน์

    เผ่าพันธุ์ – แวมไพร์

    ความ สามารถ – อมตะ สามารถแปลงร่างเป็นค้างคาว มีเสน่ห์ดึงดูดผู้อ่อนแอกว่าให้มาเป็นเหยื่อของตน มีความรวดเร็วปานสายลม โสตประสาทการรับฟังที่ดีเยี่ยม และมองเห็นได้ดีในที่มืด

    ลักษณะ นิสัยที่แท้จริง – เดคไคน์แม้จะแก่แล้วแต่ก็ยังติดนิสัยเด็ก เขามักจะไม่พูดในสิ่งที่ต้องการแต่หากไม่ได้รับมันเขาจะไม่พอใจแล้วต่อต้าน ทุกอย่าง { เหมือนเด็กที่ไม่ยอมบอกพ่อแม่ว่าอยากได้ของเล่น พอไม่ได้ก็จะงอนไม่พูดไม่คุย } มักไม่ชอบพูด และไม่แสดงถึงการกระทำด้วย (...) คุณต้องเดาเองว่าเดคไคน์ต้องการอะไร และอยากจะทำอะไร เป็นคนที่มีความอดทนสูงมาก เสียสละ โดยรวมแล้วมีจิตใจที่ดี แต่หากอยู่ในภาวะหิวกระหายจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และก้าวร้าวในที่สุด ด้วยใบหน้าที่หวานสวยทำให้เขาสามารถหลอกล่อมนุษย์ หรือสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอกว่ามาเป็นเหยื่อได้อย่างง่ายดาย มักยิ้ม หรือหัวเราะเวลาที่ถูกใจเหมือนเด็ก มีแววตาที่เศร้าสร้อยเสมอ มองโลกในแง่ร้ายมากแต่ฉาบไว้ด้วยคำพูดที่ดี { เชิงว่าคิดอย่างพูดอย่าง } รักจริงเจ็บจริง ยอมทุ่มเททุกอย่าง ต่อให้ต้องรอ ต้องทรมานมากแค่ไหนก็ยอมทน เชื่อมั่นในความรักที่ไม่มีวันเป็นจริงในสายตาของคนอื่น ตั้งความหวังให้ตัวเองอยู่เสมอ แต่หากผิดหวังในครั้งหนึ่งแล้วย่อมยากที่ความรู้สึกที่เสียไปจะย้อนกลับมา มีความต้องการที่สูงมาก ไม่ใช่เพียงเรื่องอย่างว่า แต่หากเป็นเรื่องความรัก เขาต้องการมันมากขึ้นเรื่อยๆไม่รู้จักพอ เป็นคนขี้อ้อนหากอยู่กับคนรู้ใจ รักเดียวใจเดียว ยังคงยึดมั่นกับความรักในอดีตและไม่ยอมรับความรักที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

    ภายนอกดูนิสัยอย่างไร – ดูเหมือนผู้ชายปกติธรรมดาที่มีแววตาโศกเศร้าตลอดเวลา ใบหน้าที่เรียบนิ่งไม่ค่อยแสดงความรู้สึกใดใดออกมาทำให้ผู้อื่นมักคิดว่าเขาเป็นผู้ดีหยิ่งผยอง ด้วยความที่เป็นแวมไพร์และมีผิวกายขาวซีดราวคนเป็นโรค เสน่ห์ลึกลับที่ไม่สามารถบอกได้ว่ามาจากอะไรทำให้ผู้อื่นหรือเผ่าพันธุ์อื่นเกรงกลัวไม่อยากเข้าใกล้ และเพราะเสน่ห์แบบนั้นทำให้เขาเหมือนคนอย่างว่า คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อแลกกับความต้องการทางเพศ เพราะหากแวมไพร์ได้อิ่มเอมด้วยความสุขสม จะทำให้พวกเขาอ่อนเยาว์ลง เล่นสนุกกับความรู้สึกคนอื่น  

