ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทเพลงอิงวรรณคดี

    ลำดับตอนที่ #17 : เพลง...กุสุมาอธิษฐาน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.28K
      0
      27 ก.พ. 53




    เพลง...กุสุมาอธิษฐาน

    มืดมนยามค่ำสนธยา
    มองฟ้าพาใจอาวรณ์
    ร้าวรอน อกข้าเอย
    หวนนึกถึงตัวข้า ชะตาเอย
    ต้องจากคู่ชื่นเชยเป็นเชลยรามัญ

    เฝ้าโศกศัลย์ถึงขวัญใจข้า
    ทนอาดูร ข้าสิ้นสูญพรหมจารีย์
    โดยใจมิมีรักปรารถนา

    อกโอ้กุสัมาเหมือนเทวาฟ้าสั่ง
    เหมือนดังตะวันดับ ยามอับจน
    หลีกไม่พ้น ข้าอยู่อย่างทนทรมาน
    ร้าวรานวิญญา น้ำตาร่วงริน

    รักเดียวข้ามอบมังฉงาย แล้วมลายไปสิ้น
    ทรมานข้าขอบนบานฟ้าดิน
    เสียงพิณนี้จนเป็นสื่อความซื่อข้าเอย



             บทเพลง...กุสุมาอธิษฐาน เป็นบทเพลงอันมีเืนื้อหาอิงในวรรณกรรม เรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ประพันธ์โดย ยาขอบ
              อันบทเพลงนี้ เป็นเรื่องราวความรัดทนของตะละแม่กุสุมา เจ้าหญิงเมืองแปร ผู้เป็นยอดรักของบุเรนอง ซึ่้งเนื้อหาของเพลงกล่าวว่า กุสุมาถูกรามัญ(มอญซึ่งเป็นศัตรูกับพม่าอยู่แล้ว)จับไปเป็นเชลย ด้วยกุสุมาเองรักกับบุเรนองแต่ต้องเสียความบริสุทธิ์เพื่อมอบแก่คนที่รักกลับเสียแก่พวกรามัญ ทำให้นางเสียใจและไม่อาจทนอดสูอยู่ต่อไปได้ เลยกล่าวอธิษฐานต่อเทพยดาเบื้องบนว่า ตนมิได้มีจิตสเน่หากับพวกรามัญเ้ลย มีใจผูกรักกับบุเรนองเพียงผู้เดียว จึงหมายขอเบื้องบนเป็นพยาน...
         ตะละแม่กุสุมาเป็นคนรักของบุเรนองคนหนึ่ง เช่นเดียวกับตะละแม่จันทรา ตะละแม่กันทิมา และอีกหลายคน ด้วยเกียรติศักดิ์อีกเรื่องของบุเรนองนอกจากศึกรบก็คือความรัก ไม่ผิดที่จะมีนางอันเป็นที่รักมาก ด้วยเหตุนี้จึงอาจทำให้ตะละแม่จันทราซึ่งเป็นคนรักคนแรกจึงด้วยเจ็บปวดใจมาตลอดจาก บทเพลงซากรัักของจันทรา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×