    ประวัติ – ในอดีต ครอบครัวของเดคไคน์เป็นตระกูลแวมไพร์ที่มีชื่อเสียงอยู่ในระดับหนึ่ง แต่แล้ววันหนึ่ง ฤดูกาลที่ฮันเตอร์ล่าแวมไพร์ แล้วบังเอิญว่าฮันเตอร์เลือกที่จะบุกคฤหาสน์ตระกูลของเขา ทุกคนถูกฆ่าตาย หัวใจแวมไพร์ที่ถูกควักออกมามากมาย กระสุนเงินบริสุทธิ์กระเด็นกระดอนทั่วพื้นคฤหาสน์ โทนสีดำถูกย้อมสีแดงจากเลือดแวมไพร์ ฝ่ายฮันเตอร์เป็นฝ่ายชนะ พวกมันป่าเถื่อน ทรมานแวมไพร์เด็กและผู้หญิงก่อนฆ่า เหลือเพียงเขา ที่ถูกพบเจอเป็นคนสุดท้ายที่คุกใต้ดิน ฮันเตอร์คนหนึ่งเป็นคนช่วยเขาไว้ เควิน เป็นชื่อของฮันเตอร์หนุ่มคนนั้น "ไม่เป็นไร เจ้าจะไม่เป็นไร" เควินกล่าวกับเขา ลูบหัวเขาอย่างทะนุถนอม ตอนนั้นเขายังเด็กมาก หลงคิดว่ามันคือความอ่อนโยน เมตตา และตกหลุมรักเควินในที่สุด เขารอดจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้เพราะเควิน เควินกลับตระกูลฮันเตอร์ตัวเองโดยบอกให้เขารอการกลับมา เดคไคน์รอ รอแล้วรอเล่า จนในที่สุด ห้าปีถัดมา เควินได้โตเป็นผู้ใหญ่ ร่างกายฉกรรจ์ ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาและบริสุทธิ์มีเคราขึ้นมากมาย เขาดูโทรมมาก ไม่เหมือนเควินที่เขารู้จัก เดคไคน์กลัว สัมผัสที่จับต้องตัวของเขานั้นช่างหยาบกร้าน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะหลังจากเหตุการณ์วันนั้น เดคไคน์ได้ดื่มเลือดสัตว์ที่ผ่านไปผ่านมาเท่านั้น เขาช่างปวกเปียก เควินข่มขืนเขา กระทำชำเรา มันรุนแรง เจ็บปวด ทั้งร่างกาย ทั้งจิตใจ เดคไคน์ถูกเหยียบย่ำความเชื่อใจไม่มีชิ้นดี เขาถูกจับขัง เวลาร่วมปีที่เขาต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ภายในคุกใต้ดินของตระกูล ที่ที่เดียวกับที่เควินเจอเขาครั้งแรก แต่มันไม่เหมือนกัน ไม่เหมือนกันเลย เควินคนเก่า เควินที่อ่อนโยนของเขาหายไป แล้วแทนที่ด้วยเควินที่จิตใจเหี้ยมโหด ไร้ความปราณี ไม่มีแม้กระทั่งความรักความอ่อนโยนความเมตตามอบให้เขา น้ำตาที่ไหลรินออกมายังไม่สามารถบรรยายความเจ็บปวดภายในของเขาได้หมด เขาทน เพราะเขารัก เขาหวัง อยากให้เควินกลับมาเป็นเหมือนเดิม แม้จะต้องทนเป็นของเล่นสนองราคะ เควินดื่มเหล้าต่างน้ำ ไม่เกินปี บทรักครั้งสุดท้ายที่เควินมอบให้ก่อนตาย มันเจ็บ เจ็บที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เควินสิ้นใจหลังเสร็จกิจทันที ไม่มีแม้แต่คำว่ารักมอบให้เดคไคน์ ไม่มีอะไรเยียวยาจิตใจที่บอบช้ำของเขาเลย เขาร้องไห้กับสิ่งที่ต้องทนทุกข์ตลอดมา เขาตัดสินใจทำลายคฤหาสน์ตระกูลทิ้ง แล้วออกจากที่นั่นร่อนเรมาจนถึงปัจจุบัน

    เอกลักษณ์เฉพาะตัว - ดวงตาสีอ่อนแววเศร้าโศกตลอดเวลา 

    ชอบ - คนที่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการ 

    ไม่ชอบ – คนชอบนินทา ตัดสินคนจากภายนอก คนชอบเอารัดเอาเปรียบ

    เกลียด – ฮันเตอร์ ความรัก

    กลัว – ความรัก การจากลา

    ส่วนสูง/น้ำหนัก – 178 ; 58

    จุดอ่อน – แสงสว่างที่จ้ามากเกินไป
                   เกลียดและกลัวความรักจึงต่อต้านทุกอย่าง
                   จิตใจที่อ่อนแอและคล้อยตามคำพูดคนอื่นได้ง่าย 

    ถ้าเลือกได้...ในวันที่โลกเหลือเพียงคุณคนเดียว คุณจะเลือกใครมาอยู่เป็นเพื่อน? –
    " หากเป็นไปได้ ข้าก็ต้องการจะจากโลกนี้ไปอย่างเงียบเฉียบคนเดียวเช่นกัน .. "

    เพิ่มเติม -

    ถ้าหากตัวละครของคุณไม่ได้บทเด่นจะรับกลับรึเปล่าเอ่ย? - ยกให้ครับ .ถวาย



    ✄THE ORA


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×